Stjarnan - 01.07.1932, Blaðsíða 5

STJÁRNAN
IOI
hefðu eitrað brunna og krossfest börn,
og menn hefndu sín grimmilega á þessu
vesalings saklausa fólki .... þegar þeir
voru ofsóttir í einni borg flýSu þeir í
a'Öra, og dreif'Öust þannig út um alt land-
ið. ASalsmenn níddust á þeim, presta-
stéttin bannfærSi þá, kaupmenn hötuSu þá
fyrir verzlunarsamkepnina, og alþýSan
fyrirleit þá. Saga þessarar þjóSar er
saga um manndráp og blóSsúthellingar.
(History of the Jews), 3. bindi bls. 222
og 223.
“Útlægir frá sínu eigin landi, án kon-
ungs eSa sambandsstjórnar, og dreifSir
út um allan heim, hafa GySingarnir þó
haldist viS. Þeir hafa veriS drepnir þús-
undum saman, en samt hafa þeir blómgv-
ast aftur út frá hinum lífseiga stofni sín-
um. GySingar finnast altaf og alstaSar.
Áframhald tilveru þeirra og ódauSlegt
þjóSarlíf, vekur undrun hjá stjórnvitr-
ingnum, en djúpa lotningarfulla aödáun
hjá hinum trúhneigSa. 3. bindi, bls. 298,
299.
“Þessi eina þjóS, hvorki fjölmenn né
voldug, í samanburSi viS stórveldi þeirra
tíma, var upprætt úr föSurlandi sínu og
dreifS meSal allra þjóSa, en hefir þó gegn
um 19 aldir undir stöSugum ofsóknum
getaS haldiS þjóSerni sinu. Þetta er hiS
stærsta og óskiljanlegasta furSuverk, sem
fyrir hefir komiS í sögu heimsins.
“En eins undravert er hitt, aS alt þetta
var nákvæmlega sagt fyrir samkvæmt því
sem vantrúarmenn kannast viS, aS minsta
kosti 2500 árum áSur en viöburSirnir
áttu sér staS. Eg er sannfærSur um aS
spádómurinn var gefinn fyrir 3400 árum.
Hvernig gat Móses, Ezekíel og Jeremía
vitaS þetta þúsundum ára áSur en þaS kom
fram? Er nokkur hér sem vill halda því
fram aS rithöfundum Biblíunnar hafi
skjátlast, þegar þeir sögSu fyrir lífsferil
GySingaþ j óSarinnar ?
“Setjum nú svo, aS GySingar, eins og
Amalekitar, Filistear, Móabítar, Kaldear,
Egyptar og Rómverjar, og fjöldi annara
þjóSa, sem uppi var samtímis, hefSu ver-
iS algjörlega eyöilagSir, blandast saman
viS aSrar þjóSir eSa veriS kyrrir í landi
sínu eins og Persar, eSa dreifst út á milli
þjóSanna, og svo smám saman horfiS úr
sögunni, eSa hefSu þeir safnast á einn
staS og haldist þar viS, hve hreyknir
hefSu ekki vantrúarmennirnir þá getaS
bent á spádómana um þjóS þessa, sem
dæmi upp á óáreiSanlegleik Biblíunnar.
Herra Einarsson hafSi lengi ekki látið
á sér bera, en nú hreifSi hann sig eins og
honum væri heldur órótt þar sem hann
sat. RæSumaSur veitti þessu eftirtekt og
spurSi þess vegna:
“Herra Einarsson, hefir þú nokkra
athugasemd ?”
“Já,” svaraSi hann og stóS upp. “Alt
sem þú segir um GySingana sýnist á góS-
um rökum bygt. Eg kannast viS aS þaS
er mikils vert atriSi, og eg hefi aldrei
fundiS mig færan um aS mótmæla því eSa
skýra þaS. Samt sem áöur eru spádóm-
arnir ekki eins óskeikulir eins og þú held-
ur fram. Til dæmis, nú sem stendur eru
GySingar ekki eins undirokaSir, ofsóttir
og fyrirlitnir eins og spádómarnir halda
fram. Þvert ámóti, margir þeirra eru
ríkir, voldugir, og mikilsvirtir borgarar í
löndum þeim þar sem þeir dvelja. ÞaS
er gagnstætt því, sein þú hefir frá aS
segja.”
“Þökk fyrir,” sagSi ræSumaSur bros-
andi. “Eg var einmitt aS hugsa hvort
enginn mundi leiSa athygli aS þeirri breyt-
ingu til batnaSar, sem orSiS hefir á kjör-
um GySinga nú á seinni árum. En ímynd-
iS ySur samt ekki aö allir GySingar hafi
veriS leystir frá ánauS og ofsóknum.
Saga þeirra sýnir aS fiöldi þeirra sætir
sömu kjörum og fyr.
“í gegn um alla spádómana sem tala
um hrakning og þjáningar GySinga finn-
ast af og til huggunarorS, sem lýsa eins
og vonargeisli, og sýna aS Drottinn ennþá
lítur í náS til þeirra. í 3. Mós. 26:44
stendur til dæmis: “En jafnvel þá., er