Víkurfréttir - 04.12.2014, Síða 8
8 fimmtudagurinn 4. desember 2014 • VÍKURFRÉTTIR
„Þetta var bara fullkomin al-
sæla,“ segir Sigríður Eydís Gísla-
dóttir, eða Sigga Ey eins og hún
kallar sig, nýkrýndur sigurvegari
Rímnaflæðis. Hún segist ekki
hafa búist við sigri en þó hafði
hún trú á góðu gengi. „Um leið og
nafnið mitt var kallað þá hrein-
lega sprakk ég.“ Sigga sigraði í
keppninni sem hefur skapað sér
fastan sess í dagskrárliðum fé-
lagsmiðstöðva um leið og hún
vekur áhuga ungmenna á rappi
og gefur því jákvæða umfjöllun.
Hún er aðeins önnur stelpan sem
sigrar í keppninni frá upphafi, en
Rímnaflæði var haldið í 15. sinn
nú í ár.
Sigga sem er 15 ára hefur rappað
síðastliðin þrjú ár en hún stefnir á
að leggja listina fyrir sig. „Stebbi
félagi minn kynnti mig fyrir old
school rappi eins og Wu Tang Clan
og ég varð bara ástfangin,“ segir
Sigga en hún byrjaði að semja fljót-
lega eftir að áhuginn kviknaði.
Hún hafði aldrei komið opinber-
lega fram fyrir Rímnaflæði síðustu
helgi. Hún ætlaði sér upphaflega að
leggja söng fyrir sig en rappið átti
betur við hana. „Þar þarf ekkert að
fegra hlutina, þetta er bara bein-
harður sannleikur.“ Hún reyndar
syngur nokkuð vel og flytur m.a.
sjálf viðlögin í sínum lögum. Hún
segir kunna vel við það að geta gert
alla þessa hluti bara sjálf. Hún er
ekki að semja sína eigin tónlist en
hún er með örlítinn tónlistargrunn.
„Ég lærði á fiðlu í eitt og hálft ár.
Ég kann samt nánast ekkert nema
gulur, rauður, grænn og blár,“ segir
hún létt í bragði. Sigga er fædd í
Keflavík en hefur búið víða. Um
þessar mundir býr hún í Garðinum
en gengur í Myllubakkaskóla.
Blótar talsvert mikið
„Ég er bara að rappa um það sem
ég er að gera í lífinu, hvernig mér
gengur í skólanum og um það
sem ég hef upplifað í fortíðinni.“
Sigga segist blóta talsvert í textum
sínum en það fylgir rappinu tals-
vert að hennar sögn. Hún reyndar
blótar frekar mikið svona almennt
og þykir það í fínu lagi. „Ég blóta
frekar mikið, svona miðað við aðra.
Ég er bara eins og ég er og er ekkert
að breyta því, sama í hvaða um-
hverfi ég er. Ég nota blótsyrði mikið
í textunum mínum, en þannig legg
ég áherslu á það hversu sjúkt sam-
félagið er orðið í raun og veru,“
segir hún.
Hún á sér ýmsa áhrifavalda í rapp-
inu en þar á meðal er hin fornfræga
Wu Tang Clan sem var á hátindi
ferils síns á tíunda áratug síðustu
aldar. Hún hlustar einnig á Scho-
olboy Q, Flatbush zombies. A$AP
Rocky og A$AP Ferg. Sigga hlustar
einnig mikið á íslenskt efni. „Mér
finnst Móri æðislegur. Svo er það
Erpur, en þá sérstaklega gömlu
lögin hans. Ég er ekki alveg að fíla
hann lengur. Dabbi T er líka kúl.“
Honey Cocain er svo eini kven-
kynsrapparinn sem Sigga fílar.
„Mér finnst Reykjavíkurdætur bara
vera brandari. Það nennir enginn
að hlusta á þetta feministakjaf-
tæði,“ segir hún. Sigga segir fáar
aðrar stelpur rappa hérlendis en nú
ætlar hún að reyna að koma sér á
framfæri.
Sigga segist fá ákveðna útrás á sviði
en hún var þó gríðarlega stressuð
fyrir Rímnaflæði. „Án gríns þá hélt
ég að ég myndi fá hjartaáfall. Dag-
inn eftir Rímnaflæði þá rappaði í
Hörpunni fyrir framan 800 manns,
þá hélt ég að ég myndi deyja hrein-
lega. Það gekk síðan bara ágæt-
lega.“
Hvernig sérðu framtíðina fyrir
þér? „Fyrst langar mig að byrja að
raða inn giggum og spila tónlistina
mína. Ég held að tónlistin verði
alltaf stór hluti af lífi mínu,“ segir
Sigga sem hefur mikinn áhuga á
húðflúrum og ætlar að verða flúrari
í framtíðinni. Hún er þegar búin að
fá sér eitt húðflúr sjálf.
„HÉLT ÉG MYNDI
FÁ HJARTAÁFALL“
segir rapparinn Sigga Ey, nýkrýndur sigurvegari Rímnaflæðis
Mér
finnst
Reykja-
víkurdætur
bara vera
brandari. Það
nennir enginn
að hlusta á
þetta femin-
ista kjaftæði.
-viðtal pósturu eythor@vf.is
vf.is
Útgefandi: Víkurfréttir ehf., kt. 710183-0319 P Afgreiðsla og ritstjórn: Krossmóa 4a, 4. hæð, 260 Reykjanesbæ, sími 421 0000 P Ritstjóri og ábm.: Páll Ketilsson, sími 421 0004, pket@vf.is
Fréttastjóri: Hilmar Bragi Bárðarson, sími 421 0002, hilmar@vf.is P Blaðamenn: Olga Björt Þórðardóttir, sími 421 0002, olgabjort@vf.is, Eyþór Sæmundsson, eythor@vf.is
Auglýsingastjóri: Sigfús Aðalsteinsson, sími 421 0001, fusi@vf.is P Hönnun og umbrot: Þorsteinn Kristinsson, sími 421 0006, steini@vf.is, Afgreiðsla: Dóróthea Jónsdóttir, sími 421 0000,
dora@vf.is, Aldís Jónsdóttir, sími 421 0000, aldis@vf.is P Prentun: Landsprent hf. P Upplag: 9000 eintök P Dreifing: Íslandspóstur P Stafræn útgáfa: www.vf.is, www.kylfingur.is
Tekið er á móti auglýsingum á póstfangið fusi@vf.is. Auglýsingar berist fyrir kl. 17 á þriðjudegi fyrir útgáfudag sem er almennt á fimmtudögum. Móttaka smáauglýsinga fer fram á vef Víkurfrétta, vf.is.
Smáauglýsingar berist fyrir kl. 15 á þriðjudögum. Ekki er tekið á móti smáauglýsingum í síma. Sé fimmtudagur frídagur þá kemur blaðið út á miðvikudögum og þá færist skilafrestur auglýsinga fram um einn
sólarhring. Efni til Víkurfrétta skal sendast á póstfangið vf@vf.is. Aðsendar greinar birtast á vef Víkurfrétta, vf.is. Það er mat ritstjórnar hvaða aðsendu greinar birtast í prentaðri útgáfu blaðsins.
Ekki er greitt fyrir aðsent efni, texta eða myndir, hvort sem það birtist í blaðinu eða á vefsíðum Víkurfrétta.
SÍMI 421 0000
Það var áhrifaríkt að heyra í sjónvarpsþætti Stöðvar 2, Um land allt,
að tilkoma álvers á Reyðarfirði hafi haft miklu meiri áhrif en aðilar
í þéttbýlinu suðvestan lands, geri sér grein fyrir. Þetta eru ekki nýjar
fréttir fyrir okkur Suðurnesjamenn og hér í forystugreinum hefur
margsinnis verið sagt frá víðtækum áhrifum sem álver og önnur
stærri starfsemi í Helguvík myndi hafa á atvinnulífið á svæðinu.
Svo virðist sem starfsemi í Helguvík sé smám saman að fara í gang
en í vikunni var undirritaður samningur um gerð jarðstrengs frá
Fitjum til Helguvíkur. Landsnet hefur gert samning við United Sili-
con um flutning raforku til kísilvers fyrirtækisins sem áformað er að
reisa í Helguvík og er stefnt að því að tengingin verði komin í gagnið
fyrir 1. febrúar 2016. Aðstoðarforstjóri Landsnets segir að hin mikla
uppbygging sem nú eigi sér stað á Reykjanesi, s.s. með uppbyggingu
kísilvera, netþjónabúa og í líftækniiðnaði, kalli enn frekar á að fyrir-
huguðum framkvæmdum við Suðurnesjalínu 2 verði hraðað.
Í þessu tölublaði Víkurfrétta og einnig í síðustu viku fengum við við-
brögð þingmanna Suðurnesja við þingsályktunartillögu Oddnýjar
Harðardóttur um eflingu atvinnulífs á Suðurnesjum en hún leggur til
stofnun starfshóps er takið málið fyrir. Meirihlutaþingmenn sögðu
ekki þörf á enn einni nefndinni, betri árangri væri hægt að ná t.d. í
gegnum ráðherrana. Oddný, fyrrverandi fjármálaráðherra, segir að
staðan í álversmálinu hafi ekkert með ríkisstjórnir, núverandi eða
fyrrverandi að gera. Hún er t.d. hissa á því að núverandi ríkisstjórn sé
ekki búinn að leggja til ríkisstyrk til Helguvíkur, eins og gert var við
Bakka á Húsavík því búið væri að eyða fyrirvörum sem komu í veg
fyrir að hægt var að klára málið í fyrri ríkisstjórn, að hennar sögn.
Þá gagnrýnir hún þá hugmynd sjálfstæðismanna að „ýta á Lands-
virkjun“ og að orka til ávers sé hér niðurgreidd af almenningi. Það má
staldra við þá gagnrýni fyrrverandi fjármálaráðherra úr Garðinum.
Eru svona ívilnanir eða styrkir réttlætanlegir? Í vikunni var gengið
frá um 770 millj. kr. styrk til kísilmálmverksmiðjunnar Thorsils í
Helguvík og sambærilegur samningur er einnig við United Silicon,
hitt kísilfyrirtækið. Þar gaf ríkið eftir um 360 millj. og Reykjanesbær
um 400 millj.kr. Þá geti Thorsil átt rétt á þjálfunaraðstoð frá ríkinu
árið 2016 að upphæð 360 millj. kr. Þetta eru afslættir sem reiknast
til þrettán ára rekstrartíma verksmiðjunnar. Þetta er vissulega góð
hjálparhönd en eigum við ekki að gefa okkur það að sérfræðingar
ríkis og Reykjanesbæjar hafi reiknað það út að svona aðstoð skili
sér margfalt til baka til sveitarfélagins og svæðisins í heild á marg-
víslegan máta? Með fleiri störfum, beinum og afleiddum og miklum
tekjum inn í samfélagið.
Nú þegar Helguvíkin er að „hitna“ og fleiri aðilar í startholunum að
hefja þar starfsemi er ljóst að hagur Reykjaneshafnar, sem svo skuld-
sett er, fer að vænkast. Má þá ekki líka áætla að það borgi sig fyrir
aðila sem eru í eigu ríkisins eins og Landsvirkun, að þeir hjálpi til við
að ýta álveri í gang. Þó það sé á „kostnað“ almennings með „niður-
greiðslu“ rafmagns. Er það ekki nokkuð ljóst að slík fjárfesting skilar
sér margfalt til baka þegar sú staðreynd blasir við að svona fyrirtæki
skaffar mörg hundruð störf beint og óbeint í gegnum viðskipti við
mjög mörg fyrirtæki sem það kaupir þjónustu af? Álverið á Grundar-
tanga kaupir þjónustu á hverju ári af hundruðum fyrirtækja fyrir 10
milljarða á ári. Í álverinu starfa um 600 manns og um eitt þúsund
manns til viðbótar hafa atvinnu af þjónustu sem tengist starfsemi
þess. Fyrirtækið hefur verið lang stærsti vinnuveitandi á Vesturlandi
í 17 ár.
Svo getur maður verið eins og Ragnar nokkur Reykás sem margir
þekkja úr hinum fræga sjónvarpsþætti Spaugstofunni og farið í annan
gír þegar hugað er að mengunarþættinum á Helguvíkursvæðinu. Er
hætta á því að mengun með svo margar verksmiðjur eins og álver og
tvö kísilver á sama svæði, verði of mikil. Eða þurfum við kannski ekki
að hafa áhyggjur af því hér á vindasama Reykjanesi?
Hitnar í kolunum
í Helguvík
-ritstjórnarbréf
Páll Ketilsson skrifar