Morgunblaðið - Sunnudagur - 14.05.2017, Blaðsíða 15
14.5. 2017 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15
Budda situr fyrir svörum.
Hver er uppáhaldsliturinn hennar?
Það er örugglega ekki gulur. Það er
blár.
Hansa: Það er rétt, og líka þetta með
gula litinn. Ég elska alla bláa liti en ég er
aldrei í gulu.
Hvaða matur finnst henni bestur?
Henni finnst eiginlega allur matur sem
Steini maðurinn hennar býr til bestur.
Kannski hreindýr og sjávarréttir.
Hansa: Mjög gott svar. Já, þetta er allt
rétt.
Hver er hennar versti galli?
Hún hefur enga galla, þessi kona. Bíddu
nú við. Kannski að taka sér of mikið fyrir
hendur. Sem hún ræður samt alveg við.
Hansa: Já, ég er aðeins að fatta núna,
að þetta er rétt hjá þér.
Býr hún yfir leyndum hæfileikum?
Já, ég get upplýst hér að hún er frábær
eftirherma. Hún hefur hermt eftir-
minnilega eftir Sr. John Gielgud.
Hansa: Já, já, það er rétt.
Hver er eftirlætismynd hennar?
Er það ekki Cinema Paradiso?
Hansa: Jú, það er rétt.
Hvert er mesta prakkarastrikið úr æsku?
Það var þegar hún klippti af sér öll
augnahárin, hún var að reyna að jafna
þau. Henni fannst þau eitthvað mislöng.
Annars var hún þæg og góð og enginn
prakkari.
Hansa: Stórhættulegt alveg. Já, ég var
þæg, en ég talaði mjög mikið.
Hvað ætlaði hún að verða þegar hún yrði
stór?
Söngkona.
Hansa: Já, ég ætlaði að verða heims-
fræg poppsöngkona.
Hansa situr fyrir svörum.
Hver er uppáhaldsliturinn hennar?
Þeir eru svo hrikalega margir, t.d. lime-
grænn og bleikur. Hún á ekki einn uppá-
haldslit.
Budda: Já, það er satt.
Hvaða matur finnst henni bestur?
Hún sjálf býr til mjög góðan mat.
Sjávarréttir held ég.
Budda: Já, og allt ítalskt.
Hver er hennar versti galli?
Þú ert orðin svo „chilluð“ í seinni tíð,
en í gegnum tíðina hefur það verið
stjórnsemi.
Budda: Já, ég er sammála, og þetta
getur enn verið minn galli.
Býr hún yfir leyndum hæfileikum?
Já, þeir eru ekki svo leyndir lengur, hún
syngur betur en flestir. Og getur leikið
líka. Og getur dansað. Svo hefur hún
mikla skipulagshæfileika. Svo ertu líka
ratvís.
Budda: Já, þetta er allt rétt.
Hvað er eftirlætisbíómynd hennar?
Ég hef ekki hugmynd.
Budda: Það er La Vita é Bella.
Hvert er mesta prakkarastrikið úr æsku?
Hún var nú svo félagslynd og mikil
flökkukind að hún átti til að týnast úti um
allt.
Budda: Já, svo voru líka símaöt.
Hvað ætlaði hún að verða þegar hún yrði
stór?
Búðarkona, söngkona?
Budda: Já, en aðallega ballerína.
HVERSU VEL ÞEKKJAST ÞÆR?
Spurt og svarað
stökkva inn á svið. Ég var að nota tímann.
Systurnar eiga báðar tvo syni, Hansa á níu
og ellefu ára og Budda tvítugan og tuttugu og
tveggja ára. Synir Buddu útskrifast báðir sem
stúdentar nú í vor og stefnir sá eldri á leik-
listina.
Eru þínir strákar, Hansa, farnir að hugsa
um hvort þeir feti leiklistarbrautina? Eða
leggja fyrir sig söng?
Hansa: Þeir syngja báðir rosalega vel. En
það er alveg óráðið. Sá eldri er tölvunörd og
hefur verið að læra forritun. En sá yngri er bú-
inn að taka Billy Elliot-námskeið og svo er
hann fótboltagaur. Þeir eru ólíkir en mjög góð-
ir vinir.
Budda: Svolítið eins og mínir, þeir eru mjög
ólíkir. Sá eldri er í hljómsveitinni Hórmónum
sem vann Músíktilraunir í fyrra. Sá yngri er
hins vegar fótboltagaur og syngur reyndar
rosalega vel, þótt hann geri það ekki opin-
berlega.
Hvernig er að vera gift leikara Budda?
(Budda er gift Jóhanni Sigurðarsyni)
Budda: Ég þekki náttúrulega ekkert annað,
fór að búa með honum beint úr foreldrahúsum.
Reyndar í vetur hefur hann verið minna að
leika en oft áður. Það hittist þannig á með
verkefnin. En ég er nú orðin svo vön hinu og
heimarík að mér finnst hann stundum vera
fullfrekur á fjarstýringuna. Horfir á fótbolta
þegar mig langar að horfa á þátt! En ég get nú
líka alveg horft á fótbolta og auðvitað er gott
að hafa hann heima.
Hvar sjáiði ykkur eftir tíu ár?
Hansa: Draumurinn væri auðvitað að geta
tekið sér æðislega gott sumarfrí með fjölskyld-
unni og vera að vinna eitthvað skemmtilegt.
Hafa nógan frítíma.
Budda: Ég er nú aðallega farin að hlakka til í
sumar, við eigum silfurbrúðkaup við Jói, og er-
um að fara til Kína núna í maí á leiklistarhátíð.
Svo ætlum við að vera í þrjár vikur á Mallorca í
sumar að slappa af, við tvö. Ég sé það líka fyrir
mér, að ferðast meira í framtíðinni.
Eru þið báðar metnaðarfullar, kannski full-
komnunarsinnar?
Budda: Já, en ég held að ég sé aðeins kæru-
lausari. Allir þurfa að hafa ákveðinn metnað en
hann má ekki keyra um þverbak.
Hansa: Leikhúsið er harður húsbóndi hvað
varðar fullkomnunaráráttu, kæruleysi gengur
ekki þar. Það er ekkert sirka, það er annað-
hvort 100% eða slepptu því. Ég er ekki eins
spontant og þú.
Budda: Nei, ég er með svona hæfilegt kæru-
leysi. Maður getur ekki stjórnað öllum að-
stæðum. En í leikhúsinu er þessu svolítið
stjórnað.
Hvor er stjórnasamari eða frekari?
Hansa: Við erum svipaðar held ég.
Eru þið kannski ekkert stjórnsamar?
Budda: Jú, jú, ég er „control freak.“ Ég er
alltaf að reyna að venja mig af því. Til dæmis
þegar ég lék í myndinni með Balta. (Hér skell-
ir Hansa upp úr.) Þar á hver maður sinn póst
en ég var alveg farin að benda á ýmislegt, var
hún ekki með annað hálsmen, á þetta ekki að
vera þarna? Balti sagði við mig, þú yrðir
ábyggilega frábær skrifta en við erum reyndar
með skriftu. Ég þurfti aðeins að stíga til baka,
enda átti ég fullt í fangi með að einbeita mér að
mínu. Ég þurfti ekki að vera með allt hitt á
hreinu. Maður heldur að maður þurfi alltaf að
sjá um allt.
Hansa: Ég held að þetta sé bara í genunum
á kvenfólki stundum, við erum svo vanar því að
sjá um margt í einu.
Budda: Það var einu sinni allt „spik and
span“ hjá mér, en svo fattaði ég að ég yrði bara
geðveik ef það ætti alltaf allt að vera fullkomið.
Þannig að ég bara hætti þessu og er tiltölulega
afslöppuð í draslinu mínu. Mér finnst auðvitað
gaman að hafa fínt í kringum mig en get samt
slappað af þótt það eigi eftir að ganga frá í eld-
húsinu.
Við sláum botninn í skemmtilegt spjall. Há-
degið er á enda og vinnan bíður systranna. Og
ný ævintýri eru líklega handan við hornið.
„Leikhúsið er harður húsbóndi hvað
varðar fullkomnunaráráttu, kæru-
leysi gengur ekki þar. Það er ekkert
sirka, það er annaðhvort 100% eða
slepptu því. Ég er ekki eins spontant
og þú,“ segir Hansa við systur sína.