Læknablaðið - sep. 2019, Síða 44

404 LÆKNAblaðið 2019/105
Tækifærin á Íslandi
Runólfur stundaði nám í Bandaríkjunum á
árunum 1988-1996 og lærði fyrst almennar
lyflækningar og síðan nýrnalækningar og
sá strax mikilvægi móðurgreinarinnar í
þjónustunni. Hann segir að það hafi verið
freistandi að stunda vísindastarf þar ytra.
Aðstaðan svo miklu betri og íburðarmeiri
en hér heima, en hann hafi komið heim
vegna annmarka á dvalarleyfi og aðeins
ætlað sér að stoppa hér í tvö ár.
„Ég sá ekki fram á nein tækifæri hér
heima og ætlaði aftur út, en mér snerist
hugur á þessum tveimur árum.“ Með
Ólafi og Viðari hafi hann séð möguleikana
í gögnum Hjartaverndar og komu Kára
Stefánssonar frá Boston með vísinn að Ís-
lenskri erfðagreiningu.
„Ég sé alls ekki eftir því að hafa valið
Ísland, segir Runólfur. „Hér eru afar góð
skilyrði að mörgu leyti. Það er spennandi
að fást við vísindastarf í læknisfræði á Ís-
landi. En það er margt hér sem vantar sem
sterkar stofnanir erlendis hafa,“ segir hann
og nefnir þá helst að hér skorti fjármuni,
aðstöðu og starfsfólk sem helgi sig vinnu
við vísindarannsóknir, ekki síst á sviði
grunnvísinda.
„Það þýðir ekkert að hengja sig alltaf í
erfiðleikana, þröskuldana og vandamálin
og festast þar. Það leiðir á endanum til
hnignunar,“ segir hann, og að aðbúnað-
urinn sé ekki allt. Tími skipti öllu og að
sumir læknar sem hann hafi fylgst með
í Boston hafi haft lítinn tíma aflögu til
vísindastarfa í daglegu starfi þrátt fyrir að
þess væri krafist af þeim. „Aðalstarf þeirra
í flestum tilvikum er að veita sjúklingum
þjónustu. Það er því áskorun að skapa
jafnvægi á milli þess og vísindastarfs,“
segir Runólfur.
Sinnir áhugamálum í starfi
En gefst þá tími hér til að sinna öðru en
vísindastarfi, kennslu og lækningum?
Runólfur segir að hann hafi mikinn áhuga
á íþróttum og fylgist vel með bæði kapp-
leikjum og hlaðvörpum um íþróttir. Það
megi gera á skjánum samhliða vinnu við
vísindastörf.
„Ég vinn við tölvu og get því fylgst vel
með um leið,“ segir hann. „Ég vinn því
mína vinnu og reyni að láta hlutina ganga
á meðan. Þess utan stunda ég hlaup en hef
blessunarlega látið golf eiga sig til þessa,“
segir hann og hlær. Forgangsröðun sé lyk-
ill að velgengni og Runólfur gefur ráð.
„Ég held að ef fólki finnst að það vanti
tíma til að gera hluti ætti það að líta á
tímann sem fór forgörðum,“ segir hann.
„Ef ég horfi á sjálfan mig finnst mér ég oft
hafa eytt tímanum í hluti sem þjóna eng-
um tilgangi fyrir neinn. Það er alltaf tími
aflögu,“ segir hann hvetjandi.
„Þegar horft er til baka og maður sér
hverju hefur verið áorkað dagana á undan
sést hvað hægt er að gera miklu meira en
maður heldur. Maður þarf bara að halda
sig að verki.“
Símenntun lækna
komin á dagskrá
„Víðast um heim er gerð krafa um símenntun lækna.“ Þetta segir Runólfur Pálsson
sem leiðir vinnuhóp um símenntun og starfsþróun fyrir Læknafélagið og heldur utan
um málþing sem haldið verður á aðalfundi félagsins 26. - 27. september næstkomandi
á Siglufirði.
„Við vitum að við höfum dregist aftur úr öðrum Evrópuþjóðum. Ég þekki það í
gegnum starf mitt sem lyflæknir,“ segir Runólfur. Rædd verði næstu skref og velt upp
hvaða leiðir séu færar til að efla símenntun og starfsþróun íslenskra lækna
„Það er kominn tími á að endurskoða stöðuna og skoða hvar við stöndum, hvert
við viljum stefna og hvaða leiðir eru skynsamlegar í þeim efnum,“ segir hann.
„Við þurfum að hyggja að þessu. Það eru gerðar til okkar kröfur og fylgst með
störfum okkar. Það er ekki langt að bíða þess að gerðar verða kröfur um símenntun
af hálfu heilbrigðisyfirvalda. Það hefur verið þróunin í löndunum í kringum okkur.“
Runólfur segir meðal hugmynda að efla hlutverk fræðslustofnunar félagsins og að
símenntun verði hluti af starfi hennar. „Fyrir um áratug var unnið að þessum málum
undir stjórn Örnu Guðmundsdóttur og við erum að taka upp þráinn að nýju, enda
löngu tímabært,“ segir hann.
Málþingið er opið læknum. Ekki þarf að skrá sig sérstaklega til leiks.