Morgunblaðið - Sunnudagur - 27.10.2019, Page 24

Hjónin Lilja Björk og GuðmundurMagni voru með allra fyrstu íbú-um í Foldahverfinu í Grafarvogi
og hafa búið á sama stað í þrjátíu og fimm
ár. Guðmundur vinnur við viðhald í Hörpu
og nálgast óðfluga 67 ára aldurinn en kona
hans Lilja, leikskólakennari, er einu ári
yngri. Í Grafarvogi ólu þau upp börn sín
fjögur og þegar þau voru að nálgast fertugt
gafst loks tími fyrir áhugamál. Um leið og
ungarnir voru flognir úr hreiðrinu reimuðu
þau á sig hlaupaskóna og héldu af stað. Þau
höfðu þá aldrei stundað hlaup en byrjuðu
strax í hlaupahópi Grafarvogs, sem heitir
nú hlaupahópur Fjölnis. Það var árið 1995
og hafa þau hlaupið meira og minna síðan.
Þau fundu sig vel í hlaupinu og áður en
varði lá leiðin í maraþon. Það átti eftir að
vinda upp á sig svo um munar.
„Það stóð aldrei til að taka þátt í mara-
þoni,“ segir Guðmundur og brosir.
„Við höfum eignast mikið af vinum í
hlaupahópnum og ferðast víða um heim
með hluta hópsins. Við höfum farið bæði í
göngu- og hjólaferðir og farið í stórar
hlaupaferðir, til dæmis til London, New
York og Berlínar en í þeim ferðum voru um
sextíu, sjötíu manns,“ segir Guðmundur og
bætir við að þau hafi einnig ferðast bæði til
Perú og Víetnam svo eitthvað sé nefnt.
Hlaupið í 3.700 metra hæð
Fimm árum eftir að hjónin fóru fyrst út að
hlaupa í hverfinu tóku þau þátt í sínu fyrsta
stóra hlaupi og var þá hlaupið hálft mara-
þon yfir Eyrarsundsbrúna.
„Mitt fyrsta heila maraþon var á Mý-
vatni 2001 og svo fórum við til London
2002,“ segir Guðmundur.
Þegar þarna var komið hafði hlaupabakt-
erían tekið sér bólsetu í hjónunum svo um
munaði. Þau tóku því næst þátt í New
York-maraþoni sem var að vonum fjöl-
mennt.
„Ég kann nú betur við mig í fámennum
hlaupum eins og á Mývatni,“ segir Guð-
mundur og hlær.
„Næst kom Berlín og svo árið 2008 hlup-
um við í Boston, Frankfurt og svo Tíbet.
Þar var hlaupið í 3.700 metra hæð í stafa-
logni og þrjátíu stiga hita. Þarna var 30%
minna súrefni en maður er vanur,“ segir
hann.
„Þetta var rólegt hlaup, það var ekkert
annað hægt. Við vorum þarna uppi í fjöll-
unum Indlandsmegin. Þetta er kallað Litla-
Tíbet,“ segir Lilja og segir ferðina hafa
verið mikla upplifun.
Þau hjón mæta á allar æfingar hjá
hlaupahópnum og sleppa ekki úr skipti og
láta veðrið aldrei stoppa sig. Æft er þrisvar
í viku og eru að jafnaði 30-40 manns á
hverri æfingu.
„Á laugardögum hlaupum við 12-20 kíló-
metra. Og sumir lengra,“ segir Lilja.
„Það er alltaf dásamlegt þegar maður er
búinn að fara út að hlaupa, þótt maður
nenni kannski ekki. Þegar maður er kom-
inn heim aftur er maður svo glaður,“ segir
Lilja.
„Ég tók hlé frá hlaupinu árið 2008 vegna
meiðsla í baki en þá fór ég að vinna heil-
mikið í kringum hlaupin og var það ekki
síður skemmtilegt,“ segir Guðmundur og
bætir við að hann hafi samt sem áður klár-
að tvö maraþon nýlega, þar af annað í síð-
asta mánuði í Chicago.
Hlaupið með 50 þúsund manns
Sex stærstu hlaup heims eru í London,
New York, Boston, Berlín, Tokýó og
Chicago og hafa þau hjón klárað þau öll.
„Þessi hlaup eru fjölmennust og það var
einhver sem bjó til klúbb fyrir fólk sem
hefur klárað öll þessi hlaup,“ segir hann
en klúbburinn heitir Abbott World
Marathon Majors og má finna þar rúm-
lega þrjátíu Íslendinga.
„Lilja kláraði hlaupið í Japan og þá
uppgötvaðist að ég ætti eftir Chicago. Ég
ákvað þá að drífa mig í það hlaup og var
að koma þaðan núna nýlega,“ segir
Guðmundur og sýnir blaðamanni tvær
veglegar medalíur þeirra hjóna þar sem
skeytt er saman sex hringjum með
nöfnum hlaupaborganna. Aðeins sex
þúsund manns í heiminum geta státað af
að hafa klárað öll þessi stærstu hlaup
heims. Líklega eru fá hjón á sjötugsaldri
í þeim hópi og eru þau Lilja og Guð-
mundur elst íslenskra hjóna sem það
hafa afrekað.
Guðmundur tilheyrir einnig félagi
íslenskra ofurhlaupara, en það er
félagsskapur fólks sem hlaupið hefur 100
kílómetra, en hann hljóp 100 kílómetra
götuhlaup árið 2006 í Danmörku.
„Það er svo mikil upplifun að hlaupa í
þessum stóru hlaupum, maður er alltaf að
hlaupa með einhverjum því það eru 40-50
þúsund manns í hverju hlaupi,“ segir
Lilja.
„Það er rosaleg stemning. Í Japan var
fólk á hliðarlínunni alla 42 kílómetrana.“
Laugavegurinn eitt dagsverk
Hvað er svona skemmtilegt við langhlaup?
„Þú hreinsar alveg hugann og af-
stressast. Ég var eitt sinn starfsmaður Há-
skólans í Reykjavík og við fórum oft tveir
út að hlaupa í hádeginu og leystum alls
kyns vandamál á hlaupum,“ segir Guð-
mundur.
„Maraþonhlaupið er verkefni sem mað-
ur fer í og undirbýr sig fyrir í um þrjá
mánuði. Svo er hlaupið endapunkturinn,
og svo tekur maður hvíld í smá stund,“
segir Lilja en þau hjón segjast hvorugt
verða mjög þreytt að loknu heilu mara-
þoni.
Lilja fór létt með að hlaupa eitt sinn
Laugavegshlaupið. „Ég var að koma úr
vikugöngu á Hornströndum og tók skyndi-
ákvörðun um að fara í þetta hlaup. Þannig
að ég hafði ekkert æft fyrir það neitt sér-
staklega. Ég hugsaði þetta bara sem eitt
dagsverk.“
Þau hjón segjast í dag ekki vera að
keppa við tímann þótt það hafi þau gert í
upphafi. „Eins og í Chicago-hlaupinu um
daginn var tíminn klukkutíma lengri en
minn besti tími en ég var mjög sáttur við
það og var framarlega í mínum aldurs-
flokki og Lilja enn framar í sínum,“ segir
hann.
Besti tími Guðmundar í heilu maraþoni
er 3.38 og Lilju er 4.05.
„Það hægist á okkur með aldrinum, enda
förum við ekkert lengur með því hugarfari
að ná besta tímanum,“ segir Guðmundur að
lokum.
Hjón á harðahlaupum
Lilja Björk og Guðmundur Magni fengu hlaupabakteríuna um fertugt og hafa nú hlaupið í um aldar-
fjórðung. Hér sýna þau stolt medalíur sem þau fengu eftir að hafa klárað sex stærstu hlaup heims.
’ Það er svo mikil upp-lifun að hlaupa íþessum stóru hlaupum,maður er alltaf að hlaupa
með einhverjum því það
eru 40-50 þúsund manns
í hverju hlaupi.
Hjónin hlupu maraþon í Tíbet þar sem þau hlupu í 3.700 metra hæð og þrjátíu stiga hita.
Lilja Björk Ólafsdóttir og Guðmundur Magni Þorsteinsson tilheyra hópi fárra í heiminum sem klárað hafa
sex stærstu marþon í heimi. Þau eru elst íslenskra hjóna sem það hafa afrekað.
Hjónin, sem eru á sjötugsaldri, byrjuðu að hlaupa um fertugt og eru hvergi nærri hætt.
Ásdís Ásgeirsdóttir asdis@mbl.is
24 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 27.10. 2019
LÍFSSTÍLL