Skessuhorn - 19.10.2000, Blaðsíða 16
16
FIMMTUDAGUR 19. OKTÓBER 2000
Félag hjartasjúkra á Vesturlandi blæs tál sóknar
Ætlar að safna fé á næstu vikum til tækjakaupa
Merki Félags hjartasjúklinga á Vestnr-
landi, en félagið fagnar tt'u ára afinælis
eftir mánuð.
Félag hjartasjúklinga á Vesturlandi
er tíu ára um þessar mundir. Afmæl-
isins verður minnst með ýmsum
hætti. Formlega var félagið stofnað
17. nóvember 1990. Þann 18. nóv-
ember n.k. hyggjast félagsmenn
minnast tímamótanna. I Stykkis-
hólmi verður boðið uppá kólestról-
mælingu og blóðþrýstmgsmælingu á
Sjúkrahúsinu frá kl. 10-14. Þorkell
Guðbrandsson yfirlæknir á SFIA
verður þar tíl viðtals og mun hann
gefa góða ráð. Þorkell verður síðan
með fyrirlestur í Stykkishólmi frá kl.
14 til 16. Allir sem áhuga hafa eru
velkomnir að líta við og er þjónusta
þessi gjaldfrí. Um kvöldið 18. nóv-
ember verður síðan haldin afmæhs-
hátíð á Ffótel Barbró á Akranesi.
Ætla að saftia 4 milljónuni
í tilefhi 10 ára afmælis félagsins
hefur verið ákveðið að hefja söfnun
meðal einstaklinga, fyrirtækja, félaga
og stofnana á Vesturlandi til kaupa á
nauðsynlegum tækjabúnaði fyrir
hjartasjúklinga. I þessari söfnun
verður lögð áhersla á tvennt. Annars-
vegar verður safnað fýrir svokölluðu
hjartahágæslutæki fyrir Sjúkrahúsið á
Akranesi. FFlutverk þess tækis er að
auðvelda eftirlit með gjörgæslu mik-
ið veikra hjartasjúklinga sem þar
leggjast inn. Um er að ræða fjar-
gæslubúnað til að auðvelda hjúkrun-
arfræðingum á vakt að fylgjast
stöðugt með líðan sjúklinga. Tæki
þetta kostar um 3,5 milljónir króna
með tilheyrandi búnaði.
FFinsvegar er stefht að söfhun fyr-
ir kaupum á hálfsjálfvirku hjartastuð-
tæki fyrir sjúkrabifreið í Stykkis-
hólmi. Tækið virkar þannig að það
er tengt við sjúkling á leið til spítala
og hægt er með því að gefa rafstuð ef
með þarf. Nýlegt dæmi er um flutn-
ing sjúklings frá Snæfellsnesi til
Akraness þar sem litlu mátti muna að
ekki tækist að bjarga viðkomandi, en
tæki sem þetta hefði gert mikið gagn,
hefði það verið til staðar. FFjartastuð-
tækið kostar um hálfa milljón króna.
Markmið Félags hjartasjúklinga á
Vesturlandi er að í haust (fyrir 18.
nóvember) verði búið að safna fyrir
þessum tækjum, alls um 4 milljónum
króna. Ef hærri upphæð en þessi
safnast er áhugi meðal félagsmanna á
að fjárfest verði í færanlegum álags-
Hörður á
Hinn landsþekkti trúbador,
Hörður Torfason, verður að
vanda með Hausttónleika á
Akranesi í ár. Tónleikamir verða
að þessu sinni á skemmtístaðn-
um Breiðinni fimmtudagskvöld-
ið 19. október og hefjast klukkan
21.00.
prófsbúnaði á Vesturlandi. Slíkur
búnaður yrði til taks til að flytja milli
heilbrigðisstofnana á Vesturlandi eft-
ir því sem þurfa þætti. Búnaður þessi
mælir störf hjartans undir álagi og
þannig er e.t.v. hægt að greina hjarta-
sjúkdóma á forstigum.
Söfnun hefst í vikunni
Vegna þessa söfnunarátaks hefur
Félag hjartasjúklinga á Vesturlandi
opnað sérstakan reikning í Búnaðar-
banka Islands á
Akranesi. Númer
reikningsins er:
330-26-3737. í
söfhuninni verður
eins og áður segið
leitað eftir fjár-
framlögum frá
einstaklingum,
stofhunum, fyrir-
tækjum og félaga-
samtökum. Einnig
verður leitað til
stjórnvalda um
smðning við verk-
efhið. Fyrirtækj-
um verður á næstu
dögum sent bréf
þar sem óskað
verður eftir stuðningi og er hérmeð
skorað á alla sem aflögufærir em að
leggja verkefninu lið.
Að sögn Magnúsar Þorgrímssonar
formanns Félags hjartasjúklinga á
Vesturlandi telja félagsmenn þessi
tækjakaup afar brýn verkefni. “Oft er
það spumingin um líf eða dauða
sjúklinga sem veikjast skyndilega af
hjartasjúkdómum að réttu tækin séu
til staðar. Ekki er síður mikilvægt að
hægt sé að vinna að skipulögðum
forvörnum enda er oft um dulda
hjartasjúkdóma að ræða. Fólk er að
falla frá, stundum langt um aldur
ffam, af þeirri einföldu ástæðu að
rétta tækjabúnaðinn vantar eða að
nægjanleg kunnátta hefur ekki verið
Svokallaður slysavamadagur var
haldinn á Akranesi síðastliðinn
laugardag í blíðskaparveðri. Fjöl-
margir bæjarbúar gerðu sér ferð í
slökkvistöðina þar sem margt for-
vitnilegt bar fyrir augu. Nánast öll
tæki og tól sem viðkoma björgunar-
starfsemi á einhvem hátt vom til
sýnis auk þess sem skoða mátti
fyrir hendi”, segir Magnús Þor-
grímsson.
Söfnunin hefst formlega í þessari
viku.
MM
margt annað sem tengist slysum.
Meðlimir í slökkviliði bæjarins tóku
sig til og klipptu tvo böa í sundur í
þeim tilgangi að sýna hvemig fólki
er bjargað á þann hátt. Aðstandend-
ur dagsins vora mjög ánægðir að
honum loknum, en það var Heilsu-
eflingamefnd Akraness sem stóð að
baki þessum degi. SOK
Hjartastuðtæki afþessari gerð verður keyptfyrir söfiiunarféð. Tæk-
ið verður staðsett í sjúkrahifreið í Stykkishólmi. Dýrasta fjárfesting
félagsins verðurþó kaup á fjargæslubúnaði fyrir mikið veika
hjartasjúklinga á Sjúkrahúsi Akraness.
Menntasmiðja kvenna á Akranesi
Menntasmiðja kvenna á Akranesi
hefur nú verið starfrækt í tæplega sjö
vikur og önnin því hálfhuð. Nem-
endur era 15 talsins, konur á aldrin-
um 22 til 69 ára. Blaðamaður
Skessuhoms leit inn til kvennanna í
síðustu viku og spjallaði við tvo
nemendur og skólastýruna.
Þær Svanborg Eyþórsdóttir og
Jóhanna Lýðsdóttir stunda báðar
nám í menntasmiðjunni. Svanborg
er öryrki en Jóhanna starfaði áður á
Sjúkrahúsi Akraness. Hvorag þeirra
hafði sest á skólabekk eftir að grunn-
skólanámi lauk.
Svanborg segir að sér hafi fundist
spennandi verkefhi að fara í
Menntasmiðju kvenna. “Eg held að
ég hafi helst farið til þess að athuga
hvort ég gæti lært eitthvað,” segir
hún og hlær. “Þó maður sé öryrki þá
þarf maður ekkert endilega að vera
bara á beit. Eg trúi því að það sé til
vinna sem ég get unnið og það er
mjög gott að geta aukið sjálfsvirð-
inguna og sjálfstraustið og læra hér.
Þetta gefur manni líka tækifæri á að
læra meira ef maður hefur áhuga
fyrir því.” En hefur námið verið jafh
áhugavert og skemmtilegt og það
leit út fyrir í fyrstu? “Já, þetta er búið
að vera mjög skemmtilegt. Alveg
frábært. Hér er mjög góður andi og
hópurinn er alltaf að samstillast bet-
ur og betur,” segir Jóhanna og Svan-
borg bætir við: “Eg held við verðum
að fá annan í menntasmiðju eftir að
þessi tími er búinn. Svona ffam-
haldsnám!” Námið í smiðjunni tek-
ur eina önn og henni lýkur þann 1.
desember næstkomandi. Konurnar
eru því rétt rúmlega hálfnaðar. Þær
segjast halda að sjálfsstyrkingin
komi til með að nýtast þeim best í
ffamtíðinni. “Hún er eigmlega und-
irstaðan tmdir allt hitt. Maður verð-
ur að hafa sterkan grunn svo hægt sé
að byggja eitthvað upp. Tölvunámið
og enskan nýtast manni auðvitað
líka alltaf.” Hvorag þeirra hefur á-
kveðið hvað skuh gera að námi
loknu. “Eg eiginlega hálfkvíði fyrir
þessum tíma þegar maður er búinn
héma. Mig myndi helst langa til
þess að læra meira,” segir Svanborg.
“Maður vill allavega klára þetta og
sjá hvað verður svona þegar ffam í
sækir,” segir Jóhanna. Þær segja sína
eigin getu hafa komið sér einna mest
á óvart. “Fyrsta tímann stóð maður
bara með pensilinn og sagði: “Eg
get ekkert málað!” Svo bara byrjaði
maður og það kemur alveg heilmik-
ið í ljós. Það er ýmislegt sem maður
getur.”
Ekki er enn víst hvort Mennta-
smiðja kvenna á Akranesi komi til
með að starfa áffam eftir að þessari
önn lýkur. Þær segjast þó báðar vona
að svo verði. “Mér finnst að það eigi
að gera allt sem hægt er til þess að
Menntasmiðjan Elín geti haldið á-
ffam. Að það verði ekki bara þetta.
Við viljum að sem flestar konur fái
að njóta þess að koma í mennta-
smiðju. Við skoram hér með á bæ-
inn að styrkja þetta og færam þeim
sem gerðu þetta að veruleika núna
kærar þakkir fyrir okkur.”
Eins og er á menntasmiðjan að-
setur í gamla stúkuhúsinu sem er
gamalt timburhús. Eins og fr am hef-
ur komið stenst húsið ekki þær kröf-
ur sem gerðar era til skóla. “Það er
líka áskoran til bæjarstjómarinnar
að koma húsnæði yfir menntasmiðj-
una. Við eram þó alls ekki óánægð-
ar með þetta húsnæði. Þetta er nátt-
úralega ekkert draumahúsnæði en
við erum alsælar héma. Þetta er
mjög lifandi hús og það hreyfir sig
með okkur.”
Engin agavandamál
Bima Gunnlaugsdóttir er skóla-
stýra Menntasmiðjunnar Elínar en
áður starfaði hún meðal annars sem
kennari í FVA. Hún segir muninn á
því að kenna á þessum tveimur stöð-
um vera töluverðan. “Hér era engin
agavandamál, en ég myndi segja að
númer eitt væri að hér þarf ekki að
kveikja áhuga og virkja nemendur
sína, því áhuginn er til staðar. Hins
vegar þarf að taka tillit til þess að
þær era allar óvanar og sumar era að
setjast á skólabekk eftir áratuga hlé.
Vandamálið er að þær era einfald-
lega óvanar að þurfa meira og minna
að sitja allan daginn. Samt eram við
með leikfimisæfingar inn á milli.
Sumar era með einhverja líkamlega
kvilla þannig að þær geta ekki setið
lengi, en það hefur samt vanist.
Sumar heyra illa og jaftivel sjá illa.
Þetta kemur allt í staðinn fyrir að
þurfa að kveikja áhuga og agavanda-
mál og mér fannst þetta svoh'tið
merkilegt til að byrja með. En
grundvallartæknin við kennslu er
alltaf sú sama.”
Bima kennir tjáningu, námstækni,
hópeflingu og námsgrein sem kallast
peningamir og lífið. I sambandi við
það hafa komið margir gestafyrirles-
arar sem hafa fjallað um t.d. félags-
lega kerfið, almannatryggingar, skatt
og möguleika á ffádrætti ffá skatti
o.s. ffv. “Svo tökum við heila viku í
verkeftii sem heitir “Frá umsókn til
atvinnu”. Það snýst fyrst og ffemst
tun að kanna hvað þær hafa áhuga á
að vinna við, hvaða möguleikar era á
að fá þá vinnu, hvemig gerir maður
umsókn, hvemig fer maður í viðtal
og einnig læra þær vinnusálffæði.”
Námið í menntasmiðjunni stendur
yfir í þrjá mánuði og kennsla fer
ffam alla virka daga vikunnar frá
klukkan 9-15. Bima segir að tíminn
sé nýttur til hins ítrasta. “Þær mæta
mjög vel og nýta tímann ofsalega
vel. Að vera í skóla ffá 9-15 hljómar
ekki langur vinnudagur en að vera í
skóla allan tímann með litlum hlé-
um er rosalega mikil vinna.” Náms-
greinamar era mjög fjölbreyttar og
Bima segir að sumar þeirra gangi að
miklu leyti út á að kanna eigin
möguleika. “Sumar greinar, t.d.
söngur, ritun og myndlist krefjast
þess að þær kafi svoh'tið í undirdjúp-
in, það er eiginlega ekki hægt að
segja annað. Það kemur á daginn að
þær geta gert alveg ótrúleg mynd-
verk og mjög skemmtileg ljóð og
þetta geta allir. Stundum fæ ég að
laumast í tíma af því að það er svo
gaman að finna að maður er farinn
að geta þetta.”
Bima vill meina að ekki sé erfitt að
kenna gömlum hundi að sitja! “Það
er í rauninni bábilja að það sé erfið-
ara að kenna fullorðnu fólki. Það
auðveldar þvert á móti kennsluna að
þær hafa svo mikla reynslu að vísa í.
Þegar fólk lærir tengir það nefnilega
hlutina í eitthvað sem það man eða
heftir séð. En svo getur að sumu
leyti verið slæmt að hafa reynslu í
þessu sambandi því þú ert kannski
fastur í einhverju fari. Þú veist að þú
hefur aldrei kunnað stærðffæði þá
bara lokarðu á hana. Þú hefur aldrei
kunnað ensku og þú bara lokar. Þær
era hins vegar mjög opnar héma,
enda eru þær héma til þess að bæta
úr því sem þarf að bæta úr.”
Þess má geta að þann 24. október,
á 25 ára afmæli kvennaffídagsins,
verður opið hús í smiðjunni ffá
klukkan 17-19 og gestum og gang-
andi gefinn kostur á að koma og
kynna sér það sem nemendur hafa
verið að gera. SOK
Svanborg Eyþórsdóttir ogjóhamia Lýðsdóttir Mynd: SOK