Skessuhorn - 30.11.2016, Síða 22

MIÐVIKUDAGUR 30. NÓVEMBER 201622
„Það tekur tíma að ala upp börn-
in og skólakerfið er þannig að mik-
ið af okkar tíma fer í að ala börn-
in upp,“ segir Laufey Karlsdótt-
ir, kennari í Grundaskóla í samtali
við Skessuhorn. Hún segir að starf
kennarans hafi breyst mikið á síð-
ustu árum og það er af sem áður
var að starfið snúist eingöngu um
að kenna börnunum sitthvað eins
og fallbeygingar. „Við erum í lífs-
leikni daginn inn og daginn út. Við
erum í lífsleikni eftir frímínútur því
það kom eitthvað upp á þar og það
eru alls konar uppákomur sem þarf
að vinna úr.“
Breyttar áherslur
Laufey hefur verið kennari í
Grundaskóla síðan 1997, en hún
er ættuð úr Bolungavík. Hún byrj-
aði starfsferil sinn sem kennari í
heimavistarskólanum á Varmalandi
árið 1991 og leggur mikinn metnað
í starf sitt.
„Kennarastarfið hefur breyst al-
veg gríðarlega mikið,“ segir Lauf-
ey og tekur dæmi um nýjar kröfur
í skólakerfi sem á að vera fyrir alla.
Hún hafi útskrifast árið 1991 sem
kennari og síðan þá hafi bæst við
ótal nýir starfsmenn inn í skólana.
„Það þýðir að sumum nemendum
þarf að sinna í teymum. Hjálpin
sem við fáum við þá einstaklinga
sem standa höllum fæti kostar tíma
og við þurfum að hitta marga til
að gæta að hag eins barns.“ Laufey
bætir við að hún eigi í góðum sam-
skiptum við alla nemendur sína,
foreldra og samstarfsfólk og hún sé
ánægð í starfi sínu í Grundaskóla.
Annað þjóðfélag
Laufey verður tíðrætt um ábyrgð-
ina sem kennarar og foreldrar
bera gagnvart börnum. Samfélagið
hafi breyst mikið með tæknibylt-
ingunni og samfélagið sé allt ann-
að en það var fyrir tuttugu árum.
„Mér finnst ósanngjarnt þegar tal-
að er um að börn séu agalaus og þau
séu svona og hinsegin. Mér finnst
þau ekki sett í samhengi við sam-
félagið, þetta samfélag er bara aga-
laust,“ segir Laufey og bendir á at-
burði í kringum Búsáhaldabylt-
inguna. Hún nefnir samskiptaörð-
ugleika og umræðuhefðina á netinu.
„Fólk leyfir sér alls konar dónaskap
á netmiðlum og þar pössum við að
börnin komist ekki nálægt, því þar
er munnsöfnuðurinn.“
Fullorðið fólk þarf að vera fyrir-
myndir og Laufey tekur dæmi um
lestrarkunnáttu barna. „Það þarf
eitthvað að skoða þetta. Það eru
ekki bara allt í einu ólæs börn árið
2016 og skólakerfinu um að kenna.
Þetta er miklu stærra mál og það
skortir fyrirmyndir heimafyrir.“
Laufey er í forsvari fyrir „Uppeldi
til ábyrgðar“ sem er aga- og uppeld-
isstefna sem Grundaskóli notar. „Ég
vil taka það út í þjóðfélagið, að hver
og einn beri ábyrgð á sjálfum sér og
sé besta útgáfan af sjálfum sér sem
einstaklingi í þjóðfélaginu.“
Álagsstarf á tímamótum
Laufey segir að kennarastarfið sé
gríðarlega mikið álagsstarf og sjálf
hafi hún þurft að glíma við mikil
veikindi sem hún meðal annars rek-
ur til álags í starfi. Hún missti rödd-
ina í eitt og hálft ár og var frá vinnu
allan þann tíma. „Ég hafði enga
rödd og hún er viðkvæm í mér
röddin. Þetta er mitt aðal vinnu-
tæki. Ég var með miklar bólgur
og lungnabólgu og svo sit ég uppi
með asma.“
Hún segir að hún leggi sig mik-
ið fram í starfinu og sé metnaðar-
fullur kennari. Því hafi hún geng-
ið aðeins of nærri sér. „Maður vill
vinna með börnunum og maður
kemur skólanum sínum í smá klípu
ef maður er veikur og gengur því
ansi nærri sjálfum sér.“ Aðspurð
segist hún varla geta hugsað sér að
hefja vinnu á öðrum vettvangi, þótt
hugmyndin hafi hvarflað að henni
í mestu veikindunum. „Mér finnst
kennarastarfið svo skemmtilegt og
mér finnst svo gefandi að vinna
með börnum, en ég vil fá mann-
sæmandi laun,“ segir hún og legg-
ur áherslu á orð sín.
„Ég er mjög ánægð í starfi,
ég vinn á góðum vinnustað sem
Grundaskóli er og vinn metnað-
arfullt starf.“ Það er þó greinilegt
að nýleg kjarabarátta kennara er
henni ofarlega í huga. „Mér finnst
að við sem stétt eigum að standa
saman,“ segir Laufey en bætir við
að hún vilji ekki líta á kennara sem
fórnarlömb, né sig sjálfa. „Ég vil
hærri laun fyrir menntunina, fyrir
reynsluna og fyrir fagleg störf. Mér
finnst þetta svo eðlilegt mál.“
klj
Allt aðrar kröfur til kennara í dag en fyrir tuttugu árum
-Rætt við Laufeyju Karlsdóttur kennara í Grundaskóla á Akranesi
Laufey er ánægð í starfi sem kennari en segir að það sé mikið álagsstarf.
Sannkölluð jólastemning er komin
á Bókasafn Akraness. Jólabækurnar
eru komnar úr dvala og prýða hverja
hilluna á fætur annarri, jólabókaflóð
útgefenda er að skila sér inn á safn-
ið og fjöldi nýrra titla kominn í út-
leigu. Þá hefur safnið verið skreytt
hátt og lágt, líkt og undanfarin ár.
Að vanda er mikill metnaður lagð-
ur í jólaskreytingarnar á safninu og
eru það þær Erla Dís Sigurjónsdótt-
ir og Gerður Jóhanna Jóhannsdóttir
sem eiga veg og vanda að skrautinu
sem nýtur sín vel á safninu. Þetta er
fjórða árið í röð sem safnið er skreytt
á þennan hátt og að sögn Gerðar er
efnið ýmist endurnýtt eða beint úr
náttúrunni. „Við erum í samstarfi
við Búkollu og hér er ekkert eða lít-
ið sem ekkert keypt. Þetta kemur allt
úr náttúrunni, Búkollu eða úr okkar
fórum,“ segir hún.
Miðvikudaginn 7. desember næst-
komandi mun Erla Dís bjóða upp á
sýnikennslu á pappírsföndri á bóka-
safninu, á milli klukkan 15 og 17.
grþ
Fallega skreytt á Bókasafni Akraness
Gamlar bækur má nýta í ýmiskonar fallegt jólaskraut.Þær Erla Dís og Gerður leggja mikinn metnað í jólaskrautið og augljóst að Erla
Dís er algjör snillingur með pappírinn.
Jólalegt trjádrumbaþorp hefur risið í horninu á
bókasafninu.
Jólatré úr gömlum og fallegum jólakortum úr
fórum bókasafnsins.
Þessi krúttlegi snjókarl fékk heimili í krukku sem stendur á
einni bókahillunni.