Ófeigur - 01.03.1908, Blaðsíða 6

6
rétta þá öðrum, með rétti til þess að leggja gjöld á
þá. — Ritgerðin í Sept. heftinu var nú ekkert ann-
að en framhald röksemdaleiðslu fyrir þessari megin-
setningu, studd með tölum úr opinberum skýrslum.
Mér hafði oft fundist kaupfélagsmenn gefa röksemd-
um Ófeigs helzt til Iítinn gaum, því ekki hefir svo
flónsleg verzlun verið hafin af nokkrum ráðlaueum
prangara, að ekki hafi einhverjir, kaupfélagsmenn
næstum jafnt og aðrir, orðið til þess að veita henni
fylgi sitt, styðja hana með viðskiftum sínum, og jafn-
vel taka hana í ábyrgð. En meðan hugsunarháttur
almennings er þannig, er þess ekki að vænta, að
kaupfélagsskapurinn geti unnið nokkurt verulegt gagn,
eða náð nokkrum þroska, því'að þessi aðferð er öflugt
meðal til þess, að brjóta hann á bak aftur.
í hinum opinberu hagskýrslum eru nú svo góð-
ar sannanir fyrir málstað Ófeigs og áþreifanlegar,
að eg áleit rangt að gefa ekki Iesendum hans kost
á að kynnast þeim, eða nota þær ekki til stuðnings
því, er eg álít gott og réttmætt málefni. Að fleirum
hafi sýnst líkt og mér, sýnir það, að ritgerð mfn
hefir verið tekin upp í tímarit kaupfélaganna án nokk-
urrar tilhlutunar frá minni hálfu. Slíkar skýrslur eru
líka til þess gerðar, að almenningur geti af þeim
dregið hagfræðislega Iærdóma og sannindi.
Rað var nú auðvitað, að kaupmönnum hér mundi
mislíka þetta, og koma það illa, enda urðu þeir mér
stórreiðir, einkum eftir að verðlagsskrárhefti Ófeigs
kom út í Okt., þar sem eg benti á, hve gálaus kaup
menn stundum gerðu, og tilfærði dæmi þess. Gremja