Stjarnan - 01.07.1932, Blaðsíða 9

STJARNAN
105
uppreisnarandi gjöröi vart viÖ sig í Per-
síu, einnig aö Rússar væri að reyna til að
ná þar yfirráðum, og Tyrkir réðust þar
á með köflum.
Með sannfæringar staðfestu réð þessi
guðsmaður mér til að rita niður eftir-
fylgjandi borganöfn: Irkutsk, Harbin,
Mukden, Shanghai og San Francisco,
þessar fimm borgir sagði hann, ættu að
vera vegamerkin á braut minni. Samtal
vort var ekki langt, það endaði með inni-
legri bæn. Trúartraust þessa góða manns
og hin barnslega bæn hans, hóf huga minn
yfir allan ótta og efa. Hiklaust réð eg það
af að fylgja ráðum hans, hversu ómögu-
legt sem það sýndist að koma þvi í fram-
kvæmd.
Eg varð að heimsækja foreldra mína
áður en eg legði út í þessa löngu glæfra-
ferð. Fyrst heimsótti eg vin minn sem bjó
nokkrar mílur frá þeim, þaðan gengum
við að kvöldi dags yfir sléttur og hæðir,
til þorpsins þar sem foreldrar mínir áttu
heima. Brú nokkur var skamt frá heimili
þeirra þar varð eg eftir svo vinur minn
gæti gjört þeim aðvart um komu mína,
því eg óttaðist fyrir að móðir mín sem
var svo veikluð, mundi ekki þola geðs-
hræringuna ef eg kæmi alveg að óvörum.
Foreldrar minir voru fremur óttaslegin
heldur en glöð yfir þvi að sjá mig. Faðir
minn talaði aðeins fáein orð, en svo virt-
ist sem móðir mín gæti ekki komið fyrir
sig hvernig á því stóð að eg var þar.
Það voru þreytandi dagar og daprar
næstur að baki mér, og eg bjóst við því
sama framundan, þess vegna bað eg um
að við mættum sofa svo mikið sem við
gætum um nóttina, eg vissi einnig að um-
talsefni vort mundi ganga oss öllum
nærri, vér gengum því brátt til hvílu, eftir
að faðir minn hafði falið oss varðveizlu
Guðs.
Opnaðu hjarta þitt fyrir sól réttlætis-
ins, þá munu geislar hennar einnig stafa
út frá þér.
Elskar þú mig?
“Elskar þú mig?” spurði Jesús Pétur
þegar hann mætti honum eftir upprisuna.
Pétur og Andrés bróðir hans voru þeir
fyrstu, sem Jesús hafði ávarpað með þess-
um orðum: “Fylgið mér og mun eg
gjöra yður að manna veiðurum.” í þrjú
ár hafði Pétur verið með Jesú og lært af
honum hvernig að leiða menn til GuSs.
Óvinurinn reyndi að ná Péturi, og “sælda
hann eins og hveiti?” eftir því sem Ritn-
ingin tekur til orða, en Jesús sagði: “Eg
hef beðið fyrir þér til þess trú þin þrjóti
ekki, og styrk þú bræður þína þegar þú
síðar ert snúinn við.” Lúk. 22:31-32.
Jesús leið það að hann væri handtek-
inn og bundinn eftir að Júdas, einn af
lærisveinum hans hafði svikið hann. En
þótt hann sjálfur væri fangi, þá gleymdi
hann ekki Pétri, sem hafði afneitað hon-
um, hann sneri sér við og leit á hann.
Þegar Pétur sá hina djúpu sorg og með-
aumkvun í augnatilliti Jesú, þá mintist
hann orða hans og grét beisklega yfir
synd sinni.
Það hefir efalaust verið þungbær
tími fyrir lærisveinana meðan Jesúr lá í
gröfinni. Jafnvel eftir að þeir heyrðu
að hann væri upprisinn voru þeir hryggir
og efablandnir, en hann lét þá ekki lengi
vera í óvissu, hann stóð alt í einu mitt á
meðal þeirra og sagði: “Friður sé með
yður.” Ó, hve þessi orð voru hressandi
og endurlífgandi fyrir hina óttaslegnu,
hryggu vini. í 40 daga birtist hann þeim
og talaði við þá um það sem heyrir til
Guðs ríki. Það var undraverö reynsla,
sem Pétur hafði við Tíberías vatnið, þeg-
ar hann þekti að það var Jesús sem stóð
þar á ströndinni. Hér var það sem Jesús
reyndi hann nreð því að spyrja hann
þrisvar sinnum: “Elskar þú mig?” það
er gleðilegt að vita að Pétur, þrátt fyrir
veikleika sinn, gat svarað: “Herra þú
veizt að eg elska þig.” Getum vér frá
djúpi hjartans gjört þessa sömu játn-
ingu?