Norðurslóð - 15.12.1987, Blaðsíða 19

Ljóðagetraun
Norðurslóðar
1. Hvenœr er viðsjált að ríða vötnin?
2. Hver safnar allri frónskri drótt?
3. Hver lýsir sem leiftur um nótt?
4. Hvað stynur sem strá í nœtur kulda blæ?
5. Hvar óx dugur þrek og dirfska mín?
6. Hver leiðir fagran blæ á lífið?
7. Fyrir hvað yrði margur sæll og elska landið heitt?
8. Úr hverju má jafnvel sjóða sverð?
9. Hver gréri í skúta inn í gljúfrum grám?
10. Hver er sjónarsteina unun ein?
11. Hvar er ekki rótt að eiga nótt?
12. Hvar hef ég þegið þyngsta magafylli?
13. Hver hringir Líkaböng?
14. Hvað er beint í norðri?
15. Hvar náið þið háttum þótt þið hjarið á meðan þið
getið?
16. Hver skeiðar fljótur frár?
17. Hvað vinnur aldrei neinn?
18. Hvað er ungum allra best?
19. Hvað vefja hreinar píkur um hár á sér?
20. Hvað stóð sem klettur úr hafinu?
21. Fyrir hvað hefur hún gefið mér hörpudisk?
22. Hver er best af blómunum mínum öllum?
23. Hvað brosir mér mót í björtum hvammi?
24. Hvað er hér í þessu dragi?
25. Hvað kemur mðe fjörgjafaljósinu skæra?
★
Nafhagátur
Hollvinur Norðurslóðar, Ingvar Gíslason, fyrrv. þingmaður
vor og ráðherra, hefur enn senf blaðinu efni til jólaskemmt-
unar. Að þessu sinni kom sendingin beint frá sjálfri Amer-
íku, þar sem höfundurinn sat þá allsherjarþing Sameinuðu
þjóðanna sem einn af fulltrúum íslands. í meðfylgjandi bréfi
segist hann munu verðlauna þann, sem ráði rétt gátunar og
bætir svo við: „Við (hjónin) sendum ykkur kærar kveðjur
og öllum Svarfdælingum, sem mér geðjast af einhverjum
ástæðum sérstaklega vel að - veit ekki af hverju!“
Við þökkum Ingvari hugulsemina og sendum þeim hjónum
bestu jólakveðjur.
I. Kvennöfn
1. Hver er svanna safn ljóða ?
2. Hvað kona er hungruðum heill?
3. Hvaða konur bera nöfn nætur?
4. Af hvaða konu kviknar eldur?
5. Hver er svanna svefnleysi?
6. Hvaða konur eru óséðar nema ófreskum?
7. Hvaða kona er brjóstvörn í blóðgum leik?
8. Hver veit lengra en nef hennar nær?
9. Hvert er það víf sem vorblæ andar?
10. Hvaða konur velkjast um víðan sjó?
II. Karlmannsnöfn
1. Hver er af gumum glaður?
2. Hvaða maður er mál vitna?
3. Hver háttar að hausti, en vaknar að vori?
4. Hvaða maður ber Ijóss líki?
5. Hvaða maður er vígamanns vörn ?
6. Hvaða maður á þroska sinn undir suðrænni sól?
7. Hvaða mann getur í fjöru að finna?
8. Hver tengir tvenna sjö daga ?
9. Hver er skógardýr skáldum kært?
10. Hverjir eiga í Valhöll vísa dvöl?
f
Minning:
s
Ami Jóhann Guðlaugsson
Fæddur 10. júní 1912 - Dáinn 7. nóvember 1987
Vegna hinna nánu tengsla og vin-
áttu allt frá því að við vorum að
striplast í baðstofunni í Miðkoti
og þar til bróðir minn Arni Jó-
hann Guðlaugsson féll frá og hins
að hann gleymist síður, langar
mig til að skrifa um lífsferil lians
nokkur orð. Árni var of gildur og
litríkur þátttakandi í fram-
kvæmda- og mannlífsvef samfé-
lags síns til þess að ég gerði það
ekki.
Árni var snöggur í heimanbún-
aði eins og oft áður og fljótur að
hafa bústaðaskipti enda hvergi
vanbúinn til þeirrar ferðar að
mínu mati, og mun honum hafa
verið vel fagnað af horfnum
ástvinum. Hann skildi vel við sitt
gestkvæma og notalega heimili,
bæði úti og inni, sem allir máttu
sjá sem til þeirra hjóna, Þórgunn-
ar og hans, komu. Par birtist hag-
leikur hans í verki og húsmóður-
leg fyrirhyggja konu hans og
dóttur sem líkist föður sínum
nokkuð og lætur ekki bugast við
mótbyr og hefur verið foreldrum
sínum ómetanleg stoð í stórviðr-
um sem á þeim hafa skollið.
Oft koma andlát ástvina þeim
sem eftir lifa að óvörum þrátt fyr-
ir þá staðreynd að þetta er endir
okkar allra eftir mislanga lífs-
göngu og enginn umflýr sín
örlög. Árni var vanur að halda
sitt strik án þess að bogna þó gæfi
á bátinn og án áhrifa annarra og
ráðlagði gjarnan öðrum það
sama. Margt kemur eðlilega upp
í huga manns á svona tímamót-
um og margar mínar bestu
minningar eru tengdar Árna frá
samstarfsárum okkar scm voru
rnörg og öll ánægjuleg. Hlýhugur
og vinátta geta verið þrungin
margvíslegum tilfinningum sem
mörgum láist að sýna á meðan
tími er til, sitja svo eftir með sárt
ennið og sektarkennd og oft vill
það verða svo að „enginn veit
hvað átt hefur fyrr en misst
hefur“. Með eðlislægu áræði,
þreki, óbilandi dugnaði, lífs-
reynslu og falslausri trú á hið
góða, safnaði hann ómetanlegum
sífrjóum höfuðstól sem hann arf-
leiddi okkur að sem eftir lifum og
væri vel ef fleiri skildu eftir sig
slíkan fjársjóð samfélaginu til
afnota. Skap hans var oft nokkuð
rismikið, aðfarir til allra verka
ákveðnar og án fums eða hiks.
Lund hans þó að jafnaði hlý og
viðrnót gott, létt og gamansamt.
Oft var sungið þegar við unnum
saman í múrverkinu, búið var að
bera upp á vegg og farið að rétta
hann af og pússa. Já, það var oft
garnan á þeim árum þó mikiö
væri unnið, vinnudagurinn ætíð
langur, og fyrir kæmi að okkur
hitnaði í hamsi, sem risti þó
sjaldan djúpt, enda báðir að ég
hygg fljótir til sátta. Ég er búinn
að vinna með mörgum tnannin-
um um dagana og ég hef aldrei
séð önnur eins afköst við vinnu
eins og hjá honum, sama hvað
liann tók sér fyrir hendur og snar
og snöggur var hann bæði til geðs
og gerðar enda glíminn vel á
yngri árum.
Árni Jóhann Guðlaugsson
fæddist í Miðkoti. Dalvík, 10.
júní 1912. Foreldrar hans voru
Anna María Jónsdóttir og Guð-
laugur Sigurjónsson. Þar ólst
liann upp að mestu og átti þar
heimili þar til hann kvæntist 5.
nóvember 1937 eftirlifandi konu
sinni, Þórgunni Þorleifsdóttur,
úvegsbónda á Hóli á Upsa-
strönd. Áttu þau því gullbrúð-
kaupsafmæli nú 5. nóvember sl. í
ársbyrjun 1943 tluttu þau í sitt
eigið húsnæði á Karlsbraut 12,
Dalvík, og hafa búið þar síðan.
Eignuðust þau þrjú börn, Snorra
Guðlaug, Þorleif Kristin og Svan-
hildi. Drengirnir fórust báðir af
slysförum á besta aldri og má
nærri geta hvert reginátak hefur
verið að standast slík áföll. Þar
reyndist dóttir þeirra, Svanhild-
ur, og maður hennar, Vigfús
Jóhannesson, þeim með afbrigð-
um vel eins og ætíð fyrr og síðar
enda kærleikur mikill þar á milli.
Trúin reyndist Árna hið mikla
athvarf á raunastundum.
Árni var við eða á sjó fram til
ársins 1941 að hann hóf bygg-
ingu á Karlsbraut 12, eöa Reyk-
holti eins og þau lijón ncfndu
það, og hann var oftast kenndur
við í daglegu tali. Hann steypti
steininn sem það er hlaðið úr
sjálfur og fékk frænda sinn Gísla
Magnússon múrarameistara frá
Akureyri til þess að aðstoða sig
við múrverkið i upphafi, þá tók
Árni við og gekk frá múrverkinu
inni og úti. Upp frá því fór hann
að taka að sér múrverk hér á Dal-
vík og víðar og steypa steina,
staura og rör, og við múrverk
fékkst hann sem aðalstarf í rúm
30 ár. Eru þau orðin mörg hand-
tökin hans 'hér í bæ til uppbygg-
ingar og fegrunar.
Árni gegndi fjölda starfa fyrir
byggðarlag sitt og íbúa þess fyrir
utan stitt aðalstarf því eins og oft
vill verða berast verkefni að þeim
sem hafa hæfileika til að leysa
þau af hendi. Hann varð fyrsti
formaður Björgunarsveitar Dal-
víkur 2. mars 1951 og hafði það
starf með höndum í 18 ár. Hann
var einn af stofnendum Lions-
klúbbs Dalvíkur og formaður
hans eitt ár. í byggingarnefnd var
hann lengi, einnig í karlakór,
kirkjukór og sóknarnefnd í mörg
ár og átti sinn stóra þátt í að fá
því framgengt að kór Upsakirkju
var ekki rifinn eins op iíi ctóA
heldur var gerður að kapdlu og
sá Árni um frágang með öðrum
úti og inni á kapellunni. Hann
var umsjónarmaður með bygg-
ingu heimavistarskóla hér meðan
hún stóð yfir. I ágúst 1976 tók
hann að sér rekstur á fiskhúsi
kaupfélagsins á Dalvík. Hann
keypti fisk og verkaði til sölu á
Dalvík, í Ólafsfirði, Svarfaðardal
og víðar. Þessu starfi gegndi
hann til marsloka 1984, og eftir
það oft í forföllum þess er tók við
starfi hans. Hann átt mörg síð-
ustu árin lítinn bát og lagði kola-
net á Víkinni og síðast í vor. Eft-
ir að hann hætti í fiskhúsinu fór
hann að fást við útskurð í tré.
Eru margir góðir munir úr hans
högu hendi farnir víða. Árni var
natinn við ræktun blóma og jurta
og ber garður þeirra hjóna þess
vitni svo eftirtekt vekur og
bjuggu þau sér og vinafóiki
ánægjulegt athvarf í garðinum
innan um fögur blónt og fugla-
söng og hafa margir staldrað þar
við og notið góðs viðmóts og vel-
gjörða.
Þórgunni, Svanhildi og afkom-
endum vottum við hjónin og son-
ur okkar og fjölskylda hans af
heilum hug okkar dýpstu samúð
og biðjurn að þau nái sem fyrst
áttum og því striki sem Árni
stýrði eftir. Við kveðjunt hann og
þökkum samfylgdina. Hann skil-
aði svarfdælskri byggð ósviknu
dagsverki.
Kristinn Guðlaugsson.
. . . Dagbók Jóhanns
á Hvarfi
19. Komu Svarfdælir af
Tryggva-markaði (Gunnarssonar)
fengu 13,35 meðalverð fyrir
sauðinn.
21. september. í gær fór
Jóhannes í 1. haust róður, 27 í
hlut.
22. september. Fór ég og
Sigurður á Tungufelli í Hjalteyri,
vórum í nótt. Afráðið að bíða
með sauði til 7. október. Týra á
þá að taka þá við Hjalteyri á leið
frá landinu.
24. september. Rekið saman,
skar 2 löntb og 3 geldinga vetur-
gamla. Páll fór á Hjalteyri með 3
kindur veturgamlar og einn sauð
fyrir mig.
5. október. Sauðir teknir frá til
að reka á Hjalteyri.
6. október. Hreppaskil á
Völlum, 35 sauðir vigtaðir, höfðu
þyngst til muna.
9. október. Farið á stað með
173 sauði, farið inn í Hillnahús
voru þar um nóttina.
10. október. Fór Týra að
kvöldi út á Arnarnesvík frá
Akureyri.
11. október. Fór Týra inn fyrir
Hjalteyri snemma, tók vörur og
sauði, 190 skipað fram í nótabát
gekk vel, fórum heim, vorum 20.
12. október. Róið 3 daga þessa
viku.
16. október. Byrjað á niður-
jöfnun hér, útsvör með hæðsta
móti.
18. október. I nótt var farið á 8
bátum á Hjalteyri eftir pöntun.
Komum út á Sand fyrir miðdegi.
Var í nótt á Sandinum og skifti
vörum, vigtarmaður Jón á Hreið-
arsstöðum, bókfærsla þorgils
Sökku (Þorgilsson). Vöruskifti
stóðu til kl. 3. Allir fengu sínar
vörur heim í góðu veðri.
7. nóvember. Lét saga drag
yndir bát okkar, fékk efni hjá
Baldvin (Böggvisstöðum) en Jón
á Brinesi setti dragið yndir. Ég
var þar við. Komu drengir ofan
(Jóhann og Sveinn) til mín, tók-
um við allan okkar fisk, hafa ver-
ið rónir 8 róðrar í senn, afli
nokkur.
10. Kom bréf frá Einari (Ás-
mundssyni) í Nesi með messu
fólki frá 30. þ.m.
30. nóvember. Kom póstur í
Tjörn.
1. desember. Var í Sökku sam-
nátta pósti.
4. desember. Fékk Sólveig bréf
frá Sigfúsi bróður sínum í Amer-
íku.
10. desember. Fór Jóhannes
ofan til kaupstaðarferðar, sendi
með honum 20 pör grárra sokka
á Hjalteyri. Kom Guðni gamli,
fékk hér kjöt fyrir síld (bróðir
Sig. Guðmundssonar Helgafelli
og þar til heimilis). Fór allt til
kirkju, utan Jói og Kristín (Jói
hennar barn).
28. Fóru drengir og Jóhannes
ofan á Sand að sækja þann smá-
fisk sem eftir var, komu um
kvöldið. Róið í gær og dag, 40 í
hlut. Kom Þorgils á Sökku, var
hér í nótt við sparisjóðsvexti með
mér.
29. des. Fór Þorgils heim, en
ég fram í Hnjúk á áliðnum degi
og var þar í nótt.
30. des. Fór í Gljúfurárkot og
skoðaði Sokku litlu og gerði
hreinan reikning við Berg (á
Hofsá) að ég skulda honum þar
stm hann heldur trippið frá 31.
þ.m. Fór í Krosshól og var þar
um nóttina.
31. des. Bjartur til lofts, vestan
skafhríð. Fór áleiðis heim, kom í
Hverhól, Klængshól og S.-Hvarf.
Kom í hús til kinda á þeim fyrst-
töldu bæjum. Kom heim um
fjóstíma. Hæg fjúkmugga.
NORÐURSLÓÐ 19