Hugur og hönd - 01.06.1974, Blaðsíða 42

nokkuð stóra vettlinga eftir ákveðnu
sniði og þæfa síðan í æskilega stærð.
Urðu þeir þá þéttari, hlýrri og encl-
ingarbetri.
Ljóshlífin á lampanum er saumuð
með sömu aðferð. Hliðar voru fyrst
klæddar með fóðri. Siðan var ytra
byrði saumað. Notað var eingirni,
tvinnað band og hespulopi í ljósgrá-
um litum og örlítið af silkilíni á stöku
stað. Fyrst var saumaður hringur,
tæplega vídd grindarinnar, síðan
saumað áfram í hring, og þegar hólk-
urinn var nógu stór (þetta teygist
mikið), var hann saumaður fastur á
fóðrið. Síðan var saumað hringlaga
lok og þurfti þá að auka þétt í í fyrstu
umferðunum. Þetta lok var svo saum-
að á síðast, en undir því er ekki fóður.
Eflaust má nota þessa ágætu aðferð
við gerð margra annarra muna og
væri gaman ef lesendur blaðsins
spreyttu sig á því. V. P.
42
HUGUR OG HÖND