Stjarnan - 01.01.1920, Blaðsíða 7

STJARNAN
þeim virðist um Krist. “ Allt g-jörði
liann dásamlega, því heymarlausum
gefur hann heym og mállausum mál,”
segja þeir.
Sál frá Tarsús
En nú verðum vér að kalla annað
vitni inn. Látum oss hlusta á ofsóknar
manninn Sál, sem einu sinni var einn af
hinum verstu óvinum Krists. 1 því að
hann er önnum kafinn í að blása ógn-
um og manndrápi gegn lærisveinum
Krists, mætir hann honum: “Sál, Sál,
því ofsækir þú mig?” segir Kristur.
Hann hefði getað bætt við: “Hvað
hefi eg gert þér á hluta? Hefi eg gjört
þér nokkurt mein? Kom cg ekki til
þess að blessa þig? Hvers vegna breyt-
ir þú þannig við mig Sál?” Og Sál
spyr: “Herra hver ert þú?” “Egem
Jesús frá Nazaret, sem þú ofsækir.”
pér sjáið að hann fyrirvarð sig ekki
fyrir nafn sitt eftir að hann hafði ver-
ið á himnum. “Eg em Jesús frá Naz-
aret” Hvaða breyting kom ekki yfir
Sál eftir þetta eina samtal við Krist.
Fáum árum seinna heyrum vér hann
segja: “Jesús Kristur, Drottinn minn,
fyrir hvers sakir eg hefi mist allt, og eg
met það ekki meir en sorp, svo eg ávinni
Krisit.” Hvaða dýrðlegur vitnisburður
um frelsarann!
Englamir
Eg ætla að fara ennþá lengra. Eg
ætla að víkja frá jörðinni yfir í annan
heim. Nú skulum vér kálla á englana.
til að vita hvað þeim virðist um Krist
peir sáu hann í skauti föðursins áður en
heimurinn var. Á undan sköpun heims
ins, áður en morgunstjörnurnar sungu
gleðisöngva var Kristur til. peir sáu
hann yfirgefa hásæti sitt á himnum og
koma hingað itil að fæðast í jötunni.
Hvaða sýn var ekld þetta fyrir þá að
horfa upp á! Spyrjið þessar himnesku
verur hvað þeim virðist um hann. Einu
sinni er þeim leyft að tala. Einu sinni er
kyrð himinsins slitin. Hlustið á söng
þeirra fyrir utan Betlehem: “Eg flyt
yður mikinn fögnuð, sem veitast mun
öllu fólki; því í dag er yður frelsari
fæddur, sem er Drottinn Kristur, í borg
Davíðs. “Hann yfirgefur hásæti him-
insins til að frelsa heiminn. Er það
furða 'þó að englarnir töluðu vel um
hann ?
Guð Faðir.
En vér höfum einn vott enn, seln er
öllum æðri. Sumir hugsa að Guð í
gamlatestamentinu sé Kristur í hinu
nýja. En þegar Jesús steig upp úr vatn-
inu eftir að hann var skírður af Jó-
hannesi í Jórdan, kom rödd frá himnum
Faðirinn talaði. pað var vitnisburður
hans um Krist: “pú ert sonur minn
elskulegur, á þér hefi eg velþóknun. ”
Já, Faðirinn hugsar vel uia Soninn. Og
ef Guð hefir velþóknun á honum, hvað
ættum vér þá að hafa? Ef syndarinn
og Guð bafa báðir velþóknun á Kristi,
þá -getur Guð. og syndarinn mættst. Á
því augnabliki sem þér segið eins og
Faðirinn sagði: “Eg hefi velþóknun á
honum,” og takið á móti honum, eruð
þér vígðir Guði. Ætlið þér ekki að
taka gildan hans vitnisburð? Ætlið
þér ekki að trúa þessum votti, hinum
seinasta þeirra allra, sjálfum Drottni
alsherjar, konungi konunganna? Einu
sinni enn endurtekur han þeitta, svo að
allir geta vitað það. pegar Jesús var
ummydiaður hrópar hann aftur: “pessi
er minn elskulegi Sonur, sem eg hefi
velþóknun á, hlýðið þér honum! ” Og
bergmál þessarar raddar ómaði um alla
Palestínu, um alla jörðina frá hafi til
hafs. Já, sú rödd ómar enn: IJlýðið
þér honuin! Illýðið þér honum !
Takið á móti honum í dag
Yinir mínir ætlið þér að hlýða Kristi