Morgunblaðið - 10.08.2018, Síða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 10. ÁGÚST 2018
✝ AðalheiðurBjarnadóttir
fæddist í Asparvík á
Ströndum 26. sept-
ember 1932. Hún
lést á Heilbrigð-
isstofnun Vestur-
lands á Akranesi 2.
ágúst 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Bjarni Jóns-
son, f. 2. september
1908, d. 10. janúar
1990, og Laufey Valgeirsdóttir, f.
19. ágúst 1917, d. 6. febrúar
2007. Systkini hennar eru: Hildi-
brandur, f. 1936, d. 2017, Reynir,
f. 1938, d. 1978, Ásta, f. 1939,
Sesselja, f. 1941, Jón, f. 1943, Sig-
urður Karl, f. 1945, Guðrún, f.
1946, Signý, f. 1949, og Valgeir,
f. 1954.
Aðalheiður giftist Jónasi Þor-
steinssyni, f. 18. nóvember 1920,
d. 27. mars 2012, þann 11. júní
1955.
Börn Aðalheiðar og Jónasar
eru: 1) Þorsteinn, f. 18. mars
1956, kvæntur Kristínu Rut
Helgadóttur, f. 30. nóvember
1957; synir þeirra eru: a) Jónas
Bergsteinn, f. 25. september
1988, b) Aðalgeir Bjarki, f. 17.
maí 1990, sambýliskona hans er
Eva Björk Gunnarsdóttir, f. 2.
nóvember 1993, sonur Kristínar
er Guðmundur Helgi, f. 4. janúar
1983, sonur hans er Ísak Elías. 2)
Bjarni, f. 11. júní 1958, kvæntur
Ólafíu Dröfn Hjálmarsdóttur, f.
11. janúar 1960, d. 30. janúar
2016; börn þeirra eru: a) Heiðar
Þór, f. 20. febrúar 1979, kvæntur
Ernu Sigurðardóttur, f. 19. júní
1982; börn þeirra eru Brynja
Gná, Íris Birta, Harpa Dögg og
Haukur Orri, b) Helga Hjálmrós,
f. 24. maí 1981, gift Guðmundi
Tómasi Friðrikssyni, f. 25. sept-
ember 1981; börn þeirra eru
Alda Dröfn, Bjarney Bára og Sæ-
þór Bjarni, dóttir Guðmundar er
Tinna Mjöll, c) Jóna Lind, f. 10.
janúar 1988, gift Einari Franz
Ragnars, f. 1. nóv-
ember 1985; sonur
þeirra er Ragnar
Óli. Sambýliskona
Bjarna er Laufey
Magnúsdóttir, f. 19.
mars 1964. 3) Agn-
ar, f. 27. júní 1962,
kvæntur Svölu
Jónsdóttur, f. 22.
febrúar 1962; börn
þeirra eru a) Jón
Beck, f. 17. desem-
ber 1981, kvæntur Dóru Björk
Sigurðardóttur, f. 11. mars 1978;
börn þeirra eru Óðinn Ernir,
Ylfa Elísabet og Fjölnir Þór, dæt-
ur Dóru eru Hekla Fönn og
Vaka, b) Rut, f. 3. ágúst 1984, gift
Hilmari Geir Óskarssyni, f. 1.
september 1978; synir Rutar eru
Jón Agnar og Kristinn Máni, syn-
ir Rutar og Hilmars eru Óskar
Arnar og Jóhann Beck, börn
Hilmars eru Andri Þór og Elísa
Rós. c) Sif, f. 3. ágúst 1984, gift
Erni Egilssyni, f. 2. mars 1980;
sonur Sifjar er Agnar Ingi, dóttir
Sifjar og Arnar er Alexandra
Mjöll, börn Arnar eru Hafþór
Örn, Heiður Sara og Aldís Ósk,
og d) Guðrún Bergmann, f. 27.
apríl 1999. Fósturdóttir Jónasar
og Aðalheiðar er 4) Guðbjörg
Sigríður Guðbjartsdóttir, f. 2.
febrúar 1968, gift Kristni Ein-
arssyni, f. 9. október 1957. Sonur
Guðbjargar og Hermanns Her-
mannssonar er Dagur Freyr, f. 5.
maí 1993, börn Kristins eru
Snorri og Tanja Maren.
Aðalheiður ólst upp í Asparvík
til 18 ára aldurs og fluttist þá
með fjölskyldu sinni í Bjarnar-
höfn í Helgafellssveit. Eftir að
hún kynntist Jónasi flutti hún til
hans á Ytri Kóngsbakka og voru
þau bændur til ársins 1987 þegar
þau fluttu í Stykkishólm þar sem
þau bjuggu til dánardags.
Útför Aðalheiðar fer fram frá
Stykkishólmskirkju í dag, 10.
ágúst 2018, og hefst athöfnin kl.
14.
Minningarnar hrannast upp
við þessi tímamót þegar ég kveð
móður mína í hinsta sinn. Þegar
við vorum á Kóngsbakka var
maður frjáls, fór út að leika sér,
hvort sem var úti í fjöru, í klett-
unum eða úti á tjörn, þú treystir
okkur algjörlega fyrir okkur
sjálfum.
Þú varst iðin og dugleg alla tíð,
varst með okkur úti t.d. í hey-
skapnum, svo rétt fyrir mat
skaust þú inn og þegar við kom-
um var komin þessi veisla og að
sjálfsögðu grautur á eftir. Síðan
vaskaðir þú upp og gekkst frá og
varst jafnvel komin á undan okk-
ur út aftur.
Aldrei settist þú niður án
prjónanna enda eru peysurnar
orðnar ansi margar og út um all-
an heim. Á sunnudögum, ef ró-
legt var, þá voru saumaðar
myndir sem prýddu alla þína
veggi.
Þegar barnabörnin komu var
oft gott að fara yfir til ömmu og fá
sér eitthvað að borða og var þá
hitaður grjónagrautur, ekki
máttu börnin vera svöng, eða Co-
coapuffs með rjóma út á en rjóm-
inn þurfti alltaf að vera með öllu.
Síðustu árin bjóstu uppi á
dvaló og undir hag þínum vel þar
að spjalla við félaga þína þar og
gera að gamni þínu því húmorinn
var alltaf til staðar.
Í restina gáfu fæturnir sig
enda búin að stappa í gegnum tíð-
ina og svo sjónin, það þótti þér
erfitt.
Ég kom í heimsókn tveimur
dögum áður en þú veiktist og er
þakklátur fyrir þá stund okkar.
Við ræddum um gamla og nýja
tíma, einmitt þá baðstu mig að
fara nú að gera ljóðabók þegar ég
væri að vinna á nóttunni og svo
ætlaðir þú að kaupa fyrsta ein-
takið. Bókin er ekki klár en mig
langar að gefa þér eitt ljóð að
skilnaði og lofa að það verður í
bókinni þegar þar að kemur.
Ljufsár er stundin, móðir mín kæra,
er kveð ég þig síðasta sinni,
því sálin frá þrautunum frelsið sitt fær
og hvíld átti líkaminn inni.
Nú finnur þú pabba, þið faðmist á ný
og gangið um grösugar sveitir,
að þið séuð saman, sú hugsun er hlý
og frið mér í sorginni veitir.
Takk fyrir allt sem þú gafst
mér og kenndir.
Þinn sonur
Agnar.
Elsku besta amma mín, ég á
mjög erfitt með að trúa því að þú
sért ekki lengur hérna hjá okkur
en ég veit að þú ert komin á betri
stað. Þú ert komin til afa. Það var
alltaf svo gaman að koma til ykk-
ar afa á Neskinn 4, það var svona
mitt annað heimili.
Ég mun aldrei gleyma því að
þegar ég var í 1.–4. bekk þá sóttir
þú mig á hverjum degi í skólann.
Sama hversu oft mamma og
pabbi sögðu mér að labba heim til
þín, þá sóttir þú mig alltaf. Við
fórum heim til þín og á hverjum
degi fékk ég grjónagraut og
brauð með banana. Ég fékk aldr-
ei nóg af þessum hádegismat
enda var þinn grjónagrautur sá
besti sem ég hef smakkað.
Það sem þú varst þolinmóð. Þú
kenndir mér rommí sem við spil-
uðum dögum saman. Þú kenndir
mér líka að prjóna og sauma og
hjálpaðir mér alltaf með heima-
vinnuna í saumum.
Þú varst alveg ótrúleg kona,
alltaf til í að gera allt með okkur
barnabörnunum, alltaf svo
skemmtileg og góðhjörtuð, og
þegar mamma og pabbi leyfðu
Aðalheiður
Bjarnadóttir
✝ Ragnar Ás-geir Óskars-
son fæddist á Sól-
vangi í Hafnarfirði
16. janúar 1965.
Hann lést á gjör-
gæsludeild Land-
spítalans í Foss-
vogi 29. júlí 2018.
Foreldrar
Ragnars eru Ósk-
ar Kristinn
Ásgeirsson, f. 6.
apríl 1946 á Hraunbóli í V-
Skaftafellssýslu, d. 31. ágúst
2015, og Elínborg Ragn-
arsdóttir, f. 13. apríl 1948 í
Hafnarfirði.
Börn Ragnars eru: Ísak, f. 19.
Flensborgarskólann áður en
hann hélt út á vinnumarkaðinn.
Á unglingsárum byrjaði hann að
sinna sinni helstu ástríðu, tón-
listinni, þar sem bassaleikur
varð fljótt hans aðalsmerki, en
snemma komu í ljós miklir hæfi-
leikar hans á því sviði. Ragnar
var meðlimur í nokkrum hljóm-
sveitum á árum áður en spilaði
einnig með fjölda annarra lista-
manna og var vel kynntur innan
tónlistargeirans fyrir bassaleik
sinn.
Auk tónlistarinnar vann
Ragnar við hin ýmsu störf, með-
al annars lengi hjá Málningu hf.
og ÁTVR. Síðastliðin ár starfaði
hann á leikskólum í Hafnarfirði,
bæði sem leiðbeinandi og
matráður en hóf í vetur störf hjá
Draumagörðum við hin ýmsu
garðyrkjustörf.
Útför Ragnars fer fram frá
Víðistaðakirkju í dag, 10. ágúst
2018, kl. 15.
júní 2004, og Benja-
mín, f. 4. júlí 2006.
Systkini Ragnars
eru: 1) Ingibjörg, f.
28. júní 1967, d. 4.
október 2016, 2)
Erla, f. 29. október
1971, maki Kristján
Valur Jónsson, börn
þeirra eru Katla
Ingibjörg og Jón
Óskar, 3) Óskar Jón,
f. 30. október 1982,
börn hans eru Katrín Emma og
Kári, 4) Sævar Markús, f. 15.
febrúar 1985.
Ragnar ólst upp í Norður-
bænum í Hafnarfirði og gekk í
Víðistaðaskóla. Þaðan lá leiðin í
Það er mjög fjarstæðukennt að
sitja og skrifa minningarorð um
elsta bróður minn, bróður minn
sem ég hitti síðast fyrir svo stuttu
síðan, þar sem við áttum stutt en
ánægjulegt samtal. Við náðum
ávallt mjög vel saman þó svo það
hafi verið töluverður aldursmunur
á okkur, þú elstur og ég yngstur af
okkur systkinunum. Sem barn
man ég ávallt eftir Ragga bróður
sem var alltaf í hljómsveitum og
kom oft í heimsókn heim á Ljósa-
berg 10 og fannst manni alltaf
mjög spennandi að eiga stóran
bróður sem var svona flinkur að
spila á hljóðfæri. Sameiginlegur
áhugi á tónlist var ávallt mikil
tenging okkar á milli, þó svo
smekkur okkar hafi verið mjög
ólíkur oft á tíðum, en ávallt gátum
við verið sammála um ýmislegt og
þú hafðir mjög gaman af að kynna
manni tónlist og ræða um hana.
Þú varst einnig ávallt mjög góður
bróðir og passaðir vel upp á mann
og vildir allt fyrir mann gera og
þykir mér ávallt mjög vænt um
það. Það eru margar minningar
sem koma upp þessa dagana þeg-
ar maður hugsar til baka og er
ávallt gott að geta leitað til þeirra
með tíð og tíma.
Þú eignaðist tvo dásamlega
stráka, þá Ísak og Benjamín, og
þú varst ávallt svo stoltur af þeim.
Það var ávallt gaman að sjá
hversu mikið þú elskaðir syni þína
og hvað þú ljómaðir upp í návist
þeirra.
Það er mjög sárt að kveðja þig
elsku bróðir, það er mjög undar-
leg tilfinning að vera að skrifa
þessi orð, en ég verð ávallt mjög
þakklátur fyrir allar þær minning-
ar sem þú skilur eftir og góð-
mennsku þína við mig ávallt. Takk
fyrir allar þær góðu stundir sem
við áttum saman, þær verð ég æv-
inlega þakklátur fyrir.
Þú ert nú á góðum stað ásamt
pabba, Ingu systur og öðrum góð-
um sem hafa tekið vel á móti þér,
og einn dag munum við öll hittast
aftur.
Þinn litli bróðir,
Sævar.
Elsku, elsku Raggi, stóri bróðir
minn, ég á svo erfitt með að trúa
því að þú sért líka farinn frá okk-
ur. Fyrst pabbi, svo Inga og nú þú.
Þessi þrjú ár hafa verið okkur fjöl-
skyldunni mjög erfið.
Það eru svo margar minningar
sem koma upp í hugann þegar ég
hugsa til þín:
Frábær bassaleikari, ég man að
mér fannst E-X mjög töff og svo
Bubbleflies. Það var mikið stuð á
ykkur vinunum.
Hjartahlýr. Þú varst með risa-
stórt hjarta og svo varstu alltaf til
í að aðstoða okkur. Hjálpaðir okk-
ur að mála húsið okkar bæði að ut-
an og innan. Kristján minn útbjó
svo oft einhvern skrítinn mat sem
þú hlóst mikið að. Ég veit ekki al-
veg með lifrarpylsu í raspi.
Tónlist. Ég tengi tónlist svo
mikið við þig og hef oft þakkað
fyrir að hafa átt systkini sem ólu
mig vel upp með sinni tónlist. The
Smiths, ABC, Echo and the
Bunnymen, R.E.M, The Cure,
Roxy Music, Marvin Gaye, Jam-
iroquai. Listinn er endalaus.
Fótbolti. Við höfðum bæði mik-
inn áhuga á fótbolta. Við héldum
auðvitað bæði með FH en í enska
boltanum vorum við ekki alveg
sammála. Þú hélst með Liverpool
en ég með Manchester United. Ég
var oft spurð að því af hverju ég
héldi ekki með Liverpool eins og
stóri bróðir. Það var nú þannig að
mér fannst Frank Stapleton mjög
töff og hann spilaði með United og
þannig var það. Við töluðum oft
mjög mikið um liðin okkar og þér
fannst fátt skemmtilegra en þegar
United gekk illa. Þá hlakkaði í þér.
Æskuvinir þínir Davíð, Eyjó og
Pétur. Ykkar vinasamband var
einstakt og hef ég alltaf litið á þá
eins og bræður mína. Ég er svo
glöð að þú hafir farið í tvær ferðir
með þeim á síðustu árum. Fyrst
fórstu að sjá þína menn á Anfield
og það var enginn smáleikur sem
þú fékkst. Liverpool 5- Arsenal 1.
Svo fóruð þið saman ásamt Degi í
heimsókn til Dabba í Berlín og
fóruð á tónleika með ABC. Þú
varst svo ánægður og þakklátur
fyrir þessar ferðir. Eyjó og Pétur
voru líka bestu vinir Ingu systur
okkar og missir þeirra er mikill.
Þeir hafa misst tvo bestu vini sína
á stuttum tíma.
Leikskólalífið. Við unnum sam-
an á tveimur leikskólum. Fyrst á
Tjarnarborg og svo seinna á
Hamravöllum. Þegar við unnum
saman á Tjarnarborg þá röltum
við oft saman í Hljómalind því ég
þurfti að eignast nýja smáskífu
með Suede. Svo voru tvö ár á
Krummakoti á Hamravöllum. Lít-
ill útiskúr og þar vorum við þrjú,
ég, þú og Heiðar. Þið voruð stund-
um að gera mig brjálaða en þið
voruð líka góðir og skemmtilegir.
Sveiflukóngarnir og Njálgar frá
Hafnarfirði skilja eftir sig nokkra
frábæra smelli. Sokkapolka var
meistaraverk.
Elsku strákarnir þínir, Ísak og
Benni, voru líf þitt og þú sást ekki
sólina fyrir þeim. Missir þeirra er
mikill. Sömuleiðis fyrir Rakel
barnsmóður þína og Sölku dóttur
hennar.
Ég gæti skrifað endalaust um
þig en læt þetta duga í bili. Ég
mun sakna þín meira en orð fá lýst
en þú verður alltaf hjá mér. Ég
mun reyna að vera til staðar fyrir
drengina þína og þeir geta alltaf
leitað til okkar á F22.
Núna ertu kominn til pabba og
Ingu í draumalandið. Ég mun
sakna þín óendanlega mikið, elsku
Raggi minn,
Elska þig, bró, alltaf.
Þín,
Erla Óskarsdóttir.
Elsku stóri bróðir!
Ég veit eiginlega ekki hvað ég á
að skrifa enda óraunverulegt að
þú sért farinn. Hvaða rugl er það
eiginlega? Ég sem hitti þig kvöldið
áður en þú veiktist og þú varst
bara í góðum gír. Það var í raun
langt síðan ég hafði séð þig jafn
sáttan í lífinu eins og síðustu vik-
urnar. Hlutirnir voru einhvern-
veginn loksins að ganga upp hjá
þér og maður var svo ánægður og
bjartsýnn fyrir þína hönd. Þetta
kvöld áttum við stutt og gott spjall
og ætluðum að heyrast betur fljót-
lega. Ég var að fara að flytja eftir
nokkra daga og þú ætlaðir að mála
fyrir mig. „Nonni ... ég mála bara
íbúðina fyrir þig vinur ... ekki mál-
ið.“
Ég er afar þakklátur fyrir hvað
við áttum gott og vinalegt sam-
band, sérstaklega eftir að ég varð
fullorðinn. Þú kynntir mig fyrir
svo miklu af æðislegri tónlist enda
eyddum við eiginlega öllum okkar
tíma í að hlusta á plötur og ræða
um þær. Ég mun varðveita þær
stundir alltaf. Það sem kemur
samt fyrst upp í hugann þegar ég
minnist þín er æskuheimilið í
Ljósaberginu, þið eldri systkinin
að hlusta á plötur inn í stofu og ég
ligg á hvíta teppinu að skoða
plötuumslögin. Þessar minningar
eru ljóslifandi fyrir mér og ég er
svo þakklátur fyrir þetta frábæra
tónlistaruppeldi sem ég fékk frá
þér og systrunum, og gerði mig að
þessum mikla músíkpælara sem
ég er. Þegar við urðum síðar ná-
grannar á Hvammabrautinni þá
hoppaði ég ansi oft yfir til þín í
kaffi og sígó og eina plötu eða
tvær. Við gátum rætt um músík út
í eitt. Það var okkar bræðrastund,
þannig náðum við best saman og
það eru stundirnar sem ég mun
varðveita mest í hjarta mínu. Ég á
líka svo góðar minningar um sam-
verustundirnar okkar í sumarbú-
staðnum í Þrastaskógi, þar sem
þú varst með mér úti í fótbolta
tímunum saman. Það var náttúru-
lega mikill aldursmunur á okkur
en þú nenntir samt alltaf að gefa
litla bróður tíma. Við vorum einnig
duglegir að fara út á körfubolta-
völl og taka skotkeppni en vorum
reyndar latari við það síðustu árin,
því miður. Við eigum það bara
inni. Þú reyndist mér alltaf vel
þegar ég þurfti á þér að halda. Þú
varst með eindæmum bóngóður
og alltaf fyrstur á staðinn ef það
þurfti að taka til hendinni.
Ég mun sakna þín óendanlega
mikið og ég finn hvað ég á hrika-
lega erfitt þegar ég skrifa þessi
orð. Þú varst einfaldlega góður
gæi, með risastórt hjarta og vildir
öllum vel.
„Ég heyri í þér, vinur“ var það
síðasta sem þú sagðir við mig þeg-
ar við kvöddumst en ekki datt mér
í hug að það yrði okkar síðasta
kveðja. Já, elsku Raggi minn, ég
heyri í þér seinna, vinur. Ég er
viss um að Inga og pabbi hafa tek-
ið vel á móti þér og þið verðið dug-
leg að láta vita af ykkur. Við hin
reynum að vera sterk fyrir hvert
annað á meðan og pössum upp á
strákana þína.
Elska þig alltaf!
Ást og friður.
Óskar Jón Óskarsson
(Nonni bróðir).
Okkur var illa brugðið er við
fengum þær fréttir laugardaginn
28. júlí síðastliðinn að Raggi vinur
okkur lægi þungt haldinn á
sjúkrahúsi eftir skyndileg veikindi
kvöldið áður. Raggi hefur verið
einn af okkar bestu vinum allt frá
unglingsaldri og hefur margt drif-
ið á okkar daga í gegnum tíðina.
Upphafið að okkar vinskap var
tónlistin og eftir nokkrar tilraunir
á því sviðinu þá stofnuðum við
rokksveitina E-X sem gerði garð-
inn nokkuð frægan á sínum tíma.
Við spiluðum saman á fjölda
tónleika, fórum í hljóðver til að
taka upp tónlist og sennilega er
það eftirminnilegast frá okkar
sameiginlega ferli er E-X hélt til
Rússlands árið 1989 til að spila
fyrir þarlenda borgara.
Þegar E-X leið undir lok þá tók
við enn meira rokklíf er Raggi
ásamt Davíð og öðrum góðum
drengjum setti saman hljómsveit-
ina Bubbleflies og varð hún á
skömmum tíma ein vinsælasta
hljómsveit þess tíma. Raggi hefur
spilað með og fyrir fjöldann allan
af fólki á sinni lífsleið og eftir hann
liggja margar góðar bassalínur
sem gaman er að hlusta á eftir að
hann hefur núna lagt bassanum í
hinsta sinn.
Raggi var fjórða hjólið undir
okkar vinavagni og eru óteljandi
minningar sem við eigum saman,
svo margar að það væri hægt að
skrifa heila bók um allt það sem
við höfum brallað og upplifað sam-
eiginlega og í hvor í sínu lagi í
gegnum okkar lífsgöngu. Fjöl-
skylda hans tók okkur vinunum
opnum örmum strax í upphafi og
því hefur hans heimili verið eins
og okkar annað heimili í gegnum
árin og við nánast hluti af hans
fjölskyldu allar götur síðan.
Þrátt fyrir að við vinirnir hefð-
um farið í hvor í sína áttina á sín-
um tíma þá voru vinatengslin
mjög sterk og við alltaf nánir, hitt-
umst reglulega, töluðum saman í
síma ásamt því að fara saman á
tónleika og í ferðir til útlanda.
Það er margt hægt að segja um
Ragga enda var líf hans mjög lit-
ríkt og fjölbreytt en Raggi var í
grunninn góð sál sem heillaði
marga með sinni skemmtilegu
nærveru og galsa þegar sá var
gállinn á honum. Seinni árin róað-
ist þó okkar maður og bar hann
gæfu til að eignast drengina sína
tvo, þá Benjamín og Ísak, sem
hann sá ekki sólina fyrir og syrgja
þeir nú föður og góðan vin.
Um leið og við þökkum fyrir
samfylgdina í gegnum lífið þá
sendum við drengjunum hans
tveimur ásamt öðrum ástvinum
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Raggi, takk fyrir að hafa verið
vinur okkar.
Þínir vinir,
Eyjólfur Lárusson
Davíð Magnússon
Pétur Hallgrímsson.
Ragnar Ásgeir
Óskarsson
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann