Stjarnan - 01.06.1919, Qupperneq 18

50
STJARNAN.

Biður þú til Guðs
pað getur skeS að þetta sé óvanaleg
spurning, en hún er mjög svo áríðandi.
Að það er nauðsynlegt að biðja er tal-
ið víst, en kæmi sanfileikurinn í ljós,
mundum vér sjá, að flestir þeirra, sem
hafa nöfn sín á einhverri kirkjubók,
aldrei biðja til Cruðs.
Eg spurði unga stúlku, er eg þekti
mjög vel og sem eg vissi hafði verið
uppalin á kristilegu heimili: “Biður
þú til Guðs?” Hún svaraði: “Nei”
“Hefir þú aldrei á æfi þinni beðið til
Guðs?” “Jú, eg heid eg hafi beðið
fjórum eða fimm sinnum tíu seinustu
árin. ’ ’
Hve undarlegt er það ekki, að verur,
gæddar skynsemi, fæðast í kristnu landi
þar sem þær heyra um Guð frá blautu
barns beini, lifa alla sína æfi og deyja
án þess að hafa talað við skapara sinn.
Hann gefur þeim líf, heilsu, fæðu, föt
og vini; þær anda að sér hans lofti,
njóta hans sólar og rigningar, hlusta á
hinn unaðsfagra fuglasöng, skoða sak-
lausu blómin, sjá hið mikla reginhaf og
landið í allri sinni fegurð; þær fá þús-
und sannanir fyrir almætti hans og
sjá óteljandi teikn upp á kærleika
hans, og þó tala þær aldrei við hann.
pær hvorki þakka honum ’fyrir lians
óbrigðula gæzku né leita hjálpar hjá
honum.
En hin áríðandi spurniug, sem kem-
ur til þín í dag er þessi: Biður þú til
Guðs ?
Bænin er nauðsynleg til þess að varð-
veita hið andlega líf. Maður getur ef
til vill orðið hólpinn án þess að hafa
lesið í biblíunni. Hann getur verið
blindur eða máske aldrei hafa lært að
lesa. Maður getur ef til vill orðið
hólpin án þess að hafa farið í kirk-
ju. Hann getur verið fatlaður eða
kannske iifað þar sem engin kirkja er.
En til þess að frelsast verður hann að
biðja til Guðs. Jafnvel hinn deyjandi
ræningi á krossinum bað og var bæn-
heyrður. Guð hefir í sínu orði gefið
ýms skilyrði, sem men.n verða að upp-
fylla til þess að öðlast sáluhjálpina;
eitt hið fyrsta þeirra er bænin.
“Leitið Drottins, meðan hann er
að finna! Ivallið á hann, meðan hann
er nálægur!
Vanrækir þú nokkuð af því sem öll
þín jarðnesk hamingja veltur á, með
svo miklu kæruleysi og þii vanrækir
bænina? Á þessum tímum eru hér um
bil allir sannfærðir um að það er nauð-
synlegt að öðlast þekking og ganga
mentunarveginn. Margir afneita sér
og fórna miklu til þess að fá góða ment-
un. Reynir þii að þrozka heilann og
göfga hugann? Ef það er tilfellið,
hvernig getur þú vanrækt bænina 1
Hefir þú vini, sem þú elskar og sem
þig langar til að hafa áhrif á, þeirn tii
góðs? þú getur aldrei gjört það nema
þú leitir hjálpar hjá Drottni í bæninni.
Hefir þú einhverja gáfu eða andagift,
sem þig langar að nota og sýna í því
mannfélagi, sem þú tilheyrir; bænin á-
kveður að miklu leyti hvort hún verði
mönnum til blessunar eða bölvunar.
Hefir þú miklar eignir undir höndum
sem þú ber ábyrgð á og sem útheimta
mikin vísdóm til að fara réttilega með?
Hvernig getur þú borið ábyrgð án þess