Norðurslóð - 15.12.1987, Blaðsíða 3

Asetningur haustíð 1987
Enn hafa forðagæslumenn ver-
ið á ferðinni til að mæla og
meta fóðurbirgðir bænda og
kasta tölu á búpeninginn. í 10
ár hefur Norðurslóð birt niður-
stöður þeirra og gerir það enn.
Svarfaðardalshreppur
Það kemur varla nokkrum á
óvart að sauðfé hefur fækkað
mikið en nautgripastofninn held-
ur sér og fyllilega það. En hér
koma tölurnar, (1986 í sviga):
Kýr 817 (807)
Kelfdar kvígur 112(110)
Geldneyti 282 (288)
Kálfar 198 (184)
Það sýnir sig enn að bændur
halda dauðahaldi í kýrnar, enda
reikna þeir nú ekki með frekari
samdrætti í mjólkurframaleiðslu-
réttinum og vonandi stenst það.
En lítum svo á sauðfénaðinn.
Ær 2.208 (2.802)
Gemlingar 351 (653)
Hrútar 87 (98)
Sem sagt, ánum hefur fækkað
um meira en 20% á milli áranna
og kemur þar riðuniðurskurður-
inn til sögunnar. Meiri er þó
fækkun ásetningslamba hlutfalls-
lega eða nærri 50%. Þarna virðist
svo að bændur séu að einhverju
leyti að bregðast við væntanleg-
unt heildarniðurskurði næsta
haust. Þá er að lokum annar bú-
peningur sem bítur gras:
Geitur 9 (10)
Hross 313 (264)
Endur 18 (10)
Fleiri búfjártegundir höfðu
forðagæslumenn ekki á skrá
sinni. Þó er að sjálfsögðu vitað
um hænsn hér þúsundum saman
og svo loðdýrin, sem nú kemur til
með að fjölga ntikið, með til-
komu minkadeildar við öll 4 loð-
dýrabú hreppsins.
Magn heyfóðurs er mjög svip-
að og á haustnóttum í fyrra. eða
46.710 m (46.340). Fóðurþörfin
er hinsvegar aðeins metin 38.350
m þar af fyrningar frá í fyrra, svo
afgangur ætti að verða á næsta
vori 8.350 m .
Forðagæslumenn í Svarfðar-
dalshreppi eru sem áður Júlíus
Friðriksson í Gröf og Þórarinn
Jónsson á Bakka.
Dalvík
Þá er það í lokin upptalning á
búfé þeirra á svæði Dalvíkurbæj-
ar. Þar eru kýr 57, kelfdar kvígur
14, geldneyti 41 og kálfar 17, alls
129. Ekki höfum við samanburð-
artölur frá síðasta ári, en þó ntun
þetta vera svipað og þá. Aftur á
móti er sauðfjárbúskapurinn að
verða ansi rýr í kaupstaðnum.
Ær eru 484, gemlingar 49 og
hrútar 22, alls 555 hausar. Hross-
um fer alltaf fjölgandi á Dalvík,
þau eru alls 198, enda sjást nú
lagleg hrossastóð á beit í kafgras-
inu í löndum Hrísa og Ytra-
Holts.
Til að fóðra þennan grasétandi
búpening eiga Dalvíkingar 7.360
m af heyi og sýnist það kappnóg.
Þá er þess getið í skýrslu þeirra
ásetningsmanna bæjarins, að ref-
ir séu 1.050 og minkar 3.700 og
munu þetta vera ásetningsdýrin á
Ytra-Holti og á Böggvisstöðum.
Forðagæslumenn á Dalvík eru
Hafsteinn Pálsson og Rafn Arn-
björnsson.
Einstök
veðurblíöa
Veðurblíðan sem ríkt hefur hér á
landi undanfarið er að nálgast
það að vera einsdæmi. Þetta á við
bæði sunnanlands og norðan.
Eftir töluverðan snjó í október
kom þessi dæmalaust mildi
nóventber. Snjórinn hvarf eins og
dögg fyrir sólu og sást ekki nema
uppi á hæstu fjallatoppum. Sólin
brosti af heiðum himni um leið
og hún lækkaði flugið dag frá
degi uns hún hvarf sjónum flestra
Svarfdæla um mánaðarmótin
nóv/des. Frostþeli var ekki til í
jörðu, bændur óku mykju á tún
og sumir herfuðu hana niður og
bæjarbúar steyptu gangstéttar.
Þessa fmá ekki láta laveg óget-
ið, við eru svo fljót að láta frá
okkur heyra, þegar náttúran sýn-
ir á sér hina hliðina. Annar mild-
asti nóvember aldarinnar, segi
Veðurstofan, meðalhiti 3,4 gráð-
ur á Akureyri. Aðeins árið 1956
getur státað af mildari nóvember.
Hér um slóðir eru langminnugir
menn helst að tala um 1928 með
eitthvað viðlíka veðurblíðu í
þessum mánuði, sem oft er held-
ur leiðinlegur hvað veður snertir.
En nú, 7. des. er hins vegar
komið annars konar tíð. Snjó-
koma var hér fyrir nokkrum dög-
urn og í dag er kalt, frost ca. 10
gráður.
Einlcikur á fiðlu, Martin VVaslaw 12 ára spilar yið undirleik móður sinnar, Magdalenu.
Sungið og spilað. Með gítarinn: Séra Jón Helgi Þórarinsson, með þvernautuna: Edda
Ármannsdóttir.
Aðventukyöld í Tjamarkirkju
Aðventukvöld í Tjarnarkirkju 6. des. 1987. Júlíus Daníelsson flvtur erindi um bernskujólin.
Vatnið rennur i liöfnina áður en það var tengt veitukerfínu.
Góða vatnið komið
Föstudaginn 4. desember sl. var
formlega tekin í notkun ný vatns-
veita hér á Dalvík. Þá var lokið
tengingu dreyfikerfis bæjarins við
aðveituæðina frá eyrunt Svarfað-
ardalsár í landi Bakka og Hofsár-
kots. Framkvæmdir hófust í lok
júní í sumar og unnu við verkið
8-10 manns að jafnaði. Reiknað
er nteð að kostnaður við þessar
framkvæmdir verði nálægt kostn-
aðaráætlun sem hljóðaði upp á 27
milljónir króna. Aðdragandi
verksins var orðinn alllangur.
Saga vatnsveitu Dalvíkur nær aft-
ur til ársins 1936. Veitan er því
orðin rúmlega hálfrar aldar
göntul. Frá 1962 eða helming
þess tíma hafa farið fram rann-
sóknir og leit að vatni víða hér í
nágrenni Dalvíkur. Það var svo í
lok síðasta árs að tillögur voru
gerðar um þá lausn í neysluvatns-
málinu sem nú er orðin að veru-
leika.
Það var heiðursborgari Dalvík-
ur, Jón E. Stefánsson sem ræstí
dælur veitunnar við sérstaka
athöfn frammi á eyrunum. Krist-
ján Þór Júlíusson hafði áður flutt
ávarp og rakið sögu vatnsveitu-
framkvæmda. Fáir eru jafn
tengdir sögu vatnsveitunnar og
Jón E. Stefánsson svo það fór vel
á því að hann með táknrænum
hætti rak smiðshöggið á þá lausn
sem við trúum að leysi vanda í
kaldavatnsmálum um langa
framtíð. Áður voru hámarks
afköst vatnsveitunnar um 35 1/
sek. en í dag er gerlegt að veita til
Dalvíkur um 60 l/sek. Gæði
vatnsins eru mikil og má þar
finna mikinn mun.
Guðmundur Árnason veitu-
stjóri hafði yfirumsjón með verk-
inu og skilaði því með ntikili
prýði. Jarðverk hf. og starfsmenn
bæjarins sáu um jarðverksvinnu,
Tréverk hf. og Elekro Co hf. sáu
um trésmíði og raflagnir. Verk-
fræðistofnun Norðurlands hafði
umsjón með allri hönnun. Hér
hefur sem sagt náðst merkur
áfangi en síðar verður miðlunar-
tankur reistur og þá um leiö verð-
ur sett tölvustýring á dælur. sent
enn mun auka rekstraröryggi
veitunnar.
Heiilursborgarinn Jón Stefánsson ræsir
dæluna.
Dýrniæt jólagjöf
Jólin eru á næsta leiti, hátíðin sem oft er kölluð hátíð Ijóss og
friðar. Því miður hafa jólin ekki jafnaöarlega megnað að
tendra Ijós í myrkri fáfræði og fátæktar sem enn ríkir í stórum
hlutum heims. Né heldur hafa þau inegnaö að stilla til friöar
í styrjöldum þjóða í milli, jafnvel kristinna þjóða í milli, styrj-
öldum sem geisað hafa árum saman, á jólunum jafnt sem
endranær.
Nú hefur samt sem áður sá atburöur gerst, sem vel getur átt
eftir að reynast dýrmætasta jólagjöfin, sem mannkyninu hef-
ur nokkru sinni hlotnast. Það er að sjálfsögðu sáttmálinn um
eyðingu kjarnavopna sem æðstu menn Bandaríkjanna og
Sovétríkjanna undirrituðu þann 8. desember 1987. Sagt er að
hér sé aðeins um að ræða 3-4% af kjarnavopnabirgðum stór-
veldanna. Samt er þetta byrjun, sem hugsuð er sem upphaf
annars og meira og nú er í alvöru farð að nefna takmarkið -
heimur án kjarnavopna.
Þótt lítið sé er þetta nóg til að allt mannkyn ætti að geta
sofið ofurlítið rólegar nú en mörg undanfarin jól. Þessum
orðum má Ijúka með tilvitnun í vers úr hinum undurfagra
sálmi sr. Einars Sigurðssonar í Eydölum sem svo hljóðar:
Lofíð og dýrð á himnum háít
honum með englum syngjum þrátt,
friður á jörð og fengin sátt,
fagni því menn sem bæri.
Með vísnasöng ég vögguna þína hræri.
HEP.
NORÐURSLÓÐ 3