Þjóðhátíðarblaðið - 09.08.1936, Page 14

ÞJÓÐHÁTÍÐARBLAÐIÐ 193 6
Akureyrarför K. V.
1396
Lagt var af stað héðan aðfaranótt þess 8. júní
kl. 1 með v.b. Mugg áleiðis til Stokkseyrar
Kvöddu okkur á bryggjunni nokkrir velunnar-
ar íþróttanna hér í Vestmannaeyjum. Þar á
meðal Georg Gíslason, kaupm., sem undanfarin
24 ár, eða allt síðan 1912, er Vestmannaeying-
ar kepptu fyrst í knattspyrnu í Reykjavík, hef-
ir undantekningarlítið verið með í öllum ferðum,
sem 1. fl. knattspyrnumanna hafa farið héðan.
Veður var ágætt til að byrja með. Hæg aust-
an eða suðaustan gola. Bjuggust sjáanlega all-
ir við góðu leiði og fljótri ferð til Stokkseyrar
og voru menn því almennt í góðu skapi.
um við leiknum, og ekki aðeins voru þeir, sem
lasnir voru fyrir og gátu lítið notið sín í leikn-
um, alveg frá eftir leikinn, heldur voru flestir
meira og minna beiglaðir og sumir orðið að
ganga úr leik á tímabili, meðan á leik stóð.
Við áttum að keppa næst við ,,Fram“, en þar
sem aðeins sjö menn úr liðinu treystu sér aftur
út á völl, hinir meira og minna meiddir, varð
að hætta við að keppa frekar. Fórum við svo
heim með næsta póstskipi, og sögðum okkar
farir ekki sléttar. —---------
Þannig endaði fyrsta för K. V. til Reykja-
víkur. Að vísu var það engin sigurför, en ísinn
var brotinn. Við höfðum sannfærst um, að með
góðri æfingu mundi verða hægt að ná sigri.
Það hefir líka sýnt sig síðar, bæði í knatt-
spyrnu og frjálsum íþróttum.
Markmið K. V. er og verður: að iðka knatt-
spyrnu og frjálsar iþróttir af svo miklum áhuga,
að við stöndum á sporði hinum hæfustu íþrótta-
mönnum höfuðstaðarins.
Með bættri aðstöðu getum við náð því marki.
Keppum öll að því.
Georg Gíslason.
Þegar kom vestur fyrir Eyjar hvessti dálítið
svo að báturinn tók nú til að velta. Eftir því
sem mér skildist á skipverjum hét þetta ágætis
veður, en var samt nóg til þess, að þeir okkar,
sem ekki voru slíkir vanir, fóru að verða óeðli-
lega fölir. Sjóveikin hafði gagntekið þá, sem
henni voru kunnugir. Tóku sumir þann kostinn
að fara undir þiljur og láta þar fyrir berast.
Aðrir, sem töldu sig hraustari, stóðu á dekkinu
og skiluðu því út fyrir borðstokkinn, sem þeir
ekki sáu sér fært að halda niðri. Allt undir
dynjandi söng þeirra, sem heilbrigðir voru.
Til Stokkseyrar komum við um kl. 5. Var þá
tekið til óspilltra málanna og lokið við það, sem
eftir var af nestinu, sem haft var með að heim-
an. Um sex-leytið var lagt af stað með bíl til
Reykjavíkur. Þangað komum við þó ekki fyrr
en kl. 10 um morguninn, með því að komið var
við í Skíðaskálanum og drukkið þar kaffi.
Frá Reykjavík var lagt af stað með bíl áleið-
tii Akureyrar að morgni þess 9. júní. Var ekið
fyrir Hvalfjörð og staðnæmst hjá Ferstiklu.
Komum við þangað kl. 1 og var þar borðaður
miðdegisverður. Held ég að flestir okkar hafi
verið fegnir að fá að stíga þar út úr bílnum, þar
sem leiðin fyrir Hvalfjörð reyndist, eftir því
sem síðar kom í ljós, lang-erfiðasti hlutinn af
veginum norður.
Ákveðið hafði verið, áður en lagt var af stað
frá Reykjavík, að gista á Blönduósi yfir nótt-
ina. Var klukkan orðin um 11 um kvöldið, er
við komum þangað, og var þá ekið heim til
Kolka læknis og konu hans, sem áður höfðu
boðið öllum flokknum til kvöldverðar. Vorum
við þarna í bezta yfirlæti til kl. 1 um nóttina.
Vil ég hér nota tækifærið og votta þeim hjónum
þakklæti okkar allra fyrir þetta rausnarlega
boð og þær hlýju viðtökur, sem við mættum á
heimili þeirra.
Frá Blönduósi var svo lagt af stað kl. 8 morg-
uninn eftir (10. júní) og komum við til Akur-
eyrar kl. 6 sama dag. Þar tóku á móti okkar
formenn íþróttafélaganna og fylgdu þeir okkur
14