Stjarnan - 01.01.1930, Blaðsíða 5

STJARNAN
5
herradæmið yfir írak, konungsríki Ai'aba
i Mesópótamíu, og mælir það ríki á móti
gjöröum Breta og GyÖinga í Pálestínu,
og einnig á móti þvi aÖ Bretar skyldu
hafa svo mikið herlið í írak. Það hejmt-
ar fult sjálfstæði og vill verða meðlimur
þjóSabandsins eins og hin ríkin. Ibn
Saud, sem stjórnar Aröbum í Arabiu,
umber breska yfirherradæmið, vegna
þess að honum er veittur afar mikill
styrkur úr ríkissjóð Breta, til þess að
varðveita friðinn á þvi sviði hins breska
rikis.
Alt þetta Iber ljósan vott um að fyrir-
tæki Zíonista og Breta—að veita Gyð-
ingum Palestínu fyrir þjóðarheimili—
er að fara út um þúfur. Árið 1926 fóru
13,000 Gyðinga til Palestínu, árið 1927
fóru þangað aðeins 2,713 og árið 1928
ekki fleiri en 2,178. Þannig hefir Gyð-
ingastraumurinn smám saman rénað,
þangað til að hann er nú svo að segja
uppþornaður. En ekki auglýsa Zíonistar
hversu margir Gyðingar árlega yfirgefa
Palestínu. Og eftir allar þær blóðsút-
hellingar, sem áttu sér stað bæði í Jerú-
salem og öðrum borgum og bæjum liðna
árið, hafa mörg þúsund Gyðinga yfir-
gefið landið helga, eftir að hafa horft
upp á, að mörg hundruð landar þeirra
voru myrtir með köldu blóði, svo að ekki
munu þeir auglýsa Palestínu sem landið,
er fljóti í mjólk og hunangi, þar sem
hver maður geti setið undir sínu fíkju-
tréi.
Á allsherjar ráðstefnu Zíonista, sem
haldin var í Zurich á Svisslandi, kom
það greinilega í ljós, aS allur þorri þeirra
2,500 Gyðinga, sem sátu það þing, var
efablandinn um að það myndi nokkurn
tíma hepnast að eignast landið forna aft-
ur. Ef þeir aðeins hefðu trúað fyrir-
sögnum Ritningarinnar myndu þeir fljótt
hafa komist að raun um, að Gyðingarnir
munu aldrei geta endurreist hið forna
ríki.
Esekíel spámaður sagði við hinn sið-
asta konung Gyðiriga: ‘En þú, dauða-
dæmdi guðleysingi, höfðingi ísraels,
hvers dagur er kominn, þá er tími enda-
sektarinnar rennur upp. Svo segir Iierr-
ann Drottinn: Burt með höfuðdjásnið,
niður með kórónuna! Þetta skal elcki
lengur vera svo. Upp með hið lága,
niður með hið háa! Að rústum, rústum,
rústum vil eg gjöra hana; þetta ríki skal
ekki heldur vera til, unz sá kemur, sem
hefir réttinn og eg gef það.” Esek. 21:
25-27.
Jesús er sá eini, sem hefir réttinn til
ríkisins, og ekki mun hann setjast í dýrð-
arhásæti sitt fyr en hann kemur aftur og
allir englar himinsins eru í för með hon-
um. Matt. 25:31. Og þangað til mun
ekkert Gyðingaríki vera til samkvæmt
ofannefndum spádómi.
Þegar Daníel spámaður fyrirsagði
eyðilegging Jerúsalemsborgar, sem átti
sér stað árið 70 eftir Kr., þá bætti hann
við: ‘‘Alt til enda mun ófriður haldast
viS og sú eyðing, sem fastráðin er.” Dan.
9:2Ó. Sá spádómur hefir bókstaflega
ræzt, því að niður gegn um aldaraðirnar
hefir ófriðurinn haldist við í og um
Jerúsalem og Daníel staðhæfir að hann
muni haldast við alt til enda.
Amos spámaður kunngjörir oss að rík-
iS muni afmáð verða af jörðinni, en ekki
þjóðin, því að margir Gyðingar munu
veita Kristi viðtöku sem persónulegum
Frelsara. Eru orð spámannsins á þessa
leið:
“Sjá auga Herrans Drottins hvílir á
þessu glæpafulla konungsríki. Eg skal
afmá það af jörðinni,—og þó vil eg ekki
með öllu afmá Jakobs niðja, segir Drott-
inn.” Amos. 9:8.
Jesús segir sjálfur: “Jerúsalem mun
verSa fótum troðin af heiðingjum, þang-
að til tímar heiðingjanna eru liðnir.”
Eúk. 21 .-24.
Tímar heiðingjanna eru ekki liðnir fyr
en náðartími mannkynsins er á enda og
þá munu plágurnar falla og Kristur koma
aftur. Svo ríki Gyðinganna mun aldrei
verða endurreist á jörðunni. Maðurinn