Fréttablaðið - 19.01.2019, Blaðsíða 16

ÚTGÁFUFÉLAG: Torg ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Einar Þór Sverrisson FORSTJÓRI: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir ÚTGEFANDI: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is
RITSTJÓRAR: Kjartan Hreinn Njálssson kjartanh@frettabladid.is, Ólöf Skaftadóttir olof@frettabladid.is, MARKAÐURINN: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is FRÉTTABLAÐIÐ.IS: Sunna Karen Sigurþórsdóttir sunnak@frettabladid.is.
Fréttablaðið kemur út í 85.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum
án endurgjalds. ISSN 1670-3871 FRÉTTABLAÐIÐ Kalkofnsvegur 2, 101 Reykjavík Sími: 550 5000, ritstjorn@frettabladid.is HELGARBLAÐ: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is
MENNING: Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrunb@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Anton Brink anton@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is
Gunnar
Kristín
Þorsteinsdóttir
kristin@frettabladid.is
Mín skoðun Sif Sigmarsdóttir

Er nema von
að slík óvissa
ríki þegar
sjálft þingið
veit ekki í
hvorn fótinn
það á að
stíga?
Save 50-70% on Dental Treatment
in Hungary
Your Specialist in Dental Tourism
Special winter oers!*
*for more informations, don’t
hesitate to contact us:
0036 70 942 9573
info@fedaszdental.hu
Vinkona mín hér í London vandi dóttur sína af bleiu ekki alls fyrir löngu. Nýverið eignaðist vin-konan son. Breytt heimsmynd fór fyrir brjóstið á
þeirri stuttu. Hún var ekki lengur þungamiðja veraldar-
innar heldur hafði móðir hennar nú öðrum hnöppum að
hneppa – aðra rassa að skeina.
Vinkona mín sat í sófanum og gaf syni sínum brjóst
þegar dóttirin bar upp kröfu: „Mamma, komdu að leika
við mig.“
„Ekki strax. Litli bróðir er að borða.“
Málamiðlun var óásættanleg. Sú stutta dró sig í keng,
varð eldrauð í framan og með kreppta hnefa kúkaði hún
í buxurnar.
Margra vikna herferð var hafin. Í hvert sinn sem móð-
irin brást ekki við óskum stúlkunnar strax gerði sú yngri
í brækurnar.
Eitt sinn voru móðir og börn stödd úti á róló. Stelpan
klifraði upp þriggja metra langa rennibraut á meðan
mamman sat á bekk og gaf bróður hennar brjóst.
„Mamma, komdu að renna með mér,“ hrópaði stelpan
þar sem hún stóð efst í rennibrautinni.
„Ekki strax.“
Það þurfti ekki að spyrja að því. Sú stutta dró sig í keng.
Mamman vissi samstundis hvaða skilaboð biðu hennar í
brókum dótturinnar. En dóttirin hafði fleira til málanna
að leggja. Hún settist niður. Því næst þaut hún niður
rennibrautina á rassinum. Eftir endilangri brautinni lá
þriggja metra löng skán.
Móðirin rauk upp. Skömmustuleg skreið hún eftir
rennibrautinni og þurrkaði burt ummerki óánægju dóttur
sinnar með blautþurrkum á meðan róló-gestir horfðu á.
Dóttir vinkonu minnar er ekki sú eina hér í Bretlandi
sem situr í skítnum.
Corbyn með matvinnsluvél
Brexit-raunir Breta náðu hámarki í vikunni. Útgöngu-
samningur Theresu May var kolfelldur í breska þinginu.
Bretar eru í djúpum skít.
Útganga Breta úr Evrópusambandinu er einn sjálf-
hverfasti gjörningur síðan Narkissos sá spegilmynd sína
í vatnsfleti og varð svo ástfanginn að hann sat og glápti á
sjálfan sig uns hann veslaðist upp og dó. Þetta hófst allt á
því að veikgeðja leiðtogar Breska íhaldsflokksins lofuðu
þjóðaratkvæðagreiðslu til að verja eigið fylgi gegn upp-
gangi and-Evrópuflokksins UKIP. Og enn snýst Brexit
um Íhaldsflokkinn. Furðufugla-armur flokksins heimtar
„hart Brexit“ og leiðir heila þjóð, blindur eftir áratuga
langt hugmyndafræðilegt runk, fram af klettabrún sem
hann lofar að endi í háttvísum Downton Abbey þætti.
Ekki er stjórnarandstaðan minna upptekin af eigin
spegilmynd. Jeremy Corbyn, leiðtogi Verkamannaflokks-
ins, heldur að hann sé staddur í sögunni um Salómon
konung sem tekur á móti tveimur konum er báðar segj-
ast vera móðir sama barns. Þegar konungur, til að kanna
móðurást kvennanna, leggur til að hann höggvi barnið
í tvennt réttir Corbyn kóngi matvinnsluvél: „Gerðu það
sem þú vilt við þetta barn svo lengi sem boðað verður
til kosninga.“ Evrópusinnar allra flokka sparka loks víg-
reifir í spilaborgina hrópandi „rasistar, rasistar“, á barmi
þess að tryggja að niðurstaða þjóðaratkvæðagreiðslunnar
verði hunsuð. Í leiðinni renna þeir stoðum undir þá
kenningu að allt það fólk sem sagðist hafa kosið Brexit
vegna þess að því fannst það utangátta í samfélagi sem
stýrt er af alls ráðandi elítu, sama hvernig kosningar fara,
var kannski ekki haldið ofsóknaræði eftir allt saman.
Veröld sem aldrei var
Dóttir vinkonu minnar kúkaði í buxurnar í baráttu fyrir
fortíð sem aldrei var og framtíð sem aldrei yrði; veröld
þar sem sólin og móðir hennar snerust kringum hana
eina. Það skipti ekki máli þótt allir sætu í skítnum – hún
sjálf, móðir hennar, hinir krakkarnir á rólónum. Óþæg-
indin voru ásættanleg fórn fyrir ástina á eigin spegil-
mynd.
Stjórnmálamenn Bretlands eru eins og smábarn sem
kúkar á sig. Þeir munu sitja með okkur hinum í skítnum.
En þeir eru of uppteknir við að dást að eigin spegilmynd
til að taka eftir því.
Sú stutta er komin aftur í bleiu. Ef aðeins væri hægt að
setja stjórnmálamenn í bleiu.
Þriggja metra skítaskán
Vandræðagangur bresku ríkisstjórnar-innar í Brexit-málinu virðist engan enda ætla að taka. Þingið felldi í vikunni Brexit-samkomulag May forsætisráðherra, en um var að ræða
stærsta ósigur sitjandi ríkisstjórnar frá árinu 1924.
Jeremy Corbyn, leiðtogi stjórnarandstöðunnar,
boðaði í kjölfarið vantrauststillögu sem einnig var
felld.
Staðan er því í meira lagi óljós. Þrátt fyrir þungan
skell May í Brexit-kosningunni nýtur hún stuðn-
ings meirihluta þingsins. Hvert skal haldið þá?
Einungis örfáar vikur eru þar til frestur Breta
til útgöngu rennur út nú í lok mars. Sennilegast
hlýtur þó að vera að Evrópusambandið framlengi
frestinn og gefi þannig Bretum færi á að ná bæri-
legri lendingu. Að minnsta kosti virðist ríflegur
meirihluti fyrir því í breska þinginu, og meðal
ráðamanna í Evrópu, að útgöngu án samnings beri
að forðast með öllum tiltækum ráðum.
Vandi Breta krystallast í þeirri staðreynd að
þrátt fyrir útreið samningsins í þinginu varði
þingheimur May vantrausti. Er nema von að slík
óvissa ríki þegar sjálft þingið veit ekki í hvorn
fótinn það á að stíga.
Enginn leiðtogi sem leitt gæti þjóðina út úr
þessum ógöngum virðist í sjónmáli í Bretlandi. Þeir
sem fóru fremstir í baráttunni fyrir útgöngu eru
rúnir trausti, og ekki að sjá að neinn sé þar augljós-
lega fremstur meðal jafningja. Michael Gove virðist
orðinn dyggur stuðningsmaður May, og Boris
Johnson hefur sagt af sér sem utanríkisráðherra,
auk þess að hafa komið sér í margvíslegt klandur
með orðum sínum og gjörðum. Jacob Rees-Mogg
líkist frekar karakter úr bók eftir Charles Dickens
en leiðtoga stjórnmálaflokks á 21. öldinni.
Þá komum við að Jeremy Corbyn, leiðtoga
Verkamannaflokksins, sem er sósíalistaforingi af
gamla skólanum. Honum hefur ekki tekist að nýta
sér vandræðagang May sem skyldi og heyktist
vikum saman við að bera fram vantrauststillögu.
Loksins þegar hún kom fram var hún felld örugg-
lega.
Nú gera kunnugir því skóna að síðasta hálmstrá
Corbyns til að snúa stöðunni sér í hag sé að breyta
um kúrs og leggja beinlínis til að ný þjóðar-
atkvæðagreiðsla verði haldin um útgöngu Breta.
Líklegt er að Corbyn þyrfti að halda fyrir vit sér
ef svo færi enda er hann enginn stuðningsmaður
Evrópusambandsins.
Ljóst er þó að eitthvað þarf til að höggva á hnút-
inn. Kannanir sýna að andstaða eykst í Bretlandi
við útgöngu, en þær benda nú til að 16% fleiri
vilji vera áfram í Evrópusambandinu. Því skal líka
haldið til haga að nú, rúmum tveimur árum eftir
að þjóðaratkvæðagreiðslan fór fram, liggur betur
fyrir hvað felst í útgöngu. Kjósendur fengju því
tækifæri til að gera upp hug sinn á grundvelli stað-
reynda, en ekki stóryrða eins og sumarið 2016.
Lýst er eftir leiðtoga.
Lýst eftir leiðtoga
1 9 . J A N Ú A R 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R16 S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
SKOÐUN