Morgunblaðið - 09.04.2018, Qupperneq 20

Morgunblaðið - 09.04.2018, Qupperneq 20
Elskuleg eiginkona mín, móðir, amma og langamma, STEINUNN MARINÓSDÓTTIR, Ásbúð 11, Garðabæ, lést 5. apríl 2018. Útförin fer fram föstudaginn 13. apríl klukkan 15 frá Kópavogskirkju. Blóm og kransar vinsamlegast afþökkuð, en þeim sem vilja minnast hennar er bent á Minningarsjóð líknardeildar og heimahlynningar Landspítalans. Sigurður Viðar Benjamínsson Þórir Marinó Sigurðsson Einar Björn Sigurðsson Brynja Lísa Þórisdóttir Sigurður Ingvar Þórisson Ísabella Sól 20 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 9. APRÍL 2018 ✝ Gunnar Berg-ur Árnason fæddist á Ólafs- firði 26. sept- ember 1924. Hann andaðist á hjúkr- unarheimilinu Lögmannshlíð á Akureyri 21. mars 2018. Foreldrar hans voru Árni Bergs- son, kaupmaður og útgerðarmaður á Ólafsfirði, f. 9.10. 1893, d. 17.9. 1959, og Jóhanna Magnúsdóttir hús- freyja, f. 16.6. 1894, d. 18.6. 1965. Bræður Gunnars voru Magnús Friðrik, f. 5.6. 1921, d. 9.6. 1992, og Kristinn Jóhann, f. 31.1. 1933, d. 7.10. 1987. Fósturbróðir hans var Brynj- ólfur Sveinsson, f. 26.10. 1914, d. 12.7. 1981. Gunnar ólst upp á Ólafsfirði og lauk grunnskólaprófi frá Heiðardal í Vestmannaeyjum, f. 4.7. 1923, d. 26.5. 2007, giftu sig 25.11. 1950 í kapellu Hall- grímskirkju. Hún starfaði þá sem ritari hjá Agli Vilhjálms- syni hf. Foreldrar hennar voru Guðmundur Sigurðsson, f. 11.10. 1881, d. 22.3. 1975, og Arnleif Helgadóttir, f. 29.1. 1882, d. 8.3. 1956. Börn Lilju og Gunnars eru: 1) Guð- mundur Örn, kvensjúkdóma- læknir, f. 2.4. 1952, eiginkona hans var Helena G. Gunn- laugsdóttir, lífeindatæknir, f. 21.10. 1950, d. 28.6. 2015. Börn þeirra eru: Lilja, f. 15.2. 1979, Hulda Edda, f. 30.12. 1982, og Anna Hildur, f. 6.6. 1987. 2) Jóhanna Arnleif, mat- vælafræðingur, f. 5.3. 1956, maður hennar er Vilbergur Kristinsson, jarðeðlisfræð- ingur, f. 11.5. 1952. Börn þeirra eru: Gunnar Kristinn, f. 10.2. 1981, og Þórunn Lilja, f. 13.9. 1988. 3) Erna Hildur, framhaldsskólakennari, f. 24.5. 1959. Maður hennar er Gunnar M. Guðmundsson, fram- kvæmdastjóri, f. 24.4. 1959. Börn þeirra eru: Guðmundur Egill, f. 1.1. 1989, og Magnús Árni, f. 14.10. 1991. Fyrir átti Gunnar Bergur dótturina Hall- dóru Kristínu, húsmóður, f. 1.7. 1946. Fyrri eiginmaður hennar var Árni G. Tómasson, vélstjóri, f. 12.8. 1942, d. 15.2. 1969. Börn þeirra eru: Þor- björg, f. 17.1. 1963, Guðbjörg Anna, f. 7.4. 1964, og Auður Ögn, f. 9.10. 1968. Seinni mað- ur Halldóru er Árni G. Leós- son, byggingameistari, f. 7.4. 1945. Barn þeirra er Leó, f. 25.9. 1971. Eftir að Gunnar hætti verslunarstörfum 1985 hóf hann störf á geðdeild FSA þar til hann lét af störfum sökum aldurs. Eftir það starfaði hann við liðveislu fatlaðra. Um ára- tugaskeið starfaði Gunnar við leiðsögustörf með erlenda ferðamenn. Jafnframt sinnti Gunnar ábyrgðarstörfum fyrir ýmis fyrirtæki og fé- lagasamtök á Akureyri. Hann söng með Karlakórnum Geysi og var virkur í Frímúrararegl- unni. Útför Gunnars verður gerð í dag, 9. apríl 2018, frá Akur- eyrarkirkju og hefst athöfnin klukkan 13.30. barnaskólanum. Barnungur vann hann langar vaktir á síldarplaninu og við stíflugerð fyrir rafstöð á Ólafs- firði. Í nóvember 1940 tók hann inn- tökupróf í Mennta- skólann á Akur- eyri og lauk þaðan gagnfræðaprófi. Eftir nám hóf hann störf í Landsbanka Ís- lands á Akureyri. Árið 1944 stofnaði hann ásamt fóst- urbróður sínum, Brynjólfi, Sportvöruverslun Brynjólfs Sveinssonar hf. á Akureyri sem hann rak í Skipagötu 1 til ársins 1985. Um áratugaskeið rak hann einnig Skóverslun M.H. Lyngdal í Hafnarstræti á Akureyri. Gunnar og eiginkona hans, Lilja Guðmundsdóttir frá Það er sólríkur laugardagur að sumarlagi. Mamma er búin að hlaða útilegudótinu okkar á bílskúrsgólfið, búið að taka til nestið, búið að pakka. Klukkan 12:30 kemur pabbi eftir að hafa lokað búðinni; nú skal haldið í útilegu. Pabbi er leið- sögumaður allra okkar ferða. Hann þekkir hvern blett með nafni, fræðir okkur um byggð- ir og bú, landnámsmenn, segir okkur draugasögur og ævin- týri úr héraði og bendir á bestu veiðistaðina í ám og vötnum. Svona er dæmigerð minning um pabba. Pabbi var fæddur og uppal- inn á Ólafsfirði í Árnahúsi (nú nefnt Pálshús). Gamli heima- bærinn var honum hjartfólginn og þaðan sagði hann okkur ógrynni af sögum, t.d. þegar hann trillaði mölinni í Garðs- árstíflu í hjólbörum sumarið 1941 eða þegar hann vann sem ræsari á síldarplaninu á Ólafs- firði. Pabbi hafði oft á orði að hugtakið barnaþrælkun hefði ekki verið til þá. Á Akureyri settist pabbi í MA og lauk þaðan gagnfræða- prófi. Þá hóf hann störf hjá Landsbankanum á Akureyri á stríðsárunum, 17 ára gamall. Hann hafði því töluverð sam- skipti við hermennina og lærði ensku undravel á því og lestri bóka. Hann var nánast tví- tyngdur á íslensku og ensku, sem var ekki algengt á þessum árum. Hann var sérlega áhugasamur um gang stríðs- ins, var með landakort í her- bergi sínu og merkti við unnar og tapaðar orrustur. Pabbi var áhugasamur um sjóinn og hvers kyns útgerð. Hann keypti sér nokkrar trill- ur um ævina sem hann naut þess að dytta að. Ef farið var í bíltúra þurfti alltaf að koma við á bryggjunni. Pabbi var einn af stofnendum Siglinga- klúbbsins Nökkva á Akureyri og fyrsti formaður. Á vegum hans fór hann til Plymouth á Englandi til að skoða og kaupa báta. Pabbi kom að alls kyns íþróttastarfi á Akureyri. Hann var skíðakappi á yngri árum og tók þátt í uppbyggingu skíðaaðstöðu á Akureyri og studdi keppnishald síðar meir. Einnig kom hann að starfi íþróttafélagsins Þórs. Pabbi var mikill grúskari og sjálfmenntaður fræðimaður. Eftir hann liggja margar greinar og frásagnir um liðna tíð í sögutímaritum og út- varpsviðtölum. Hann var ótrú- lega minnugur á smáatriði for- tíðarinnar. Afar vænt þótti honum um húsið sem þau mamma byggðu á Ásvegi 28 og teiknað var af Sigvalda Thor- darson. Þar áttu þau fallegt heimili, þar var gott að alast upp. Pabbi var séntilmenni fram í fingurgóma. Hann gat talað við alla og talaði eins við alla, háa og lága. Þessi einlægi áhugi á fólki nýttist honum bæði bak við búðarborðið og í starfi á geðdeild FSA. Pabbi lagði mikið upp úr því að kenna okkur krökkunum fal- lega borðsiði, kurteisi og vand- virkni. Hans eftirlætismáls- háttur var á ensku: „If it is worth doing, it is worth doing well.“ Pabbi átti það líka til að bjóða útlendingum sem hann hitti niðri á bryggju heim í mat og aldrei keyrði hann framhjá puttalingum án þess að troða þeim með í bílinn. Með pabba er genginn heið- ursmaður og margir minnast hans úr búðinni þar sem hann seldi þeim spúna og sökkur, fyrstu saumavélina, garn eða skotfæri í rjúpnaveiðina. Hann setti sinn svip á miðbæinn. Minningin um yndislegan föð- ur lifir með okkur. Erna, Jóhanna og Guðmundur. Nú þegar tengdafaðir minn, Gunnar Bergur Árnason, hefur haldið yfir móðuna miklu lang- ar mig að minnast hans í nokkrum orðum. Ég kynntist Gunnari fyrst árið 1980 þegar ég og Erna, konan mín, kynnt- umst. Gunnar var alla tíð afar ljúfur og vinsamlegur í minn garð. Hann fylgdist af áhuga með öllu sem við Erna tókum okkur fyrir hendur, hvort sem það varðaði íbúðarkaup eða fyrirtækiskaup. Við fórum með þeim Lilju í margar skemmti- legar ferðir innanlands og þá kom í ljós hvers lags visku- brunnur Gunnar var um Ís- land. Merkilegt fannst mér að það var sama í hvaða lands- fjórðung við fórum, hann virt- ist alltaf þekkja heimafólk og sögur af mannlífi. Eins áttum við margar ógleymanlegar samverustundir í sumarbústað okkar Ernu í Fnjóskadal sem hann unni mjög. Gunnar hafði óbilandi áhuga á að kynnast fólki og var brunnur fróðleiks þannig að mér datt í hug eftir að hægðist um á vinnumarkaðinum hjá Gunnari að fá hann í leiðsögn með erlenda ferðamenn okkar hjá SBA-Norðurleið enda var hann mikill málamaður. Það er skemmst frá því að segja að Gunnar fann sig gríðarlega vel í þessu starfi og vildi helst ganga mun lengra í þjónustu en dagsáætlunin sagði til um. Stöku sinnum datt honum jafn- vel í hug að bjóða smærri hóp- um heim til sín. Svona var Gunnar. Góð kynni tókust með honum og sumum erlendu hóp- stjórunum sem entust til hans dauðadags. Gunnar fór í ferðir með stöku hópa þar til hann var kominn undir nírætt. Gunnar hafði gríðarlegan áhuga á fyrirtæki okkar, SBA- Norðurleið. Á engan er hallað þegar ég segi að enginn hafi fylgst betur með bílakaupum og framkvæmdum á verkstæði en hann. Tengdapabbi mætti nánast alla virka daga á verk- stæðið hátt í tvo áratugi, tók starfsmennina tali, rakti úr þeim garnirnar um ættir þeirra og fjölskylduhagi. Þar eignaðist hann marga góða kunningja. Alveg fram á síð- ustu misseri, ef farið var með tengdapabba í bíltúr þurfti að koma við á verkstæðinu og alla nýja hópferðabíla þurfti hann að taka út persónulega. Aðeins einu sinni á okkar 38 ára kynnum man ég til þess að Gunnar hafi skipt skapi. Hann var mikið fyrir að geyma hluti og eftir 37 ára búsetu í Ásveg- inum kom að því að húsið skyldi selt. Lilja, tengda- mamma, var búin að semja við mig um að hjálpa sér að láta eina og eina kerru af dóti hverfa þegar Gunnar sæi ekki til. Svo var veiðidagur í Fnjóská og þá var tækifærið notað og hlaðið á eina kerru. Eitthvað urðum við sein fyrir og ég mætti tengdapabba í Ás- veginum. Hann snögghemlar, snarast út úr bílnum og segir hvasst: „Hvert ert þú að fara?“ Mér tókst með hægðinni að lempa tengdapabba og bauð honum með á haugana til að fylgjast með að engum verð- mætum væri kastað á glæ. Nú að leiðarlokum er ég þakklátur fyrir að hafa fengið að kynnast þessum öðlingi. Hann auðgaði líf mitt og kenndi mér sitt af hverju. Minningin um vandaðan mann lifir áfram. Gunnar M. Guðmundsson. Halló manni – hvað heitir þú? Þannig hófust kynni okkar Gunnars. Þessa sögu sagði hann mér æði oft. Ég stóð uppi í rimlarúmi rúmlega tveggja ára. Hann var kominn í heim- sókn með Lilju, verðandi eig- Gunnar Bergur Árnason ✝ Bergljót Garð-arsdóttir Sleight fæddist 22. janúar 1929 í Reykjavík. Hún lést á hjúkr- unarheimilinu Skjóli 30. mars 2018. Foreldrar henn- ar voru Garðar Þorsteinsson, fisk- iðnfræðingur og stórkaupmaður, og kona hans, Þórunn Sigurðardóttir ljós- móðir, frá Fiskilæk í Borg- arfirði. Bergljót var elst fjög- urra barna þeirra hjóna, en systkini hennar eru þau Geir, Gerður og Arnþór. Uppvaxtarár Bergljótar voru í Borgarnesi, Reykjavík og á Sel- tjarnarnesi. Bebba, eins og hún var oft- ast kölluð, gekk í Menntaskólann í Reykjavík og lauk þaðan stúdents- prófi 1948. Bebba hélt ung að árum til náms við Syracuse-háskólann í New York, lagði fyrir sig leik- list og lauk námi 1951. Á há- skólaárunum kynntist hún eig- inmanni sínum til margra ára, Morris Garfield Sleight (Gary), en þau gengu í hjónaband 15. janúar 1952, Gary lést 27. febr- úar 2000. Börn þeirra Bergljótar og Garys eru Þórunn Patricia Sleight, kennari í Reykjavík, f. 31. júlí 1954, og Peter Garfield Sleight, tæknifræðingur og framkvæmdastjóri í Wash- ington, D.C., f. 3. apríl 1957. Þórunn giftist Birni Magnússyni kennara 27. júlí 1980, þau skildu, sonur þeirra er Magnús Már söngvari, f. 31. maí 1985. Síðari eiginmaður Þórunnar er Barry Woodrow, efnafræðingur og viðskiptastjóri, frá Dorset á Englandi, en þau Þórunn og Barry giftu sig 3. ágúst 2011. Peter kvæntist Eileen Wozny 16. júní 1984 og eiga þau einn son, Erik Anthony hljóðfæra- leikara, f. 15. júní 1985. Útför Bergljótar fer fram frá Fossvogskapellu í dag, 9. apríl 2018, klukkan 13. Föðursystir mín, Bergljót Garðarsdóttir Sleight, er látin. Hún varð stúdent frá Mennta- skólanum í Reykjavík vorið 1948 og hélt ung til Bandaríkjanna til náms við háskólann í Syracuse. Þar kynntist hún líka mannsefn- inu sínu, Gary Sleight, en þau giftust í Hallgrímskirkju í Reykjavík í janúar 1952. Hún bjó lengst af í Bandaríkjunum, en kom hingað oft í heimsókn með börnin sín tvö og áttum við frændsystkinin saman góðar stundir. Jafnframt átti ég því láni að fagna að heimsækja þetta frændfólk mitt til Bandaríkjanna þegar ég var ellefu ára, en þau bjuggu þá í útborg Washington D.C., og ferðast með þeim til Norður-Karólínu. Voru þetta ógleymanlegar og menntandi bernskustundir. Á þeim árum annaðist Bebba jöfnum höndum heimili sitt og starf á bókasafni í Bandaríkjun- um og var m.a. umhugað um að kynna vel þýddar íslenskar bæk- ur. Hún var fjölskyldurækin og heimilið ávallt til fyrirmyndar. Vegna starfs Garys flutti fjöl- skyldan oft innan Bandaríkjanna og bjó í nokkur ár í Þýskalandi. Bebba og Gary fluttust til landsins 1984 en þá var dóttir þeirra Þórunn einnig flutt hing- að til lands og var kennari og húsmóðir á Norðurlandi. Svo fór að Þórunn og Magnús sonur hennar fluttu á sama heimili og Bebba og Gary. Bebba og fjöl- skyldan voru samkvæmisfólk og sóttu marga menningarviðburði eftir að hún hætti að vinna utan heimilis. Hún vann á Landsbóka- safni Íslands í alllangan tíma eft- ir að hún flutti heim og tók mik- inn þátt í uppbyggingu safnsins enda hafði hún á starfsferlinum öðlast framhaldsmenntun sem bókasafnsfræðingur. Vinafólk og frændfólk bæði erlent og innlent var oft í heimsókn og fjölskyldan einkar gestrisin. Ég minnist góðrar heimsókn- ar með Bebbu frænku og ömmu Þórunni til frændfólks á Akra- nesi en við sigldum í sólríku veðri með Akraborginni. Á seinni árum átti ég þess kost að kynnast Bebbu talsvert og spjalla við hana um heima og geima. Gjarnan var góður matur á borðum hjá henni og Gary og síðar Þórunni dóttur þeirra. Bebba las mikið fram á síðustu ár og hefur eflaust verið búin að lesa mikinn hluta þess sem ritað er á íslenska tungu. Sonurinn Pétur og hans fjölskylda komu oft í heimsókn og var það henni einnig mikið ánægjuefni. Hún var hreinskiptin en þó þægileg í samskiptum. Hún stundaði reglulega sund í Laugardalslaug nálægt heimili hennar á Klepps- vegi. Bestu þakkir fyrir góðar stundir. Soffía Arnþórsdóttir. Bergljót Garðars- dóttir Sleight Hugheilar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og útför FRIÐRIKS SVEINSSONAR læknis og heiðruðu minningu hans. Sérstakar þakkir til starfsfólks heimahjúkrunar Mosfellsbæar og til starfsfólks Miklatorgs á Hrafnistu fyrir alúðlega og kærleiksríka umönnun. Guðrún Friðriksdóttir Heimir Örn Jensson Rósa Friðriksdóttir Þorsteinn Óli Kratsch Jóhanna Friðriksdóttir Sigurður Jónsson Þóra Friðriksdóttir Guðmundur Ragnarsson Hildur Kristín Friðriksdóttir Sigurður Reynisson barnabörn og barnabarnabörn Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og langalangafi, VILHJÁLMUR GUÐMUNDSSON, Heimatúni 2, Álftanesi, verður jarðsunginn frá Garðakirkju þriðjudaginn 10. apríl klukkan 11. Blóm og kransar afþakkað en þeim sem vilja minnast hans er bent á Krabbameinsfélagið. Alda Guðbjörnsdóttir Dagbjört Vilhjálmsdóttir Óli Björn Vilhjálmsson Hjördís Vilhjálmsdóttir Guðjón Á. Sigurðsson Guðbjörn Vilhjálmsson Gíslína Vilhjálmsdóttir Vilhjálmur S. Vilhjálmsson Tanja Stepansdóttir Sveinn Svanur Antonsson Kristín Ingvadóttir barnabörn, barnabarnabörn, barnabarnabarnabörn

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.