Ófeigur - 01.03.1908, Blaðsíða 3

3
Þetta var það sem gladdi mig, að sjá nú, svart
á hvítu, hvað þessi siðbótarmaður vill; að fá nú
kenninguna jafnframt verkunum,
En þegar eg hafði lesið ritið, sem höf. var svo
göfuglyndur að gefa mér, þá fanst mér þó furðu
lítið bera á hugsjónunum, en því meira á gremju
yfir villukenningum Ófeigs, og blygðunarleysi mínu,
að nota opinberar hagskýrslur, að því er mér skilst,
heimildarlaust, þ. e. án leyfis kaupmanna(!!) til þess,
sem hann kallar að blekkja menn, og útbreiða róg
um kaupmenn, með upplognum tölum.
Eg er því neyddur til að bera hönd fyrir höfuð
mér í Ófeigi, og gera kaupfélagsmönnum grein fyr-
ir, hvað mín og kaupmanna hér á Húsavík hefir á
milli farið. En fyrst ætla eg, eins og málafærslumenn-
irnir segja, að líta á formhlið málsins.
Vil eg þá fyrst spyrja A. K. sjálfan, og lesendur
Ófeigs, hvort þeim finnist það virkilega drengilegt,
að taka »prívat« handrit mitt, sem A. K., fyrir atvik og
meinleysi, getur klófest, og ráðast á það með opin-
beru flugriti, sem útbýtt er takmarkalaust til almenn-
ings, ekki einungis lesenda Ófeigs, sem eru lokað
félag, heldur til hvers sem hafa vill, jafnt til þeirra
er aldrei sjá Ófeig, og ekkert þekkja málavöxtu. Og
þetta gerir A, K., þótt hann ætti kost á, að taka til
máls í Ófeigi, ef hann teldi sig þurfa að leiðrétta
umsögn hans. Loforð um það hafði hann bæði frá
mér og varaformanni K. Þ. — A. K. kveðst rita
móti Febrúarhefti Ófeigs 1907. Pá kom ekkert hefti
út af Ófeigi, en í Febr. byrjaði eg að semja ritgerð-
1*