Hvöt - 01.03.1953, Qupperneq 14

12
h v ö t

Helga Erla Hjartardóttir:
FRÁ SJÖNARHÓLI KVENNASKÓLANEMA
Ég vil leyfa mér að geta þess í
upphafi, að skoðanir mínar í bindind-
ismálum eru ekki ofstækiskenndar á
neinn hátt. Ég er hvorki stúkusystir
né í hópi þeirra, sem mæla með áfengi
og tóbaki. Það skal að vísu viður-
kennt, að neyzla áfengis og tóbaks eru
að mörgu leyti vandamál. En það er
ekki vandamál fyrir mig, nema ef til
vill mjög óbeint. Ég drekk ekki, og
ég reyki ekki, og á hinn bóginn hef
ég ekki orðið að þola neina áreitni
eða áhyggjur vegna þeirra, sem það
gera. Líklega myndi ég ekki geta
sagt þetta, ef ég væri gift, því að
margar eiginkonur eiga um sárt að
binda vegna drykkjuskapar, og mót-
ast skoðanir þeirra af því. Sú er enda
raunin, að áfengið á sér fleiri formæl-
endur meðal karla en kvenna, og mun
ég einkum hafa karlkynið í huga, er
ég fjalla um þessi mál hér á eftir.
Það er vissulega ráðgáta, hvers
vegna menn leggja sér áfenga drykki
til munns. Nú játa allir, að áfengi
er eitur. Það skaðar líkamann, enda
fara menn ekki varhluta af því, þeg-
ar þeir vakna eftir ölæðiskvöld. En
þó að náttúran sé lamin með lurk,
leitar hún út um síðir. Hjá sumum
er vikan varla liðin, þegar þeir byrja
að hella eitrinu ofan í sig á ný. Sál-
könnuðir og læknar tala í þessu sam-
bandi um skapgerðarveilur manna,
efnaskort o. s. frv., en sjálfir segja
drykkjumennirnir, að vínið sé hress-
ing, sem lyftir þeim úr skuggum og
hversdagsleika hins daglega strits upp
í hásæti gleðinnar og bjartsýninnar.
Þeir telja og, að vínið treysti vina-
böndin, enda þótt þess séu fjölmörg
dæmin, að ölvun valdi friðslitum.
Vafalaust hafa báðir, fræðimennirn-
ir og vínmennirnir, nokkuð til síns
máls. Víst er um það, að vel get ég
unnt mönnum að dreypa í áfengi og
létta af sér áhyggjunum, ef hátterni
þeirra þarf ekki að bitna á öðrum.
En þarna er einmitt komið að megin-
hlið málsins. Þeirri, sem gerir áfengið
að almennu vandamáli. A ég auðvitað
fyrst og fremst við það fjárhags- og
friðartjón, sem heimilin bíða við
áfengisneyzlu föðurins, jafnvel þó að
í svokölluðu hófi sé.
Þegar öllu er á botninn hvolft, er
áfengi þó hlutur fyrir karlmenn að
glíma við. Það er að vissu leyti
lærdómsríkt að veita því athygli, að
í viðureigninni við vínið gera menn
ýmist að sigra eða falla. Bakkus er
refsivandur guð. Þeir, sem gæta með-
alhófs, fá að launum þá kátínu og vel-
líðan, sem vínið getur veitt. Hinir,
sem fara út fyrir takmörkin, sæta oft
hinni bitrustu meðferð: fjártjóni,
Helga Erla Hjartardóttir
er fædd 2. jan. 1935. Lögheimili Álfa-
traðir í Hörðudal í Dalasýslu. Stundar i vet-
ur nám í 3. bekk Kvennaskólans í Reykja-
vík.