Stjarnan - 01.01.1930, Blaðsíða 3

STJARNAN
3
eð hann var trauður til þess, hófu þeir
mál á móti honum, mættu fyrir vérald-
legum dómstóli og var málið sótt af svo
miklu kappi á báðar hliðar að einn for-
inginn datt steindauður i salnum. Var
hinn sjötíu og tveggja ára gamli yfir-
foringi, Bramwell Booth, settur úr em-
bætti og dó hann skömmu seinna, og var
hr. Higgins kosinn í stað hans. Von-
andi fara nú peningakóngar Bandaríkj-
anna að styrkja hjálpræðisherinn aftur,-
Kringum hnöttinn í loftinu.
Tíu ár voru liðin frá því að Bretar
sendu hið mikla loftfar “R-34” út í hina
fyrstu flugferð yfir Atlantshafið, þang-
að til að hið tígulega þýska loftfar “Graf
Zeppelin” undir stjórn dr. Eckeners sigldi
í loftinu kring um hnöttinn á þremur
vikum.
Þegar hinn mikli spanski sæfari, Mag-
ellan, sigldi kring um hnöttinn í fyrsta
sinn í sögu þessa heims árið 1522, var
hann tvö ár ellefu mánuði og nítján daga
í þeirri ferð. . Þegar Cavendish árið 1588
—66 árurn seinna — gjörði næstu ferð
kring um hnöttinn, var hann í burtu tvö
ár einn mánuð og nítján daga. Frá þeirn
tíma hafa ferðirnar orSið styttri, þangað
til að vér, sem nú erum komnir til ára.
lásum á æskudögum vorum um ímynd-
unarferð hins franska rithöfundar, Jules
Verne, um ferð kring um hnöttinn á 80
dögurn. Menn hafa á þessu liðna ári
farið hnöttinn í kring með fjórurn sinn-
um meiri hraða, en hinn frakkneski
draumóramaður þorði aS láta korna sér
til hugar, til þess að gjöra sig ekki að
athlægi heimsins.
Hvers vegna er svo mikill hraði á öllu ?
Ritningin ein getur svarað þeirri spurn-
ingu. Frá upphafi þessa heims og þang-
að til um miðja síðastliðna öld ferSuðust
menn á sjó og landi á einn og sama hátt.
Engar breytingar áttu sér stað. En alt
í einu fóru gufuskipin að hraða sér yfir
reginhöfin og eimlestirnar yfir heims-
álfurnar. Með byrjiin þessarar aldar
fóru loftförin að sveima uppi yfir höfð-
um vorum og bifreiSarnar að þjóta eftir
brautunum. Allar uppfyndingar komu
til þess að hið eilífa fagnaðarerindi Krists
geti farið með hraða til allra þjóða
heimsins í þessari kynslóð. fDan. 12:4;
Matt. 24:14; Róm. 9:28; Opinb. 14:6-12,).
Hinn siðasti viðvörunarboSskapur geng-
ur nú til heimsins og að honurn loknum
rnunu hinar sjö seinustu plágur dynja
yfir jörðina (Opinb. 16. kap.J og Sonur
Guðs koma í skýjum himinsins með mætti
og mikilli dýrð, til að sækja sitt biðandi
fólk. “Ver viðbúinn aS mæta Guði þín-
um, Ísrael.” Amos. 4:12.
Friðartilraunir.
Þetta liðna ár hafa miklir og vitrir
stjórnmálamenn gjört eina tilraun enn, til
að minka herútbúnað stórveklanna. Eng-
inn efast um að menn, sem Ramsay Mac-
Donald og Herbert Hoover eru hrein-
skilnir, meina það, sem þeir segja, og
segja það sem þeir meina. Allur heimur-
inn dáðist að Rarnsay MacDonald þegar
hann síSastliðinn október mánuð lagði
af stað frá Englandi til Bandaríkjanna,
til þess að ráðfæra sig við forsetann um
hvernig mætti koma sér saman um að
minka herskipaflota stórveldanna til
muna. Ramsay MacDonald hefir lengi
séð og skilið að sá stjórnmálamaðúr, sem
væri fær um að stofna til vináttu og
samvinnu milli Englands og Bandaríkj-
anna, myndi vinna hylli ])jóSar sinnar.
Þegar hann svo uppgötvaði að forseti
Bandaríkjanna ól i brjósti sér friðar-
hugsanir, þá var forsætisráðherra Breta
ekki seinn um að nota tækifærið, til að
byrja þar sem báðir voru sammála. Önn-
ur friðarráðstefna verður nú lialdin, en á
meðan hertýgja þjóðirnar sig af kappi
í loftinu, á jörðinni, á sjónuim og undir
sjónum. Hræðilegri og hræðilegri verða
drápsvélarnar, eitruðu gastegundirnar,
banvænu rafmagnsstraumarnir, fljótandi
eldarnir og einhvern tima áður en langt
um liSur ætla stríðsvargarnir að fara að