Stjarnan - 01.01.1920, Blaðsíða 13

STJARNAN
13
hún ávalt var vön að verða. Hvernig
gat hún verið svo róleg núna, þar eð
þ( ta virtist vera sannur sorgarleiknr,
er eyðilagði heimili hennar?
Hún hafði ekki mikla trú á drau'ua.
Hún áleit ekki að Guð hafði beinlínis
iá'ið mála þessa fögru mynd á huga
ii- -,rar. Samt sem áður datt heuni í
hug að byrja nýtt kærleiksverk Hún
L.a‘ð: einnig fundið nýja undirstöou
fyrir von sína og séð nýja möguleg-
leika í þessari vitrun. Hún sá strax
hver skylda hennar var og ákvað undir
eins hvað hún ætlaði sér að gjöra.
Hvaða blessunarríkt verk var það ekki,
sem hún bjó sig undir á þessum nýja
degi, þegar hún með sína sparaða pen-
inga, skerf ekkjunnar,—sem hún hafði'
þurft, að vinna 'margan erfiðan dag fyr-
ir—fór inn í miðja borgina til að kaupa
biblíu handa Haraldi. Ilún keypti
beztu biblíuna, sem hún fann og skildi
enga peninga eftir til að kaupa mat fyr-
ir hin næsta dag. Var ekki líf sonar
hennar dýrmætara en hennar eigið f
Hvaða ljómandi fögur biblía 'það í
raun og veru var. Frú Wilson gjörði
líkingarfullan uppdrátt á fyrstu blað-
síðu í henni. Frá fyrstu Mósebók til
Opinberunnar bókarinnar strikaði hún
undir þær ritningagreinar, sem hún hélt
einn dag myndu tala til hjarta sonar
hennar. Hvaða texta hún notaði ætl-
um vér ekki að skýra frá hérna, en það
nægir að segja, að aðeins elskuríku
móðurhjarta mundi koma til hugar
annað eins hjálpræðisverk og þetta.
Án þess að lítilsvirða leyndardóma
móðurinnar, getum vér sagt, að hún
legði áherzlu á tvær meginreglur —
trúna á Jesúm sem fullkominn frelsara
og hlýðni við öll Guðs boðorð. Frú
WiLson hafði lært að Jesús er sá Messí-
as, sem allar ritningarnar fjalla um, og
það var hann, sem skapaði heiminn;
hann, sem talaði gegnum spámennina;
hann, sem gaf lögmálið á Sinai fjalli;
hann, sem leiddi ísrael inn í hið fyrir-
heitna land; hann, sem hafði gengið
með og talað við Adam, Enok, Nóa, Ab-
raham, Móses og Davíð. Hún .skildi að
hann var lanmbið “slátraða alt í frá
sköpun heimsins,” og að bæði á undan
og á eftir Golgata eru menn frelsaðir
fyrir hann. 1 hennar augum var öll
l.'iblían Jesú-bók, sem fjallar um hinn
nikla vin syndaranna.
pegar nú Haraldur einhvem tíma
mundi opna bókina, langaði hana til að
hann fyndi Jesúm allstaðar í henni, til
þess að hann mætti heyra rödd haris,
kynnast elsku hans og fara að þjó .a
honum.
pað var ekki nema eðlilegt að hún
frá þessu sjónarmiði gjörði mikið úr
kröfu tíu boðorðanna. Ef Kristur
hefði talað 'þau og að hann hefði dáið
til þess að þau yrðu rituð á manns-
hjartað, væru þau þá ekki mjög svo á-
ríðandi til sáluhjálpar?
pannig var 20. kapítulinn í annari Móse
bók gjörður að ásinum, sem bón hennar
til sonarins um að gefa sig á vald Krists
snerist um.
Boðskapur hennar, skrifaður á saur-
blað, sem af tilviljun var flekkað af
tárum hennar þegar hún ritaði, hljóð-
aði þannig:—
“Elsku drengur minn!
Eg elska þig. Eg mun æfinlega elska
þig. En það er einn, sem elskar þig ó-
eindanlega meir en eg og það er Jesús.
pú elskar hann ,ekki núna, en eg bið að
þú einhvern tíma muni leiðast ,til ,að
sjá hve góður hann er og að þú megir
fara að þjóna honum. pessi bók er frá