Fréttablaðið - 05.10.2019, Side 98

Fréttablaðið - 05.10.2019, Side 98
okkar allra Sunnudagskvöld kl. 18.00 Stundin okkar er komin í nýjan búning og krakkarnir eru við stjórnvölinn. Elsti sjónvarpsþáttur landsins – með yngstu þáttarstjórnendurna. Umsjón Erlen Ísabella Einarsdóttir og Lúkas Johansen. Sunnudagskvöld kl. 21.20 Nýtt íslenskt gamandrama um Karen, hjónabands- ráðgjafa og þriggja barna móður sem þarf að taka erfiðar ákvarðanir þegar hún kemst að því að eiginmaður hennar hefur verið henni ótrúr. Þættirnir eru ekki við hæfi barna. Die Kinder der Toten eftir Kelly Copper og Pavol Liska. Þessi forvitni­ lega kvikmynda­ aðlögun á lykil­ verki skelegga nóbelskáldsins Elfriede Jelinek er þögul hroll­ vekja, unnin úr Super­8 mm arkívefni frá Alpahéraðinu Styríu, æskuslóðum Jelinek. Ég hef heyrt að leikstjórarnir hafi ekki einu sinni lesið skáldsöguna – en hver hefur svo sem gert það? Space Dogs eftir Levin Peter og Elsu Kremser. Hver man ekki eftir Laiku, fyrsta jarðlingnum sem komst út í geiminn? Rússar sendu ýmsa sov­ éska ferfætlinga upp til himna og þessi harmræna heimildarmynd rannsakar afdrif afkomenda geimtíkurinnar góð­ kunnu, sem var sjálf götuhundur í Moskvuborg. Tilveran er sjaldnast dans á rósum í Rússlandi, en hér birtist hún frá sjónarhorni lægstu peða ríkisins – sem fá þó fyrsta flugmiðann til stjarnanna. The Dead Don't Die eftir Jim Jarmusch. RIFF­vinurinn Jarm usch hefur gert misgóðar myndir í seinni tíð en alltaf for­ vitnilegar. Hér er komin stjörnum prýdd uppvakningagamanmynd, það er spurning hvort hann hafi einhverju að bæta við allar zombí­ myndirnar sem hafa gengið aftur og aftur um kvikmyndahúsin. Iggy Pop sem uppvakningur ætti að réttlæta bíóferð, alla vega. The Lighthouse eftir Robert Eggers. Fyrri mynd leikstjórans, The Witch, dró áhorfandann með heljargreipum inn í sögusviðið; einangraða sveit á Nýja­Englandi á tímum norna­ ofsókna og púrítanisma. Marg­ slungin mynd sem lét mann bíða með óttasleginni eftirvæntingu eftir næsta útspili sem er enn for­ vitnilegra: svarthvít 35 mm filma, Willem Dafoe og Robert Pattinson ganga af göflunum sem vitaverðir á afskekktri eyju, aftur á Nýja­Eng­ landi. Hvað ætlar þú að sjá á RIFF? Haukur Valdimar Pálsson kvikmyndagerðarmaður KVIKMYNDIR End of Sentence Leikstjórn: Elfar Aðalsteins Aðalhlutverk: John Hawkes, Logan Lerman, Sarah Bolger Átta ár eru liðin síðan leikstjór- inn Elfar Aðalsteins sýndi stutt- myndina Sailcloth á Alþjóðlegu kvikmyndahátíðinni í Reykjavík og stóð uppi sem sigurvegari þegar myndin var valin besta íslenska stuttmyndin á hátíðinni. Þá hlaut myndin Edduverðlaunin sem stutt- mynd ársins 2012 auk þess sem hún komst nærri því að fá tilnefningu til BAFTA- og Óskarsverðlauna í sínum flokki það sama ár. Þar fyrir utan skartaði Sailcloth sjálfum John heitnum Hurt sem er nú aldeilis ekki ónýtt fyrir óþekkt- an leikstjóra frá Eskifirði sem þarna gaf afgerandi vísbendingu um að hann ætti eftir að láta enn frekar að sér kveða. Elfar er aftur kominn heim og nú með End of Sentence, kvikmynd í fullri lengd, í farteskinu. Frumsýn- ing hennar markaði upphaf RIFF í ár en hún verður sýnd áfram eftir að hátíðinni lýkur á sunnudags- kvöld sem er hið besta mál og þeir sem misstu af myndinni í hama- ganginum ættu endilega að nýta sér framlenginguna. Engir kærleikar eru með Frank Fogle og syni hans Sean og þeir vilja í raun svo lítið hvor af öðrum vita að þegar fjölskyldumóðirin hún Anna verður undir í erfiðri og vonlítilli baráttu við krabbamein bendir ekk- ert til annars en að leiðir feðganna skilji fyrir fullt og allt. En Anna er ekki öll þar sem hún er séð og snýr á þá Frank og Sean með því að láta eiginmann- inn lofa sér því að feðgarnir muni fara saman frá Bandaríkjunum til Írlands þangað sem hún á ættir að rekja og dreifa ösku hennar þar. Þvingaðir leggja smákrimminn og tilfinningakreppta mannleysan sem Frank er í augum sonar síns af stað með því skilyrði að þeir þurfi aldrei að hittast framar eftir að ósk Önnu hef verið uppfyllt. End of Sentence er vegamynd og í raun frekar dæmigerð sem slík en Hver vegur að heiman … End of Sentence hvílir mest á leikurunum John Hawkes og Logan Lerman sem gera feðgunum áttavilltu stórgóð skil undir styrkri leikstjórn Elfars. einhvern veginn samt ekki. Kannski vegna þess að hún er í senn alþjóð- leg og svolítið íslensk og verður í þessari innbyggðu þversögn að notalegu og ljúfsáru ferðalagi. Vegamyndir lúta ákveðnum lög- málum þannig að Elfar og handrits- höfundurinn eru svosem ekkert að reyna að finna upp hjólið enda þurfa þeir þess ekki þar sem Elfari tekst að halda myndinni á réttum vegarhelmingi frá upphafi til enda en gætir þess að taka óvæntar U-beygjur á réttum stöðum og fara með feðgana í óvæntar áttir þannig að saga þeirra er alltaf áhugaverð. Leikstjórnin er ákaf lega sterk, ekki síst þegar haft er í huga að myndin er ákveðin frumraun hjá Elfari. Þá fer hvergi milli mála að hann hefur vandað mjög til verksins þannig að fáa hnökra er að finna á heildarmyndinni og það er frekar kostur en hitt að hann daðrar á köflum við frásagnarmáta glæpa- og gamanmynda sem rúmast ágæt- lega innan mannlega dramans sem End of Sentence vissulega er. Helstu leikarar standa sig prýði- lega með John Hawkes fremstan meðal jafningja í hlutverki föðurins ráðvillta sem er einnig að afplána þótt það sé á ólíkum forsendum en tukthússlimurinn sonur hans. Logan Lerman tekst ágætlega að vekja samúð með þeim frekar þreyt- andi unga manni sem hlýtur að vera af þeirri kynslóð sem hefur fengið allt fyrir ekki neitt og þakkar svo bara fyrir sig með því að heimta meira. Írska leikkonan Sarah Bolger er síðan alveg sérlega sjarmerandi í hlutverki ungrar konu sem verður á vegi feðganna og er ekki öll þar sem hún er séð. Hún vefur þeim um fingur sér að hætti tálkvenda rökkurmynda en kemur þeim þó mögulega til nokkurs þroska sem er auðvitað alveg nauðsynlegt í vegamyndum þar sem reynslan á leiðinni verður að vega þyngra en áfangastaðurinn. Þórarinn Þórarinsson NIÐURSTAÐA: End of Sentence er falleg og mannleg en um leið grá glettin vegamynd sem sneiðir hjá öllum hættulegustu holunum og hraðahindrunum á þroskabraut persónanna undir styrkri leik­ stjórn Elfar Aðalsteins sem kemur öllum heilum á áfangastað. 5 . O K T Ó B E R 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R58 L Í F I Ð ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 0 5 -1 0 -2 0 1 9 0 5 :1 1 F B 1 0 4 s _ P 0 9 8 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 9 5 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 0 7 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 1 0 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 2 3 F 3 -6 2 6 0 2 3 F 3 -6 1 2 4 2 3 F 3 -5 F E 8 2 3 F 3 -5 E A C 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 7 A F B 1 0 4 s _ 4 _ 1 0 _ 2 0 1 9 C M Y K
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.