Stjarnan - 01.06.1919, Side 6

38
STJARNAN.
geðjast í'áð mitt: losa þig af syndum
þínum með réttlætis verkum og af mis-
gjörðum þínum með líknsemi við aum-
ingja, ef vera mætti, að hamingja þín
yrði við það langæðari.” 27. vers.
Maður getur ekki annað en kent í
brjósti um Nebúkadnezar, sem þannig
var rekinn út, sviftur skynseminni og
varð að dvelja sjö ár meðal dýranna
og eta gras eins og uxar. En alt þetta
bar við til þess að kunngjöra mikinn
sannleika, sem menn hafa að miklu
leyti mist sjónar af, sannleika, sem fáir
skiija. Löngu áður en Nebúkadnezar
hafði þessa reynslu voru þessi orð rit-
uð: “Maðurinn í vegsemd, en hygg-
indalaus, verður jafn skepnunum, sem
farast. ” Sálm 49: 21.
Nebúkadnezar var í vegsemd. Hann
var upphafinn til hinnar hæstu stöðu,
sem hægt er að ná meðal mannanna.
Hann var einvaldur konungur hins
mikla veraldarríkis. En hann var
“hyggindalaus.” Hann hafði aldrei
skilið þann saniileika, að Guð skapaði
manninn í æðri tilgangi en skepnur
merkurinnar. Maðurinn hefir eitt-
hvað, sem skepnurnar hafa ekki. 1
sköpuninni var honum gefinn andi,
sem tók langt fram anda dýranna.
L'm betta talar Joi) þannig:“það er
andinn í manni»'iim, og audblástur hins
almáttuga sem gjörir þá vitra. Job.3,8.
Látum oss athuga hvað er innifalið
í þeim viturleik og skynsemi, sem Drot-
tinn hefir gefið mönnnum. Sálmaskáld-
ið hebrezka bað: “ Veit mér skyn að eg
megi. halda lögmál þitt og varðveita
það af öilu hjarta.’ “Veit mér skyn að
eg megi læra boð þín. ’ Sálm.119: 34.73.
Að læra boðorð Guðs. er að læra
og skynja hans vegu. Háleitara við-
fangsefni er ekki mögulegt að veita
manninum. í þeim skilningi er maður-
inn meiri en dýrin. Að kynnast Guði,
að fylgja honum í hugsunum hans, að
vita dálítið um hin undraverðu áhrif
hans volduga kraftar, að leggja stund á
að kynnast verk Drottins-—þetta eru
þau forréttindi, sem veitt eru mannin-
um.
Og jafnvel núna í voru fallna ástandi
er það að skilja afstöðu vora gagnvart
meðbræðrum vorum, og þau forrétt-
indi, sem vér njótum, eitthvað af þeim
skilningi er hinn almáttki hefir veitt
oss.
Að öðlast skilning var löngun Saló-
mons. þegar Guð spurði hann hvað
hann þráði eftir að hann var orðinn
konungur Israels, svaraði hann: ‘ ‘ Gef
því þjóni þínum gaumgefið hjarta til
að stjórna þjóð þinni og til að greina
gott frá illu; því að hver gæti annars
stjórnað þessari fjölmennu þjóð þinni”
1 Kong. 3:9. Vegna þessarar bænar
gaf Guð Salómon “hyggið og skynugt
hjarta,” svo að enginn konungur hafði
verið jafningi hans fyrir hann og eng-
inn mundi verða það eftir hann. 12 vers
Nú, ef vér vanrækjum að sjá og við-
urkenna Guð í verkum hans og leita
hans til að öðlast skyn til þess að halda
boðorð hans, þá er oss eigi betur farið
en Nebúkadnezar var, og munu endalok
vor verða hin sömu og dýranna. Vér
munum þá ekki öðlast ódauðleika, held-
ur munum vér líða undir lok og ganga
niður í eilífa gleymsku.
Látum oss þess vegna leita Drottins
til að öðlast þann skilning, sem mun
gjöra oss færa um að brjóta af oss fjöt -
ur syndarinnar fyrir afl réttlætisins,
svo að vér megum vegsama hann: “Náð
lét hann oss í té í hinum elskaða, en í
honum eigum vér endurlausnina fyrir
hans blóð, fyrirgefning afbrotanna. ”
Ef. 1: 6, 7. C. H. K.