Morgunblaðið - 09.04.2018, Side 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 9. APRÍL 2018
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNAR SIGMARSSON,
Skálholti,
Vopnafirði,
lést 24. mars. Útförin hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hins látna.
Bergþóra Gunnlaugsdóttir
Gunnlaugur Gunnarsson
Margrét Gunnarsdóttir
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KRISTBJÖRG ÞÓRHALLSDÓTTIR
leiðsögumaður,
verður jarðsungin frá Seljakirkju
miðvikudaginn 11. apríl klukkan 13.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hennar er bent á Brjóstaheill, samhjálp kvenna.
Maríus Óskarsson Katrín Hildur Jónasdóttir
Ragnar Óskarsson
Þórhallur Óskarsson Lilja Björgvinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar, afi, langafi og vinur,
TRYGGVI BJARNASON,
Bár, Hraungerðishreppi,
lést á dvalarheimilinu Hjallatúni í Vík
sunnudaginn 25. mars. Útförin fer fram frá
Hraungerðiskirkju föstudaginn 13. apríl
klukkan 14.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á styrktarreikning
Hjallatúns í banka 0317-13-300530, kt. 430206-1410.
Stefanía Fríða Tryggvadóttir
Helga Bára Tryggvadóttir
Ragnar Tryggvason
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæri vinur, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
RÖGNVALDUR ÓLAFSSON,
Holti,
Búðardal,
verður jarðsunginn frá Grafarvogskirkju
miðvikudaginn 11. apríl klukkan 13.
Fjóla Benediktsdóttir
Ólafur Rögnvaldsson Þóra Pétursdóttir
Guðrún Á. Rögnvaldsdóttir Karl Ingason
Úlfhildur Rögnvaldsdóttir Einar Þ. Kristjánsson
Jóhannes Rögnvaldsson Natasa Sorgic
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar, tengdarfaðir og afi,
HRAFN MAGNÚSSON,
vélstjóri
lést á gjörgæsludeild Landspítalans sunnudaginn 1 apríl.
Útför hans fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 10. apríl
klukkan 15.
Magnús Már Hrafnsson
Ólöf Anna Hrafnsdóttir Hilmar Alexander Steinarsson
Kolbeinn Máni Hrafnsson
Steingerður Sunna Hrafnsdóttir
Barnabörnin Emelía Svala og Erla Dís
✝ Örn Pálssonfæddist í Reykja-
vík 11. desember
1948. Hann lést á
nýrnadeild Landspít-
alans 2. apríl 2018.
Foreldrar Arnar
voru Valdís Erlends-
dóttir, f. 29. nóv-
ember 1929, d. 13.
mars 2017, og Páll
Andrés Arnljótsson, f.
4. desember 1927, d.
26. júní 1959.
Örn ólst upp í Langagerði í
Reykjavík og var elstur þriggja
bræðra, bræður hans eru
Hrafn, f. 16. ágúst 1950, d. 13.
júní 2005, og Erlendur, f. 1. maí
1955.
1972, gift Þorláki Runólfssyni,
f. 24. mars 1973, börn þeirra
eru Runólfur, Örn Alvar og
Anna Margrét. 3) Haraldur, f.
9. mars 1982, sambýliskona
Erla María Andrésdóttir, f. 13.
febrúar 1982, börn þeirra
Andrés Kristinn, Perla Ósk og
Arnar.
Örn lærði tölvunarfræði hjá
IBM og starfaði m.a. í tölvu-
deild Sláturfélags Suðurlands
og tölvudeild Loftleiða. Lengst
af starfaði hann hjá Varnarlið-
inu á Keflavíkurflugvelli. Örn
var virkur félagi í Frímúr-
arareglunni meðan hann hafði
heilsu til. Örn greindist ungur
með ættgengan nýrnasjúkdóm
en barðist hetjulega við þann
sjúkdóm fram á síðustu stundu.
Útför Arnar fer fram í Bú-
staðakirkju í dag, 9. apríl 2018,
og hefst athöfnin klukkan 13.
Örn kvæntist
17. janúar 1970
eftirlifandi eig-
inkonu sinni
Margréti Har-
aldsdóttur, f. 12.
júlí 1948. For-
eldrar hennar
eru Haraldur
Árnason, f. 2.
desember 1927,
og Auður Gunn-
arsdóttir, f. 22.
janúar 1931. Börn Arnar og
Margrétar eru: 1) Auður, f. 23.
júlí 1970, gift Inga Rafni Öss-
urarsyni, f. 22. október 1969,
hún á tvo drengi frá fyrra
hjónabandi, Andra Þór og Ein-
ar Örn. 2) Valdís, f. 13. apríl
Elsku besti pabbi minn,
tengdapabbi minn og afi minn,
Mikið er sárt að missa þig
svona snemma í sumarlandið eins
og þú kallaðir það. En í hjörtum
okkar varðveitum við fallegar og
dýrmætar minningar. Þú ert bú-
inn að berjast eins og hetja í
gegnum öll veikindin þín og bara
magnað að hún Beta vinkona
okkar gaf þér ekki riddaratign,
Sir Pálsson! Það voru nú ekki ófá
símtölin okkar og það fyrsta sem
kom var „hvað er að frétta af
Betu“.
Það var alltaf gaman að fá þig
og ykkur mömmu til okkar í
heimsókn. Og þá var alveg nauð-
synlegt að fara í keilu með strák-
unum og keyra um og skoða. Svo
auðvitað allar ferðirnar í Apple
Store og fram á síðustu stundu
varstu nú að tala um að fá þér
nýjasta iPhone og hvað hann
kostaði í London!
Alltaf komust flugvélar í um-
ræðuna og oft farið á rúntinn að
skoða, og einu sinni vorum við
svo heppnir að sjá Spitfire taka á
loft frá Biggin Hill-flugvellinum.
Það var toppurinn!
Þú varst mikill fagurkeri og
snyrtipinni fram í fingurgóma og
það dugði sko aðeins það besta
fyrir þig og þína. Og það er eitt af
því sem við öll munum geyma og
halda í heiðri.
Við Einar Örn munum halda
áfram að leggja okkar að mörk-
um og safna peningum fyrir Kid-
ney Research UK til að hægt sé
að halda áfram rannsóknum fyrir
nýrnasjúka.
Takk, elsku pabbi minn, fyrir
allt sem þú hefur kennt mér og
gert fyrir okkur. Alltaf til staðar.
Það er þakklæti, kærleikur, fal-
legar minningar og ást frá þér
sem við höldum áfram með í líf-
inu.
Guð geymi þig.
Þín
Auður, Ingi og Einar Örn.
Elsku pabbi, það kom að því.
Þessari stund er ég búinn að
kvíða fyrir lengi, að kveðja þig.
Þú hefur barist hetjulega við
veikindi þín og tekist á við þau af
ótrúlegu æðruleysi. Aldrei heyrði
maður þig kvarta og alltaf hélstu
í vonina. En nú ertu kominn í
sumarlandið eins og þú sagðir og
mikið held ég að það hafi verið
tekið vel á móti þér þegar þú
mættir. En það er ákaflega sárt
að fá ekki að heyra í þér aftur.
„Hvað segirðu, hvað er að frétta
úr Keflavíkinni,“ svona byrjuðu
oft samtölin, þú varst alltaf að
spyrja hvernig gengi og þú hafðir
svo mikinn áhuga á öllu sem við
vorum að gera. Þú stóðst þétt
með okkur á þinn hátt, eins og þú
gast. Ég man svo vel þegar ég
var að byrja á sökklunum á hús-
inu okkar Erlu, þá varstu mættur
í vinnugallanum meira af vilja en
mætti og reyndir eins og þú gast
að aðstoða mig við að slá upp.
Það lýsir þér svo vel, vildir allt
fyrir okkur gera.
Ég get verið þakklátur fyrir
allar góðu stundirnar okkar, allar
góðu minningarnar sem ég á með
þér. Öll ferðalögin um landið og
hálendið, þetta var eitt af því sem
þér fannst svo skemmtilegt. Við
fórum nánast allar helgar á
sumrin og alltaf var jafn gaman
að kanna nýja staði. Ég fékk að
fara með þér í veiðitúra og þá
fékk ég yfirleitt að keyra og þú
sagðir mér til. Allar sögurnar
sem þú sagðir mér þegar ég var
lítill, stundum sagði ég Andrési
sömu sögurnar. Andrés talar allt-
af um flugbílinn hans afa Össa,
það var nefnilega ákveðið ævin-
týri að fara með þér í bíltúr, ýms-
ir takkar o.fl. sem finnast ekki í
öðrum bílum. Allir rúntarnir sem
voru teknir á flugvöllinn, bryggj-
una og bílasölurnar. Einhvern
vegin eru þessir rúntar fastir í
manni og mér finnst nauðsynlegt
að fara reglulega á bryggjuna og
kíkja hring á bílasölunum. Bíl-
arnir alltaf tandurhreinir og
flottir. Og þú sjálfur alltaf flottur
og vel til hafður svo um var talað.
Það var alltaf svo gott að tala við
þig. Það var hægt að tala við þig
um allt og við skildum oft hvor
annan svo vel. Þú gafst mér oft
ráð og þessum ráðum hef ég
reynt að fylgja og geymi hjá mér,
ákaflega dýrmætt. Þér var svo
umhugað um að allir væru sáttir
og það var eitt af því síðasta sem
þú sagðir við mig. Þú sagðir við
mig að þú myndir áfram fylgjast
með okkur og ég trúi því að þú
verðir með okkur og fylgist með.
Ég bað þig að passa englana
mína og ég er viss um að þú gerir
það fyrir mig og segir þeim allar
sögurnar. En nú ertu laus úr
prísundinni og kominn á betri
stað. Mikið á ég eftir að sakna
þín, elsku pabbi. Guð geymi þig.
Þinn sonur,
Haraldur Arnarson.
Elsku pabbi minn er sofnaður
sínum hinsta svefni, kallið er
komið. Falleg sál og kærleiksrík-
ur faðir hefur fengið kærkomna
hvíld. Það er erfitt að sitja og
reyna að skrifa einhver orð á
þessari stundu en ég ylja mér við
fallegar og góðar minningar.
Heilsu þinni hrakaði mikið síð-
ustu árin, enda varstu búinn að
ganga í gegnum meira en margir
gætu þolað. Aldrei gafstu upp og
við héldum alltaf saman í vonina,
því miður mættir þú endalausu
mótlæti en aldrei kvartaðir þú.
Erfiðast fannst þér hvað þú gast
verið lítið með okkur og notið
tímans með börnum þínum og
barnabörnum.
Ég er þakklát fyrir að hafa
getað fylgt þér og mömmu til Sví-
þjóðar þegar þú fékkst gjafanýr-
að. Að geta haldið í höndina á þér
á meðan aðgerðin var undirbúin.
Að hafa fengið að gleðjast með
þér þegar við fengum þær fréttir
að nýrað væri byrjað að virka, þá
grétum við saman af gleði. Þú
varst svo glaður og hlakkaðir svo
innilega til að hefja nýtt líf, en því
miður gekk það ekki eftir. Við
tók áfram sama baráttan, bak-
slag og frekari veikindi.
Lífið er ótrúlega erfitt þessa
dagana og erfitt að hugsa til þess
að þú sért farinn frá okkur, en
maður fær víst engu um það ráð-
ið.
Þú hafðir einlægan áhuga á því
hvað allir voru að gera, hringdir
reglulega til að heyra í okkur og
taka stöðuna. Ég hugsa hlýlega
til daglega símtalsins meðan ég
var í Háskólanum, stundum
tvisvar á dag. Þú hringdir alltaf
og studdir svo innilega við bakið
á mér, í raun var ekkert að frétta
en það var aukaatriði.
Minningarnar eru margar, um
ísbíltúrana niður á höfn til að at-
huga hvaða bátur var í slipp, um
þig liggjandi upp í sófa biðjandi
okkur systurnar um að klóra þér
á bakinu og fara í hárgreiðsluleik
við að greiða þér, þú naust þess
að við „dúlluðum“ við þig meðan
þú flettir blöðunum og hvíldir
þig. Þetta eru góðar minningar
sem er gott að ylja sér við. Á
margan hátt vorum við lík, við
töluðum ekki mikið saman um til-
finningar okkar en við sýndum
hvort öðru mikla hlýju og virð-
ingu og ég mun sakna þíns ein-
læga fasta faðmlags mikið. Við
gátum spjallað um heima og
geima og við gátum þagað sam-
an.
Elsku pabbi, það er erfitt fyrir
börnin mín að kveðja þig svo
ungan en þau eiga fallegar minn-
ingar um stundirnar sem þau
fengu með þér og ég verð dugleg
að segja þeim sögur af þér. Þú
varst svo áhugasamur að heyra
hvað þau voru að gera og stoltur
afi. Þú vildir allt fyrir alla gera ef
þú mögulega gast það.
Við systkinin munum halda vel
utan um mömmu og hvert annað,
það var einlæg ósk þín að fjöl-
skyldan væri samrýnd og að við
værum góð hvert við annað, það
var það síðasta sem þú baðst mig
um að gera. Ég er þakklát fyrir
þau samtöl sem við áttum síðustu
dagana, en þú óttaðist ekki það
sem koma skyldi. Það hjálpar
mér að hugsa til þess í þessari
sorg að þú vissir að það yrði vel
tekið á móti þér. Þú vildir alls
ekki missa af ljósinu sem var
kallið þitt. Þú manst að gefa mér
merkið eins og þú sagðir að þú
myndir gera og láta mig vita að
þú ert enn að fylgjast með okkur.
Sjáumst í Sumarlandinu eins og
þú kvaddir okkur.
Þín pabbastelpa,
Valdís.
Í dag verður Örn, tengda-
pabbi, borinn til grafar. Það er
óhætt að segja að hann hafi þurft
að hafa verulega mikið fyrir lífinu
síðustu 14 árin, allt frá því að
nýrun og annað fór að gefa sig.
Þrátt fyrir þetta var baráttuvilj-
inn ótrúlega mikill og vonin um
betri heilsu ávallt til staðar.
Við áttum alltaf góðar stundir
saman og okkur sinnaðist aldrei.
Þegar við spjölluðum saman
leiddist umræðan oftar en ekki út
í að ræða hin ýmsu dægurmál og
það sem ég var að gera eða vinna
í. Örn sýndi því alltaf mikinn
áhuga, hversu ómerkilegt sem
það gat verið, og yfirleitt rædd-
um við heilsufar hans ekki mikið.
Við vissum báðir hvernig það var.
Bestu stundirnar áttum við
sennilega í fríi á Spáni og þegar
hann og Maggý komu að heim-
sækja okkur til Lúxemborgar, en
Örn naut þess að ferðast þó að
heilsan byði ekki endilega mikið
upp á það. Síðasti bíltúrinn okkar
var á aðfangadag en við erum
þakklát fyrir að hann gat verið
hjá okkur þá.
Eftir áramót varð ljóst að nýr-
að sem hann fékk árið 2012 var
farið að gefa sig og Örn tilkynnti
okkur að hann væri búinn að taka
þá ákvörðun að fara ekki aftur í
nýrnavél, sem þýddi að það var
ekki langt eftir. Örn óttaðist ekki
dauðann eða það sem fram undan
var á nokkurn hátt og fannst mér
það ótrúlegt. Ekki mátti greina
neinar efasemdir eða hræðslu við
að kveðja þennan heim og takast
á við það sem tæki við.
Við kveðjum Örn í dag með
miklum söknuði og virðingu en
minningarnar lifa og varðveitast
hjá okkur sem hann þekktum.
Hafðu það sem allra best í
sumarlandinu.
Þinn tengdasonur,
Þorlákur Runólfsson.
Elsku afi, það er skrítið að þú
sért ekki lengur hjá okkur. Við
hugsum um allar góðu stundirn-
ar sem við áttum með þér. Þú
gast alltaf sagt okkur sniðugar
sögur og fékkst okkur til að
hlæja. Við höfðum alltaf gaman
af því að fara í flugbílinn þinn, en
við trúðum því í alvöru í nokkur
ár að þú gætir sett bílinn í fluggír
og flogið til að fara hraðar eins og
þú sagðir okkur. Við eigum
margar góðar minningar með
þér, eins og þegar þú fórst með
okkur í bíltúr niður á bryggju að
skoða bátana og þá gafstu okkur
ís. Við vitum hvað þér fannst leið-
inlegt að geta ekki verið meira
með okkur vegna veikindanna,
en þú varst alltaf svo glaður og
þakklátur að sjá okkur þegar við
komum að heimsækja þig. Við er-
um viss um að þér líður betur
núna í Sumarlandinu þínu. Við
eigum eftir að sakna þín mikið.
Þín afabörn,
Runólfur, Örn Alvar og
Anna Margrét.
Elsku besti afi minn.
Minningarnar hlaðast upp í
huga mínum og þær eru fallegar
og skemmtilegar. Það var nú ým-
islegt sem við brölluðum saman
og þar stendur vinnumanna-
kaffið upp úr. Þú sóttir mig á
föstudegi eftir skólann og við fór-
um í Skagaselið að bauka eitt-
hvað, eða þú fannst eitthvað upp
fyrir mig til að gera. Og svo
skelltum við okkur í bæinn og
reyndum yfirleitt að finna nýjan
stað og þú fékkst þér rúnstykki
með birki og ég vildi alltaf snúð
með miklu súkkulaði. Svo má nú
ekki gleyma því hvernig þú
kenndir mér að vera „góður“ við
smjörið með því að skafa toppinn
á boxinu en alls ekki stinga í
miðjuna!
Einu sinni fékk ég að fara með
þér í vinnuna upp á völl og þar
smakkaði ég Subway í fyrsta
skipti. Þá var ég fimm ára og þú
pantaðir bát handa mér og með
öllu salatinu á. Ég hafði aldrei
smakkað ólívur og fannst þær
ekki góðar svo það tók smá tíma
að koma þeim bát niður þó að við
höfum reynt að pikka ólívurnar
út.
Afi minn, þú varst svo mikill
herramaður og kenndir mér
hvernig ætti að klæðast fallega
og bera mig vel. Þú sagðir við
mig að ég ætti að eiga fallega skó
og þeir þyrftu alltaf að vera vel
pússaðir. Flott gleraugu og
þægilegar boxer-nærbuxur. Allt
annað var ekki eins mikilvægt.
Takk fyrir allt sem þú hefur
kennt mér og gert fyrir mig,
elsku afi minn. Ég elska þig.
Þinn
Andri Þór.
Örn Pálsson
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
GUÐNÝ HARPA KRISTINSDÓTTIR,
Auðstöðum, Vestmannaeyjum,
sem lést á Sjúkrahúsi Vestmannaeyja
fimmtudaginn 29. mars, verður jarðsungin
frá Landakirkju föstudaginn 13. apríl klukkan 11.
Páll Árnason
Guðmundur Pálsson María H. Sæmundsdóttir
Kristinn K. Bjarnason
barnabörn