Fréttablaðið - 05.10.2019, Side 98
okkar allra
Sunnudagskvöld kl. 18.00
Stundin okkar er komin í nýjan búning og krakkarnir eru
við stjórnvölinn. Elsti sjónvarpsþáttur landsins – með
yngstu þáttarstjórnendurna.
Umsjón Erlen Ísabella Einarsdóttir og Lúkas Johansen.
Sunnudagskvöld kl. 21.20
Nýtt íslenskt gamandrama um Karen, hjónabands-
ráðgjafa og þriggja barna móður sem þarf að taka
erfiðar ákvarðanir þegar hún kemst að því að
eiginmaður hennar hefur verið henni ótrúr.
Þættirnir eru ekki við hæfi barna.
Die Kinder der
Toten eftir Kelly
Copper og Pavol
Liska.
Þessi forvitni
lega kvikmynda
aðlögun á lykil
verki skelegga
nóbelskáldsins
Elfriede Jelinek
er þögul hroll
vekja, unnin úr Super8 mm
arkívefni frá Alpahéraðinu Styríu,
æskuslóðum Jelinek. Ég hef heyrt
að leikstjórarnir hafi ekki einu
sinni lesið skáldsöguna – en hver
hefur svo sem gert það?
Space Dogs eftir
Levin Peter og
Elsu Kremser.
Hver man ekki
eftir Laiku, fyrsta
jarðlingnum
sem komst út í
geiminn? Rússar
sendu ýmsa sov
éska ferfætlinga
upp til himna og þessi harmræna
heimildarmynd rannsakar afdrif
afkomenda geimtíkurinnar góð
kunnu, sem var sjálf götuhundur í
Moskvuborg. Tilveran er sjaldnast
dans á rósum í Rússlandi, en hér
birtist hún frá sjónarhorni lægstu
peða ríkisins – sem fá þó fyrsta
flugmiðann til stjarnanna.
The Dead Don't
Die eftir Jim
Jarmusch.
RIFFvinurinn
Jarm usch hefur
gert misgóðar
myndir í seinni
tíð en alltaf for
vitnilegar. Hér er
komin stjörnum
prýdd uppvakningagamanmynd,
það er spurning hvort hann hafi
einhverju að bæta við allar zombí
myndirnar sem hafa gengið aftur
og aftur um kvikmyndahúsin. Iggy
Pop sem uppvakningur ætti að
réttlæta bíóferð, alla vega.
The Lighthouse
eftir Robert
Eggers.
Fyrri mynd
leikstjórans,
The Witch, dró
áhorfandann með
heljargreipum
inn í sögusviðið;
einangraða sveit
á NýjaEnglandi á tímum norna
ofsókna og púrítanisma. Marg
slungin mynd sem lét mann bíða
með óttasleginni eftirvæntingu
eftir næsta útspili sem er enn for
vitnilegra: svarthvít 35 mm filma,
Willem Dafoe og Robert Pattinson
ganga af göflunum sem vitaverðir
á afskekktri eyju, aftur á NýjaEng
landi.
Hvað ætlar þú að sjá á RIFF?
Haukur Valdimar
Pálsson
kvikmyndagerðarmaður
KVIKMYNDIR
End of Sentence
Leikstjórn: Elfar Aðalsteins
Aðalhlutverk: John Hawkes,
Logan Lerman, Sarah Bolger
Átta ár eru liðin síðan leikstjór-
inn Elfar Aðalsteins sýndi stutt-
myndina Sailcloth á Alþjóðlegu
kvikmyndahátíðinni í Reykjavík
og stóð uppi sem sigurvegari þegar
myndin var valin besta íslenska
stuttmyndin á hátíðinni. Þá hlaut
myndin Edduverðlaunin sem stutt-
mynd ársins 2012 auk þess sem hún
komst nærri því að fá tilnefningu til
BAFTA- og Óskarsverðlauna í sínum
flokki það sama ár.
Þar fyrir utan skartaði Sailcloth
sjálfum John heitnum Hurt sem er
nú aldeilis ekki ónýtt fyrir óþekkt-
an leikstjóra frá Eskifirði sem þarna
gaf afgerandi vísbendingu um að
hann ætti eftir að láta enn frekar að
sér kveða.
Elfar er aftur kominn heim og nú
með End of Sentence, kvikmynd í
fullri lengd, í farteskinu. Frumsýn-
ing hennar markaði upphaf RIFF í
ár en hún verður sýnd áfram eftir
að hátíðinni lýkur á sunnudags-
kvöld sem er hið besta mál og þeir
sem misstu af myndinni í hama-
ganginum ættu endilega að nýta
sér framlenginguna.
Engir kærleikar eru með Frank
Fogle og syni hans Sean og þeir vilja
í raun svo lítið hvor af öðrum vita að
þegar fjölskyldumóðirin hún Anna
verður undir í erfiðri og vonlítilli
baráttu við krabbamein bendir ekk-
ert til annars en að leiðir feðganna
skilji fyrir fullt og allt.
En Anna er ekki öll þar sem
hún er séð og snýr á þá Frank og
Sean með því að láta eiginmann-
inn lofa sér því að feðgarnir muni
fara saman frá Bandaríkjunum til
Írlands þangað sem hún á ættir að
rekja og dreifa ösku hennar þar.
Þvingaðir leggja smákrimminn
og tilfinningakreppta mannleysan
sem Frank er í augum sonar síns af
stað með því skilyrði að þeir þurfi
aldrei að hittast framar eftir að ósk
Önnu hef verið uppfyllt.
End of Sentence er vegamynd og
í raun frekar dæmigerð sem slík en
Hver vegur að heiman …
End of Sentence hvílir mest á leikurunum John Hawkes og Logan Lerman
sem gera feðgunum áttavilltu stórgóð skil undir styrkri leikstjórn Elfars.
einhvern veginn samt ekki. Kannski
vegna þess að hún er í senn alþjóð-
leg og svolítið íslensk og verður í
þessari innbyggðu þversögn að
notalegu og ljúfsáru ferðalagi.
Vegamyndir lúta ákveðnum lög-
málum þannig að Elfar og handrits-
höfundurinn eru svosem ekkert
að reyna að finna upp hjólið enda
þurfa þeir þess ekki þar sem Elfari
tekst að halda myndinni á réttum
vegarhelmingi frá upphafi til enda
en gætir þess að taka óvæntar
U-beygjur á réttum stöðum og fara
með feðgana í óvæntar áttir þannig
að saga þeirra er alltaf áhugaverð.
Leikstjórnin er ákaf lega sterk,
ekki síst þegar haft er í huga að
myndin er ákveðin frumraun hjá
Elfari. Þá fer hvergi milli mála að
hann hefur vandað mjög til verksins
þannig að fáa hnökra er að finna á
heildarmyndinni og það er frekar
kostur en hitt að hann daðrar á
köflum við frásagnarmáta glæpa-
og gamanmynda sem rúmast ágæt-
lega innan mannlega dramans sem
End of Sentence vissulega er.
Helstu leikarar standa sig prýði-
lega með John Hawkes fremstan
meðal jafningja í hlutverki föðurins
ráðvillta sem er einnig að afplána
þótt það sé á ólíkum forsendum en
tukthússlimurinn sonur hans.
Logan Lerman tekst ágætlega að
vekja samúð með þeim frekar þreyt-
andi unga manni sem hlýtur að vera
af þeirri kynslóð sem hefur fengið allt
fyrir ekki neitt og þakkar svo bara
fyrir sig með því að heimta meira.
Írska leikkonan Sarah Bolger er
síðan alveg sérlega sjarmerandi í
hlutverki ungrar konu sem verður
á vegi feðganna og er ekki öll þar
sem hún er séð. Hún vefur þeim
um fingur sér að hætti tálkvenda
rökkurmynda en kemur þeim þó
mögulega til nokkurs þroska sem
er auðvitað alveg nauðsynlegt í
vegamyndum þar sem reynslan á
leiðinni verður að vega þyngra en
áfangastaðurinn.
Þórarinn Þórarinsson
NIÐURSTAÐA: End of Sentence
er falleg og mannleg en um leið
grá glettin vegamynd sem sneiðir
hjá öllum hættulegustu holunum
og hraðahindrunum á þroskabraut
persónanna undir styrkri leik
stjórn Elfar Aðalsteins sem kemur
öllum heilum á áfangastað.
5 . O K T Ó B E R 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R58 L Í F I Ð ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
0
5
-1
0
-2
0
1
9
0
5
:1
1
F
B
1
0
4
s
_
P
0
9
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
9
5
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
0
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
1
0
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
3
F
3
-6
2
6
0
2
3
F
3
-6
1
2
4
2
3
F
3
-5
F
E
8
2
3
F
3
-5
E
A
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
7
A
F
B
1
0
4
s
_
4
_
1
0
_
2
0
1
9
C
M
Y
K