Fréttir - Eyjafréttir - 19.12.2012, Síða 19

Eyjafréttir / Miðvikudagur 30. ágúst 2012 19
°
°
og barnabarna hans. Þá eru einnig til
margar útgáfur af Smiðshúsum á
Eyrarbakka og Hótel Berg sem hann
hefur málað í gegnum tíðina.
Fyrsta olíumálverk Sigmundar
heitir Sigling. Líklega málað í
kringum 1980.
Safnvörðurinn Sigmundur
Andrésson
Sigmundur var safnvörður í Byggða -
safni Vestmannaeyja árin 1986-1992
við góðan orðstír. Hann tók við því
starfi af Ragnari Óskarssyni en
starfið átti mjög vel við safnarann og
grúskarann Sigmund Andrésson.
Þessu starfi sinnti hann af sömu elju
og samviskusemi og þegar hann var
í bakstrinum. Það var hvergi slegið
slöku við og mikill metnaður lagður
í starfið og að gera hlutina eins vel
og hægt væri.
Happatalan 4
Talan 4 hefur lengi loðað við
afkomendur Magnúsar Bergssonar
sem bjó á Heimagötu 4 og hafði
mikið dálæti á tölunni 4. Reikning-
Magnúsar í Útvegsbankanum, síðan
Íslandsbanka, Glitni og nú aftur
Íslandsbanka, nr. 4 yfirtók Sig-
mundur og er með enn í dag.
Sigmundur hinn
greiðasami
Sigmundur þótti greiðasamur og
voru margir sem leituðu til hans á
ólíklegustu tímum sólarhringsins og
við ýmiss konar aðstæður. Alltaf var
Sigmundur tilbúinn að hjálpa.
Bakaríið var opnað sérstaklega
hvenær sem var sólarhringsins ef það
þurfti að afhenda skipum kost eða
bjarga veislum. Hann gerði vinum og
vandalausum fjölmarga greiða og
þótti bóngóður.
Dagbókin
Dagbók Sigmundar Andréssonar á
sér orðið ansi langa sögu og eflaust
ekki margir sem hafa skrifað samfellt
dagbók eins lengi og Sigmundur. Á
hverjum degi er veðrið skráð niður
ásamt helstu viðburðum dagsins. Það
er öruggt að ýmsir eiga eftir að leita
í dagbækur hans er fram líða stundir
og þar er ýmsan fróðleik og heim-
speki að finna.
Bíladella og stuðnings-
maður Vigdísar
Sigmundur var Citroén aðdáandi og
fannst gaman að keyra mjúkan
Citroen DS - sem hægt var að hækka
og lækka eftir aðstæðum. Hann var
notaður þegar hann og Ómar
Garðars son á Fréttum, tóku á móti
Vigdísi Finnbogadóttur í kosninga -
slagnum fyrir forsetakosningarnar
1980. Þeir voru meðal dyggra stuðn-
ingsmanna Vigdísar í Vestmanna -
eyjum og Eyjamenn áttu sinn þátt í
að skila frú Vigdísi á Bessastaði.
Afi Simmi - Besti afi í heimi
Það er alltaf gott að koma til ömmu
Bíbí og afa Simma. Betri afa en
Simma afa er vart hægt að hugsa sér.
Honum er annt um sína og gefur
þeim af sér á jákvæðan og uppbyggi -
legan hátt. Við lestur á öllum þeim
aragrúa bréfa sem hann hefur skrifað
höfundi og fjölskyldu hans rennur
upp fyrir honum hversu mikil breyt-
ing hefur orðið á Sigmundi eftir því
sem árin líða. Á árunum 1985-1995
eru bréfin frá honum mun formlegri
og meira frétta- en tilfinningatengd.
Á síðari árum fá tilfinningarnar að
ráða meira ferðinni og bréfin hafa
orðið skemmtilegri og hann gefur
meira af sjálfum sér við skriftirnar.
Það hefur hjálpað höfundi við að
skilja hann enn betur og setja sig
betur í hans spor. Sama má segja um
almenn samskipti hans við sína
nánustu. Á einum stað segir hann frá
því hversu vænt honum þyki um
snertingu og faðmlag sem hann hefði
farið á mis við á sínum yngri árum
en eins og hann segir sjálfur:
„batnandi mönnum er best að lifa.“
Opnun bakaríisins eftir gos
Í gosinu var útvarpið með mjög vin-
sæla þætti fyrir Eyjafólk sem þeir
bræður Gísli og Arnþór Helgasynir
stjórnuðu og nefndu Eyjapistil.
Ýmislegt var látið flakka að hætti
Eyjamanna. Eftirfarandi kom m.a.
fram í upprifjun þeirra á þáttunum.
„Þetta fór að vonum mjög fyrir
brjóst ið á yfirstjórn útvarps. Við
vorum þekktir fyrir að láta flest vaða
og tókum ekkert eða lítið tillit til
þeirra reglna, sem giltu hjá útvarpinu
um orðsins list, enda álitum við
Eyja pistil útvarp Vestmannaeyinga.
Þannig rak Sigmund bakara í
Magnúsarbakaríi í rogastans, þegar
hann hringdi í auglýsingadeild út-
varpsins og vildi fá birta eftirfarandi
auglýsingu:
„Frá Magnúsarbakaríi Vestmanna -
eyjum: Opnum eftir mikla hreinsun
á vikri og skít. Magnúsarbakarí.“
Auglýsingadeildin vildi ekki birta
þetta orðrétt og Simmi hringdi
bálvondur í Arnþór og kvartaði. Að
sjálfsögðu birti Arnþór auglýsinguna
orðrétta.“
Skattakóngur
Vestmannaeyja
Reksturinn á Magnúsarbakaríi undir
stjórn Sigmundar var ætíð til fyrir -
myndar. Afkoman góð og framleiðsl -
unni vel tekið af bæjarbúum. Það var
lagður mikill metnaður í allt sem gert
var og allir lögðu sitt af mörkum.
Sagt var að fraktskip hefðu frekar
tekið brauðkostinn sinn í Vestmanna -
eyjum en í Reykjavík. Gæðin hafi
verið til fyrirmyndar í Magnúsar-
bakaríi og hvergi til sparað. Reynir
bakari í Kópavoginum lærði hjá
Sigmundi en hann er í dag með
athafnamikið bakarí á höfuðborgar -
svæðinu. Einn af viðmælandum höf -
undar sagði að það væri eitthvað gott
„Vestmannaeyjabragð“ af bakkelsinu
hjá Reyni.
Það þurfti að greiða skatta af góðri
afkomu og var Sigmundur árið 1977
hæsti skattgreiðandinn í Vestmanna -
eyjum og krýndur „Skattakóngur
Vestmannaeyja“. Tekin var mynd af
honum við hrærivélina með eftir-
farandi texta. „Skattakóngur Vest-
mannaeyja hrærir í þjóðarkökunni.
Mettar fimm þúsund manns með
brauði.“
Það er líklegt að hann hafi verið
stoltur af þessum titli því því honum
fannst meira en sanngjarnt að borga
sinn skerf til samfélagsins og gerði
ekki margar ráðstafanir til að þær
greiðslur yrðu sem minnstar. Það var
ekki hans stíll.
Það blunduðu ansi lengi í Sigmundi
hugmyndir um aðra og meiri starf-
semi en á endanum héldu þau hjónin
fókus og einbeittu sér að rekstrinum
á Magnúsarbakaríi.
Helti Sigmundar
Aldrei vildi Sigmundur líta á hlutina
þannig að hann byggi við einhverja
líkamlega fötlun þótt annar fóturinn
væri styttri og hann haltraði eilítið.
Hann hefði sennilega getað sótt í
meiri stuðning og styrki ef hann
hefði viljað en það passar engan veg-
inn við hann.
Einu sinni man höfundur eftir því
að foreldrarnir spurðu hann á sólar -
strönd hvort honum þætti það leiðin-
legt að faðir hans væri væri haltur og
gæti ekki hlaupið með honum á
strönd inni og gæti ekki gert allt með
honum sem aðrir feður gerðu. Þessu
svaraði höfundur að sjálfsögðu neit -
andi en er hann íhugaði þessa spurn -
ingu síðar gerði hann sér grein fyrir
því að hann hafði aldrei hugsað til
þess og saknaði þess aldrei að hafa
ekki pabba sem var með tvo jafn-
langa fætur og hljóp með hann eða
stökk um. Foreldrar höfundar voru
ætíð á sinn hátt einfaldlega þau lang -
bestu!
Annað líf - Mjúku hendurn -
ar hennar mömmu
Sigmundur skrifaði höfundi bréf árið
2006 þar sem hann segir frá nýrri og
áhrifamikilli reynslu sinni sem hann
upplifði á spítalanum í Vestmanna -
eyjum. Þangað fór hann eftir að hafa
verið sérstaklega slæmur í fótunum.
„Það er ýmislegt í lífinu sem hefur
komið mér á óvart og ég ekki fengið
næga skýringu á en bendir þó til þess
að það sé til einhvers konar annað líf
sem maður verður var við en getur
ekki útskýrt það sem fastan áþreifan -
leika eða sönnun.
Nú í haust hinn 7. okt (2006 innskot
höfundar) er ég lá einn á stofu á
spítalanum sofnaði ég ekki fyrr en
langt gengin 2, vaknaði fljótlega
aftur með nokkurs konar martröð og
er að reyna að hrista hana af mér og
vakna. Ég glaðvakna við það að
verið er að strjúka mjúkum höndum
um bæði hnén á mér. Sé um leið að
þetta er kona sem situr á rúminu og
snýr bakinu í mig. Svo stendur hún
upp og ég sé vanga hennar og þekkti
þá um leið að þetta var móðir mín
sáluga og ég kalla um leið og hún
stóð upp og fór út úr herberginu.
Mamma. Og ég var svo vel vaknaður
að ég horfði á þetta bara eins og á
björtum degi. Kveikti strax ljós og
skrifaði þetta um leið hjá mér. En ég
man varla að mig hafi nokkurn tíma
dreymt hana, þó má það nú vera. Ég
ætlaði nú ekki að segja neinum frá
þessum draumi fyrr en þá löngu
löngu seinna og sjá til hvort hann
boðaði eitthvað. En eftir að ég kom
heim þá sagði ég nú Bíbí frá honum
og bað hana um að nefna hann ekki
við nokkurn mann, því ég er ekkert
fyrir svona lagað. Og svo ætlaði ég
líka að sjá hvernig mér vegnaði í
fótunum. Og tilfellið er að ég hefi
verið betri í þeim heldur en ég átti
nokkurn tíma von á, og ég vona bara
að mjúku hendurnar hennar mömmu
hafi þar eitthvað haft um að segja.“
Lengi vel eftir þennan draum var
Sigmundur mun betri í fótunum en
nokkur þorði að vona.
Ljóðskáldið Sigmundur
Sigmundur hefur samið mikið af
vísum og ljóðum og væri það efni í
heila ritgerð. Mikið af þeim eru
hefðbundnar vísur eða stökur en til
að gefa hugmynd af frjálslegum stíl
hans eru hér nokkur dæmi af því sem
hann hefur sent fjölskyldu höfundar:
Huginn
Ég sakna þin oft, litli vinur.
Bros þín og vinarhót
velgdu mér oft um hjartað
og það er öldnum oft bót.
Þú brostir svo blítt á vangann.
Það birti yfir svipinn þinn.
Ég sakna þín daginn langan,
litli vinurinn minn.
19 desember 2012
Nú, þegar klukkan er langt gengin
10 þá leggum við okkur til svona
korter í 11 og þá er það fóður-
bætir sem ég nú hræri saman við
grautinn sem eftir var í morgun,
vítamín og 2 verkjapillur. Held
síðan niður í Spörvaskjól, kannski
með viðkomu á Apótekinu eða hjá
Matta út af bílnum sem er nú
mjög sjaldan sem betur fer.
Þegar eitthvað er að gera hjá
mér nú orðið þá loka ég mig af til
kl. 13 og ansa engum sama hver
bankar. Því það er engin leið að
vinna við að mæla nákvæmt eða
sníða ef fullt er af köllum kjaft -
andi í kringum mig. Útbjó
pappaspjald sem á stendur:
Opnað kl. 13. Þetta hengi ég á
hurðina svo menn sjái hvað er um
að vera! Finnst þér það ekki bara
gott? Ég vil hafa frið á meðan ég
er að vinna. Nú klukkan eitt
kemur svo Doddi fyrstur, þá Villi
dósent sem sendist fyrir mig um
allt nema í Apótekið. Hann er fínn
og viljugur og mjög gott að losna
við smá snúninga. Þar næst
kemur Róbi og þá oft með skyr
eða samloku og étur þetta með
kaffisopa sem ég gef honum eins
og öllum sem það vilja. Fiddi og
Sigurjón koma þá oftast og fleiri.
Muggur og Hermann stundum,
ásamt Dúdda múr sem lætur mig
þá heyra það sem hann hefur ort
en hann er ágætur að semja.
Enga mjólk hefi ég nú í kaffið en
kandís og molasykur. Mesta fjörið
er þegar Róbert er í stuði, sem er
oft því þá kjaftar hann svo mikið
og hátt að fólk bara stoppar á
götunni og hlustar, það er einfalt
gler og allt heyrist út sem sagt er.
Doddi er nú líka stundum að
segja manni sögur sem maður er
búinn að heyra hundruð sinnum.
Villi er hægur en skýtur inn einni
og einni setningu sem hittir vel í
mark og oft hlegið að...
Hjá þessum gæjum fæ ég nú
helstu fréttir úr bænum. Ég er svo
bara til 2.30 eða 3. Þá er sluss.
Heima hefur amma verið eitthvað
að snúast og ég fæ mér eina
brauðsneið áður en við spilum en
það gerum við á hverjum degi
eftir að ég kem heim. Og þetta er
spil sem gefur hundrað stig og sá
sem fyrri er að ná í þau sigrar.
Stundum getur það tekið marga
daga. Um daginn fékk ég alltaf
þessi fínu spil en amma þín bara
hunda, og var orðin svo leið að
hún var að hugsa um að hætta
bara. En nú hefur gæfan snúist
henni í vil og henni líður betur!!
Þá er kíkt eitthvað á sjónvarpið
sem amma þín hefur tekið upp
fyrir mig. Við borðum upp úr kl. 5
og leggjum okkur smástund til
rúmlega 6. Amma þín eldar en ég
vaska upp og geng frá. Þá er
horft á fréttir og alltaf Kastljós.
Annað er nú ekki fyrir mig á
skjánum. Lít þá í blöðin og skrifa
eitthvað þegar ég nenni. Fæ mér
brauðsneið og tesopa. Amma þín
fær sér engjaþykkni eða annað
svipað. Ég fer að hátta kl.10 en
amma þín 10.30. Svo lesum við til
11.30 og tökum svefnpillur og
sofnum nú oftast nokkuð fljótt en
þó kemur fyrir að amma þín fari
fram og leggi kapal, og það geri
ég einstaka sinnum líka og síðan
er gott að leggja sig aftur, þá
sofnar maður strax.
Þetta er nú hinn venjulegi dagur
hjá Ívanor Ívanovits.”
Það hefði víst oft verið gaman að
vera lítil fluga á vegg í Spörva -
skjólinu þegar umræður stóðu
hvað hæst. Stundum lá mönnum
svo hátt rómur að fólk staldraði
við fyrir utan til að hlusta á um-
ræðurnar. Þá sagði einn viðmæl -
andi höfundar að stund um hefði
verið rifist og einu sinni hefði einn
þátttakandinn rokið út og skellt
hurðinni svo harkalega á eftir sér
að sést hefði á eftir skrúfunum úr
hurðinni enda í þakrennunni á
næsta húsi.
”
Hjónaband Sigmundar og Dóru Hönnu hefur verið farsælt og yndislegt að upplifa hvernig samband
þeirra og vinátta hefur styrkst í gegnum árin. Þau eru samrýmd hjón og miklir vinir sem hafa stutt
dyggilega við bakið á hvort öðru í gegnum tíðina.”
Brot úr sendibréfi frá Sigmundi