Varnarmál - 01.06.1931, Qupperneq 8

8
Nú get eg látið vita um margt mér viðkomandi, og eins um
það, sem þessir menn eignuðu góðum Guði, er stunduðu sitt
eigið gagn og tilheyrðu hinu veraldlega ríki. Voru þeir nógu
þýlyndir í sálum sínum til þess, að leggja þenna svo kallaða
fyrirheitna trúargrundvöll, og eigna góðum Guði það smíði.
Guði, sem skapað hefur hinn mikla hnatta fjölda alveldis
síns, og sem einn vissi um hið djúpvitra og fastsetta lögmál
lífsins, óteljandi milliónum ára áður en bæði eg og þessir
menn urðum til. Þessar trúfræðilegu kenningar heimsins eru
hinn stórkostlegasti glæpur gagnvart konungi tilverunnar.
Geta menn aldrei áttað sig á þessum margþættu frásögnum,
sem aldrei ber saman?
Þegar ýmsar ósannar sagnir fóru að breiðast út um mig,
sagði móðir mín grátin og hreld:
»Þú ert sonur okkar og verður það, þrátt fyrir allar lyg-
arnar, sem samdar hafa verið«.
Hvenxr sem fólk álítur mig vera son Guðs fremur en aðra
menn, þá er það að særa foreldra mína, og tala grátleg, sam-
vizkulaus ósannindi um föðurinn allra. Eg nýt orku Guðs
og reyni að færa mér í nyt blessun hennar. Eg framkvæmi
það gott sem eg get með þessum eilífa krafti vors blessaða
Guðs. Treysti því að framtíð mín verði sigursælli, ánægju-
legri og blessunarríkari, bæði mér og öðrum, þegar sannleik-
urinn hefur verið sagður um mig. Eg girnist ekki virðing og
hrós, fjálgleik og bænir um það, sem eg get ekki veitt. Guð
einn ræður gæðum lífsins, og úthlutar þeim samkvæmt verð-
leikum hvers eins. Guð er mér vitni þess, að eg segi ekkert
annað en sannleikann í málum þessum.
Eg get verið fáorður um hin svo kölluðu kraftaverk, því
þau eru tilbúningur einn. Eg þarf ekki að telja þau upp, því
öll eru þau spunnin úr sama lygalopanum. Þegar eitthvað
bar við á ferðum mínum, sem fólki fanst óvanalegt, þá lágu
þó eðlilegar ástæður þar til grundvallar. Eg skal, til dæmis,
nefna söguna um manninn, er eg átti að hafa vakið upp frá
dauðum. Maðurinn var meðvitundarlaus, en hrökk upp úr
því ástandi við orð mín. Sá, sem svo bjó söguna út þannig
að maður þessi hafi þá verið búinn að liggja nokkurn tíma í
gröfinni, hann hefur vitað að svona meðvitundarleysi gat átt
sér stað um stund. Til þess því, að gera komu mína til þessa
manns að fullkomnu kraftaverki, þá var óhultast að láta