Morgunblaðið - 28.04.2018, Síða 38

Morgunblaðið - 28.04.2018, Síða 38
38 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. APRÍL 2018 ✝ Sólveig Antons-dóttir fæddist 9. maí 1936 á Ytra- Hvarfi í Svarfaðardal. Hún lést 17. apríl 2018 á Dalbæ, heimili aldr- aðra á Dalvík. Foreldrar hennar, þau Anton Baldvins- son, f. 1897, d. 1986, frá Grund og Stein- dyrum í Svarfaðardal, og Lilja Tryggvadótt- ir, f. 1910, d. 1992, frá Ytra- Hvarfi, bjuggu í sambýli við móðurafa Sólveigar og -ömmu. Foreldrar Sólveigar fluttu til Dal- víkur árið 1949 og hún bjó á Dal- vík eða var með heimilisfesti þar alla tíð þótt hún væri tímabundið við vinnu og/eða nám annars stað- ar. Sólveig lauk unglingaprófi á Dalvík og síðar var hún við nám í Húsmæðraskóla Reykjavíkur. Hún kenndi við kokkaskólann í Reykjavík, var kokk- ur á síldarbátum, ráðskona í verbúðum og rak Víkurröst á Dalvík í nokkur ár. En lengst af var hún við verslunarstörf á Dalvík þar sem hún rak verslunina Sogn í yfir tuttugu ár. Systkini Sólveigar eru: Guðlaug, f. 1937. Maki hennar er Reimar Þorleifsson. Börn þeirra eru Dóróþea, Anna Lilja, Þorleif- ur Albert og Gunnar Örn. Þau búa á Dalvík. Guðrún Soffía, f. 1944, d. 1970. Jóhann, f. 1946. Maki hans er Svanfríður Jónas- dóttir. Synir þeirra eru Pétur Húni, Kristján Eldjárn og Jónas Tryggvi. Þau búa á Dalvík. Útför Sólveigar fer fram frá Dalvíkurkirkju í dag, 28. apríl 2018, klukkan 13.30. Við fráfall Sollu móðursystur minnar reikar hugurinn aftur til bernskuáranna. Þegar ég og syst- ir mín vorum að alast upp var hún frænkan sem kom og fór úr lífi okkar. Hún var frænkan sem hrærðist í heimi sem okkur var ókunnur, stelpunum sem þekkt- um fátt annað en sjávarþorpið og sveitina. Aðrar fullorðnar konur sem við þekktum voru flestar mömmur sem höfðu það hlutverk að sjá um börn og bú. Solla fetaði ekki þessa troðnu slóð og ögraði staðalímyndum þess tíma, stund- aði sjó og gekk af atorku í hvert það verk sem vinna þurfti þó svo að almennt væru mörg þeirra skil- greind sem karlmannsverk. Hún var stórbrotinn persónuleiki, afar sjálfstæð og hafði sterkar skoðan- ir á mönnum og málefnum sem hún lá ekkert á. Menn vissu hvar þeir höfðu Sollu Tona. Á milli þess sem frænka mín var kokkur til sjós, matráðskona í síldinni á Raufarhöfn, eldaði ofan í laxveiðimenn vestur í Miðfirði eða starfaði í Svíþjóð sem au pair kom hún heim og dvaldi tímabundið í foreldrahúsum. Alltaf var til- hlökkun fyrir heimkomu Sollu því hún hafði gjarnan meðferðis eitt- hvað eftirsóknarvert handa okk- ur, svo sem tískuvarning þess tíma sem ekki var á allra færi að eignast. Mér er sérstaklega minn- isstætt þegar hún kom frá Svíþjóð skömmu fyrir jól árið sem ég var sex ára með jólagjafir til okkar systranna í farteskinu. Hún sýndi mér stærðar dúkkuvagn sem ætl- aður var þriggja ára systur minni og taldi ég víst að eitthvað sam- bærilegt biði mín. Minn pakki reyndist hins vegar afar smár. Mér var nóg boðið yfir þessari mismunun og taldi augljóst hvor okkar systra væri í meira uppá- haldi hjá henni. Ég átti hins vegar eftir að draga mikinn lærdóm af þessu því að sjaldan hef ég skammast mín eins mikið fyrir hugsanir mínar og framkomu og þegar upp úr pakkanum kom for- láta armbandsúr sem fæstir höfðu í þá daga ráð á að eignast fyrr en við fermingu. Henni tókst alltaf að hitta í mark með gjöfum sínum og ófáar gleðistundir átti ég til dæmis á skautunum frá henni sem voru óspart notaðir á Flæðunum, helst í tunglsljósinu á kvöldin. Í minning- unni sé ég mig þeysast áfram á skautunum, snúa mér á punktin- um og sviga síðan tignarlega aft- urábak eins og ég ætti heiminn. Margir eiga Sollu gott að gjalda því hún var sannur velgjörðar- maður þeirra sem hún tók ást- fóstri við. Það á ekki síst við um ungt fólk sem tímabundið átti þess kost að dvelja í skjóli hennar og hún lagði sig fram um að greiða götuna fyrir. Yngri systur sinni var hún einstök í veikindum henn- ar en bölvuð liðagigtin átti síðar eftir að herja á hana sjálfa líka og ræna þessa kraftmiklu konu heils- unni langt fyrir aldur fram. Að leiðarlokum þakka ég Sollu frænku fyrir alla umhyggjuna sem hún sýndi mér og fjölskyldu minni í gegnum árin. Dóróþea Reimarsdóttir. Sólveig Antonsdóttir mágkona mín var elst fjögurra systkina. Hún fæddist að Ytra-Hvarfi í Svarfaðardal, en fjölskyldan flutti til Dalvíkur þegar Solla var ung að árum og þar bjó hún, lengst af ásamt foreldrum, á æskuheimili sínu að Goðabraut 18. Þar var jafnframt miðstöð fjölskyldunnar þar sem Solla stjórnaði af mikilli rausn og umhyggju fyrir bæði for- eldrum sínum og öllum frænd- garði. Á yngri árum var hún þó nokk- uð í burtu við nám og vinnu. Hún fór í Húsmæðraskóla Reykjavíkur og var við verslunar- og skrif- stofustörf þar um tíma ásamt því að kenna í kokkaskólanum. Hún var listakokkur, eftirsótt sem slík og var bæði kokkur á síldarskip- um og ráðskona í landi. Síðar naut hún sín þegar hún tók við rekstri Víkurrastar á Dalvík og var þar með veitingasölu ásamt því að halda úti vinsælum ballstað. Solla naut þess að hafa mikið umleikis. Árið 1974 keypti hún í samvinnu við systkini sín bóka- búðina á Dalvík og síðan stærra húsnæði þar sem sett var á lagg- irnar verslunin Sogn og umsvifin aukin. Sogn var aldrei hefðbundin bókabúð því Solla var fljótlega far- in að versla m.a. með hljómplötur, fatnað, skartgripi og gjafavöru, auk þess að vera með umboð fyrir happdrætti og flugfélagið. Það var því stöðugur straumur af fólki í Sogn, sumir til að kanna úrvalið og versla en aðrir voru bara að heim- sækja Sollu sem stjórnaði veldi sínu frá skrifstofu innaf búðinni. Þangað sóttu margir ráð og stuðn- ing með kaffibollanum og var Solla ósínk á allt slíkt. Sogn var því stundum eins og félagsmið- stöð. Solla hafði mikinn metnað fyrir samfélagið sitt og fyrir fólkið sitt, bæði skyldfólk og vini. Hún var líka reiðubúin að leggja sitt af mörkum. Hún studdi yngstu systkini sín dyggilega svo þau gætu stundað nám í menntaskóla og háskóla. Hún bjó m.a. með Guðrúnu Soffíu yngri systur sinni í Reykjavík til að gera henni kleift að stunda nám þegar veikindi hennar höfðu tekið frá henni lík- amlega getu. Synir mínir áttu alltaf hauk í horni þar sem frænka þeirra var. Hún vildi gjarnan stjórna með þá og hafa fyrir þeim vit, en hún var líka gjafmild og skilningsrík og aldrei var vafi á því með hverjum hún stóð ef þeir áttu í útistöðum. Sjálf á ég Sollu mikið að þakka. Hún var alltaf tilbúin að styðja mig og gera það sem gera þurfti til að ég gæti tekið þátt í stjórnmál- um, hvort sem það var í bæjarmál- um eða á landsvísu. Drengirnir áttu víst athvarf hjá þeim í Goða- brautinni um lengri eða skemmri tíma og Solla stóð vaktina ef bróð- ir hennar var líka í burtu. Síðustu árin bjó Solla á Dalbæ, heimili aldraðra á Dalvík, og þar lést hún 17. apríl, þá tæplega 82 ára gömul. Hún hafði þá um árabil búið við mikið heilsuleysi; liðagigt- in sem hún þurfti að takast á við öll fullorðinsárin, og sterku lyfin, höfðu tekið sinn toll þannig að þrekið hvarf henni smám saman á nokkurra ára bili. Já, það munaði um Sólveigu Antonsdóttur fyrir hennar nánustu og alla þá sem hún tók að sér. Hún setti svip á samfélagið og við minnumst henn- ar með þökk. Svanfríður Jónasdóttir. Minning um Sollu mína. Hún er farin, flogin yfir móð- una miklu, léttir fyrir hana, sorg í hjarta fyrir okkur. Að kynnast Sollu á mínum umróts-unglingsár- um var mér sannarlega til góðs, ég fékk alltaf athygli og óþreytandi svör og samtöl. Sollubúð varð mitt annað heimili og gladdi ungling að fá að stimpla alla happdrættismið- ana í hverjum mánuði, já það var sko ekki rafrænt í þá daga. Liggj- andi úti í horni að lesa Andrés í bunkum og það á dönsku var hin mesta skemmtun og alltaf var til brauð, ostur og gúrka í horninu fyrir svangan unglinginn, snemma fékk ég líka að afgreiða í búðinni og það var sko upphefð. Að vera samþykkt inn í fjöl- skylduna strax, fá afa og ömmu og fullt af ættingjum, jólagæs og laufabrauðsgerð, hvað er betra? Fermingarveisluna mína hristi hún fram með annarri hendi og gigtin var sett á bið á meðan. Brosið og hláturinn hennar var svo léttur, sé hana fyrir mér í stólnum sínum á bakvið með sígó í annarri og símann í hinni hlæj- andi, það voru góðir tímar. Ég átti mitt herbergi heima hjá Sollu, ömmu og afa og var þar í há- degismat á virkum dögum og oft kom fyrir að ég gisti líka, spurning hvort pabbi var að sækja ís í næstu bæjarfélög fyrir bátana eða ekki, það var yndislegur tími í Goðabrautinni. Eitt lærði ég samt strax og það var að Solla tók lúr eftir hádegi og því breytti enginn. Sólarlandaferð til Ibiza, við þrjú, og ferð til Amsterdam í sögulega ferð fyrir milljón árum að mér finnst, þar var mikið hlegið og skoðað, verslað og notið þess að vera til, þannig verða minningarn- ar til. Í dag er ég sorgmædd en glöð um leið, Sollu minni líður vel og er frjáls ferða sinna, ég mun muna hana um ókomna tíð, hlæjandi á bak við búðarborðið og spjallandi við alla kúnnana sína. Lífið hefði orðið snautt án þín, takk fyrir mig og góða ferð heim, við sjáumst síðar. Þín Áslaug. Elsku Solla. Nú þegar komið að er hinstu kveðjustund, og þú að leggja upp í langferðina þína við vegaslóða þessa sumars, langar mig að þakka þér öll okkar góðu kynni í gegnum tíðina. Í huganum óska ég þér alls hins besta handan himin- heima og veit með vissu að þar mun vel tekið á móti þér. Þú lagðir lífið þannig upp. Ég mun alltaf hugsa til þín með hlýju og minnast gæsku þinnar í minn garð og góð- semi í hvívetna. Vinátta þín var mér mikil virði. Hann Jón minn sendir þér hlýj- ar kveðjur. Að hryggjast og gleðjast hér um fáa daga, að heilsast og kveðjast. Það er lífsins saga. (Páll J. Árdal) Arnar Símonarson. Sólveig Antonsdóttir Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram- kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin. Við þjónum með virðingu og umhyggju að leiðarljósi og af faglegum metnaði. Við erum til staðar þegar þú þarft á okkur að halda Lára Árnadóttir, umsjón útfara Útfararþjónusta & lögfræðiþjónusta Vesturhlíð 2 Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is Með kærleik og virðingu Útfararstofa Kirkjugarðanna Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og langalangafi, ÞÓRHALLUR GÍSLASON, fv. skipstjóri og hafnarvörður, frá Setbergi, Sandgerði, lést á Hrafnistu Hlévangi, miðvikudaginn 25. apríl. Útförin fer fram frá Safnaðarheimilinu í Sandgerði föstudaginn 11. maí klukkan 13. Þóra Þórhallsdóttir Sigurbjörn Björnsson Benóný Þórhallsson Svava Jónsdóttir Sigurður Sveinsson Jónas Karl Þórhallsson Dröfn Vilmundardóttir Gísli Þór Þórhallsson Helga Bylgja Gísladóttir og fjölskyldur Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, HALLA INGIBJÖRG SVAVARSDÓTTIR, Áshlíð 6, Akureyri, lést á heimili sínu mánudaginn 23. apríl. Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 4. maí klukkan 13.30. Hallgrímur Kristinn Gíslason Gísli Hallgrímsson Anna Sigríður Pétursdóttir Bjarni Hallgrímsson Arna Þorsteinsdóttir Garðar Hallgrímsson Haukur Hallgrímsson Aðalheiður Guðmundsdóttir Erla Björg Hallgrímsdóttir barnabörn og barnabarnabörn Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi, HELGI HRAFNKELSSON, lést á líknardeild LSH í Kópavogi 17. apríl í faðmi fjölskyldunnar. Útför fer fram frá Seljakirkju fimmtudaginn 3. maí klukkan 13. Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir og þeim sem vilja minnast hans er bent á styrktarsjóð líknardeildar LSH í Kópavogi. Anna Kristín Gunnlaugsdóttir Jóhannes Unnar Drífa Hrönn Hrafnkell Elísa Ösp Helga Lovísa Þröstur Már og barnabörn Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir, amma og langamma, ÁSTA GUÐRÚN GUÐBRANDSDÓTTIR, Naustabryggju 55, Reykjavík, lést á hjúkrunarheimilinu Sólvangi Hafnarfirði 21. apríl. Útförin fer fram frá Digraneskirkju föstudaginn 4. maí klukkan 11. Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vildu minnast hennar er bent á styrktarsjóð Fjólu Rafnar Garðarsdóttur, langömmubarns Ástu. Sjóðurinn styður rannsóknir á Wiedemann-Steiner heilkenni sem Fjóla Röfn er greind með. Reikningsnúmer 0130-05-063095, kt. 020514-3100 Garðar Ágústsson Guðbrandur G. Garðarsson Selma Rut Þorkelsdóttir Ragna L. Garðarsdóttir Einar Þór Sigurjónsson barnabörn og barnabarnabörn Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir og afi, SIGURÐUR BALDVINSSON, Norðurbakka 25B, lést þriðjudaginn 24 apríl. Útförin fer fram frá Víðistaðakirrkju miðvikudaginn 2. maí klukkan 11. Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er bent á Björgunarsveit Hafnarfjarðar. Lizzi Baldvinsson Kristína Sigurðardóttir Sjöfn Sigurðardóttir Thomas Madsen Alexandra Kristína Madsen Helena Björk Madsen

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.