Feykir - 05.04.2017, Blaðsíða 7

ekkert við því gert. Hún barðist
fyrir því að ég fengi greiningu
sem ég fékk svo þegar ég var tíu
ára og upp úr því fékk ég
stuðning í lestri en reyndar lítið
meira. Þegar ég kom svo í
háskóla þurfti ég alltaf að
minna á það að ég væri með
þessa greiningu og þyrfti lengri
tíma og þess háttar. Í dag er
þetta auðvitað orðið mikið
umtalaðra og algengara en ég
held samt að það þurfi að halda
svolítið betur utan um þessa
nemendur, ég hef það á til-
finningunni að þeir gleymist
stundum.“
Situr sjaldan
auðum höndum
Þórunn hefur alltaf haft mikinn
áhuga á íþróttum, hún æfði
frjálsar og tók á skólaárunum
þátt í öllum íþróttum sem í
boði voru. Á námsárunum á
Laugarvatni spilaði hún körfu
og keppti með liði Laugdæla.
Hún hefur sinnt þjálfun hjá
ungmennafélaginu Smára,
aðallega í fótbolta og lítillega í
frjálsum auk þess að vera um
tíma hluti af þjálfarateymi hjá
UMSS. „Ég hætti svo að mestu í
þjálfun þegar ég fór í fullt starf
sem grunnskólakennari sem
var sl. haust þegar ég var búin
með lokaritgerðina, ég var í
85% kennslu í fyrravetur og í
100% skóla. Ég veit ekki alveg
hvernig ég fór að því að klára
þetta en ég gerði það, það var
bara verkefni sem ég þurfti að
klára.“
Nú er Þórunn í fullu starfi í
Grunnskólanum austan Vatna
og keyrir á milli á hverjum
degi. „Það er bara vaknað kl.
6:30-7:00, morgunmatur og út
að gefa, svo í sturtu og skipt um
galla og keyrt út eftir. Ég er bara
vön því að hafa eitthvað fyrir
stafni, get ekki verið lengi
aðgerðalaus og er óþolandi þá,“
segir hún glottandi þegar
blaðamanni þykir nóg um.
Hún tekur einnig þátt í
félagsstarfi, er meðstjórnandi í
stjórn UMSS og situr líka í
frjálsíþróttaráði þess.
En er pláss fyrir fleiri áhugamál?
„Já, ég hef gaman af hestum og
skrepp á bak og fer í hestaferðir
á sumrin. Svo sinni ég sjálfri
mér svolítið líka, fer út að
hlaupa og hef tekið þátt í
hálfmaraþoni nokkrum sinn-
um. Þetta er aðaláhugamálið
ásamt búskapnum, það er bara
lífið sem ég hef gaman af sem er
mjög gott.“
Hvaða þættir í búskapnum þykja
þér skemmtilegastir?
„Það eru nú haustin og vorin,
að vera í sauðburðinum og sjá
lömbin fæðast eru náttúrulega
bara forréttindi, það er svo
gaman að sjá þessi litlu kríli
koma í heiminn en þetta er
bara vinnutörn, þannig lagað.
Svo er náttúrulega gaman að
heyja, það er vélavinna, hún er
ágæt. Mér finnst þó ekkert
sérlega gaman að sitja bara á
rassinum dag eftir dag og slá og
þess háttar, þá þarf ég að fá aðra
útrás eins og að fara út að
hlaupa. Haustin eru líka mjög
skemmtileg, þá sér maður
falleg lömb koma af fjalli og
mér finnst mjög gaman að
smala, þá æði ég út um öll fjöll
á hesti. Svo þarf oft að skilja
hestinn eftir og hlaupa og þá
sameinast áhugamálin, ég hef
gaman af að elta rollur.“
Brjálast þú í smalamennskum
eins og sumir gera?
„Nei, ég er nú ekki með
smalabrjálæði beint,“ segir
Þórunn hlæjandi, „það kemur
náttúrulega fyrir að maður
verður brjálaður en það er
meira svona stundarbrjálæði ef
maður ætlar sér að ná einhverri
rollu og hún er erfið.“
Aðspurð segir Þórunn að
sér leiðist pappírs- og tölvu-
vinna í kringum búskapinn,
það sé kannski ekki erfitt en
bara leiðinlegt.
Átti von á að
þau lentu á palli
Eins og fram hefur komið er
Þórunn á öðru ári í kennslu og
líkar vel. Fyrir skemmstu náðu
nemendur hennar öðru sæti í
sínum riðli í Skólahreysti þrátt
fyrir að vera næstminnsti skól-
inn í riðlinum. Hverju skyldi
hún þakka það?
„Ég er náttúrulega með
alveg einstakan efnivið, þetta
eru alveg einstakir krakkar.
Þetta snýst fyrst og fremst um
þjálfun og vilja til að bæta sig
og standa sig. Svo er ég kannski
líka óþolandi með það að ég er
ýtin og vil sjá árangur. Ég reyni
að halda svolítið vel utan um
þau og halda þeim við efnið.
Það er að skila sér núna, þau
hafa verið dugleg að æfa sig.“
Hvernig er ferlið, hvenær byrjið
þið að huga að þessu?
„Eiginlega bara strax að haust-
inu. Við erum með valfag sem
byrjar að hausti þar sem þessar
skólahreystigreinar eru teknar
fyrir, alla vega einn tvöfaldan
tíma í viku þar sem farið er í
styrktaræfingar og þessar
greinar, kaðla og dekk, upp-
hífingar o.þ.h. Nú eru 12-15
krakkar í þessu vali þannig að
það eru fleiri krakkar en þeir
sem keppa sem sækja í
valgreinina. Svo er það líka
þannig að sumir krakkar hafa
þessa líkamlegu burði eðlis-
læga, það þarf bara aðeins að
styrkja þá.“
Svo hlýtur andlega hliðin líka að
skipta máli.
„Já, hún gerir það, keppnis-
skapið skiptir gríðarlegu máli,
það er nóg af því í mér og ég
reyni að smita því áfram. Ég hef
alltaf verið mikil keppnis-
manneskja. Svo hafa þau sjálf
keppnisskap, þau öll. Ég átti
reyndar alveg von á að þau
lentu á palli en þau höfðu
kannski ekki eins mikla trú á
því sjálf. Ég vissi hvað ég var
með í höndunum. Þetta er
hvetjandi og spennandi fyrir
krakkana og ákveðin áskorun,“
segir Tóta aðspurð um hvort
svona keppni skipti máli. „Þetta
er líka svolítið ógnvekjandi
fyrir þau, þau eru allt í einu
komin með myndavélina í
andlitið en ég held að þau hafi
bara gott af þessu.“
Nú hafa margir bent á að þessir
krakkar eru ekki að æfa við neinar
súper aðstæður.
„Já, ég vinn á þannig stað að ég
er ekki með íþróttahús, kenni í
félagsheimili þar sem margt
annað er í gangi en íþróttir.
Salurinn er lítill miðað við
íþróttahús en það stoppar
mann ekkert, þá vinnur maður
bara með það sem maður hefur
í höndunum. Ég er með lítið af
tækjum og tólum, ég varð mér
bara úti um dekk, það voru til
áhöld fyrir upphífingar og
dýfur og kaðlar til staðar. En
það vantar íþróttahús þarna,
staðurinn er svo sem ekki stór
en á samt ekki að gjalda fyrir
það, finnst mér.“
Og hver er svo framtíðarsýn ungs
bónda þegar útlitið er ekkert
bjart hjá sauðfjárbændum?
„Hún er bara svipuð því sem er
í dag, að vera áfram sauð-
fjárbóndi hér. Það hafa alltaf
verið sveiflur í sauðfjárbú-
skapnum en ég segi nú bara að
sauðfjárbúskapur er ákveðinn
lífsstíll, þú stendur bara og
fellur með því. Maður mokar
ekkert upp peningum en mér
er eiginlega bara alveg sama,
mér finnst þetta gaman og er
þess vegna tilbúin til að standa í
því. Þetta er líka áhugamál, þú
stendur ekkert í þessu annars
sem er eiginlega líka sorglegt
því að sauðkindin hefur í
gegnum tíðina haldið lífi í
íslensku þjóðinni.“
Hrúturinn Öðlingur frá Heydalsá.
MYND: FE
Nýútskrifaður íþróttakennari.
MYND: SARA REYKDAL EINARSDÓTTIR
Þórunn með Skólahreystiliði GAV.
MYND: BJARKI MÁR ÁRNASON
Þórunn skreppur oft á hestbak.
MYND: SARA REYKDAL EINARSDÓTTIR
14/2017 7