Norðurslóð - 15.12.1987, Blaðsíða 11

Úr afmælishófínu í Kiwanishúsinu. „Hiö Svarfdælska Söltunarfélag" afhendir þeim hjónum kveðskap mikinn. Ljósmynd:Ó Tli.
þvingaður innan um allt þetta
kvenfólk. Þó komu þarna mörg
skemmtileg atvik fyrir. Ég nran
eftir því að á boiludaginn fór ég
og 10 ára sonur einnar kennslu-
konunnar og hýddum allar náms-
nteyjarnar á vistinni klukkan sex
um morgun. Sú aðgerð tókst nteð
ágætum. Reyndar kom í ljós að
þær höfðu gert hernaðaráætlun
eina ógurlega um að hýða mig.
Næstu vetur átti að ná fram
hefndum en mér tókst að verjast
öllu með alls konar tæknibrell-
um, án þess þó að læsa að mér.
Tíminn sem ég var á Blönduósi
var um margt ágætur. Þó ég væri
ekki þarna samfellt nema í fjögur
ár var ég við sund og íþrótta-
kennslu flest vor allt til ársins
1965. Ég þjálfaði líka nokkra
frjálsíþróttaflokka, sem kepptu á
landsmótum ungmennafélag-
anna.
Lóan fylgdi mér
Eftir að Jóhann hætti fastri
kennslu á Blönduósi var hann
einn vetur á Ólafsfirði en kom
síðan til starfa við Dalvíkurskóla
haustið 1958. Að undanskildum
einum vetri þegar hann var við
söngkennaranám í Reykjavík
starfaði hann við Dalvíkurskóla
til haustsins 1963. Frá þeim tíma
og til 1974 þegar hann kom aftur
til Dalvíkur var Jóhann kennari á
Akureyri og kenndi auk
almennrar kennslu bæði söng og
leikfimi. Á öllum þessum stöðum
tók hann virkan þátt í tónlistarlíf-
inu og hefur starfað í næstum tug
kóra. En hvenær byrjaði hann að
syngja einsöng með þessum
kórum?
Það var með Karlakórnum á
Blönduósi. Ragnar Björnsson
var með námskeið á Blönduósi,
sem ég sótti, og hefur Ragnar sagt
mér að á því námskeiði hafi ég
hækkað um tvo tóna og sungið
mig upp í fyrsta tenór. Síðar var
ég við söngnám um tíma í Reykja-
vík og svo á Akureyri og þá hjá
Sigurði Demens. Fyrsta lagið
sem ég söng einsöng með kór var
„Vorið kentur" eða Lóan, og má
segja að það lag hafi fylgt mér
síðan Flest árin sem ég söng með.
Karlakór Dalvíkur var lagið á
efnisskránni eða í 15 ár. Að sjálf-
sögðu var það síðan á plötu kórs-
ins „Svarfaðardalur“.
t>að hafa komið út tvær ein-
söngsplötur með Jóhanni þar sem
að vísu Eiríkur Stefánsson syng-
ur með honum líka. Auk þess
hafa komið út nokkrar plötur þar
sem Jóhann syngur einsöng með
kórum t.d. Karlakór Dalvíkur og
Karlakórnum Geysi á Akureyri.
Talið fer nú að berast að leik-
listinni því í blaðaúrklippusafni
Jóhanns er að finna nokkra leik-
dóma um sýningar hér á Dalvík
og á Akureyri. Þar má sjá að
hann hefur tekið þátt í nokkrum
þessara leikrita. Meðal annars í
uppfærslu Leikfélags Akureyrar
á óperettunni Nitouche sem fékk
mjög góða aðsókn.
Ég tók jú þátt í nokkrum upp-
færslum á Akureyri og á Dalvík.
Og á sinum tíma einnig á Blöndu-
ósi. ntér hefur þótt afar skemmti-
legt að taka þátt í leikstarfsemi
og kabarettsýningum. Ég vil nú
ekkert dæma um listrænan árang-
ur minn á þessu siði. Gíslína,
kona mín vill nú stundum draga
leiklistarhæfileika mína í efa, en
ég hcf nú alltaf sagt að henni hafi
ekki fallið við hlutverkin, því ég
var gjarnan í hlutverki elskhug-
ans.
Áhrif bernskunnar
Hér þykir blaðamanni rétt að
geta einnar listgreinar þar sem
Jóhann hefur sýnt á góðri stundu
og í þröngum hópi mikla hæfi-
leika þar sent ballett er. En livað
sem líður svona útúrdúrum er
eitt víst að söngurinn er einskon-
karaktereinkenni Jóhanns Dan-
íelssonar svo ráðlegt þykir að
halda sé við það efni viðtalið til
enda. Um tónlist og söng í
bernsku segir Jóhann:
Ég var víst 9 ára gantal þegar
við Júlíus bróðir og Lárus í Ytra-
Garðshorni tróðum fyrst upp á
barnaskemmtun sem haldin var á
Bakka. Um fermingu var ég með
í kvartett sem söng á afmælis-
fagnaði Ungmennafélagsins Þor-
steins Svörfuðar á Grundinni.
Kvartettinn var undir stjórn
Sigurðar í Syðra Holti. Mér er
þetta minnisstætt ekki síst fyrir
þá sök að ég þurfti að standa upp
á kassa til að vera jafnstór hinum.
Við vorum aldir upp við söng á
heimilinu. Bæði mamma og
pabbi störfuðu mikið í kórum og
heima var mikið sungið. Þórarinn
á Tjörn hafði líka mikil áhril' í
þessunt efnum því hann lét alltaf
syngja eitthvað á hverjum degi í
skólanum og sló þá gjarnan
taktinn.
Fyrsta hljóðfærið sent ég eign-
aðist og náði tökum á var munn-
harpa. Eitthvert minnistæðast
atvik frá fyrri tíð er þegar ég sá
og heyrði í gramófóni í fyrsta
skiptið. Hjalti Haraldsson hafði
fengið lánaðan gramófón hjá Jóa
leikara og kom með þetta fram-
andlega tæki suður í Garðshorn.
Ég man enn eftir lyktinni af þessu
apparati hvað þá heldur músik-
inni sem úr þessu kom.
Urn það leyti heyrði ég fyrst í
útvarpi. Það var niðri á Bakka.
Ég man vel þegar við vorum að
hlusta á messu, þá lét Vilhjálmur
gamli okkur alltaf standa upp
eins og við á i kirkju.
Því er ekkert að leyna að laga-
val frá þessum tíma hefur alltaf
haft áhrif á mig og ég hef enn
gaman af því að rifja upp lögin
sem fólk var að æfa og syngja í
minni bernsku. J.A.
Rarlakór Dalvíkur syngur viö Crundina. Myndin tekin um 1965.
Ljósmynd: H.K.
Föndurdagur í Dalvíkurskóla
Sungin jólalög.
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
Sendum öllum þeim,
er stutt hafa starfsemi okkar
á liðnum árum,
hugheilar jóla- og nýárskveðjur.
Slysavarnardeildir
og Björgunarsveit S.V.F.I.
á Dalvík.
-K
*
í
*
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
M.
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
-¥★★★★★★★★★<■★★★★★★★★★★★★★★★★★*
Viö óskum landsmönnum gleðilegra jóla,
árs og friðar og þökkum samstarfið
á árinu sem er að líða.
ft BRumiBðniFÉUG ísmnDs
LÍFTRYGGING
GAGNKV€MT TRYGGINGAfÉLAC
NORÐURSLÓÐ 11