Varnarmál - 01.06.1931, Qupperneq 11

11
Eg segi frá þessum einföldu atriðum í sambandi við fæð-
ingu Joheannesar, þó fleiri atriðum væri bætt við síðar, sem
ímyndunin fann enga átyllu til í bráð, svo sem um jötuna,
heimsókn veggæzlu-mannanna — hinna svokölluðu vitringa
frá Austurlöndum, né heldur um fjárhirðana.
Eg, Haraldur, segi frá þessu og öðru, er eg hef sagt og
kann að segja um þetta mál, samkvæmt beztu heimildum,
sem þeir geta veitt mér, er sjálfir voru við þetta riðnir á
þeim tímum, og sem eru fúsir að bera sannleikanum vitni í
því, sem þeim er hægt að muna.
Þegar þess er gætt að fólk þeirra tíma stóð á lágu menn-
ingar stígi yfirleitt, og hugsaði mest um fyrirbrigði þau,- er
spáð hafði verið um í hindurvitna sögunum gömlu, þá er sízt
að undra þó það notaði hvert tækifæri til að benda á eitt-
hvað, sem gæti borið einhvern vott um fyllingu spádómanna.
Hitt gegnir meiri furðu að þessi, og annar marg-tvinnaður
kynjasamsetningur, skuli hafa haldið fólkinu allar þessar
mörgu a.ldi-r. Hinn marg ítrekaði árekstur, er af því hlauzt
að endurskoða og lesa hin gömlu rit, hefði þó átt að leiða það
í ljós, að hér gat ekki verið að ræða um eilífan sannleikann.
Hinn umræddi góði sonur hjónanna Jósefs og Maríu er
fæddur 29. september, eftir voru tímatali. Hlaut hann við
framan nefnda skírn, að vilja og ráði foreldra sinna, það
nafnið, sem eg hef nefnt og hann sjálfur tilkynti hér. Þetta
er nafnið sem hann á, og sem honum ber með öllum löglegum
rétti. Hin nöfnin eru honum með öllu óviðkomandi, sem hon-
um voru gefin til þess að gera úr honum það, sem hann hefur
aldrei verið og verður aldrei. Engin önnur skírn kemur til
nokkurra mála sem sannsögulegt a.triði, segir hann.
Ykkar trúfasti vinur og Guðs.
Haraldwr Níelsson,
áður prestaskóla kennari í Reykjavík.
III. Joheannes
á fundi 2. marz 1930.
Eg, Joheannes, sonur hjónanna Jósefs og Mariu, vil segja
aðeins fá orð á fundi þessum. Það er rúmt ár síðair eg gat
um nokkur sannindi viðkomandi sjálfum mér, og þurfa þau