Feykir - 13.03.2014, Blaðsíða 9

10/2014 Feykir 9

Heilir og sælir lesendur góðir.
Fyrsta vísan að þessu sinni er laglega gerð
hringhenda sem ég því miður get alls ekki
munað eftir hvern er.
Norðri andar, napur blær
næðir um strandir víða.
Klaka bandi bundið fær
blessað landið fríða.
Einsog áður hefur komið fram rísla ég
endalaust í vísnasafni mínu þegar kemur að
því að gera þátt fyrir Feyki. Svo fór nú og fann
ég margar góðar vísur sem gaman er að birta í
okkar ágæta blaði. Sá galli er þó á gjöf Njarðar
að flestar eru þær höfundarlausar. Bið lesendur
endilega að hafa samband ef þeir geta gefið
upplýsingar þar um. Ein af þeim er þessi:
Gott er það að græða sár,
gleðja svo að þorni brár.
Verða aldrei virt til fjár
vinarorð og þerruð tár.
Gaman er þessari.
Vísur mínar, vinur kær
vitið forðum leyndust.
Fjórar línur fylltu þær
fjórtán orðin reyndust.
Merkilegt að láta sér detta svo í hug.
Vísa þessi víst er best
í vísnasafni mínu.
Eina k-ið sem hér sést
situr í þriðju línu.
Eignast hef ég nú nokkrar vísur eftir konu sem
bjó á Akranesi og hét Bóthildur Jónsdóttir.
Þessar snilldar vel gerðu hringhendur eru eftir
hana.
Listir þjálfar röðulrún,
ritar álfur hvítur.
Eygló sjálf af Esju brún
auga hálfu lítur.
Fagur blár er himinn hár
hvergi bára á vogi.
Sveipar smára silfurtár
sólar hára logi.
Geislum strjála glitruð ský
gulli álinn hlaða,
silfurmáluð sem að í
sólarbáli vaða.
Margir bæði hér norðanlands, og ekki síður
á Suðurlandi kunna vísur úr svokölluðum
Svínárnesbrag. Meðal kunnra erinda þar er
þetta.
Djöfull væri, drengir gott að detta í það.
Mega frjálsir fjöllin ríða
fullir oní pokann skríða.
Fleiri hafa glatt sig við að yrkja með slíkum
hætti, og er vel kunnugt þetta erindi Sigurðar
Hansen.
Vísnaþáttur 613
Gott er að eiga sálarinnar sólskinsstundir.
Leika sér um lífsins grundir
og láta börnin koma undir.
Fyrir margt löngu lærði ég brag í sama dúr.
Man því miður ekki lengur eftir hvern hann
er, eða hvað erindin eru mörg. Langar að biðja
ykkur lesendur góðir að bregðast vel við og
gefa mér upplýsingar ef þið kannist við þessar.
Mig ei hræðir haustið grátt með hrammi sínum.
Dag og nótt í dýrum vínum
drekki ég hjartasorgum mínum.
Strangur reynist löngum lífsins lærði skóli.
Nærist margur nautnadrjóli
á nikótíni og alkóhóli.
Austur langt af sælli sól og suður af mána
ég sé á lofti blikur blána.
- Bændur ættu að súrsa hána.
Eitt slíkt erindi kemur hér í viðbót sem er
reyndar óskylt hinum fyrri, man því miður
ekki um höfund.
Óli og Ranka unnast framar öllum vonum.
Blíðuhótin brugðust honum
börðust þau með hlandkopponum.
Minnir að Sveinbjörn allsherjargoði hafi gefið
út kver með gátum. Er þó ekki viss um að muna
það rétt. Ef svo hefur verið held ég að þessi
magnaða hringhenda hafi fylgt með kverinu.
Hér skal ekki greiði gerður.
Gátubrekkan hörð.
Ýmsum strekkings örðug verður
öll með hrekkjum gjörð.
Minnir að sá magnaði goði hafi kennt mér
þessa sem ort er um fólk sem hann hafði heyrt
að væri að draga sig saman. Reyndar geðjast
mér ekki vel að þessum bragarhætti, en hjá
mörgum hagyrðingum er hann vinsæll.
Björn sem eflir ástarþrá
ekki heflar brögðin grá.
Fram vill tefla fljóði hjá
fótakefli sínu þá.
Því miður er næsta ferskeytla höfundarlaus
þrátt fyrir það mikil snilld þar á ferð.
Orkuþrungið íslenskt mál
oft í snillings höndum,
himindýrð og heljarbál
hnýtir stuðla böndum.
Leiðinlegt er fyrir undirritaðan að játa
heimsku sína í því að muna ekki eftir hvern
þessi magnaða loka vísa er. Þætti vænt um
upplýsingar þar um.
Þó að falli fölvi á
fræða listir kunnar.
Lengi stafar ljóma frá
ljósi ferskeytlunnar.
Verið þar með sæl að sinni.
/ Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) kristin@feykir.is
Einhvern tímann þegar ég
var fimm ára eða sex ára
gamall þá var ég staddur á
bryggju með frænda mínum,
sem er einu ári eldri en ég.

Við gengum held ég út eftir
Skagfirðingabrautinni og
Aðalgötunni þangað til við
komum að bryggjunni. Við
tókum út veiðistangirnar og
hófum að dorga. Eins fílefldir
og við vorum á þeim aldri þá
reyndum við að kasta út eins
langt og við mögulega gátum.
Ég reyndi heiftarlega að sigra
frænda minn í kastkeppninni í
leyni en varð að játa ósigur.
Svo eftir að ég hafði kastað
út enn einu sinni, þá hélt ég
að frændi ætlaði að setja
heimsmet í sínum aldursflokki
því hann sveiflaði stönginni
svo harkalega að öngullinn
endaði í gegnum efsta hluta
vísifingurs á vinstri hendi
minni. Sveiflan hans var
eitthvað skökk því ég var
svona fimm metrum vinstra
megin við hann. Ég man ekki
eftir það miklum sársauka en
að sjá þennan ryðgaða öngul
í puttanum á mér á þessum
aldri var einkar áhugavert,
hugsaði ég.
Ekki misskilja mig, ég byrjaði
ekki að skoða á mér puttann
í læknifræðilegum tilgangi, tár
voru felld. Þó nokkuð mörg
líka. Ég man að ég hugsaði
um bakteríurnar sem hefðu
greiða leið frá önglinum inn
í puttann. Á þeim tíma var
ég lúmskt mikið að forðast
að snerta eitthvað skítugt í
kringum sár á húðinni, svo
ryðgaður öngull í gegnum
puttann var mjög svo leiðinlegt
atvik. Eftir að öngullinn hafði
verið þarna í smá stund kom
pabbi og kippti honum úr. Það
kom mér á óvart hvað blæddi
lítið.
Síðan þá hef ég ekki farið að
veiða aftur með fyrrnefndum
frænda einsamall.
- - - - -
Ekki var ljóst þegar Feykir
fór í prentun á hvern Ingimar
ætlaði að skora.
Ingimar Hrafn Antonsson, brottfluttur Skagfirðingur, skrifar
Önglar og puttar
ÁSKORENDAPENNINN
UMSJÓN kristin@feykir.is
Landnám Ingimundar gamla
Víðavangshlaup á söguslóð
Nýlega var haldinn aðalfundur í
Félaginu Landnám Ingimundar
gamla. Núverandi stjórn skipa Jón
Gíslason, Haukur Suska Garðarsson,
Þór Hjaltalín, Pétur Jónsson og
Sigurður Jóhannesson.
Félagið var stofnað árið 2007 og
hefur það að markmiði að efla
þekkingu á húnvetnskri sögu, einkum
Vatnsdæla-sögu, og gera menningar-
arfleiðina sýnilega ferðafólki. Félagið
hefur látið reisa söguskilti á nokkrum
sögustöðum í Vatnsdal, gefið út
sögukort fyrir Vatnsdal og Þing, og
einnig geisladisk með hljóðleiðsögn
um svæðið og sönglög því tengdu.
Heimasíða félagsins er www.
vatnsdalur.is.
Einnig hefur félagið staðið fyrir
málþingum, sögugöngum, myndlistar-
sýningum, tónleikum og tvísöngs-
námsskeiði. Þá hefur það tekið þátt í
Samtökum um sögutengda ferðaþjón-
ustu, verið bakhjarl Vatnsdælurefilsins
á Blönduósi og lagt Klausturstofu á
Þingeyrum lið. Í sumar er svo stefnt að
víðavangshlaupi á söguslóð. /KSE
Fyrirlestrarröð
Það er enginn svikinn af því að heimsækja Vatnsdalinn.