Skessuhorn - 09.11.2005, Page 13
uttustmu^i
MIÐVIKUDAGUR 9. NÓVEMBER 2005
13
„Þá rann frásögn Friðjóns heitins um huga minn og ýmsar efasemdir vöknuðu um að Aronshellir ætti að finnast."
í Aronshelli og gat sagt til vegar að
honum. Talsverður tími leið ffá frá-
falli hennar og gerð var tilraun til
að finna hellinn. Það var Sigurður
Ólason, lögfræðingur og Guð-
mundur Halldórsson sem þá bjó á
Framkvæmdagleði
undirjökli
Framkvæmdagleði viðist vera
ríkjandi undir Jökli þessa dagana.
Þar er ýmilegt í gangi. Sjaldgæfur
atburður, jafhvel einstakur á staðn-
um, gerðist fimmtudaginn 3. nóv-
ember sl. en þá var lokið við að
reisa tvö íbúðarhús og flaggað á
þeim báðum sama daginn. Þessar í-
búðir eru komnar lengst í byggingu
af þrettán sem nú er byrjað á í Rifi
og á Hellissandi.
Auk ffamkvæmda við íbúðahús
má nefna að KG-fiskverkun er að
láta byggja fyrir sig 2.300 fermetra
skrifstofú- og fiskverkunarhús í
Rifi. A Hellissandi hafa Hraðfrysti-
hús Hellissands og Sjávariðjan
keypt og sett upp nýjar vinnslulín-
ur í vinnslustöðvar sínar. Því má
segja að ffamkvæmdagleði og bjart-
sýni ráði ríkjum á utanverðu Nes-
inu sem víða annarsstaðar í lands-
hlutanum.
MM
Syðri Rauðamel sem fóru í hella-
leitina einar þrjár ferðir. Engan
fúndu þeir hellirinn. Fermingar-
bróðir minn og góður drengur,
Friðjón Sveinbjörnsson ffá Snorra-
stöðum, sem lengi var sparisjóðs-
stjóri Sparisjóðs Mýrasýslu, hafði
mikinn áhuga á að finna hellinn.
Fékk hann Guðmund í lið með sér
og fóru þeir þrjár ferðir, þá síðustu
að Höfða og æduðu að vaða ánna
yfir í hraun. Talsvert vam var í ánni
umfram venju og allstríður straum-
ur. Friðjón var í bússum og tók
Guðmund á bakið yfir ánna. Frið-
jón sagði mér síðar að hann hafi
misstígið sig eða hrasað í miðri ánni
og við átökin að missa ekki Guð-
mund hafði hann slitið á sér hásin.
Ekki var af Friðjóns hálfu ffekar átt
við hellisleitina. Hann sagði mér
síðar að honum hafi greinilega ekki
verið ætíað að finna hellinn og var
talsverður þungi í Friðjóni og sást
það skýrt á andliti hans.“ Hér
staldrar Guðmundur við í ffásögn-
inni og eftir talsverða þögn segist
honum svo ffá:
„Um það bil tíu árum seinna fer
ég að hugsa um hvort ekki sé trnnt
að finna þennan helli. Les mér til í
Sturlungu um ferðir Arons og leiði
hugann um hraunið um hugsanleg-
ar leiðir. Eg sá fyrir mér að skyn-
samlegt væri að fá Pál Sigurbergs-
son í Haukatungu í leiðangur. Það
gerðist alltaf eitthvað skemmtilegt
með honum. Þetta var um haust og
ótíð en stillti til er leið ffam í nóv-
ember. Mér sýndist að gott væri nú
að leita og hafði ég hugsað mér að
ræða þetta við Pál. Aður en af því
varð fór ég hér ffam að rafstöð og
þurfti að hreinsa krapa ffá inntak-
inu. Við dyrnar inn í rafstöðvarhús-
ið var svellað en gróft og vissi ég
það. Þar fýrir framan var komin
glæra og skall ég um koll svo harka-
lega að ég fékk slink á bakið og tals-
verðan verk. Þóttist ég vita að hann
myndi ég hafa tvo, þrjá næstu daga
og ræddi því ekki við Pál að sinni.
Nokkru síðar þegar ég var orðinn
góður, þá hugsa ég mér að nú sé
tímabært að taka þetta mál upp að
nýju og hafa samband við Pál í
Haukatungu. Akvað ég með sjálfum
mér að ræða við hann þá um kvöld-
ið. Þann dag var ég við tilhleyping-
ar, gekk það allt vel fyrir sig og
hrútarnir orðnir vanir að leiðast á
milli húsa. Eg var á leið út með hrút
en þurfti að krækja hurð á leiðinni
út við steyptan jötuendann. Þar sem
ég þurfti við þetta báðar hendur,
hafði ég hrútinn í klofinu á meðan
ég var að krækja hurðinni. Nú
gerðist það sem aldrei hafði gerst
áður að hrúturinn tók rosakipp og
rauk frá mér. Skall ég harkalega aft-
ur á bak og lenti á steyptri jötunni
og braut fjögur rif. Enn á ný talaði
ég ekki við Pál um kvöldið, en ffá-
sögn Friðjóns rann um huga minn
og ýmsar efasemdir um að líklega
ætti Aronshellir ekki að finnast. Eg
verð samt að viðurkenna að mig
langar til að athuga þetta nánar.“
Gesti er kunnugt um að Guð-
mundur á Heggsstöðum er bæði
hagmæltur með ágætum og dundi
sér við ýmislegt sem kalla mætti
uppfinningar. Gestgjafi er hinsveg-
ar hógvær í öllum yfirlýsingum um
slíkt og vill sem minnst ræða það,
hvað þá að neitt eftir hann sé sett á
prent.
Viðmælandi og Guðmundur,
skiptust að lokum á ffásögnum um
margs konar dularfull fyrirbæri,
lokið var úr kaffibolla og gengið út
í éljahraglanda, það hafði dimmt
yfir í Hnappadalnum og dulúðin
yfir hrauninu sem blasir við af hlað-
inu, hafði vaxið mikið síðan sest var
yfir kaffibollann og nú lá meðal-
vigtin fyrir úr leiðangri Alberts tdl
Selfoss með sláturfénað, á sautjánda
kíló. ÓG
Strandsiglingar verði hluti af
samgöngdkerfi landsins
HúsiS sem byrjað er að klœöa á þakið stendur við götu sem heitir Selhóll. Hitt íhúðarhús-
ið er við Keflavíkurgötu.
Jón Bjarnason, þingmaður
Vinstri-Grænna hefur ásamt fjór-
um öðrum þingmönnum lagt ffam
á Alþingi þingsályktunartillögu um
strandsiglingar. Þar segir að Al-
þingi álykti að fela samgönguráð-
herra að undirbúa að strandsigling-
ar verði hluti af vörufluminga- og
samgöngukerfi landsins. Ráðherra
móti stefnu og aðgerðaáætlun og
leggi ffam lagafrumvörp í þessu
skyni, ef með þarf, þannig að ríkið
geti tryggt reglulegar strandsigl-
ingar til allra landshluta með því að
bjóða út siglingaleiðir. Ráðherra
láti meta kostnað við að halda uppi
reglulegum strandsiglingum um
allt land miðað við skilgreinda
þjónustu og geri tillögur um sigl-
ingaleiðir sem bjóða á út. Ráðherra
skili niðurstöðum til Alþingis eigi
síðar en 1. febrúar 2006.
Eins og kunnugt er hafa strand-
siglingar að mestu lagst af við Is-
land og því hefúr álag á þjóðvega-
kerfi landsins margfaldast. Telja
þingmennirnir að sjóflumingar séu
verulega vannýtmr samgöngukost-
ur. Hliðstæð tillaga var lögð ffam á
síðasta þingi og hafa að sögn flutn-
ingsmanna jákvæðar umsagnir
borist um hana. Vandi sá sem nú er
glímt við í þjóðvegakerfi landsins er
ekki óþekktur því aðrar þjóðir í
Evrópu hafa staðið frammi fyrir
svipuðum vanda og bragðist við
honum. I greinargerð með tillög-
unni segir meðal annars: „Þess er
vert að geta að framkvæmdastjórn
Evrópusambandsins hefur fallist á
að aðstoðarkerfi sem Bretar hafi
komið á til að færa flutninga af veg-
um og yfir í siglingar og hóflegur
styrkur ríkis til slíkra aðgerða brjóti
ekki gegn samkeppnisreglum
bandalagsins. Einnig hafa nýlega
verið fluttar af því fféttir að Evr-
ópusambandið sjálft hyggist nú
stórauka ffamlög til að efla sjósam-
göngur og auka fluminga á sjó, ám
Jón Bjamason.
og vötnum og öðrum siglingaleið-
um til að draga úr losun gróður-
húsalofttegunda og annarri meng-
un og létta álagi af vegum. I því
sambandi má nefúa að hér á landi
er talið að ending vega í sumum
landshlumm minnki um helming ef
þungaflumingar aukast sem svarar
því vörumagni sem nú er flutt sjó-
leiðis.“ HJ