Skessuhorn - 25.02.1999, Blaðsíða 5

n'V'> tw r (í i mn
,“!■ fT"» «1
SKESISlUHOlíilt'?
FIMMTUDAGUR 25. FEBRÚAR 1999
5
Sjónarmib Flosa
Hommar og lespur
Stundum finnst mér - einkanlega uppá síðkastið - að ég sé
að eldast. Ekki veit ég hvers vegna.
Ellimörkin gera helst vart við sig þannig að þaulsetur við
sjónvarp eða útvarp vekja mér slíka sálarkvöl að ég fæ þung
fúllyndisköst reglulega og verð stundum ekki mönnum sinn-
andi dægrin löng.
Þetta sálarástand kenni ég elli kellingu og henni einni.
Auðvitað væri einfaldast að hætta að horfa á sjónvarpið,
skrúfa fyrir útvarpið og taka gleði mína á ný. En málið er ekki
svo einfalt.
Eg er nefnilega sjónvarpsfíkill, útvarpsfíkill og blaðafíkill
og þessvegna er það borin von að ég sleppi við að meðtaka,
innbyrða og taka afleiðingunum af fjölmiðlaneyslunni.
Sjónvarpið á að vera spegill samtíðarinnar. Ef maður horf-
ir eina kvöldstund á sjónvarpið fer ekki hjá því að maður
nálgist þjóðarvitundina og þá öðru fremur það sem efst er á
baugi hverju sinni hvort sem það nú eru; kosningar, hvalveið-
ar, kvótabrask, náttúruhamfarir, amerískur ruðningsbolti, feg-
urðarsamkeppnir eða réttarstaða ófríðra kvenna.
Allt eru þetta þjóðþrifamál sem þurfa bæði tíma og rými en
hafa þó orðið að víkja fyrir sjónvarpsumfjöllun um nokkuð
sem talið er heyra undir mannlegt eðli, mál sem virðist brenna
heitar á íslenskri þjóð en flest annað í dag.
Frá því í haust hefur ekki linnt sjónvarpsþáttunum um lík-
ams og sálarástand samkynhneigðra, ástarlíf þeirra, sorgir,
gleði, vonir og þrár.
Því er ég að hafa orð á þessu að ég er að verða langþreyttur
eða öllu heldur lamaður af endalausum vangaveltum um
homma og lespur í sjónvarpinu, hvað það sé erfitt félagslega,
andlega og líkamlega að vera hommi og hvað það sé átakan-
legt að eiga fyrir höndum að fá eyðni og deyja svo þegar fram
líða stundir að ekki sé nú talað um hið átakanlega skilnings-
leysi umheimsins á sérþörfum, ástum og atferli samkyn-
hneigðra.
Ég er alveg pollklár á því að það kemur að því hjá okkur
öllum að veslast upp og drepast hvort sem við erum sam-
gagn-, ein-, tví- eða þríkynhneigð, kynhverf, samgagnkyn-
hverf eða einfaldlega gagnkynhneigð eins og mér skilst að
flestir séu.
Reynslan sýnir að fæstir lifa dauðann af.
Það þarf ekki sjónvarp til að sýna okkur framá það.
Þetta var allt svo miklu einfaldara þegar ég var að alast upp.
Þá voru kvensamir kallaðir „svoleiðis" en kallsamir „hinseg-
in“ - Hann er dáldið mikið „svoleiðis" var sagt um flagara
sem áttu mörg böm með mörgum konum. Um kalla sem litu
helst ekki við öðm en köllum var afturámóti sagt: - Hann er
„hinseginn“ -.
Svo man ég ekki til þess að verið væri að velta mikið vöng-
um yfir þessu frekar en öðmm tittlingaskít.
Frá blautu bamsbeini var ég klár á því hvað það var að vera
hinseginn. Það er að segja frá því ég gekk á fund ömmu minn-
ar og spurði hana umbúðalaust hvað átt væri við með því að
segja um menn að þeir væm „hinseginrí'.
Og amma svaraði jafn umbúðalaust eins og spurt var:
-Æ! Menn sem em hinsegin em þannig náttúraðir að þeir
hafa gaman af því að sitja við það dægrin löng að toga í typp-
ið hver á öðmm og þeim er það víst ekki of gott, ef þetta eru
bara almennilegar manneskjur.
Og skyldi hún ekki hafa hitt naglann á höfuðið einsog
venjulega.
Ég hef kynnst fjölda samkynhneygðra og hef af þeim ósköp
svipaða reynslu og öðm fólki sem ég hef átt samleið með.
Og ekki verður framhjá því horft að sumir af mestu af-
bragðsmönnum samtíðarinnar hafa svosem verið „hinseginrí‘
og nægir í því sambandi að nefna Gunnar og Njál og Gög og
Gokke.
Sannleikurinn er sá að ég hef alltaf átt frekar auðvelt með
að umgangast samferðafólk mitt í lífinu, hvort sem það nú
kann að hafa verið svoleiðis eða hinseginn, sem helgast ef til
vill af því að maður hefur ekki þurft að hafa kynmök við alla
sem orðið hafa á vegi manns.
Sem betur fer.
Ég er semsagt búinn að fá nóg af sjónvarpsumfjöllun um
eðlilegt og afbrigðilegt einkalíf fólks.
Þess vegna finnst mér að hommar og lespur eigi bara að
gleðjast prívat í sínum eðlilega eða afbrigðilega ástarbríma
og hætta að fá útrás í sjónvarpinu.
Leika bara þann ástarleik sem náttúran býður þeim. Því
þegar öllu er á botninn hvolft, þá skiptir það svo ósköp litlu
máli hver togar í typpið á hverjum, ef þátttakendur eru bara al-
mennilegar manneskjur.
Flosi Ólafsson
Bergi
Hörkugott skip
segir Valentínus Ólason, stýrimaður á Óla í Sandgerði
Óli í Sandgerði landaði fullfermi á
mánudag, ríflega þúsund tonnum.
Aflinn fékkst suður af Vík í Mýrdal í
sjö köstum. Loðnan er ekkert sérstök,
að sögn Valentínusar en eitthvað átti
samt að reyna að taka í frystingu.
Valentínus var á þönum ásamt fleiri
skipverjum í að ganga frá nótinni í
kassann og gera klárt fyrir fyrsta kast
þegar komið yrði á miðin.
Valentínus Ólason, stýrimaöur.
Abstaöan til
fyrirmyndar
Skessuhom langaði til að forvitn-
ast um hvemig nýja skipið hefði
reynst. „Það er búin að vera leiðinda
tíð en ekki hægt að segja annað en
skipið hafi reynst mjög vel,“ sagði
Valentínus. „Þetta er hörkugott skip.
Að koma úr Höfrungi gamla um borð
í svona skip er ekkert minna en risa-
stökk. Það er eiginlega ekki hægt að
bera það saman. Aðbúnaðurinn fyrir
mannskapinn er hreint til fyrirmynd-
ar, öll aðstaða um borð er mjög góð,.
sturta og klósett í hverjum klefa svo
eitthvað sé nefnt.“
Valentínus sagði tæki og tól í góðu
lagi. „Veiðamar hafa gengið ágæt-
lega þrátt fyrir rysjótta tíð. Eins og
alltaf tekur það einhvern tíma að
slípa hlutina til en það er allt að
koma. Það er aldrei alveg að marka
þetta svona til að byrja með. Skipið
hafði ekki farið á veiðar áður en það
kom hingað, það var einn og hálfan
mánuð í síldarflutningum hjá Norsur-
unum en eins og hefur sýnt sig þá
hefur allt virkað eins og það á að
gera. Þetta skip getur afkastað
miklu,“ sagði Valentínus. -KK
Landað úr Óla í Sandger&i á Akranesi á mánudag. Myndir: KK
él*tyi ádt.
(öcfy. faáteiyttct, oy cÁiþet&ali
61 - ^(vtcftvtcteai
Stmi 437 1700 - 4** 437 1017
NÝTT Á FASTEIGNASÖLUSKRÁ
Einbýlishúsið að Gunnlaugsgötu 4,
Borgarnesi. Timburhús, 103 m2, byggt
1994. Á neðri hæð er stofa, eldhús, '
baðherb. og þvottahús. Á efri hæð eru 3
svefnherb. I risi er geymsla.
Áhvíl. ca. kr. 4,2 millj. í húsbréfum.
Verð kr. 9,5 millj.
Iðnaðarhúsnæði að Borgarbraut 2,
Borgarnesi (áður kjötvinnsla). 2 hæðir
samtals 611 m2, byggt 1958. Lítið áhvílandi.
Eitthvað af kæli- og frystibúnaði getur fylgt
með húsinu. Greiðsla samkvæmt
samkomulagi. Húsið stendur miðsvæðis í
bænum og er til afhendingar strax.
Verð kr. 12-14 millj.
Iðnaðarhúsnæði að Brákarbraut 18-20
(í Brákarey). 490 m2 efri hæð og 225 m2
geymsluloft. Áhvílandi ca. 7 millj.
Greiðsla samkv. samkomulagi.
Verð kr. 7-10 millj.
: 'V .

Garðyrkjustöð
Garðyrkjustöð óskast ásamt íbúðarhúsnæði.
Þarf ekki að vera í rekstri og hús mega -
þarfnast lagfæringar. Helst með yfirtöku |
á lánum eða á mjög góðum kjörum. f
5>:
wmmmmmm . ....
Upplýsingar hjá Viðskiptamiðlun §
í síma 565 8979 eða 862 3367.