Fréttir - Eyjafréttir - 28.11.2012, Page 17

Eyjafréttir / Miðvikudagur 28. nóvember 2012 17
°
°
Jarl Sigurgeirsson stjórnar sínu fólki af innlifun.
Tónleikar Fjallabræðra og Lúðrasveitar Vestmannaeyja:
Gæsahúð og tár á hvarmi
Söngsveitin Fjallabræður og
Lúðrasveit Vestmannaeyja
efndu til tónleikahalds í Há -
skólabíói í Reykjavík á laugar -
dag. Það voru ekki einir tón -
leikar heldur tvennir og veitti
ekki af því að húsfyllir var bæði
skiptin. Þessar sveitir hafa
raunar hist áður, á þjóðhátíð, en
þetta var í fyrsta sinn sem þær
efndu saman til tónleika.
Boðið var upp á eins konar forleik
(svona eins og í óperum) í anddyri
Háskólabíós, hálftíma fyrir sjálfa
tónleikana þar sem Lúðrasveit Vest-
mannaeyja lék nokkur lög, svona til
að koma tónleikagestum í réttan gír.
En svo hófst sjálf veislan, og
þvílík veisluhöld. Fjallabræður hófu
leikinn, studdir af heilli popp -
hljómsveit, þar sem tveir gítarar,
tvö trommusett, fiðla, bassi og
hljómborð sáu um undirleik, auk
þess sem allir söngvararnir voru
væddir míkrófónum. Fjallabræður
eru alveg svakalega skemmtilegur
karlakór og stjórnandinn, Halldór
Gunnar Pálsson, er ákaflega af -
slappaður og skemmtilegur, bæði
sem stjórnandi og kynnir. Fjalla -
bræður eru líka svo rammíslenskur
kór að engu tali tekur og svo gægj -
ast stöku sinnum inn írsk áhrif sem
verða einhvern veginn samofin
íslensku öræfastemmingunni.
Lúðrasveitin kom svo inn, eftir að
Fjallabræður höfðu leikið listir
sínar í hálftíma eða svo, og þar með
kom meiri fylling í tónlistina eins
og geta má nærri. Hinir dyggu
stuðningsmenn sveitarinnar á höf -
uðborgarsvæðinu voru að sjálf-
sögðu mættir til leiks þannig að það
var sannkölluð stórsveit sem
hálffyllti sviðið í Háskólabíói. Og
allt small þetta því sem næst
hnökralaust saman og má raunar
undrum sæta hjá rúmlega hundrað
manna hópi hljóðfæraleikara og
söngvara án þess að hafa æft
saman.
Tveir gestasöngvarar komu fram
þetta kvöld, Sverrir Bergmann, sem
söng m.a. þjóðhátíðarlagið í ár.
Mjög tilkomumikið og flott hjá
honum sem og hundrað manna
bakröddum og hljómsveit. Þá kom
eðaltónskáldið Magnús Þór Sig-
mundsson einnig fram og söng þrjú
af sínum bestu lögum. Honum var
vel og einlæglega fagnað ekki síst
eftir flutning lagsins Ísland er land
þitt. Þá kom Eyjamaðurinn Guð-
mundur Davíðsson skemmtilega á
óvart í tvígang, en hann er einn af
meðlimum Fjallabræðra. Fyrst með
því að spila á agnarsmátt hljóðfæri
sem Magnús Þór kallaði púka -
blístru, og síðan er hann söng ein-
söng í laginu Ég veit þú kemur, og
var vel við hæfi að fá Eyjamann í
það hlutverk.
En líklega höfðu flestir beðið með
mestri óþreyju þess að hlusta á
Þjóðlagið, sem verið hefur verkefni
Halldórs Gunnars undanfarin miss -
eri, að ná röddum nokkur þúsund
Íslendinga saman í flutningi verks -
ins. Á undan verkinu var sýnd stutt
myndband sem unnið hefur verið
um þetta verkefni og var alveg
bráðskemmtilegt. Og Þjóðlagið olli
ekki vonbrigðum. Óhemju kraft-
mikið og vel samið verk enda risu
tónleikagestir á fætur að því loknu
og hylltu tónskáldið og flytjendur,
lengi og innilega.
En stjarna þessa kvölds var líklega
Unnur Birna Björnsdóttir, sem köll -
uð hefur verið „stelpan í Fjalla -
bræðrum“. Hún spilaði á fiðlu á
tónleikunum, listilega vel auk þess
sem hún hefur sérlega skemmtilega
framkomu á sviði. Svo var það rús -
ínan í hennar pylsuenda þegar hún
lagði frá sér fiðluna og söng ein-
söng í Þjóðlaginu. Og þar kom í
ljós að hún er ekki síðri söngvari en
fiðluleikari. Alveg frábær tónlistar -
kona þar.
Smágalli á gjöf Njarðar á þessum
tónleikum var að myndbrot, sem
sýnd voru með sumum laganna,
voru öll negatíf; sneru öfugt. Það
tók t.d. dágóða stund að kannast við
Herjólfsdal þar sem Blátindur var
allt í einu kominn austan megin og
Moldi vestan megin. En þetta var
nú afskaplega smávægilegt og
skemmdi í engu ánægjuna af tón-
leikunum. Og kannski hefur þetta
bara átt að vera svona.
Sá sem þetta skrifar hefur sótt
nokkra tónleikana um ævina en
þessir eru hiklaust þeir áhrifamestu.
Það mátti finna í áheyrendahópnum
að gæsahúðin hríslaðist um salinn
og á stöku stað sáust tár blika á
hvarmi. Varla hægt að hugsa sér það
betra. Takk fyrir mig.
Rúmlega eitt hundrað manns sáu um hljóðfæraleik og söng á tónleikum Fjallabræðra og Lúðrasveitar Vestmannaeyja í Háskólabíói. // Myndir: Reynir Pálsson.
Halldór Gunnar Pálsson,
kórstjóri Fjallabræðra er af -
slappaður og skemmtilegur, segir
í umsögn um tónleikana. Áheyrendur risu úr sætum, lyftu höndum á loft og sungu með.
SIGURGEIR JÓNSSON
sigurge@internet.is
Hinir dyggu stuðningsmenn sveitarinnar á
höfuðborgarsvæðinu voru að sjálfsögðu
mættir til leiks þannig að það var sannköl-
luð stórsveit sem hálffyllti sviðið í
Háskólabíói. Og allt small þetta því sem
næst hnökralaust saman og má raunar
undrum sæta hjá rúmlega hundrað
manna hópi hljóðfæraleikara og söngvara
án þess að hafa æft saman.
”