Skessuhorn - 18.11.2015, Blaðsíða 18

MIÐVIKUDAGUR 18. NÓVEMBER 201518
Við hornið á Suðurgötu og Skaga-
braut á Akranesi stendur stórt og
mikið hús. Það er hið glæsilegasta og
fengu íbúar þess hvatningarverðlaun
frá Akraneskaupstað fyrr á árinu,
þegar umhverfisviðurkenningar bæj-
arins voru veittar. Verðlaunin hlutu
þau vegna endurgerðar á húsinu og
lóðinni, sem þykir til fyrirmyndar.
Það eru hjónin Bjarney Þ Jóhannes-
dóttir og Sigurður V Haraldsson sem
eiga húsið við Suðurgötu 126. Húsið
er byggt 1935 en hjónin keyptu það
fyrir fimm árum og hafa þau gert það
upp bæði að innan og utan. Á efri
hæðinni búa hjónin, ásamt heim-
ilistíkinni Fjólu. Á neðri hæð húss-
ins rekur Bjarney fyrirtækið Heils-
an mín, þar sem boðið er upp á jóga-
og pilatestíma ásamt því að hægt er
að fara í einkatíma í bowenmeðferð
og höfuðbeina- og spjaldhryggsmeð-
ferð. Blaðamaður Skessuhorns kíkti í
heimsókn á Suðurgötuna og spjallaði
við Bjarneyju.
Nóg pláss fyrir alla
„Afi hans Sigga, Daníel Friðriks-
son byggði þetta hús. Hann var með
bifvélaverkstæði á tveimur hæðum
fyrstu árin, síðar bara á neðri hæð-
inni. Á efri hæðinni hefur svo ver-
ið allt mögulegt; líkamsræktar-
stöð, prjónaverkstofa fyrir nælon-
sokka, trésmíðaverkstæði og leik-
flokkurinn var hér um tíma,“ seg-
ir Bjarney. Hún segir þó aldrei hafa
verið búið áður á efri hæð hússins.
„Gömlu hjónin bjuggu alltaf í 50
fermetra íbúð niðri, sem við leigj-
um út í dag. En sá sem keypti hús-
ið á undan okkur var búinn að stika
það niður í tíu herbergi og ætlaði að
vera hér með gistiheimili,“ útskýrir
hún. Bjarney segir hjónin hafa valið
þetta hús vegna fjölskyldusögunnar
en einnig út af því að hana vantaði
aðstöðu fyrir jógakennsluna og bo-
wentímana. „Við byrjuðum á því að
laga neðri hæðina. Mesta vinnan þar
var í raun að brjóta niður alla þessa
veggi sem fyrri eigandi hafði reist.
Það var búið að gifsklæða og ein-
angra allt húsið þannig að það var
hellingur búinn, en samt alveg rosa-
lega mikið eftir,“ segir hún. Húsið
er feiknarstórt. Bjarney segir það
vera um 570 fermetra að stærð, fyrir
utan kindakofann sem stendur fyrir
aftan. „Það er æðislegt að hafa svona
mikið pláss. Það kom sér til dæm-
is vel þegar sonur minn flutti til Ís-
lands með fjölskylduna, þá gátu þau
verið hér um tíma og nóg pláss fyr-
ir alla,“ segir Bjarney. Hjónin voru
fjóra mánuði að taka húsið í gegn að
innan. Sigurður er verktaki og vinn-
ur við trésmíðar og er mjög hand-
laginn, að sögn Bjarneyjar. „Hann
getur og gerir allt, er alveg ótrúleg-
ur. En við fengum líka mikla hjálp,
frá foreldrum mínum, mömmu og
fósturpabba Sigga, Berta bróður
mínum, fjölskyldunni og Stebba.
Það er ekki sjálfgefið að fá svona
góða hjálp.“
Vill grænt svæði
í gryfjunni
Þetta er þó ekki í fyrsta sinn sem
ráðist er í framkvæmdir. Fyrsta hús-
ið sem Bjarney og Sigurður tóku í
gegn, jafnt að innan sem utan, var
Slotið svokallaða sem þau keyptu
ásamt elsta bróður Bjarneyjar og
mágkonu. „Það hús var alveg í rúst,
þannig að við keyptum eignina og
tókum hana í gegn. Það var svo leið-
inlegt að sjá þetta fallega hús grotna
niður. Við hjónin tókum Háteig 14
líka í gegn að innan og þar á undan
Melteig 6 - en nú er ég hætt! Mér
fannst þetta ofsalega gaman en nú
get ég ekki meir, er búin að fá nóg af
framkvæmdum,“ segir hún og hlær.
Hún segir þau hjónin hafa reynt að
halda húsinu við Suðurgötu 126
í upprunalegu horfi. „Svona eins
og hægt var. Til dæmis höfum við
haldið gluggunum í sömu stærð.
Við vildum halda útliti hússins að
mestu leyti, út af þessari sérstöku
sögu. Hurðin niðri er til dæmis á
sama stað og fyrsta innkeyrslan var
í húsið. Við héldum líka brekkunni,
þar sem keyrt var inn á efri hæðina,
hún er undir stiganum úti.“ Útsýnið
frá efri hæð hússins er ekki af verri
endanum. Vel sést til sjávar og yfir
Langasandinn. Bjarney lætur sig
dreyma um að Sementsreiturinn fái
fljótlega nýtt hlutverk, enda er hún
nánast með gryfjuna í bakgarðin-
um. Hún hefur ákveðnar hugmynd-
ir um það sem hún vildi sjá þar. „Ég
myndi vilja að hér yrði gert grænt
svæði. Það er ekkert útivistarsvæði í
miðbænum og það væri yndislegt ef
bærinn myndi gera það hér og tengja
það við Langasand. Þarna væri hægt
að grilla, spila minigolf og hafa gott
útivistarsvæði, það þyrfti ekki einu
sinni að taka vegginn,“ segir hún.
Er með bowen og jóga
Bjarney er sjálf jógakennari og bo-
wentæknir að mennt. Fyrir tíu árum
lærði hún bowentækni, sem hún
segir vera heildræna meðferð sem
fær líkamann til að lækna sig sjálf-
an. Hún lýsir meðferðinni þann-
ig að gerðar séu mjúkar hreyfing-
ar á vissa staði líkamans og að ein-
staklingurinn á bekknum nái djúpri
slökun. „Ég fór til Báru Jósepsdótt-
ur í bowentíma og hún hvatti mig
til að læra þetta. Ég sé ekki eftir því.
Þetta virkar fyrir allt mögulegt, er
gott fyrir ungbarnakveisu, ofvirkni,
streitu, hné og axlir svo eitthvað sé
nefnt.“ Þá kennir Bjarney rope-jóga
og hot-jóga, sem hún segir njóta
mikilla vinsælda. Sjálf lærði hún eft-
ir að hafa prófað að fara í nokkra
jógatíma. „Ég hafði verið hjá Ásu
Páls í jóga og svo stakk mágkona
mín upp á því að við færum saman
í þetta nám, sem við gerðum.“ Þetta
var árið 2004 og þarna lærði Bjarney
svokallað hatha-jóga, sem segja má
að sé hefðbundið jóga. „Það var það
eina sem var í boði á þessum tíma
og þess vegna lærði ég það. Í hatha-
jóga er farið í þetta hefðbundna,
svo sem öndun, stöður, teygjur og
slökun.“ Tveimur árum síðar bætti
Bjarney rope-jóganu við, þar sem
æfingarnar eru gerðar í bekkjum
og böndum. „Þannig nær maður til
dæmis að vinna með djúpvöðvana í
kviðnum. Hot-jóga er svipað í eðli
sínu og venjulegt jóga, að því und-
anskildu að salurinn er mjög heitur,
ég hita hann upp í 37 til 40 gráður.
Í hitanum nær maður dýpra í stöð-
urnar og svo svitnar fólk auðvitað
meira.“
Hot-jóga vinsælt
Bjarney segir töluverða aðsókn vera
í jógatímana. „Ég er allavega mjög
þakklát fyrir hvað þetta hefur gengið
vel. Hot-jóga sérstaklega, það er
mjög vinsælt.“ Hún segir jóga nán-
ast vera ávanabindandi, enda sé
hreyfingin mjög góð fyrir líkamann.
„Þetta er líka gott andlega. Þegar ég
byrjaði í þessu fann ég mun á mér á
allan hátt, bæði andlega og líkam-
lega. Sumir geta ekki hætt í þessu, en
fólk tekur alveg frí og kemur svo oft-
ast aftur. Ég sjálf vinn ekki yfir sum-
artímann og er farin að þrá að byrja
aftur þegar haustið nálgast.“ Bjarn-
ey segir æfingarnar góðar fyrir alla.
„Þetta er til dæmis mjög gott fyrir þá
sem eru stirðir. Ég var svo stirð þegar
ég byrjaði að ég gat ekki náð í stóru
tánna á mér,“ segir hún og hlær. „Það
eru mest konur sem skrá sig en það
koma alveg karlar líka og þeir þurfa
ekki síður á því að halda. Svo er gott
að í þessu er engin samkeppni - þú
ert bara að gera þetta fyrir sjálfan þig
og engan annan,“ bætir hún við. Hún
segir algengt að íþróttafólk þurfi al-
mennt að teygja vel en gefi sér oft
ekki nægilega góðan tíma til þess. Þá
geti jóga hjálpað. „Ég hef verið bæði
verið að taka fótboltastrákana úr ÍA í
tíma, golf- og sundkrakkana. Það eru
nokkrir strákar úr fótboltanum sem
koma reglulega, þeir finna að teygj-
urnar gera þeim gott.“
Á fjóra fótboltasyni
Þrátt fyrir að hafa ekki leikið knatt-
spyrnu sjálf þekkir Bjarney vel til í
fótboltanum. Hún á fjóra syni sem
allir hafa gerst atvinnumenn í knatt-
spyrnu og spilað með íslenska lands-
liðinu. Elstu synir hennar; Þórður,
Bjarni og Jóhannes Karl Guðjóns-
synir eru allir komnir heim aftur úr
atvinnumennskunni en sá yngsti,
Björn Bergmann Sigurðarson, spilar
nú með Wolverhamton á Englandi.
Hún segir að það hafi verið erfitt
að horfa á eftir þeim til útlanda í at-
vinnumennsku. „Það var sérstaklega
erfitt þegar þeir voru allir í burtu.
Svo þegar barnabörnin eru komin þá
er enn erfiðara að þeir búi úti. Einu
sinni voru þeir þrír í Belgíu í einu,
það auðveldaði aðeins að heimsækja
þá. Ég fór frekar minna út frekar en
hitt, þegar allir voru á sitthvorum
staðnum. Mér finnst alveg dásamlegt
að þrír eru komnir aftur heim,“ segir
hún brosandi.
Barnabörn Bjarneyjar eru orðin
tíu talsins og hefur fótboltabakterían
smitast í þau. „Af barnabörnunum
hafa allar stelpurnar farið í boltann
og allir strákarnir nema einn. Svo
veit maður ekki með þann yngsta,
hann er ekki farinn af stað enn þá.“
Þá eru þrjár af tengdadætrum Bjar-
neyjar fótboltastelpur, þannig að það
má með sanni segja að þetta sé sann-
kölluð fótboltafjölskylda. „Um tíma
var lífið bara fótbolti. Mamma he-
fur haft þá hefð að bjóða okkur öl-
lum í mat einu sinni í viku og hér
einu sinni var bara talað um fótbolta
út í gegn, en það hefur lagast,“ segir
Bjarney Jóhannesdóttir að endingu.
grþ
Gerðu gamalt bifreiðaverkstæði að fallegu húsi
Rætt við Bjarneyju Jóhannesdóttur á Akranesi um húsið, jógakennslu og sitthvað fleira
Bjarney með heimilishundinn Fjólu.
Unnið við endurgerð hússins að utan. Húsið við Suðurgötu 126 hefur tekið miklum breytingum, bæði að innan og utan.
Það þurfti að rífa niður nokkra veggi til að hægt væri að gera
jógasal á neðri hæðinni, enda hafði fyrri eigandi skipt eigninni
upp í fjölda herbergja.
Sigurður ásamt tveimur af hjálparhellunum að vinna við húsið.
Frá vinstri: Sigurður, Jóhannes og Berti.