Íþróttablaðið - 01.10.1969, Blaðsíða 8

HEIMILIS
BIFREIÐA-

FULLKOMIN ÞJONUSTA TRYGGINGAR FYRIR SANNVIRÐI
TRYGGING
SAJVTVirVNUTRYGGIINGAR ARMÚLA3 • SÍMI 38500
auðvelt fyrir íslenzka knatt-
spyrnumenn að taka þátt í Evr-
ópubikarleikjum á móti sterk-
ustu liðum álfunnar. Það reynir
óskaplega á taugarnar — og ein-
mitt erfiðustu mínúturnar á
mínum knattspyrnuferli hafa
>erið fyrir leiki í Evrópubikar-
keppninni í erlendum stórborg-
um, þar sem augu tugþúsunda
mæna á okkur. Tilhugsunin að
verða auðmýktur af snjöllum
atvinnumönnum fyrir framan
fjöldann, er ekki þægileg. En
einmitt á augnablikum sem þess-
um, herðist maður þó og er stað-
ráðnari en nokkru sinni fyrr að
standa sig.
— Telurðu enn þá vera fyrir
hendi grundvöll fyrir íslenzk fé-
lög að taka þátt í Evrópubikar-
keppni?
— Sannleikurinn er sá, að
þátttaka hefur frá fyrstu tíð ver-
ið áhættuspil, ekki aðeins knatt-
spyrnulega heldur og fjárhags-
lega. Nú er svo komið, að þátt-
taka er vægast sagt mjög hæpin
frá fjárhagslegu sjónarmiði, sér-
staklega eftir gengisbreytingarn-
ar. Til að byrja með var nokk-
ur fjárhagsvon, en núna má al-
veg eins reikna með tapi, sbr.
Vestmannaeyinga, sem voru mjög
óheppnir. Bæði Valur og KR
höfðu vaðið fyrir neðan sig að
þessu sinni og náðu samningum
við mótherja sína um að leikir
félaganna færu fram erlendis. Á
þessu stigi er erfitt að spá um
framhaldið, en ég hygg, að með
bættri aðstöðu á Laugardalsvell-
inum, þegar þakið verður kom-
ið yfir stúkuna, verði ekki eins
mikil áhætta að taka lið upp,
því að það, sem fælt hefur fólk
frá vellinum er skjólleysið í rign-
ingtnn.
— S\ o við vendum kvæði okk-
ar í kross, Ellert, hvað finnst þér
um íslenzka knattspyrnuþjálfara?
— Að mínu áliti eru þjálfara-
málin eitt mesta vandamál, sem
ísl. knattspyrna á við að glíma.
Við eigurn því rniður allt of fáa
góða þjálfara, sem eru mennt-
aðir á þessu sviði, menn á borð
við Karl Guðmundsson og Óla
B. Jónsson, sem ég tel hæfustu
þjálfara okkar í dag. Við í KR
fengum erlendan þjálfara, Aust-
urríkismanninn Walter Pfeiffer,
til reynslu og nrá segja, að það
hafi hleypt nýju blóði í þessi
mál. En slíkt er mjög kostnaðar-
sarnt.
— Pfeiffer var borið á brýn
í blaðagrein ekki alls fyrir löngu.
að hann hefði óhreint nrjöl í
pokahorninu \ egna samninganna
við Hermann Gunnarsson. Hver
var reynsla ykkar í KR af Pfeif-
fer?
— Þ\ í á ég bágt nreð að trúa.
Það má kannski segja, að við
höfunr búizt við nreiru af Pfeif-
fer senr þjálfara, en framkoma
hans í okkar viðskiptum var eins
og bezt verður á kosið. Hann kom
alltaf hreint til dyranna. Þess
vegna held ég, að hann hafi orð-
ið fyrir óþörfu aðkasti í blöðun-
unr.
— Hvað finnst þér unr ísl.
íþróttablaðamennsku?
— Eg er ánægður nreð, hve
rniklu rúmi blöðin verja undir
íþróttaskrif. Það er t. d. nrikið
skrifað unr knattspyrnu. Mér
finnst persónulega, að íþrótta-
skrifin séu að verða almennt já-
kvæðari en áður var. Áður fyrr
var nrikið gert að því að draga
dökku hliðarnar fram, en betri
hliðunum gleymt. Þetta er senr
betur fer að lagast mikið. Það
má kannski segja, að skrifin unr
knattspyrrm séu ekki fjölbreyti-
leg, en það er vart hægt að skella
allri skuldinni á íþróttafrétta-
nrenn í því sanrbandi, því að ís-
8
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ