Fréttir - Eyjafréttir - 21.09.2016, Blaðsíða 12
12 Eyjafréttir / Miðvikudagur 21. september 2016
Umsóknarfrestur er til og með 27.sept nk.
Ertu með frábæra
hugmynd?
Hægt er að hafa samband í síma 480-8200
eða með því að senda fyrirspurn á netfangið
styrkir@sudurland.is
Allar umsóknir þurfa að berast rafrænt
í gegnum venn sass.is
Síðasti lundinn farinn og sennilega
síðustu pysjurnar að detta í hús í
þessari viku og Lundaballið um
næstu helgi. Af því tilefni geri ég
upp sumarið að venju. Lundasum-
arið í ár var mun hlýrra heldur en í
fyrra, sem gerði það aftur að
verkum að makríllinn mætti upp á
grunnin hérna við Eyjar seinni
partinn í júlí, sem aftur gerði það að
verkum að menn urðu varir við
mikinn pysjudauða, sérstaklega í
sumum úteyjunum.
Hérna á heimalandinu hins vegar
voru margir sem gengu á fjöll og
urðu ekki varir við eins mikið af
dauðum pysjum og var að heyra
annar staðar frá. Þetta m.a. varð til
þess að ég hringdi í félagana á
Náttúrufræðistofu Suðurlands og
skoraði á þá að fara og kíkja í
nokkrar holur suður í Sæfelli, enda
að sögn þeirra sem þar fóru um
gríðarlega mikið af sílisfugli þar, en
þeir urðu ekki við þeirri beiðni.
Það er svolítið forvitnilegt að
skoða lundapysjuspá Erps frá því í
fyrra og Ingars Atla frá því í ár, en
samtals spáðu þeir félagar því að
miðað við þeirra útreikninga, þá
yrðu aðeins liðlega 1300 pysjur
þessi tvö ár, en veruleikinn er hins
vegar sá að pysjufjöldinn stefnir í
að verða 6500 þessi tvö ár.
Rangir útreikningar
Þessir röngu útreikningar þeirra
félaga koma mér ekki á óvart, enda
set ég þessar lundarannsóknir í
sama hóp og fiskirannsóknir Hafró
og tel að það sé algjörlega vonlaust
að mæla fiskistofnana með því að
taka nokkur togararöll í kring um
landið og á sama hátt, algjörlega
vonlaust að reikna út pysjufjöldann
með því að fara í 100 til 200 holur
eða svo.
Pysjan kom mánuði seinna í ár
eins og í fyrra og í sjálfu sér margar
skýringar á því, sem ég ætla reyndar
ekki að fara nánar út í, en ljóst að
lundinn er að berjast fyrir tilveru
sinni, og gengur að mínu mati bara
nokkuð vel.
Ég veiddi engan lunda í Eyjum
frekar en undanfarin ár, en var svo
heppinn að komast með félögum
mínum að sækja lunda fyrir
Lundaballið í perlu norðursins,
Grímsey, eins og á síðasta ári. Það
er frábært að koma þarna þar sem
samkenndin er alls ráðandi og allir
tilbúnir að hjálpa.
Ég fékk í hendurnar í vor lunda-
veiðiskýrslu Erps fyrir 2015, sem er
ágætis lesning í sjálfu sér, en það
vakti athygli mína nýjustu útreikn-
ingar hans á aldurshlutfalli í veiði
vítt og breitt um landið og sem
dæmi, þá kemur fram að 269 lundar
hafi verið veiddir í Vestmannaeyjum
í fyrra og þar af liðlega 60% þriggja
ára lundi og restin fjögurra ára og
eldri. Ég skyldi ekki í fyrstu hvað
þetta þýddi, 4 ára og eldri, en fékk
síðan þá skýringu að Erpur er farinn
að skrá 4 ára lunda sem fullorðinn
lunda. Mjög skrítið þar sem ég hef
alltaf staðið í þeirri trú að unglundi
væri lundi allt að 5 ára aldri og enn
furðulegra þegar ég rakst á neðar í
skýrslunni þessa setningu:
Vitað er að lundinn verður ekki
allur kynþroska fyrr en við 6 ára
aldur.
Og hana nú!
Lundaballið
Lundaballið er á laugardaginn og
við í Veiðifélaginu Heimaey höfum
lagt mikið á okkur að gera þetta
sem best og skemmtilegast. Því
miður er víst orðið uppselt í matinn,
en að sjálfsögðu verður opið hús á
ballið á eftir veisluhöldunum, en
þar sem lundaballið er á laugardag-
inn, þá langar mig að henda hérna
inn gamalli, góðri sögu úr lunda-
veiði sem ég reyndar skrifaði hérna
fyrir nokkuð mörgum árum síðan,
en finn bara ekki á síðunni hjá mér.
Sagan af drauginum í Miðkletti
Ég hef sennilega verið um tvítugt
og í síðustu veiðiferð fyrir Þjóðhá-
tíð, þannig að það var orðið svarta
myrkur yfir hánóttina. Ég hafði
verið í ágætri veiði fyrr um daginn,
en rétt fyrir myrkur skreið ég inn í
tjaldið sem ég svaf í úti í Miðkletti
og hafði rétt nýlokað augunum,
þegar skyndilega heyrðist rétt hjá
tjaldinu einhver óhugnanlegasti
hósti sem ég hef nokkurn tímann
heyrt á ævinni. Fyrst hélt ég að mér
hefði misheyrst, en svo kom þetta
aftur og það var eins og skyndilega
lýsti aðeins inni í tjaldinu, eða eins
og einhver hefði fölnað skyndilega
upp og ég heyrði frekar veiklulega
rödd mína segja:
Halló. Er einhver þarna?
Ekkert svar nema þessi óhugnanlegi
hósti aftur, en sem betur fer aðeins
lengra í burtu, svo ég áræddi að
skríða út úr tjaldinu. Kveikti á
ljósinu sem ég var með sem rétt
lýsti í kring um sig sjálft. Ekkert var
að sjá, en mér datt í hug, hvort það
gæti verið að nágrannar mínir úr
Ystakletti væru kannski að gera at í
mér, en þar var ekkert ljós að sjá og
í fjarska heyrði ég enn einu sinni
þennan óhugnanlega hósta, svo eftir
smá stund ákvað ég því að skríða
aftur inn í tjaldið og reyna að sofna,
sem gekk nú ekkert of vel, en
vaknaði svo um morguninn í fallegu
veðri og miklu lundaflugi. Eftir
morgunmat rölti ég út í einn af
uppáhalds veiðistöðunum mínum.
Ég hafði aðeins háfað nokkra fugla,
þegar skyndilega heyrðist þessi
óhugnanlegi hósti rétt fyrir aftan
mig. Grænn í framan sneri ég mér
við og horfðist í augu við drauginn í
Miðkletti. Gljáfægð hornin, svolítið
útþanin augu og nasir sem hnusuðu
að mér og síðan opnaðist kjafturinn
á drauginum svo að skein í
tennurnar og út úr gini draugsins
kom þetta ógurlega hljóð ásamt
góðu hóstakasti: Meeeeeeeee.
Sjáumst öll á lundaballinu.
- Georg Eiður Arnarsson
Lundasumarið 2016
og Lundaballið
Greinarhöfundur er einn af öflugustu lundaveiðimönnum í Vestmannaeyjum.
Helliseyingar taka lagið á Lundaballi í Höllinni fyrir nokkrum árum.