Morgunblaðið - 29.07.2019, Side 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 29. JÚLÍ 2019
Félagsstarf eldri borgara
Árskógum 4 Opin smíðastofa kl. 9-16. Opin handavinnustofa kl. 9-
12. Handavinnuhópur kl. 12-16. Félagsvist með vinningum kl. 12.45.
Opið fyrir innipútt og 18 holu útipúttvöll. Hádegismatur kl. 11.40-
12.45. Kaffisala kl. 14.45-15.30. Heitt á könnunni. Allir velkomnir.
S: 535 2700.
Boðinn Bingó kl. 13.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Blöðin, spjall og kaffi við hring-
borðið kl. 8.50. Frjálst í listasmiðju kl. 9-16. Hádegismatur kl. 11.30.
Félagsvist kl. 13. Handavinnuhornið kl. 13-15. Gáfumannakaffi kl.
14.30. Kosning stendur yfir á nafni á nýju æfingartækin. Komdu og
taktu þátt þitt atkvæði skiptir máli. Allir velkomnir óháð aldri. Nánari
upplýsingar í síma 411 2790.
Félagsmiðstöðin Vitatorgi Núvitund í handverkstofu kl. 10.30.
Göngutúr um hverfið kl. 13. Heitt á könnunni fyrir hádegi. Hádegis-
matur frá kl. 11.30-12.30 alla daga vikunnar og kaffi frá kl. 14:30-15.30
alla virka daga. Opin handverkstofa alla virka daga. Verið hjartanlega
velkomin á Vitatorg.
Garðabæ Gönguhópur fer frá Jónshúsi kl. 10. Bridge í Jónshúsi
kl. 13.
Gjábakki Kl. 9 handavinna, kl. 13.15 Canasta.
Gullsmári Handavinnuhópur kl. 9-11.30. Félagsvist kl. 20.
Hvassaleiti 56-58 Félagsmiðstöðin er opin frá kl. 8-16, blöðin og
púsl liggja frammi. Morgunkaffi kl. 8.30-10.30, útvarpsleikfimi kl. 9.45.
Hádegismatur er kl. 11.30, frjáls spilamennska kl. 13, liðleiki á stólum
með Margréti kl. 13.30 og eftirmiðdagskaffi kl. 14.30.
Norðurbrún 1 Morgunkaffi kl. 8.30, morgunleikfimi kl. 9.45, upp-
lestur kl. 11, hádegisverður kl. 11.30, ganga m.starfsmanni kl. 14,
síðdegiskaffi kl. 14.30, bíó í betri stofunni kl. 15.30. Uppl í s. 411 2760.
Seltjarnarnes Kaffispjall í króknum kl. 10.30, Vatnsleikfimi í sundlaug
Seltjarnarnes kl. 18.30.
Sléttuvegur 11-13 Selið á Sléttuvegi er opið frá kl. 10-16. Heitt á
könnunni frá kl. 10-11 og hægt er að líta í blöðin. Hádegismatur er frá
kl. 11.30-12.15 og panta þarf matinn daginn áður. Spiluð er félagsvist
sem byrjar kl. 13.15. Kaffi og meðlæti er til sölu frá kl. 14.30-15.30.
Allir velkomnir. Síminn í Selinu er: 568 2586.
Smáauglýsingar
Bækur
Þórður Þ. Grunnvíkingur
rímnaskáld ævisaga
,,Þórður sálugi Þórðarson átti
lengi við örðug kjör að búa. En í
öllu hans stríði átti hann því mikla
láni að fagna að eiga góða konu,
konu er var honum skjól og
skjöldur í bardaganum, hvernig
sem á stóð." Svo skrifar Magnús
Hj. Magnússon, skáldið á Þröm,
og besti vinur Þórðar.
Vestfirska forlagið
jons@snerpa.is
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Húsviðhald
Hreinsa
þakrennur
ryðbletta þök og
tek að mér
ýmis verkefni
Uppl. í síma 847 8704
manninn@hotmail.com
Aðalsteinn Dav-
íðsson var málfars-
ráðunautur Ríkis-
útvarpsins á
árunum 2002 til 2009 og vinnu-
félagar hans frá þeim árum
minnast hans með vinsemd og
hlýju. Ummæli nokkurra þeirra
sýna hvern mann Aðalsteinn
hafði að geyma:
„Fínn karl!“
„Hlýja og fordómaleysi ein-
kenndi hann og brennandi áhugi
á menningararfinum í tungu-
málum heimsins.“
„Hann var páfinn þegar kom
að málfari, þó að á fréttastof-
unni væri enginn skortur á fólki
sem talaði og skrifaði vandað
mál. Hann var hlýr, hjálpsamur
og glettinn, stutt í hláturinn
sem þó var eins og hann sjálfur
– alltaf rólegur.“
Hógværð, ljúfmennska og
hjálpsemi eru orðin sem notuð
eru til að lýsa Aðalsteini Davíðs-
syni. Allir eru sammála um að
hann hafi leiðbeint uppbyggi-
lega og ávallt með húmorinn í
farteskinu.
Hlustendur Rásar 1 fengu
einnig að njóta þekkingar Að-
alsteins og mörgum er enn í
fersku minni vikulegt spjall
þeirra Hönnu G. Sigurðardóttur
í þættinum Vítt og breitt þar
sem Aðalsteinn jós úr ríkuleg-
um viskubrunni sínum um ís-
lenskt mál og málsögu.
Sjálf varð ég ekki þeirrar
gæfu aðnjótandi að vinna með
Aðalsteini en ég fetaði síðar í
fótspor hans og meðal þess sem
ég fékk þá í veganesti voru fjöl-
margar málfarslexíur og ábend-
ingar sem hann hafði sent sam-
starfsfólki sínu.
Ég vil fyrir hönd RÚV þakka
Aðalsteini störf hans í þágu
Ríkisútvarpsins og íslenskrar
tungu og votta aðstandendum
hans innilega samúð.
Anna Sigríður Þráinsdóttir.
Kennari þarf auðvitað að
kunna góð skil á því sem honum
er ætlað að kenna. En hann
þarf samt fyrst og fremst að þrá
Aðalsteinn
Davíðsson
Aðalsteinn
Davíðsson
fæddist 23. mars
1939. Hann lést 14.
júlí 2019.
Útför Aðalsteins
fór fram 19. júlí
2019.
að miðla því og
kunna það. Aðal-
steinn var meistari
þess að ná athygli
bekkjarins og halda
henni út tímann.
Hann hafði slík tök
á tungumálinu,
slíka frásagnar-
gáfu, að hann gat
viðrað og rakið
álitamál um hljóð-
dvalarbreytinguna
þannig að bekkurinn beið í of-
væni eftir niðurstöðunni, þótt
hún hefði raunar legið alllengi
fyrir. Hann var með lifandi and-
lit og krangalegur í vexti, virtist
stundum liðamótalaus þegar
hann stóð innskeifur á kloss-
unum sínum uppi við töfluna,
greip um efri brúnina á henni
um leið og hann sneri sér í átt
að bekknum, svo að það var eins
og hann héngi á grein eða syllu,
á meðan leikhús svipbrigða fór
um andlitið í endursögnum og
vangaveltum um Eglu. Enn
heyri ég þýða og hljómfagra
rödd Aðalsteins, fulla af ylhýru
brosi, endurtaka hægt setn-
inguna: „Kenndi þá aflsmunar
og féll Atli á bak aftur en Egill
greyfðist að niður og beit í
sundur í honum barkann“ með
sérstakri áherslu á „greyfðist“
sem var fylgt eftir með líkams-
hreyfingu til skýringar á merk-
ingu þessa óvenjulega orðs. Svo
kom kannski: „Haa, krakkar!“
og ískrandi hlátur. Aldrei hefði
hann tekið þátt í að búa til
gildrur í verkefnum og prófum
eða notað þekkingu sína til að
njóta valds. Hann var fræðari.
Hann byggði upp fólk með því
að fela okkur ögrandi verkefni
og óvenjuleg – eins og að læra
eina vísu eftir Egil fyrir hvern
tíma; sem hann taldi bestu leið-
ina til að skilja innihaldið.
Aðalsteinn hafði mikil áhrif á
það hvernig líf mitt þróaðist
þegar hann kenndi mér í
Menntaskólanum við Sund og
ég hygg að svo sé um fleiri: það
sé ekki síst hans verk hversu
mörg okkar úr þeim skóla lögðu
fyrir sig íslensk fræði og rit-
störf. Raunar þykist ég vita að
hann hafi forðað mér frá því að
flosna upp úr námi með upp-
örvun og örlæti í einkunnagjöf-
um sem ég þurfti svo sannar-
lega á að halda á þessum árum.
Löngu síðar varð hann svo sam-
verkamaður minn í bókaútgáf-
unni um hríð, og var enn ljúfur
fræðari. Hann var hláturmildur
og glaðsinna, glöggur á kosti og
umburðarlyndur gagnvart
brestum, smiður góður og
geysilegur jeppaviðgerðamaður,
sem hefur áreiðanlega hjálpað
honum við að byggja upp ung-
mennin: hann var uppbyggileg-
ur maður og ég sakna hans.
Eftirlifandi konu og sonum
votta ég samúð. Blessuð sé
minning Aðalsteins Davíðsso-
nar.
Guðmundur Andri Thorsson.
Það er sjónarsviptir að manni
eins og Aðalsteini Davíðssyni og
eftirminnilegt að hafa verið
samkennari hans í íslensku um
árabil. Hann var í rauninni mað-
ur allra tíma, þekking hans og
hæfileikar spönnuðu afar vítt
svið, var jafnvígur á forn fræði
og tölvumál. Hann var íslensku-
fræðingur að mennt og þar var
nú ekki komið að hálftómum
kofunum. Stundum hringdi
hann þegar hann var að þýða úr
norsku og velti fyrir sér vafaat-
riðum, en fyrr en varði var sam-
talið farið að snúast um orð-
skýringar í eddukvæðum eða
sérkennileg atriði í fornaldar-
sögum. Þar var Aðalsteinn á
heimavelli og vísaði þá oft af
einstakri þekkingu frá einni
sögu til annarrar, kunni orð-
rétta kafla og kveðskap og
tengdi saman á nýstárlegan
hátt. Oft var um að ræða frum-
legar og skemmtilegar skýring-
ar sem sýndu vel frjóan huga
hans og víðfeðma þekkingu, en
stungu iðulega í stúf við hefðina.
Aðalsteini var afskaplega
margt til lista lagt, hann þýddi
úr mörgum tungumálum, gerði
við bíla og var hagur bæði á tré
og járn. Bæði bundu þau Gyða
inn bækur af listfengi og bök-
uðu úrvalsbrauð svo að eitthvað
sé nefnt. Örfáum hæfileikum
Aðalsteins reyndi ég að gera
skil í eddukvæðaformi fyrir
margt löngu þegar hann ákvað
að hverfa frá kennslu og til ann-
arra starfa:
Fjöld kann hann fræða
fornra kappa,
helgra meyja
og himnakóngs.
Hitt er ei minna
að í höndum leika
bílvélar, bakstur
og brotnar skrúfur.
Og alls staðar setti hann sig
vel inn í hlutina. Ég man t.d.
eftir tölvupósti sem hann skrif-
aði mér frá Finnlandi fyrir
löngu. Annars vegar sagði hann
frá því sem hann var að lesa en
svo lýsti hann einnig af jafn-
miklum áhuga samsetningu
járnbrautarteina í smáatriðum.
Það var því eðlilegt að leita til
Aðalsteins þegar fyrsta tölvan
kom á heimilið. Bæði vissi ég að
hann hafði sjálfur eignast slíkan
grip nokkru áður og svo hitt að
hann var ætíð fús að leiðbeina
og aðstoða. Enda var hann kom-
inn eftir örskotsstund út á Nes
ásamt sonum sínum og hjálpaði
okkur af stað, áhugasamur,
hjálpfús, fræðandi, glaður og
brosandi. Áþekka reynslu hygg
ég að mjög margir hafi haft af
þessum góða dreng.
Aðalsteinn var vel að manni,
hjólaði flesta daga til kennslu úr
Löngubrekkunni yfir í Mennta-
skólann við Sund og hljóp auk
þess sér til styrktar og ánægju.
Hann var því vel undir það bú-
inn að segja nemendum sínum
frá afrekum forngarpanna Egils
og Skarphéðins með tilþrifum
þannig að eftir var tekið. Okkur
félögum hans þótti honum láta
afskaplega vel að fara í spor
þessara kappa.
Sjálfur er kappi
og sómadrengur,
bros út breiðir
svo bráðnar flest.
Skoðanir birtir
skarpar, djarfar.
Orðsins kraftur
honum aldrei bregst.
Þannig sé ég Aðalstein enn
fyrir mér og er þó afskaplega
margt ónefnt. Við Hrafnhildur
sendum innilegar samúðar-
kveðjur til Gyðu og fjölskyld-
unnar.
Brynjúlfur Sæmundsson.
Jafnvel þótt liðin séu meira
en 30 ár frá því við Aðalsteinn
Davíðsson hittumst síðast á
förnum vegi fékk á mig að
frétta að hann væri nú liðinn.
Er sú sorg blönduð eftirsjá eftir
undanfarandi kynslóð sem er nú
smám saman að kveðja.
Í kjölfarið vakna einnig
margar ánægjulegar minningar.
Það eru minningar um sérlega
góðan skóla sem mér leið einkar
vel í og gaf mér svo traustan
grunn fyrir það sem á eftir kom.
Það eru minningar um góða
samnemendur, minningar um
marga úrvalsgóða kennara og
síðast en ekki síst minningar
um þann frábæra kennara sem
Aðalsteinn Davíðsson reyndist
okkur nemendum sínum.
Við vorum dágóður hópur úr
þáverandi 3-X í Menntaskólan-
um við Sund, sem hafði orðið
þeirrar gæfu aðnjótandi að hafa
Aðalstein Davíðsson sem ís-
lenskukennara í heila þrjá vetur
og að auki sem umsjónarkenn-
ara í hluta þess tíma. Við gerð-
um okkur vel grein fyrir hversu
heppin við vorum, svo mjög að
við óskuðum eindregið eftir að
Aðalsteinn myndi kenna okkur
íslensku fjórða veturinn líka.
Okkur þótti súrt í broti að ekki
var hægt að verða við þessari
bón okkar. Engu að síður samdi
okkur einnig vel við þann ágæta
íslenskukennara sem tók við
okkur frá Aðalsteini.
Aðalsteinn var manneskja í
sérflokki. Hann ljómaði af já-
kvæðni og gleði yfir námsefninu
sem hann miðlaði okkur af kost-
gæfni og hafði sjálfur svo
brennandi áhuga á.
Þegar málsaga var hluti af
námsefninu benti Aðalsteinn
gjarnan á sameiginlega orð-
stofna úr öðrum tungumálum.
Það dýpkaði mjög skilninginn á
íslenskunni sem og skilninginn á
öðrum tiltölulega náskyldum
tungumálum. Það þótti mér
mjög áhugavert og finn enn fyr-
ir sérstakri gleðitilfinningu þeg-
ar ég uppgötva sameiginlega rót
orða t.d. í þýsku eða ensku.
Sjálfri þykir mér afar vænt um
íslenskt tungumál og geri ég
ráð fyrir að Aðalsteinn Davíðs-
son eigi drjúgan þátt í því.
Auk þess að koma á framfæri
þó ekki væri nema broti af sinni
víðtæku þekkingu á og einlægri
umhyggju fyrir íslenkri tungu
opnaði Aðalsteinn augu okkar
nemenda sinna m.a. fyrir feg-
urðinni í þeirri ljóðlist sem er að
finna í Egilssögu, þeirri visku
sem Hávamál hafa að geyma og
þeirri heimsmynd og sköpunar-
sögu sem kunngerð er í Völu-
spá. Aðalsteinn benti okkur á
mörg skopleg atriði og lýsingar
úr Íslendingasögunum og
fjallaði með svo góðu innsæi um
þær margvíslegu manngerðir
sem fyrir koma í þessum ágætu
bókmenntum. Það gerði
kennslustundirnar svo líflegar
og skemmtilegar.
Eftir því sem ég varð vitni að
einkenndust samskipti Aðal-
steins við sína nemendur ávallt
af gagnkvæmri virðingu og vel-
vilja.
Ég minnist Aðalsteins
Davíðssonar með hlýju og þakk-
læti.
Vil ég enda þessi minning-
arorð með tilvitnun í Hávamál.
Oft er vitnað í þessi spöku orð,
en engin veit ég betri eða meira
við hæfi þar sem rætt er einmitt
um Aðalstein Davíðsson.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama.
En orðstír
deyr aldregi
hveim er sér góðan getur.
Ég votta aðstandendum Að-
alsteins innilega samúð mína og
þykir huggun harmi gegn að
vita að Aðalsteinn lifir áfram í
afkomendum sínum.
Anna Þórdís Sigurðardóttir.
Hann var í raun og veru afar
hlédrægur og hógvær. En svo var
hann samtímis afar framsækinn
gítarsnillingur, reyndar var hann
í mínum huga fyrsta alvörugítar-
hetja Íslands. Hann birtist mér
sem gáfaður maður og einstak-
lega frjór hugsuður. Hann fór
ótroðnar slóðir og dró að sér lista-
menn sem voru á svipuðum nót-
um. Hann var hjartahlýr og næm-
ur og það er oft góður kostur
þegar menn vilja viðhalda sam-
bandi við vímuna. Hann var
Gestur Guðnason
✝ Gestur Guðna-son gítarleikari
fæddist á Siglufirði
23. nóvember 1949.
Hann lést 11. júlí
2019 eftir erfið
veikindi.
Hann eignaðist
tvær dætur, Rakel,
sem er búsett í Sví-
þjóð, og Völu Sól-
rúnu, sem býr í
Reykjavík. Barna-
börnin eru fimm.
Útför Gests fór fram 18. júlí
2019.
snöggur að fagna
Bakkusi sem sínum
besta vini og sá vin-
skapur fór aldrei
forgörðum.
Við Gestur kynnt-
umst ungir menn,
sukkuðum mikið
saman og áttum til
að djamma í nokkra
daga án hvíldar. Við
áttum athvarf á
Klapparstíg þar sem
yndislegar systur skutu yfir okk-
ur skjólshúsi og gáfu okkur mat
þegar hungrið var að verða óbæri-
legt. Þá borðuðum við hippakássu
úr baunum, hvítlauk og grjónum.
Leiðir okkar skildi en alltaf var
Gestur hluti af vegferð minni. Oft
var hann dapur, aumur og ein-
mana þegar við hittumst, þó var
gleðiglampinn ávallt nærtækur.
Og alltaf var stutt í þennan hlýja
og hógværa Gest sem bugtaði sig
og beygði fyrir Bakkusi. Hann
losnaði aldrei úr klóm þess sjúk-
dóms sem vímunni fylgir. Hann
var gestur í höll Bakkusar. En
samtímis var hann ein yndisleg-
asta sálin sem um vegina sveif.
Hann sáði í hjarta mitt minningum sem
ég þrái að láta vaxa og dafna.
Með tár á hvarmi vin minn vil ég
kveðja
og vökva þannig minninganna fræ
því honum tókst með gæsku mig að
gleðja
og gleymt ég aldrei þessum vini fæ.
Með æðruleysi var hann hógvær hetja
sem hélt á lofti speki almúgans,
hann menn til góðra verka vildi hvetja
og viskan bjó í öllum draumum hans.
Er svífur hann að draumsins langa
dróma
hans dásamlega minning vakin er.
Í mínum huga fagnar fjöldi blóma
þeim fræjum sem hann skildi eftir hér.
Kristján Hreinsson.
Stjörnurnar okkar
loga allar svona skært
vegna myrkursins.
(Höf. ókunnur)
Elsku Gestur. Takk fyrir allt.
Takk fyrir að bjóða mér heim til
þín á Ægisíðuna þar sem þú
stundaðir reiðhjólaviðgerðir í
stofunni.
Takk fyrir að taka mig með þér
í Guðspekifélagið að heyra um
það sem gerist á öðrum tilveru-
stigum og borða brauðtertur á
eftir.
Takk fyrir að kenna mér að
hugleiða. Takk fyrir að segja mér
frá hælinu í Ameríku þar sem
fólkið sem reykir mentolsígarett-
ur endar þegar það er komið með
mentolsígarettubilun.
Takk fyrir að fræða mig um
sjúkdóminn sem þú last um í
Mogganum og þig minnti að héti
tunglið, tunglið taktu mig-sjúk-
dómur.
Takk fyrir að smygla rjóman-
um út úr Grímsbæ í jakkavasan-
um þínum þegar við vorum bæði
sérstaklega blönk og gera þannig
pastasósuna að veislumat.
Takk fyrir að segja mér fyrstur
manna að það að elska sjálfan sig
sé ekki það sama og að vera sjálfs-
elskur.
Takk fyrir örlætið. Takk fyrir
að dansa.
Takk fyrir að vera engum öðr-
um líkur og takk fyrir að vera vin-
ur minn.
Innilegar samúðarkveðjur til
dætra þinna Völu og Rakelar,
barnabarnanna þinna og allra
annarra sem þú elskaðir og elsk-
uðu þig.
Þín vinkona,
Laufey.