Morgunblaðið - 17.05.2019, Qupperneq 17

fyrst á Stekkjarflötinni og votta
Ragnheiði mágkonu minni, börn-
um þeirra Halla, tengdadætrum
og barnabörnum mína dýpstu
samúð.
Helgi Már Halldórsson.
Með trega í hjarta og sorg í sál
kveðjum við kæran bekkjarbróð-
ur, félaga og samstúdent, Hall-
grím Viktorsson. Eftir lifir minn-
ingin um góðan dreng, með þessa
hæglátu rödd og ljúfa hlátur sem
lífgaði augun svo að glettnin skein
úr þeim eins og sólstafir á himni.
Leiðir okkar lágu saman í
Menntaskólanum á Akureyri
haustið 1969, nýgræðingar í
rótgróinni stofnun. Hópur stráka
úr öllum landshornum. Forsjál
skólayfirvöld töldu best að draga
þessa utanbæjardrengi í sama
dilkinn svo að sauðirnir yrðu auð-
reknari, í 3. C, í máladeild. En
baldnir gátum við samt verið.
Glugguðum þó í fræðin og sosum
annað en kverin. Mönnuðumst á
fjórum vetrum. Urðum stúdentar
sólríkan sautjánda júní 1973.
Gengum út í lífið.
Þessi skólaár sem þar lauk urðu
til þess að við bundumst allir vina-
böndum sem ekkert hefur getað
slitið og getur ekki enn, og getur
aldrei. Þarna lærðum við í latínu-
tímum að versta uppnefni sem
hægt hefði verið að hreyta í Róm-
verja hefði verið „saltator“, þ.e.
dansari eða jafnvel dansfífl. Við í
stráksskap okkar gripum það á
lofti og stofnuðum félagið Saltator
sem lét að sér kveða í skólalífinu og
– því skal ei neitað – skemmtanalíf-
inu, héldum fundi og efldum uppá-
komur þar sem latínu var hampað
og haft í frammi alls konar glens
svo sem skólasveina hefur löngum
verið háttur. Og félagið Saltator
hefur lifað öll þessi ár, grundvallað
á þessari hjartans vináttu sem
ekkert fær grandað – ekkert!
Í fyrra bauð Hallgrímur gömlu
félögunum á sínar heimaslóðir þar
sem við áttum fallega og ógleym-
anlega stund með þeim hjónum.
Vottum Ragnheiði, eftirlifandi
eiginkonu Hallgríms og allri fjöl-
skyldunni okkar dýpstu samúð.
Requiesce in pace, care frater et
amice – hvíl í friði, kæri bróðir og
vinur.
Fyrir hönd Saltatora,
Einar Sigurjónsson,
Kristinn R. Ólafsson,
Óskar S. Einarsson.
Við skiljum ekki alltaf lífið sem
bæði gefur og tekur.
Nú hefur verið höggvið stórt
skarð í vinahópinn sem myndar
Matar- og ferðaklúbbinn Smjatt-
patta.
Fallinn er frá Hallgrímur Vikt-
orsson, okkar kæri félagi og vinur
til áratuga.
Okkar góðu kynni hófust á
Álftanesi þar sem við vorum öll að
sinna málefnum er snertu sam-
félagið sem bar þá heitið Bessa-
staðahreppur.
Öll vorum við tengd inn í söfnuð
Bessastaðasóknar og mörg okkar
þar kórfélagar og sáum þar m.a.
um söng í Bessastaðakirkju.
Aldrei bar skugga á þær góðu
stundir sem við áttum saman sem
hópur við fjölbreytt störf fyrir
samfélagið í yfir 35 ár.
Mörg voru einnig ferðalögin
með fjölskyldunum um sveitir
landsins, í sumarbústaði og inn á
hálendið auk þess sem við hitt-
umst við veisluhöld í heimahúsum
hvort hjá öðru, þar sem karlmenn-
irnir í hópnum sáu um alla að-
drætti, matseld og framreiðslu
matar sem hópurinn naut saman.
Í hvert sinn var mikið sungið og
spilað undir á hljóðfæri.
Alltaf var Hallgrímur eins og
klettur í hópnum. Hann naut mik-
ils trausts og virðingar okkar
allra. Það verður erfitt að halda
áfram án Hallgríms, en minning
hans lifir.
Margar fjölskyldu- og hálend-
isferðirnar voru farnar ár eftir ár
sem hafa skilið eftir minningar um
góðan og sterkan persónuleika
sem var eitt af aðaleinkennum
Hallgríms. Hann var mikill fjöl-
skyldumaður, veiðimaður og nátt-
úruunnandi og þekkti vel til á
þeim vettvangi.
Við dáðumst oft að því hvað
hann var reglusamur og fastur
fyrir í öllu sem hann tók sér fyrir
hendur, hvort sem það var í leik
eða starfi. Það var ávallt stutt í
húmorinn, gáskann og sönginn, en
Hallgrímur var mikill söngmaður
og söng um áraraðir í kórum, t.d.
við Bessastaðakirkju og Hafnar-
fjarðarkirkju.
Þakklæti, söknuður og virðing
er ofarlega í hugum okkar á
kveðjustund.
Ragnheiði og fjölskyldunni
vottum við okkar dýpstu samúð og
biðjum góðan Guð að blessa þau
öll og styrkja í sorginni.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
María Birna og Bjarni,
Helga og Birgir,
Ásbjörg og Doron,
Erla og Birgir,
Sigurður Valur og Hulda.
Hallgrímur og Ragnheiður
hafa verið hluti af hinu notalegu
samfélagi á Álftanesi undanfarna
áratugi, vel gerð fjölskylda sem öll
sveitarfélög verða ríkari að hafa
innan sinna vébanda.
Við höfum þekkt Hallgrím frá
því að hann flutti á Álftanesið fyrir
allmörgum áratugum. Minning
okkar um hann er kær. Hallgrím-
ur var glæsimenni á velli. Virðu-
leiki í fasi, djúpur hljómur raddar,
greind og hugsun á bak við það
sem sagt var, allt bar þetta vitni
um mann sem ekki var annað
hægt en að þykja vænt um og bera
virðingu fyrir. Hallgrímur var
spjallari af Drottins náð. Þegar
rætt var við hann varð aldrei
vandræðaleg þögn heldur spruttu
upp hvert áhugaverða viðhorfið á
fætur öðru. Er við höfðum ekki
hitt hann lengi hóf hann yfirleitt
spjallið á því að inna eftir því
hvernig hinn eða annar fjölskyldu-
meðlimurinn hefði það. Hann var
svo hlýr og alltaf notalegt að hitta
hann.
Hallgrímur hafði afburða fagra
söngrödd, ásamt næmu tóneyra.
Álftaneskórinn naut krafta hans
og fleiri kórar, en manni fannst oft
að hann hefði í söngnum átt heima
á miklu stærra sviði.
Við biðjum góðan Guð að
styrkja Ragnheiði og fjölskylduna
við fráfall Hallgríms.
Sigríður og Sigurður G.
Thoroddsen.
UMRÆÐAN 17
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 17. MAÍ 2019
✝ Ásta HallýNordgulen
Lúðvíksdóttir
fæddist í Reykja-
vík 12. september
1936. Hún lést 9.
maí 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Lúðvík
Ágúst Nordgulen,
f. 1915, d. 1984,
og Þórunn R.
Ólafsdóttir, f.
1913, d. 1993.
Bróðir Ástu er Lúðvík Sig-
urður Nordgulen, f. 29. apríl
1934, eiginkona hans er Sig-
ríður Sjöfn Einarsdóttir, f. 13.
apríl 1936.
Ásta giftist árið 1955 Ás-
geiri Karlssyni. Foreldrar
hans voru Karl Ásgeirsson, f.
1906, d. 1998, og María Stef-
anía Sigurðardóttir, f. 1907, d.
1961. Ásta og Ásgeir eign-
uðust þrjú börn: 1) Þórarinn
Ragnar Ásgeirsson, f. 2.12.
þeirra eru Dagrún Eyr, f.
1997, og Jón Steinar, f. 1999.
b) Þórunn Magnea Jónsdóttir,
f. 1976. Börn hennar eru
Margrét Ósk, f. 2003, og
María Sól, f. 2009. c) Atli Már
Jónsson, f. 1982, maki Ellen
Mjöll Hallgrímsdóttir, f. 1984.
Börn þeirra eru Embla María,
f. 2005, og Arnar Már, f.
2006. 3) Lúðvík Jóhann Ás-
geirsson, f. 31.1. 1959, maki
Guðrún Björg Berndsen, f.
6.9. 1961. Börn þeirra eru: a)
Adolf Þór Lúðvíksson, f.
1983, maki Helga Dóra Jó-
hannsdóttir, f. 1984. Börn
þeirra eru Óliver Atlas, f.
2010, og Aron Breki, f. 2010.
b) Ásta Hallý Lúðvíksdóttir, f
1991, sambýlismaður hennar
er Friðrik M. Björnsson, f.
1990. Sonur þeirra er Stefán
Frosti, f. 2017. c) Hjördís
Laufey Lúðvíksdóttir, f. 1993,
sambýlismaður hennar er
Reynir Magnússon. Lúðvík
Jóhann átti son úr fyrri sam-
búð, Stefán Lúðvíksson, f.
1980, d. 1998, og á hann einn
son, Kristófer Anton, f. 1998.
Útförin fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 17.
maí 2019, klukkan 13.
1953, d. 3.11.
2014, maki Hildur
Friðriksdóttir, f.
9.11. 1956. Börn
þeirra eru: a) Ásta
Þórarinsdóttir
Nordgulen, f.
1976, sambýlis-
maður hennar er
Sigurður Geir
Geirsson, f. 1974.
Börn þeirra eru
Ragnar Freyr, f.
2005, og Brynjar Geir, f. 2007.
Fyrir á Ásta soninn Ásgeir
Þór, f. 1996. Sambýliskona
hans er Tara Mist, sonur
þeirra er Kristófer Leon, f.
2018. b) Kristinn Eiríkur Þór-
arinsson, f. 1983, sonur hans
er Brimar Darri, f. 2010. 2)
Erla María Ásgeirsdóttir, f.
23.1. 1955, maki Jón Ein-
arsson, f. 19.12. 1954. Börn
þeirra eru: a) Ásgeir Karl
Jónsson, f. 1974, maki Fanney
Þorsteinsdóttir, f. 1975. Börn
Elsku hjartans amma mín,
mikið er ég nú glöð að þú skulir
loks fá hvíldina sem ég hef ósk-
að þér en í senn er ég svo sorg-
mædd. Minningarnar hrannast
upp og veita mér hlýjan yl í
hjartastað.
Þú komst alltaf fram við mig
eins og prinsessu og varst alltaf
svo stolt af mér og stelpunum
mínum.
Þú elskaðir að hlusta á þær
syngja í söngskólanum og horfa
á Margréti Ósk á skautum. Þú
kallaðir Maríu Sól alltaf sólina
þína. Það er yndislegt að hugsa
til þess að alltaf þegar þið hitt-
ust þá ljómuðuð þið báðar upp,
og það sem þið gátuð púslað
lengi saman.
Það er dýrmætt að hafa átt
ömmu eins og þig sem tókst
alltaf glöð á móti mér með
geislandi brosið þitt.
Þú varst svo stór partur af
æsku minni og átt stóran part í
hjarta mínu.
Það gaf mér svo mikið að
hafa verið hjá þér á dánar-
stundu og kvatt þig, elsku
amma. Ég veit að þú munt vaka
yfir mér og stelpunum.
Allar minningarnar um þig
eru dýrmætar og þær á ég um
alla tíð, ég mun geyma þær í
hjarta mínu að eilífu, elsku
amma mín. Hvíl í friði, ég elska
þig.
Þú varst okkur amma svo undur góð
og eftirlétst okkur dýran sjóð,
með bænum og blessun þinni.
Í barnsins hjarta var sæði sáð,
er síðan blómgast af Drottins náð,
sá ávöxtur geymist inni.
Við allt viljum þakka amma mín,
indælu og blíðu faðmlög þín,
þú vafðir oss vina armi.
Hjá vanga þínum var frið að fá
þá féllu tárin af votri brá,
við brostum hjá þínum barmi.
Við kveðjum þig elsku amma mín,
í upphæðum blessuð sólin skín,
þar englar þér vaka yfir.
Með kærleika ert þú kvödd í dag,
því komið er undir sólarlag,
en minninga ljós þitt lifir.
Leiddu svo ömmu góði guð
í gleðinnar sælu lífsfögnuð,
við minningu munum geyma.
Sofðu svo amma sætt og rótt,
við segjum af hjarta góða nótt.
Það harma þig allir heima.
(Halldór Jónsson frá Gili.)
Þín
Þórunn (Tóta).
Elsku Ásta amma.
Sárt er að hafa misst þig en
núna ertu komin á betri stað og
þú ert ekki ein. Þú varst alltaf
svo glöð að sjá okkur þegar við
heimsóttum þig og það gladdi
okkur öll að sjá þig glaða. Ég
var alltaf svo ánægð að þú
skyldir vilja koma og horfa á
mig á skautum og þú varst allt-
af svo stolt af mér. Þú sýnir
mér svo mikla ást og um-
hyggju.
Þú spurðir alltaf hvernig
gengi og hafðir mikinn áhuga á
að vita hvað væri að gerast í lífi
mínu. Þín verður sárt saknað
og ég veit að þú vakir yfir okk-
ur og passar okkur.
Guð geymi þig.
Yndislega amma mín.
Nú ertu komin upp til himna
þar sem afa munt þú hitta.
Nú sameinuð saman í ró og frið
og öllum munuð þið fylgjast með.
Nú saman passið þið okkur sterkara
en áður fyrr.
Þú gladdir alla eins og þegar sólin
skín.
Þú verðmæt ert líkt og gull og
gimsteinar.
Þín ást og umhyggja snerti alla í
kringum þig,
og þótti vænt um alla.
Þú kvaddir þennan heim með frið,
umkringd fallegu fólki þér við hlið.
Þér mun ég aldrei gleyma,
og okkar minningu geyma.
Þú vakir yfir mér,
og englar vaka yfir þér.
Sakna mun ég hlýjunnar þinnar
og passa munt þú dúkkuna þína.
(M.Ó.J.)
Þitt ástkæra barnabarna-
barn,
Margrét Ósk Jensen.
Óneitanlega kemur upp
söknuður við upprifjun um
horfna tíð þegar við Ásta, ung-
ar og gáskafullar, vorum hálf-
gerðar samlokur er við vorum
saman í námi fyrir landspróf í
Gaggó Vest. Við bjuggum til
okkar eigið letur sem engin gat
skilið nema við, þegar bréfa-
skriftir okkar á milli fóru fram
í tímum.
Við sátum saman fremst, og
mér minnisstætt eftir áramótin
þennan vetur, þegar uppá-
tækjasamir piltar í bekknum
fóru mikinn við að henda Kín-
verjum inn um gluggann á
skólastofunni í sagnfræðitíma.
Kennarinn ætlaði að slökkva í
þeim með því að stappa á þeim,
en mistókst og sprungu þeir
með miklum hvelli, sem hafði
ekki góð áhrif á heyrnina, og
var okkur öllum brugðið.
Æsku okkar Ástu lauk skjótt
og við tók alvara lífsins við
uppeldi barna, og að gæta bús,
því við vorum báðar mjög ung-
ar þegar við eignuðumst okkar
fyrstu börn.
Ásta var afar handlagin sem
kom sér vel við að drýgja
tekjur heimilis hennar. Hún var
ötul við að prjóna lopapeysur
sem komu nánast á færibandi
eins og enginn væri morgun-
dagurinn.
Hún var mikil smekkmann-
eskja og bar heimili hennar því
glöggt vitni. Henni var gefin
létt lund sem eflaust hefur
hjálpað henni í lífsins ólgusjó,
en hún fékk mörg verkefni sem
þurfti að leysa.
Það var afar sárt að sjá hana
hverfa inn í heim Alzheimer-
sjúkdómsins. Ég sé hana fyrir
mér, þessa fallegu broshýru
konu.
Ég þakka þér samfylgdina,
elsku gamla vina mín. Ég bið
fyrir afkomendum þínum. Far í
friði.
Gyða Ásbjarnardóttir.
Ásta Hallý
Nordgulen
gleymdir þú afmælisdögunum
þeirra. Þeir litu upp til þín enda
ekki margir sem eiga svona
frænda eins og Gísla, enda
varstu einstakur.
Líf þitt var nú ekki dans á
rósum en ávallt var stutt í fal-
lega brosið þitt og reyndir þú
ávallt að gera það besta úr því
sem hægt var. Eftir að þú flutt-
ir til Noregs passaðir þú þig á
því að vera samt alltaf í sam-
bandi við mig og strákana og
sakna ég mikið samtala okkar
sem voru oft mjög svo fróðleg.
Elsku Gísli minn, nú ert þú
kominn í sumarlandið og veit ég
að þar verður tekið vel á móti
þér.
You‘ll never walk alone
Meðan veðrið er stætt berðu höfuðið
hátt
og hræðstu eigi skugga á leið.
Bak við dimmasta él glitrar læ-
virkjans ljóð
upp við ljóshvolfin björt og heið.
Þótt steypist í gegn
þér stormur og regn
og þó byrðin sé þung sem þú berð
þá stattu fast og vit fyrir víst
þú ert aldrei einn á ferð
(Þorsteinn Valdimarsson)
Hvíl í friði.
Inga Ósk Ólafsdóttir.
Okkar ástkæri
STEFÁN FRIÐBJARNARSON,
fyrrum bæjarstjóri og blaðamaður,
Gullsmára 11, Kópavogi,
lést á líknardeild Landspítalans
fimmtudaginn 2. maí.
Útförin fer fram frá Digraneskirkju mánudaginn 20. maí
klukkan 13.
Sigmundur Stefánsson Elísabet Kristinsdóttir
Kjartan Stefánsson Guðrún Sigurðardóttir
Sigríður Stefánsdóttir
Ellen Árnadóttir
Gunnar Svavarsson Lára Sveinsdóttir
barnabörn og langafabörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
MARGEIR INGÓLFSSON
húsasmíðameistari,
Maltakri 7, Garðabæ,
lést föstudaginn 10. maí.
Útför fer fram frá Garðakirkju, Garðabæ, fimmtudaginn 23. maí
klukkan 15.
Ingólfur Steinar Margeirsson Linda Húmdís Hafsteinsdóttir
Gyða Hafdís Margeirsdóttir Páll Árnason
Erla Margrét Margeirsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNAR JÓNSSON
múrari,
Gullsmára 7, Kópavogi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
föstudaginn 10. maí.
Útförin fer fram frá Lindakirkju þriðjudaginn 21. maí klukkan 15.
Auður B. Guðmundsdóttir
Hörður Gunnarsson Hrönn Björnsdóttir
Jón Ó. Gunnarsson
Anna D. Gunnarsdóttir
Helena Ingibergsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ODDNÝ S. ÓSKARSDÓTTIR
Lyngholti 9, Akureyri,
lést á öldrunarheimilinu Hlíð 15. maí.
Útförin fer fram í kyrrþey að hennar ósk.
Innilegar þakkir til starfsfólks Reynihlíðar fyrir ástúðlega og
hlýja umönnun.
Þorkell Björnsson Elísabet Sveinsdóttir
Sigrún Ósk Björnsdóttir Pétur Ægir Hreiðarsson
Björn Óskar Björnsson Ásta Einarsdóttir
Ingvi Þór Björnsson Jónína Freydís Jóhannesdóttir
Eidís Anna Björnsdóttir Jóhann Elvar Tryggvason
ömmu og langömmubörn