Morgunblaðið - 18.04.2018, Page 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 18. APRÍL 2018
✝ HeiðbjörtBjörnsdóttir
fæddist 16. sept-
ember 1930 á
Syðra-Laugalandi í
Eyjafirði. Hún lést
á Hjúkrunarheimil-
inu Sundabúð á
Vopnafirði 10. apr-
íl 2018.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Emma Elíasdóttir
húsmóðir, f. 1906, d. 1994, frá
Helgárseli í Eyjafirði, og Björn
Jóhannsson bóndi, f. 1893, d.
1980, frá Garðsá í Eyjafirði.
Systkini Heiðbjartar eru Þóra,
f. 1926, Hjördís, f. 1928, Ragna,
f. 1928, d. 2014, Óttar, f. 1929,
d. 2016, Brynja, f. 1932, Jó-
hannes, f. 1932, d. 2009, Broddi,
f. 1938, d. 2008, Björn, f. 1943,
og Gunnvör, f. 1947.
Heiðbjört giftist 15. febrúar
1953 Tryggva Gunnarssyni
skipstjóra, f. 24. júlí 1927, d. 14.
júlí 2015, frá Brettingsstöðum á
Flateyjardal. Foreldrar hans
voru hjónin Emilía Sigurðar-
dóttir húsmóðir og Gunnar
Tryggvason bóndi. Heiðbjört
átti fyrir dótturina Þorgerði
sem Tryggvi gekk í föðurstað
og ættleiddi. Afkomendur
Tryggva og Heiðbjartar eru 31
talsins. Börn þeirra eru: 1) Þor-
eru Tryggvi, Bjartur og Heið-
ar.
Heiðbjört ólst upp á Syðra--
Laugalandi og brautskráðist
frá Gagnfræðaskóla Akureyrar
1947. Eftir það vann hún sem
talsímakona á símstöðinni á Ak-
ureyri til 1953.
Heiðbjört og Tryggvi stofn-
uðu sitt fyrsta heimili á Akur-
eyri það ár. Árið 1964 flutti
fjölskyldan til Hafnarfjarðar og
1969 til Vopnafjarðar, þar sem
Tryggvi hafði stofnað útgerð
með Vopnfirðingum. Þar
bjuggu þau til æviloka. Heið-
björt var lengst af húsmóðir og
sá um heimilið meðan Tryggvi
var langtímum saman á sjó, en
eftir að yngstu börnin komust á
legg vann hún við fiskvinnslu
og síðar sem matráðskona við
Vopnafjarðarskóla.
Heiðbjört starfaði í
Slysavarnadeildinni Sjöfn á
Vopnafirði í nærri hálfa öld,
gekk í félagið 1969 og sat í
stjórn 1972-1993, þar af sem
formaður 1976-1993. Hún var
sæmd þjónustumerki Slysa-
varnafélags Íslands úr gulli
1991. Heiðbjört sat sinn síðasta
slysavarnafund haustið 2017.
Hún söng í kór Vopnafjarðar-
kirkju í um 40 ár og var um
tíma kirkjuvörður. Hin síðari ár
voru þau hjónin langdvölum á
sumrin á æskuheimili Tryggva
á Flateyjardal, gjarnan með
börnum sínum og barnabörn-
um.
Heiðbjört verður jarðsungin
frá Vopnafjarðarkirkju í dag,
18. apríl 2018, klukkan 14.
gerður hár-
greiðslumeistari, f.
12. september
1949, búsett í
Kópavogi, maki
Gylfi Ingimundar-
son, dætur þeirra
eru Heiðbjört, sem
á tvo syni og eitt
barnabarn, og
Margrét Elísa sem
á þrjú börn. 2)
Hulda, hjúkrunar-
fræðingur og ljósmóðir, f. 17.
apríl 1953, búsett í Reykjavík,
maki Jóhann Einar Jakobsson,
börn þeirra eru Örvar, Matt-
hildur, sem á þrjú börn, og
Adda Rún. 3) Gunnar Björn
skipstjóri, f. 10. október 1955,
búsettur á Vopnafirði, maki
Birna Halldóra Einarsdóttir,
dætur þeirra eru Vala Karen
og Arna Eir. Dóttir Gunnars er
Kristjana Ingibjörg sem á þrjá
syni. Dóttir Birnu og stjúpdótt-
ir Gunnars er Hildur sem á einn
son. 4) Emma, hjúkrunarfræð-
ingur og ljósmóðir, f. 22. októ-
ber 1959, búsett á Vopnafirði,
maki Steindór Sveinsson, dætur
þeirra eru Berglind, sem á einn
son, og Dagný. 5) Adda hjúkr-
unarfræðingur, f. 19. mars
1961, d. 20. nóvember 2002, var
búsett á Vopnafirði, maki Aðal-
björn Björnsson, synir þeirra
Veistu ef þú vin átt
þann er þú vel trúir
og vilt þú af honum gott geta.
Geði skaltu við þann blanda
og gjöfum skipta,
fara að finna oft.
(Úr Hávamálum)
Heiðbjört eða Heiða, amma,
hefur kvatt okkur á 88. aldursári.
Hún vildi verða gömul og átti
mörg líf síðustu árin, harkaði af
sér og hélt áfram eins lengi og
hún gat en að lokum var hún farin
að þrá að komast til annarra til-
verustiga. En eins og hún orðaði
það þegar ég spurði hana í síðasta
spjalli okkar hvað tæki við: „Eitt-
hvað gott, það er ég viss um“. Ég
var að hugsa um að spyrja hana
hvort ástvinir biðu hennar en lét
það vera. Hún hefði viljað lifa
lengur hvað andann snerti en lík-
amleg heilsa gaf ekki tilefni til
þess.
Heiða var mikil félagsvera og
félagsmálamanneskja enda í ára-
raðir formaður Slysavarnardeild-
arinnar á Vopnafirði og söng í
kirkjukórnum og samkór meðan
hún hafði heilsu til. Hún hafði ein-
staklega gaman af að vera með
fólki, skemmta sér, hlæja og grín-
ast og alveg þangað til hún ekki
gat vildi hún taka þátt í gleðskap
og var alls ekki að fara fyrst heim
þó að hún væri komin hátt á ní-
ræðisaldur. Hún fylgdist vel með
því sem var gerast í kringum
hana og í fjölmiðlum, hafði skoð-
un á flestu enda áttum við margt
gott spjall um lífið og tilveruna og
allt þar á milli.
Hennar verður sárt saknað en
góðar minningar lifa. Þau hjón
voru okkur feðgum mikilvæg eins
og allir vita sem þekkja til. Hjálp-
uðu mér við uppeldi bræðranna
frá 6, 8 og 16 ára aldri þeirra með
einstakri nærgætni og tillitssemi.
Fyrir það getum við ekki oftar
þakkað en gerum það að síðustu
hér.
Þegar strákarnir náðu þroska
var samband þeirra við Heiðu
einstakt. Hún fékk flest að vita
um hagi þeirra og hegðun, gott
sem slæmt, og að sjálfsögðu ætl-
uðust þeir til að hún segði sitt og
hún lá ekkert á því. Alltaf tilbúin
að ráðleggja þeim og rökræða við
þá sem þroskaði þeirra hugsun.
Elsku Heiða, ástarþakkir fyrir að
vera okkur það sem þú varst og
við feðgar biðjum að heilsa.
Aðalbjörn Björnsson
og synir.
Þó svo að maður vissi að hverju
liði þá er alltaf erfitt þegar tíminn
kemur til að kveðja ástvin. Síð-
ustu daga hafa ótal góðar minn-
ingar leitað í huga minn og maður
hefur hlegið og grátið enda ynd-
islegar minningar sem ég á um
ömmu.
Ég var svo heppin að alast upp
á Vopnafirði með ömmu og afa í
nágrenninu og ófáar stundirnar
sem ég eyddi með þeim hvort sem
er á Miðbrautinni eða á Óðalinu
okkar. Gleymi því seint að ömmu
fannst nú nauðsynlegt að allir
kynnu dönsku og hún kenndi mér
að lesa dönsku í Hjemmet sem
heillaði nú ekki mikið barn á ní-
unda aldursári en áttum við
skemmtilegar stundir saman við
að finna út hvernig maður bæri
orðin fram og tókum síðan léttar
æfingar heima í stofunni með
stöllunum í útvarpsleikfiminni.
Eitt hlutverk fékk ég fyrir hver
jól, en það var að pússa silfrið
með ömmu. Tók ég það hlutverk
mjög alvarlega en amma hefur ef-
laust þurft að pússa það allt upp
aftur því ekki var nú alltaf vand-
virknin og einbeitingin við verkið
en alltaf fékk maður hrós og
þakkir fyrir að hjálpa til.
Amma var alltaf til í að vera
þar sem gleðin var við völd,
skemmtilegt fólk kom saman og
alltaf til í að taka þátt í smá fífla-
skap. Í síðustu heimsókn minni til
hennar nokkrum dögum áður en
hún lést sagði hún að hún myndi
nú ekki treysta sér á ættarmót,
sem haldið verður í sumar, sem
væri nú miður því það yrði örugg-
lega svo gaman.
Slysavarnamál áttu hug henn-
ar og starfaði hún í Slysavarna-
deildinni Sjöfn í mörg ár og eftir
að hún hætti sem virkur félagi
mætti hún í allar ferðir og
skemmtikvöld sem hún mögulega
gat tekið þátt í og var ætíð hrókur
alls fagnaðar þar.
Amma var stolt af okkur af-
komendunum sem hún kallaði nú
oft „afleggjara hennar og afa“.
Alltaf vildi hún vita hvað við vær-
um að taka okkur fyrir hendur og
sýndi einlægan áhuga á verkum
okkar. Í vegferðinni sem ég hef
verið í að undanförnu var hún
helsti stuðningsmaður minn og
ítrekaði í síðustu heimsókn okkar
hversu stolt hún væri af því hve
vel gengi.
Amma var trúuð kona og öll
kvöld sem maður gisti hjá henni
og afa signdi hún mann á brjóst
og enni og bað bænirnar með
manni. Er það hluti af bestu og
kærustu minningunum sem ég á.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Elsku amma, takk fyrir allar
stundirnar okkar saman, allt sem
þú kenndir mér og alla ástina.
Hvíldu í friði, amma mín.
Þú átt alltaf stað í hjarta mér.
Þín
Kristjana.
Það voru mikil forréttindi fyrir
litlar stúlkur úr höfuðborginni að
fá að fara austur á Vopnafjörð til
sumardvalar ár eftir ár. Þegar
foreldrar okkar voru á kafi í
vinnu við að koma sér upp þaki
yfir höfuðið var gott að geta sent
börnin í faðm ömmu og afa. Þetta
nýttu foreldrar okkar sér í all-
nokkur ár og er okkur sagt að eitt
árið þótti víst móðursystrum okk-
ar Emmu og Öddu, sem þá voru
sennilega 14 og 16 ára, nóg um
þegar dvölin var frá mars og út
september, en aldrei kvartaði
amma og umvafði hún okkur allt-
af með alúð og ást. Alltaf höfðum
við nóg fyrir stafni og minnumst
við meðal annars ferða um sveit-
irnar í kring við að tína kríuegg
og dytta að slysavarnaskýlinu.
Nóg var af krökkum til að leika
við og ánægjustundirnar margar.
Heiðbjört
Björnsdóttir
Það er skrítið að
sitja hér og skrifa
minningargrein til
þín, elsku Breki,
frændi og vinur
okkar fjölskyldunnar frá fæð-
ingu.
Við gleymum seint þeim
hörmungarfréttum hinn 20. mars
Breki Johnsen
✝ Breki Johnsenfæddist 10.
apríl 1977. Hann
lést 20. mars 2018.
Útför Breka fór
fram 7. apríl 2018.
síðastliðinn að þú
værir farinn frá
okkur.
Við gistum oft
hjá ykkur fjölskyld-
unni í Rituhólum og
eru minningarnar
þaðan og frá Höfða-
bóli alltaf um þenn-
an káta, brosmilda
og hlýja dreng sem
sagði alltaf: „Eruð
þið ekki svöng? Vilj-
ið þið ekki smakka svona eða
svona?“ Og alltaf að passa upp á
alla. Þú varst alltaf svo stoltur af
flotta stráknum þínum, honum
Við þökkum innilega fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns, föður, tengdaföður og afa,
BIRGIS KRISTINSSONAR
símvirkja,
Háaleitisbraut 47.
Guðrún Margrét Jóhannsdóttir
Matthildur Birgisdóttir
Jóna Hanna Birgisdóttir
Ása Birgisdóttir Páll Heiðar Högnason
barnabörn og aðrir aðstandendur
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vináttu við andlát og útför elsku eiginmanns
míns, föður, tengdaföður, afa og langafa,
GYLFA BALDVINSSONAR,
Melasíðu 8, Akureyri,
Sérstakar þakkir til starfsfólks
Sjúkrahússins á Akureyri fyrir styrk og kærleik við okkur á
erfiðum tímum. Guð blessi ykkur öll.
Hildur Marinósdóttir
Valgerður Gylfadóttir
Jóhann Baldvin Gylfason Birna Eiðsdóttir
Ingibjörg María Gylfadóttir Hólmgrímur Jóhannsson
Þóra Soffía Gylfadóttir Einar E. Sigurðsson
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður okkar, afa og
langafa,
BJÖRNS ÞORKELSSONAR
rafvirkjameistara,
Lyngholti 9, Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á dvalarheimilinu Hlíð.
Oddný S. Óskarsdóttir
Þorkell Björnsson Elísabet Sveinsdóttir
Sigrún Ósk Björnsdóttir Pétur Ægir Hreiðarsson
Björn Óskar Björnsson Ásta Einarsdóttir
Ingvi Þór Björnsson Jónína Freydís Jóhannesdóttir
Eidís Anna Björnsdóttir Jóhann Elvar Tryggvason
afabörn og langafabörn
Ástkær sonur minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ERLING VIÐAR SIGURÐSSON,
fyrrverandi sjómaður,
lést á Sjúkrahúsinu á Akranesi 10. apríl.
Útför hans fer fram frá Akraneskirkju
föstudaginn 20. apríl klukkan 14.
Inga Magnúsdóttir
Díana Erlingsdóttir Bjarki Friðbergsson
Magnús Erlingsson Alda Björg Karlsdóttir
barnabörn og barnabarnabarn
Ástkær faðir, tengdafaðir, afi og langafi
okkar,
REYNIR BERGSVEINSSON
frá Gufudal,
andaðist föstudaginn 6. apríl á
Sjúkrahúsinu á Akranesi.
Útför hans fer fram frá Gufudalskirkju laugardaginn 21. apríl
klukkan 14.
Þröstur, Svandís, Erla, Hrafnhildur,
Bergsveinn, Sævar, Herdís,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
ELÍN ÞÓRA FRIÐFINNSDÓTTIR
sem lést mánudaginn 9. apríl, verður
jarðsungin frá Háteigskirkju þriðjudaginn
24. apríl klukkan 13.
Eva Bergþóra Guðbergsd. Eyjólfur Sveinsson
Hildigunnur Thorsteinsson Ólafur Steinn Ingunnarson
Salka Sól Styrmisdóttir Daníel Þór Magnússon
og barnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÍSAK RANDVER VALDIMARSSON
andaðist laugardaginn 14. apríl.
Útförin fer fram frá Norðfjarðarkirkju
mánudaginn 23. apríl klukkan 14.
Jóhanna Axelsdóttir
Helena Ísaksdóttir Erlingur Sigurðsson
Axel Ísaksson Þuríður Jónsdóttir
Hugrún Ísaksdóttir Ólafur Gunnar Guðnason
Pálína Hildur Ísaksdóttir Þórhallur Helgason
Guðrún Valdís Ísaksdóttir Magnús Baldur Kristjánsson
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæra
VIGDÍS GUNNARSDÓTTIR
frá Skallabúðum
lést fimmtudaginn 12. apríl að
hjúkrunarheimilinu Fellaskjóli, Grundarfirði.
Útför hennar fer fram frá Grundarfjarðar-
kirkju laugardaginn 28. apríl og hefst athöfnin klukkan 11.
Fjölskylda hinnar látnu