Skessuhorn


Skessuhorn - 01.11.2017, Síða 20

Skessuhorn - 01.11.2017, Síða 20
MIÐVIKUDAGUR 1. NÓVEMBER 201720 Ábúendur á bænum Hallkelsstaða- hlíð í Hnappadal hafa mörg járn í eldinum. Þar er sauðfjárbúskapur, um 700 vetrarfóðraðar ær, en einn- ig er þar töluverð hrossarækt og unn- ið við tamningar meira og minna all- an ársins hring. Einnig er þar ferða- þjónusta. Þar er rekið lítið tjaldsvæði og seld veiðileyfi í Hlíðarvatn neð- an við bæinn. Hlíðarvatn er eitt fárra vatna á landinu þar sem veiðist urriði og bleikja og aldrei hefur verið sleppt seiðum í. Á bænum er einnig hesta- leiga, þar sem tekið er á móti einstak- lingum og litlum hópum, þeim boð- ið á bak og farið í stutta reiðtúra. Um þessar mundir er verið að styrkja stoðir hrossaræktar og ferða- mennsku í Hallkelsstaðahlíð enn frekar. Verið er að byggja 20x45 metra reiðhöll og stefnt er að því að reisa tvö lítil sumarhús, sem verða leigð út til gistingar, fyrir næstu ferðamannavertíð. Í Hallkelsstaða- hlíð búa Sigrún Ólafsdóttir, bóndi og tamningamaður og Skúli Lárus Skúlason, bóndi og húsasmíðameist- ari. Fjölskylda Sigrúnar hefur búið á bænum í árhundruð og tvö af móð- ursystkinum hennar, Sveinbjörn og Anna Júlía Hallsbörn, búa þar enn í öðru íbúðarhúsinu komin fast að áttræðu og níræðu. Þá býr einnig í Hallkelsstaðahlíð sonur Sigrúnar og Skúla, Guðmundur Margeir, reið- kennari og tamningamaður, ásamt Brá Atladóttur kærustu sinni sem þarf reyndar að hafa annan fótinn í Reykjavík um þessar mundir á með- an hún lýkur námi sínu í hjúkrun. Skessuhorn hitti mæðginin Sig- rúnu og Mumma að máli síðastlið- inn fimmtudag og ræddi við þau um framkvæmdir í Hallkelsstaðahlíð. Skapa fjölskyldunni atvinnu „Þessari uppbyggingu er fyrst og fremst ætlað að gera fjölskyldunni kleift að vera hér í Hallkelsstaða- hlíð um ókomna tíð,“ segir Sig- rún. „Mummi starfar að stærstum hluta við reiðkennslu, bæði hérlend- is og erlendis og síðan við tamning- ar og þjálfun hér heima. Ég og Skúli störfum við búskap og tamning- ar. Sauðfjárræktin gefur ekki mik- ið í aðra hönd um þessar mundir og því varð að gera eitthvað og bygg- ing reiðskemmunnar er hluti af því að skapa fjölskyldunni frekari at- vinnu. Með henni fáum við frábæra aðstöðu til þjálfunar hrossa og reið- kennslu,“ bætir hún við. „Síðan ligg- ur fyrir að reisa tvö lítil hús niðri við vatnið, smá spöl frá bænum. Hug- myndin er að fólk geti keypt sér þar gistingu og fengið að vera út af fyr- ir sig. Við munum bjóða þjónustu sem fólk getur þegið ef því hentar, en fengið að vera alveg í út af fyrir sig ef það vill,“ segir Sigrún. „Það má síðan tengja húsin við hrossaræktina að því leyti að fólk sem kemur til að skoða hross og kaupa getur þá tekið sér heila helgi eða jafnvel viku í það. Farið á bak á hverjum degi, fengið að kynnast hrossunum aðeins og gist í húsunum á meðan,“ bætir Mummi við. „Mér hefur einmitt fundist vera að færast í aukana að fólk sem kemur hingað til lands sé að leita eftir ein- hvers konar heildarupplifun, hvort sem það eru ferðamenn eða erlend- ir hestamenn sem koma til að kaupa hross,“ segir Sigrún. Hafa tamið yfir tvö þúsund hross Hrossaræktin í Hallkelsstaðahlíð er töluverð og tamningastöð hefur ver- ið starfrækt þar síðan 1992. Mæðgin- in segja að þau fái milli fimm og tíu folöld á ári og temja fjöldan allan af hrossum. „Við reynum að nota hák- lassa stóðhesta og vel dæmdar mer- ar í okkar ræktun. Hingað koma síð- an í tamningu nokkrir tugir á ári frá öðrum og að auki eru það svo hross frá okkur. Í fyrra náðum við einmitt þeim áfanga að temja tvö þúsundasta hrossið frá upphafi,“ segir Sigrún og brosir. Hún segir tamningar hafa færst í aukana undanfarin ár. „Nú er orðinn töluvert mikill fjöldi fólks sem hefur atvinnu af hestum allt árið um kring. Margir tengja það við ferða- þjónustu og það höfum við einnig gert. Við gerum út á stutta túra en höfum líka farið lengri ferðir við sér- stök tilefni,“ segir hún. „Megin uppi- staðan í hestaferðunum er persónu- leg þjónusta við fjölskyldur og mjög litla hópa sem vilja fara stutta túra, einn og hálfan klukkutíma í mesta lagi, og vera í friði á meðan,“ bætir Mummi við. „En allir túrarnir hefjast á örstuttri kennslu, sama hvort gest- irnir segjast vera vanir eða ekki. Þeir sem eru vanir fá þá aðeins tækifæri til að kynnast hestinum sínum og þeir sem eru óvanir fá grundvallarleið- sögn. Það er fyrst og fremst öryggis- ins vegna, það gengur ekki að hleypa fólki á bak án þess að það viti hvernig á að beygja eða stoppa hestinn,“ segja mæðginin. Byggt meðfram bústörfum Fyrsta skóflustungan að nýrri reiðhöll í Hallkelsstaðahlíð var tekin í vor, 12. maí, og gengur smíðin vel. „Miðað við það að við erum að byggja þetta sjálf með aðstoð vina og vandamanna þá myndi ég segja að þetta rokgangi. Pabbi er meistarinn að húsinu og það er byggt meðfram öllum öðrum bú- störfum,“ segir Mummi. „Það voru langir dagar þegar bæði var heyskap- ur og tamningar á fullu auk bygging- arframkvæmda,“ bætir Sigrún við. „En við höfum verið svo heppin að njóta velvilja og góðrar aðstoðar hjá vinum, fjölskyldu og sveitungum, það er ómetanlegt,“ segja þau. Þegar reiðhöllin verður risin er stefnt að því að reisa tengibygg- ingu milli hennar og hesthússins. „Að sjálfsögðu vonum við að nýt- ingin á reiðhöllinni verði sem best. Við sjáum fyrir okkur að geta tam- ið þarna allan ársins hring við bestu mögulegu aðstæður, en líka halda námskeið og sinna reiðkennslu,“ segja þau. „Síðan er von okkar að fólk á svæðinu og allir sem vilja nýti sér höllina, það er meira en velkom- ið. Nóg er plássið. Um það bil 95% af hestamönnum er hobbýfólk sem stundar hestamennskuna eingöngu ánægjunnar vegna. Þeim er að sjálf- sögðu velkomið að koma hingað með hrossin sín og fá að ríða út í höllinni að vetrinum. Frábær aðstaða er ekki aðeins fyrir þá sem ætla að keppa í hestaíþróttum, hún á að nýt- ast öllum,“ segir Mummi. „Við gæt- um jafnvel boðið þeim sem ekki eiga greiðan aðgang að hesthúsi að leigja þeim pláss í húsunum okkar og hugs- að um hestinn fyrir þá. Þeir gætu síð- an komið á kvöldin eða um helgar og farið á bak í reiðhöllinni,“ segir Sig- rún. „Þá mun þetta gefa okkur kost á mjög fjölbreyttu námskeiðahaldi og höllin er það stór að hún verður lögleg til próftöku í knapamerkjum,“ bætir hún við. Stefnan sett á desember Aðspurð segjast þau setja stefnuna á að geta byrjað að þjálfa og temja hross í nýju reiðhöllinni í desemb- er. „Núna er verið að bíða veðurs til að geta lokað höllinni. Það er næst- um alltaf logn hér í Hnappadalnum en ekki núna og þess vegna verðum við að bíða róleg,“ segir Sigrún létt í bragði. „Ef allt gengur eftir ættum við að geta byrjað að nota höllina í desember,“ segir Mummi en bætir því við að þau vilji vanda til verka og muni því ekki keppast að því að halda einhverri tímaáætlun. „Það gildir það sama í þessu og í tamningunum og öllu öðru. Ef maður vandar sig í grunninn þá verður eftirleikurinn auðveldur. Auðvitað getum við ekki beðið eftir að ljúka framkvæmdum og komast inn í reiðhöllina, en við viljum gera þetta vel,“ segir Sigrún. „Allt saman snýst þetta um að skapa okkur atvinnu til að geta búið hér. Ég og Brá kærastan mín viljum gjarnan búa hér til framtíðar, eins og mamma og pabbi, en þá liggur fyrir að við þurfum öll að hafa einhverja atvinnu. Vonandi verður þetta meira en nóg fyrir okkur og best væri ef þetta gæti skapað enn fleirum hér í sveitin at- vinnu og stutt við frekari uppbygg- ingu á svæðinu,“ segir Mummi. „Við erum öll í sama liðinu og viljum sjá sveitina blómstra,“ segja Sigrún og Mummi að endingu. kgk Mikil uppbygging í Hallkelsstaðahlíð um þessar mundir Reiðhöll í byggingu og stefnt að því að reisa tvö sumarhús Skúli Lárus Skúlason, Sigrún Ólafsdóttir og Guðmundur Margeir Skúlason, ábúendur í Hallkelsstaðahlíð, ásamt þeim Hrann- ari Magnússyni og Aðalsteini Maroni Árnasyni, sem unnu með þeim við smíði reiðhallarinnar þegar blaðamann bar að garði. Guðmundur ásamt Brá Atladóttur, kærustu sinni, í Vörðufellsrétt á Skógarströnd. Ljósm. úr safni Sigrúnar Ólafsdóttur. Sigrún tók fyrstu skóflustunguna að nýju reiðhöllinni 12. maí síðastliðinn. Ljósm. úr safni Sigrúnar Ólafsdóttur. Skúli mundar sögina. Þar sem blaðamaður ók afleggjarann heim að Hallkels- staðahlíð mætti honum stóð marga fallegra hrossa. Stóðst hann ekki mátið að taka mynd af einu þeirra. Síðustu þaksperrurnar komnar á sinn stað.

x

Skessuhorn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.