Stjarnan - 01.06.1919, Síða 5

STJARNAN.
37
|ipl
Drambsemi leiðir til niðurlægingar
Vegna þess að hann vannelvti að
viðurkenna himnanna Guð og vegna
þess að liann vegsamaði sjálfan sig og
talaði hin clrembilegu orð: “Br þetta
ekki sú hin mikla Babel, sem eg hefi
reist að konungssetri með veldisr.tyrk'
mínum og tign minni til frægðar ? ’ ’ var
Nebúkadnezar “útrekinn úr manna-
félagi og át gras eins og uxar, og lík-
ami lians vöknaði af dögg himinsins og
um síðir óx hár hans sem arnarfjaðrir
og- neglur hans sem fuglaklær. ’ ’
Dan. 4. 30, 33.
Einu ári á undan þessum viðburði
hafði Guð aðvarað Nebúkadnezar geg-
num undraverðan draum, í þessum
draumi sá hann tré nokkurt stóð
á jörðinni og var geysihátt. Tréð
var mikið og sterkt, og svo hátt að
upp tók til hirnins og mátti sjá það alla
vegu frá endimörkum jarðarinnar.
Limar þess voru fagrar og ávöxturinn
mikill, og fæðsla handa öllum var á
því ; skógardýrin lágu í forsælu undir
því, fuglar himins bjuggu á greinum
þess og allar skepnur nærðust af því. ”
10-12. versin. Viðvíkjandi þessu tré
kallaði hinn himneski vörður hárri
röddu: “Ilöggvið upp tréð, sníðið af
greinarnar, slítið af því iimarnar og
dreifið ávöxtunum víðsvegar, svo að
dýrin flýi burt undan því og fuglarnir
af greinum þess. Samt skuluð þér láta
stofninn með rótum sínum vera kyrran
eftir í jörðinni, bundinn járn- og eir
fjötrum, í grænu graslendi;, hann skal
vökna af dögg himinsins og taka hlut
með dýrunum í grösum jarðarinnar.
Hjarta hans skal umbreytast, svo að í
honum skal ekki mannshjarta vera;
heldur skal honum dýrshjarta fengið
verða, og sjö tíðir (ár) skulu yfir hann
. líða. ” 14-16 versin.
Alt þetta var framkvæmt “til þess
að hinir lifandi viðurkenni, að hinn
hæsti ræður yfir konungdómi mann-
anna og' gefur hann hverjum sem hann
vill, og að hann getur upphafið hinn lít-
ilmótlegasta meðal mannanná til kon-
ungdóms.” 17 vers.
pegar Daniel var kallaður inn til að
útþýða drauminn, sagði hann konung-
inum að hann myndi útrekinn verða úr
mánnfélaginu, að bústaður hans myndi
verða meðal dýranna og' að hann myndi
eta gras eins og uxar í sjö ár. 25 vers.
Hefði hann aðeins hlustað á Daniel,
myndi liann aldrei hafa gengið í gegn-
um þessa reynslu; því að Daniel ráð-
iágði honum: “Lát þér því, konungur,