Skessuhorn - 28.01.2015, Síða 17

17MIÐVIKUDAGUR 28. JANÚAR 2015
Þótt veðurspáin væri ekki góð fyr­
ir síðustu helgi var nóg að gera hjá
þeim sem voru að beita og stúss­
ast í kringum útgerðina. Eða þann­
ig var það í Rifi þegar blaðamað­
ur Skessuhorns leit við í aðstöðu­
húsunum við höfnina síðastliðinn
fimmtudag. Hjá útgerð Tryggva
Eðvarðs SH, sem hefur átt aflamet
á nokkrum vertíðum, var annað
úthaldið að beita þennan daginn.
Ásbjörn Óttarsson framkvæmda­
stjóri fyrirtækisins var hins vegar
sem lionsfélagi farinn að undirbúa
kútmagakvöld, sem Lionsklúbbur
Nesþinga ásamt tveimur öðrum fé­
lögum stóð fyrir í Röstinni síðast­
liðið laugardagskvöld. Ásbjörn var
sem kunnugt er alþingismaður á
síðasta kjörtímabili en ákvað að því
loknu að draga sig í hlé frá þing­
störfum og stjórnmálum. Blaða­
manni Skessuhorns lék forvitni
á að vita hvernig Ásbirni líkaði
að vera kominn aftur í sitt gamla
starf í útgerðinni, eða hvort hon­
um langaði kannski á þingið aftur?
„Nei, það geri ég ekki þótt fjögur
árin á þinginu væru mjög lærdóms­
rík eftir 15 árin þar á undan í sveit­
arstjórnarmálum,“ sagði Ásbjörn.
Hann hló þegar blaðamaður spurði
hvort að réttara hefði kannski verið
að orða spurninguna, hvernig væri
að vera kominn aftur í almennilega
vinnu? Það vakti nefnilega mikla
athygli í umræðu um listamanna­
laun í þinginu að Ásbirni blöskr­
aði sá fjöldi sem þæði listamanna­
laun og taldi að fólk ætti nú frek­
ar að finna sér almennilega vinnu!
Hann sýndi síðan drenglyndi og
bað listamenn afsökunar á þessum
ummælum.
Kemst sjaldan á sjóinn
Ásbjörn kvaðst hafa átt um það að
velja ef hann ætlaði að halda áfram
á þingi að þurfa að selja fyrirtækið.
„Ég sá að þingmennskan fór ekki
saman við að eiga og reka fyrirtæki,
þingmannsstarfið er miklu stærra
en svo. Þótt fyrirtækið okkar sé
ekki stórt erum við þó að veita tíu
manns vinnu. Ég valdi því að koma
aftur til starfa í eigið fyrirtæki og sé
ekki eftir því. Hjartað slær í sjávar­
útveginum,“ sagði Ásbjörn. Spurð­
ur hvort að hann réri ennþá með
strákunum, sagði Ásbjörn að lít­
ið hafi verið um það, það væri nóg
annað að gera. „Ég komst í einn
róður í fyrra. Annars er tíðarfarið
búið að vera ansi strembið á þessari
vertíð, eilífar ógæftir og aflabrögð
ekki eins góð og undanfarin ár. Við
höfum þó verið að ná um hundrað
tonna afla á mánuði. Þennan mán­
uðinn erum við komnir með 80
tonn en í janúar í fyrra vorum við
með 160 tonn í janúar. Það er vika
eftir og kannski náum við að kom­
ast vel yfir hundrað tonnin í mán­
uðinum.“
Ferðuðust mikið í
kjördæmavikunum
Spurður frekar út í þingmennskuna
fyrir Norðurvesturkjördæmi á síð­
asta kjörtímabili sagði Ásbjörn að
það hefði vitaskuld ekki verið besti
tíminn sem hann kom inn á þing­
ið, allt í upplausn eftir hrunið og
síðan væri það alveg ljóst að kjör­
dæmið væri allt of stórt og ómögu­
legt að sinna því eins og þyrfti að
gera. „Auðvitað var ég stundum
með samviskubit vegna þess að ég
vildi gjarnan mæta á einhvern fund
eða viðburð í kjördæminu en ekki
hægt að koma því við. Við Einar
Kristinn vorum þó mjög dugleg­
ir að vísitera í kjördæmavikum sem
voru tvær yfir árið. Þá heimsótt­
um við öll byggðarlögin og fund­
uðum með fólki auk þess sem við
fórum í fyrirtækin á svæðinu og
hittum þar fjölda fólks. Þetta voru
mjög gagnlegar heimsóknir og oft
fengum við góðar ábendingar frá
fólki á þessum ferðalögum. Annars
er það ljóst í mínum huga að inni
í þinginu fer fram mikið starf sem
fólk gerir sér ekki grein fyrir. Þótt
umræðuhefðin sé eins og hún er og
blasir við fólki í gegnum fjölmiðla,
er samt góð samvinna og samstarf
milli flokka. Ég átti til dæmis gott
samstarf við fólk úr öllum flokkum,
eignaðist góða vini þvert á flokks­
línur og þannig er það með aðra
þingmenn.“
Frábær mannauður í
starfsliði þingsins
Ásbjörn sagði að það væri líka styrk­
ur að Alþingi hefði yfir mjög góðu
starfsfólki að ráða. „Það er mik­
ill mannauður sem þingið býr yfir,
sama hvert litið er, alls staðar frá­
bært starfsfólk. Þjónustulundin er
alveg frábær hjá starfsfólki þings­
ins. Ég orðaði það þannig að það
væri alveg sama hvaða vitleysu við
þingmenn bæðum þau að liðsinna
okkur með, öllu var tekið með brosi
á vor. Þótt starfsfólkið væri oft að
vinna í tímapressu svo sem nætur
og helgar við frágang nefndaálita
og skjala fyrir þinglok, þá var það
ekkert nema ljúfmennskan uppmál­
uð. Það verður bara með þakklæti
og gleði sem ég minnist þessa fjög­
urra ára í þinginu. Alþingi er góður
vinnustaður þótt ég hafi ákveðið að
láta þennan tíma duga,“ sagði Ás­
björn í þessu stutta spjalli sem hann
gaf sér áður en farið var að taka til
kútmagana og annað fiskmeti fyrir
veisluna miklu í Röstinni.
þá
Lögboðin samfélagsþjónusta er
starfrækt í Herdísarholti í Hval­
fjarðarsveit. Hjónin Gunnar Hlöð­
ver Tyrfingsson og Unnur Herdís
Ingólfsdóttir hafa um árabil starf­
rækt sambýli fyrir einstaklinga sem
eiga við geðfötlun að stríða. Fjórir
menn hafa átt sitt skjól hjá þeim í
allt að 17 ár og í Herdísarholti frá
árinu 2007 þegar hús þar voru tek­
in í notkun. Fólkið í Herdísarholti
hefur síðustu árin glímt við skort
á neysluvatni og vatnslaust hefur
verið þar í tæpt ár. Því hefur verið
bjargað með því að Gunnar Hlöð­
ver hefur ekið með þúsund tonna
tank á kerru og náð í vatn á Akra­
nes, um sex kílómetra leið, tvisvar
á dag. Fyrst á þvottaplönin með­
an þar var vatn að hafa en eftir að
tók að vetra og frysta hefur Her­
dísarholt fengið vatn frá Slökkvi­
liði Akraness og Hvalfjarðarsveitar.
Gunnar Hlöðver og Unnur Herdís
segja að þau hafi komið að lokuð­
um dyrum hjá sveitarfélaginu með
að fá vatnsveitu heim. Eftir því hafi
verið óskað bréfleiðis í júní síðast­
liðnum. „Það vantaði ekki að fólk
sýndi málinu áhuga fyrir kosningar
en síðan er eins og enginn vilji vita
að þessu,“ segja þau Gunnar Hlöð­
ver og Unnur Herdís. Þau telja að
með neysluvatnsleysinu sé verið að
brjóta á starfseminni í Herdísar­
holti og einstaklingunum sem þar
búa.
Bera fyrir sig
jafnræðisreglu
Sveitarstjórn Hvalfjarðarsveitar ber
fyrir sig jafnræðisreglu. Vatnsveita
Hvalafjarðarsveit útvegar neyslu­
vatn til þéttbýlisins á Hagamel og
á Grundartanga, en ekki til lögbýla
í sveitarfélaginu. Skúli Þórðarson
sveitarstjóri hefur gefið þau svör
að sveitarfélagið hafi ekki aðkomu
að lagningu hitaveitu á lögbýli eins
og Herdísarholt og með því væri
sveitarfélagið að veita slíkt for­
dæmi að það væri óvinnandi veg­
ur. Sviðsstjóri lögfræði­ og velferð­
arsviðs Sambands íslenskra sveitar­
félaga bendir á að samkvæmt lög­
um um vatnsveitu sveitarfélaga sé
þeim ekki skylt að starfrækja vatns­
veitu, en í dreifbýli sé sveitarstjórn
hins vegar heimilt að reka vatns­
veitur og leggja í framkvæmdir við
gerð hennar enda sýni rannsóknir
og kostnaðaráætlanir að hagkvæmt
sé að leggja veituna og reka hana.
Fólkið í Herdísarholti heldur því
hins vegar fram að það sé brot á
jafnræðisreglu að neysluvatn sé til
reiðu fyrir fólkið sem býr í þéttbýl­
inu í sveitarfélaginu en ekki í dreif­
býlinu. Og hreinlega mannrétt­
indabrot samkvæmt vatnalögum að
fólk hafi ekki neysluvatn. Vandræði
sé með neysluvatn víða í sveitinni
og það viðurkenni sveitarstjórn fús­
lega en bregðist ekki við því. „Þótt
ljósleiðarinn sé góður hefðum við
frekar viljað vatnsveitu,“ segja þau
Gunnar Hlöðver og Unnur Herdís
í Herdísarholti.
Geta komist í
lind frá OR
Þau í Herdísarholti segja að eft­
ir að hafa farið bónleið til búðar
bjóðist þeim að fá vatn frá lind sem
Orkuveita Reykjavíkur á í Akrafjalli
fyrir ofan bæinn Ós. Það yrði 2,5
kílómetra lögn og sú framkvæmd
kosti að minnsta kosti þrjár millj­
ónir króna. Þeir peningar séu ekki
handbærir. „Þetta er mjög erfitt og
tímafrekt að ná í vatn tvisvar á dag.
Við erum við það að gefast upp á
þessu,“ segja þau Gunnar og Unn­
ur. Sagan um vatnsskortinn í Her­
dísarholti segja þau langa og búið
sé að kosta miklu til að reyna að
finna lausn á honum. Til að byrja
með var fengið vatn úr lind í landi
býlisins sem þornaði upp á tveim­
ur þurrkasumrum. Þá var bor­
að eftir vatni en úr þeirri borholu
kom sjóblandað vatn. Í framhaldinu
var svo boruð önnur hola og vatn­
ið úr henni entist í eitt og hálf ár.
„Ég myndi óska eftir að fá þau við­
brögð frá sveitarstjórninni að hún
ætli að skoða vatnsmálin í sveitinni
en þau hef ég ekki fengið. Ég lýsi
eftir þeim,“ segir Gunnar Hlöðver
Tyrfingsson í Herdísarholti.
þá
Gunnar Hlöðver við þúsund lítra vatnstankinn sem hann keyrir með tvisvar á dag
á Akranesi til að ná í vatn.
Starfsemi sambýlis í Hvalfjarðarsveit í uppnámi vegna vatnsmála
Gunnar Hlöðver Tyrfingsson og Unnur Herdís Ingólfsdóttir í Herdísarholti.
Hús í Herdísarholti.
Sáttur í gamla starfinu og langar ekki á þing
Spjallað við Ásbjörn Óttarsson útgerðarmann í Rifi
Ingvi Hrafn Aðalsteinsson var í seinna beitningargenginu sem var að beita á
Tryggva Eðvarðs þennan daginn.
Ásbjörn Óttarsson í aðstöðuhúsi útgerðar sinnar í Rifi.