Samtökin '78 - Úr felum - 01.03.1983, Blaðsíða 14
Þýðing leikritsins lætur oft vel i
eyrum og þýðandanum hefur tek-
ist vel upp við að þýða slanguryrði
sem talsvert er af í textanum. En
þýðingin er misjöfn að gæðum og
á stöku stað beinlínis röng. Eitt lit-
ið dæmi um meinlega villu: «1
went down on him» - «Ég saug
hann,» segir Max þegar hann út-
skýrir hvernig hann fékk meðöl
handa Horst með þvi að láta að
vilja eins SS-foringjans. f texta Stú
dentaleikhússins er þetta þýtt sem
«Ég fór uppá hann.» - Þeir sem
bera skynbragð á táknrænt gildi
kynmaka vita að menn á borð við
SS-foringjann hleypa engum upp
á sig. í vitund sliks manns er það
alltof nátengt «kvenleikanum» og
samrýmist hvorki kvenfyrirlitn-
ingu né hommafyrirlitningu fas-
ismans. Karlmennskuimynd for-
ingjans bíður aftur á móti enga
hnekki við að neyða annan mann
til að krjúpa niður og sjúga sig.
Hér sem annars staðar í leikriti
Shermans speglast kúgunin í smá-
u sem stóru, kynmökunum hvað
þá öðru. - Voru engir hommar i
leikhópnum til að sjá i gegnum
þetta og leiðrétta ?
Margir hafa furðað sig á þvi við
okkur hvers vegna titill verksins
var ekki þýddur á íslensku. Sumir
viðmælenda okkar hafa haldið að
þetta væri mannsnafn og lái þeim
enginn. «Bent» er þó bara and-
stæða orðsins «straight» og væri
eðlilegast að þýða á íslensku sem
«Hinsegin» eða «Öfugur»,enda
kemur sú merking skýrt fram í
frumtextanum.
Veikasti hlekkurinn i sýningu
Stúdentaleikhússins var þó að
okkar dómi allt það hik sem ein-
kenndi kynningu þess í blöðum og
útvarpi fyrir sýninguna. Með einni
undantekningu - sjálfum leikstjór-
anum - virtist enginn geta komið
almennilega orði að þvi hvað væri
eiginlega efni leiksins. Allt þetta
hik er viðsfjarri því hispursleysi
sem einkennir leikrit Shermans og
aðstandendum sýningarinnar til
lítils sóma. Stafaði hik þeirra af
óttanum við að fæla suma áhorf-
endur í burtu ? Getur það verið að
það hafi verið þess háttar hræðsla
sem réði því að titillinn var ekki
þýddur? Og hvers vegna var í
kynningu leiksins hvergi minnst á
þá mikilvægu staðreynd að það er
skrifað af gyðingi og homma?
Allt þeta hlýtur að vekja okkur
til umhugsunar um það gildi sem
sérstakir hommaleikhópar gætu
haft hér á íslandi (svo ekki sé nú
minnst á lesbíuleikhús). I þeim
efnum gætum við sitthvað lært af
reynslu erlendra leikara sem reynt
hafa að starfa á þann hátt. Slíkir
leikhópar túlka veruleika okkar
homma og eru ætíð reiðubúnir til
að leika á okkar forsendum án felu
leiks og fælni af nokkru tagi.
Rúnar og Þorvaldur
14