Morgunblaðið - Sunnudagur - 22.12.2019, Blaðsíða 13

22.12. 2019 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13
„Það er alltaf þess virði að tikka í boxin á því
sem mann langar til að gera. Og varðandi
svona bataferli, þá þarf maður að ögra sér;
gera svolítið meira en maður heldur að maður
geti. Fara í lengri göngutúra en maður ætti að
fara. Þetta er gamla íþróttahugsunin; hún
hjálpar mér.“
Bryndís aftur með vesen
Bryndís segist ætla að taka það rólega á
næsta ári. Þegar blaðamaður nefnir að hún
ætti að liggja á sólarströnd í afslöppun er
hún ekki spennt. Það á ekki við hana að
liggja og gera ekki neitt. Það kemur þó upp
úr dúrnum að ein skíðaferð er fyrirhuguð í
mars, þannig að einhver hasar og skemmtun
er á dagskrá.
Bryndís rifjar upp fyrstu skíðaferðina eftir
slysið. Hún er samt ekki viss um hvort hún eigi
að segja frá því en lætur söguna flakka.
„Ég var þá ennþá í endurhæfingu á Grens-
ás. Maður þarf að hafa eitthvað að stefna að;
einhverja gulrót. Og manni þarf að finnast
maður tilheyra hópi, vera hluti af hinum. Við
erum tíu stelpur sem köllum okkur Kríurnar
adventure club og förum gjarnan í hjólatúra
eða skíðatúra saman. Við fórum í fjallaskíða-
ferð með mökum austur á Eskifjörð. Og ég
með leppinn! Við settum undir okkur fjalla-
skíðin og örkuðum upp fjallið og mér fannst
ég ótrúlega spræk. Við skíðuðum svo niður og
það gekk mjög vel en á miðri leið breyttist
færið. Ég var auðvitað ekki með sama styrk
og áður og átta mig ekki á því eða vildi ekki
viðurkenna það. Ég datt á hliðina og skíðið
snerist og hnéð fór í mask. Ég hugsaði:
„Bryndís aftur með vesen!“ Það kom svo í
ljós að það var sprunga í sköflungi og ég
þurfti að fara í aðgerð. Þarna var ég semsagt
með fótinn stífan í gifsi, á hækjum og með
leppinn! Rosalega flott!“ segir hún og skelli-
hlær.
„Það er kannski ekki að ástæðulausu að
dóttir mín vill pakka mér í bóluplast.“
Það er ekkert sjálfgefið
Bryndís hefur þurft að læra að lifa með eftir-
köstum slyssins; höfuðverkjum, minnisleysi,
þreytu og orkuleysi. Hún lætur það ekki
stöðva sig í að lifa lífinu.
„Það þýðir ekkert að pirra sig á því. Ég hef
sætt mig algjörlega við þetta. Ég er voða lítið
fyrir drama og sé litla ástæðu til að velta mér
upp úr því sem ekki er hægt að breyta. Ég er
jákvæð og þrjósk. En það er hægt að segja: líf-
ið fyrir slys og lífið eftir slys. Og eins og ég
sagði áðan er ég að átta mig á því nú í seinni tíð
hvað þetta hafði mikil áhrif á aðra. Það kom
eiginlega þetta árið. Það er gott að ræða það,“
segir hún.
Eitt af því sem hjálpað hefur Bryndísi í
bataferlinu er tíkin Kría.
„Hundur hafði verið draumur barnanna frá
því að þau voru lítil en við fengum okkur ástr-
alskan fjárhund. Hún hefur verið mikið hjálp-
artæki fyrir mig, að ýta á mig að drífa mig út
að ganga,“ segir Bryndís og nefnir að Kría hafi
einnig hjálpað mikið andlega, enda mikill fé-
lagsskapur að henni.
Hvaða lærdóm hefur þú dregið af þessari
reynslu og þessum síðustu fimm árum?
„Að það er ekkert sjálfgefið. Það getur allt
gerst. Og ég hef lært að það er ekki til neins að
velta sér upp úr hlutunum, það breytir rosa-
lega litlu. Það er hægt að gera það besta úr að-
stæðum eins og þær eru. Ég geri kökuna eins
góða og ég get, úr þeim hráefnum sem ég hef.
Og ég er hvorki bitur né reið.“Morgunblaðið/Ásdís
SÖLUAÐILAR
Reykjavík: Gullbúðin, Bankastræti 6 s: 551-8588 · Gilbert úrsmiður, Laugavegi 62 s: 551-4100 · Meba Kringlunni s: 553-1199 · Michelsen Úrsmiðir, Kringlunni s: 511-1900
Kópavogur: Klukkan, Hamraborg 10 s: 554-4320 · Meba Smáralind s: 555-7711 · Hafnarfjörður: Úr & Gull, Firði-Miðbæ Hafnarfjarðar s: 565-4666 · Keflavík: Georg V. Hannah úrsmiður,
Hafnargötu 49 s: 421-5757 · Akureyri: Halldór Ólafsson úrsmiður, Glerártorgi s: 462-2509 · Akranes: Guðmundur B. Hannah úrsmiður, Suðurgötu 65 s: 431-1458
Egilsstaðir: Klassík Selási 1 s: 471-1886 · Selfoss: Karl R. Guðmundsson úrsmiður, Austurvegi 11 s: 482-1433 · Vestmannaeyjar: Geisli, Hilmisgötu 4 s: 481-3333