Víkurfréttir - 26.08.2020, Blaðsíða 81

Ánægjulegt samstarf
við skóla
„Við leggjum einnig áherslu á að vera
virkur þátttakandi í samfélaginu og
bjóðum í vetur upp á valáfanga í
efstu bekkjum grunnskóla annað
árið í röð, sem ber heitið „Orka og
tækni“. Skólarnir sem við erum í
samstarfi við í vetur eru Heiðarskóli
og Njarðvíkurskóli. Þetta samstarf
verður vonandi liður í því að auka
áhugann á þeim iðngreinum sem í
boði eru í F.S. þannig að nemendum
gefist áfram kostur á að ljúka grunn-
námi í þeim í heimabyggð. Innan
þessara greina leynist einmitt okkar
mannauður til framtíðar og því ekki
úr vegi að leggja okkar af mörkum
þar.
Innanhúss er af nógu að taka líka
og má nefna að við vinnum nú að
því að hljóta jafnlaunavottun sem
verður vonandi í húsi fyrir árslok
eða í byrjun næsta árs. Eins eru ör-
yggismálin okkur hugleikin og hafa
viðbragðáætlanir verið gerðar og eru
í stöðugri endurskoðun.“
- Nú réðist fyrirtækið í miklar
breytingar á hemlakerfi á
heimilum á Suðurnesjum fyrir
nokkrum árum. Hvernig miðar
því verkefni áfram? Hvernig
hefur notkun á heitu vatni breyst
í kjölfarið?
„Verkefnið var viðamikið en gekk
vel. Gamla hemlakerfið var þannig
að viðskiptavinir keyptu ákveðið
magn af vatni, óháð því hversu mikil
þörfin var í raun á hverjum tíma.
Viðskiptavinurinn fékk þannig
alltaf það magn sem hann keypti,
óháð því hvernig hann nýtti það t.d.
til húshitunar í hlýju veðri, botnlaus
leki í heita pottinn og svo má áfram
telja. Við höfum nú skipt út þeim
hemlum sem við ætluðum okkur
hjá viðskiptavinum okkar og þannig
bætt umgengni um auðlindina sem
heita vatnið okkar er, til muna. Sóun
á heitu vatni er nú mun minni en
áður og hugsunarháttur fólks hefur
gjörbreyst í kjölfarið. Vatnsnotkun
í dag er töluvert minni per einingu,
en topparnir verða hærri en áður
t.d. þegar snöggkólnar í veðri og allir
hækka í ofnunum. Langflestir við-
skiptavinir okkar eru nú að greiða
minna fyrir heitt vatn en þeir gerðu
áður. Þessi aðferð fer einnig mun
betur með lagnir og lengir líftíma
þeirra sem skilar sér svo aftur til
viðskiptavina.“
– Hvernig hefur starfsemin
gengið á tímum Covid-19 hjá
HS Veitum? Hefur faraldurinn
haft einhver áhrif á hana?
„Okkar starfsemi breyttist ekki mikið
í grunninn í Covid. Áherslur okkar
síðastliðið vor miðuðu allar að því
að verja starfsfólkið okkar og tryggja
þeim eins öruggt starfsumhverfi og
hægt var, ásamt því að sinna áfram
okkar þjónustu. Sú áhersla er enn
í fullu gildi og við fylgjumst náið
með þróun mála og áherslum al-
mannavarna og sóttvarnarlæknis.
Við hægðum aðeins á mælaskipta-
verkefninu í upphafi þar sem það
krefst þess að okkar fólk fari inn
á heimili fólks í flestum tilvikum.
Eins lokuðum við skrifstofunum
um tíma og skiptum fólki í tvo hópa
þar sem annar hópurinn vann á
staðnum og hinn heima aðra hvora
viku. Starfsfólkið okkar var upp til
hópa ótrúlega jákvætt og tilbúið að
aðlagast breyttum aðstæðum. Við
settum upp heimatengingar þar
sem verkefni mátti leysa að heiman
og skiptum útimönnunum okkar vel
upp þannig að þeir mættust ekki og
fóru ekki á sömu staðina.“
– Hvað geturðu sagt lesendum
Víkurfrétta um þig?
„Ég er fædd og uppalin í Keflavík, gift
Einari Jónssyni og eigum við samtals
fimm syni, forgjafirnar mínar, Hauk,
Ástþór og Breka, sem allir eru orðnir
ráðsettir fjölskyldumenn, og tví-
burana mína Odd Fannar og Tómas
Inga, sextán ára. Svo var ég ekki
búin að vera nema níu ár í móður-
hlutverkinu þegar fyrsti lottóvinn-
ingurinn kom í heiminn og ég fékk
ömmutitilinn. Síðan þá eru vinn-
ingarnir orðnir fimm og sá sjötti á
leiðinni. Við Einar munum því geta
haldið okkar eigin körfuboltamót
innan fárra ára og smalað í þrjú lið
án vandræða.
Ég var snemma farin að taka til
hendinni enda áhersla á það í upp-
eldinu að maður ætti að axla ábyrgð
og standa sig hvort sem var í námi
eða vinnu og leggja sitt af mörkum.
Ég veit að sumum finnst nóg um
þegar ég fer á flug og ég hef lagt
mikla áherslu á að beisla orkuna
þegar svo ber við. Ætli ég hafi það
ekki frá pabba að geta orðið óþol-
andi kröfuhörð. Foreldrum mínum,
Oddi Sæmundssyni, skipstjór,a og
Jónínu Guðmundsdóttur, kennara
og síðar skólastjóra í Holtaskóla, var
alltaf umhugað um okkar góða sam-
félag og höfðu hvort um sig áhrif á
fjölda ungs fólks, pabbi á sjónum
sem kröfuharði „karlinn í brúnni“ og
mamma sem strangur en sanngjarn
kennari. Mér þykir alltaf jafn vænt
um það þegar fólk rifjar upp kynni
sín af þeim og hvaða góðu áhrif þau
höfðu.
Eftir grunnskólagönguna í Myllu-
bakkaskóla og Holtaskóla fór ég í
Menntaskólann í Reykjavík og lauk
þaðan stúdentsprófi 1993. Eftir
stúdentspróf var ég frekar áttavillt
og vissi lítið hvert ég vildi stefna.
Ég hóf þó nám í hjúkrunarfræði um
haustið. Ég fann að það átti ekki við
mig svo ég tók mér frí frá námi og
dvaldi í Þýskalandi í rúmt ár sem
Au-Pair auk þess að stunda nám í
þýsku við háskólann í Bochum. Eftir
að heim kom tók ég áhugasviðspróf
og úr því kom að viðskiptafræði með
áherslu á stjórnun og stefnumótun
væri mitt fag. Ég ákvað að láta slag
standa þrátt fyrir efasemdir, og hef
ekki séð eftir því að hafa valið þá leið
enda hagnýtt og skemmtilegt nám
sem opnar á fjölmarga möguleika. Ég
lauk svo meistaragráðu í viðskipta-
fræðinni árið 2005 frá H.Í. og hef
síðan þá bætt við mig gráðu í mark-
þjálfun, tekið kúrsa mér til yndisauka
í meistaranámi í lögfræði við H.R.,
lokið diplomanámi í tilfinningalegri
heilun (emotional healing) og margt
fleira. Það er endalaust hægt að bæta
við sig þekkingu þannig að maður
veit aldrei hvaða stefnu maður tekur
næst.“
Hvernig hefur sumarið farið með
þig og fjölskylduna?
„Sumarið hefur verið mjög annasamt
og óvenjulegt að mörgu leyti. Pabbi
kvaddi eftir erfið veikindi í lok apríl
þannig að sumarbyrjunin var ljúfsár
og tregablandin. Hann spilaði svo
stórt hlutverk í lífi okkar allra í fjöl-
skyldunni og vináttan og samveru-
stundirnar það sem við mátum mest
og söknum mikið.
Vegna Covid riðluðust ferða-
plönin einnig nokkuð en við hjónin
höfum verið meðlimir í góðgerðar-
verkefninu Team Rynkeby á Íslandi
sl. tvö ár og ætluðum að hjóla með
liðinu frá Danmörku til Parísar í
júlíbyrjun. Af því varð ekki en liðið
hjólaði innanlands í staðinn. Að auki
ætluðum við að keppa í hálfum járn-
karli á Mallorca í maí en sem betur
fer formsins vegna frestaðist það
um ár.
Við fjölskyldan tókum okkur upp
og fluttum aftur heim í byrjun ágúst,
eftir að hafa búið síðastliðin sjö ár í
Garðabæ. Flutningar eru alltaf heil-
mikið verkefni og ágætis hreinsun
um leið. Við verðum vonandi lent
mjúklega á nýja heimilinu í byrjun
október og hlökkum mikið til að
sjá meira af vinum og fjölskyldu en
undanfarin ár.
Við vorum því að mestu heimavið
í sumar en náðum þó að skjótast
aðeins í sveitina okkar inn á milli
anna og eiga samverustundir með
bræðrum mínum og fjölskyldum
þeirra.
Ungu mennirnir okkar hófu nám
í Fjölbrautaskóla Suðurnesja nú í
vikunni og taka spenntir á móti vetri.
Annar spilar körfu af kappi og skipti
úr Stjörnunni yfir í Njarðvík (pabb-
anum og elsta bróðurnum til mikillar
gleði) og hinn er að hefja fótbolta-
æfingar með Keflavík að nýju eftir
að hafa valið körfuboltann framyfir
í nokkur ár. Það er ótrúlega notalegt
að finna hlýjuna og vináttuna sem
þeim mætir eftir langa fjarveru. Við
erum sem sagt búin að vera í hálf-
gerðri þeytivindu frá því Covid skall
á í vetur og ég held ég geti því sagt að
við tökum fagnandi á móti rútínunni
og því sem henni fylgir eftir óvenju-
lega og á stundum mjög erfiða vor-
og sumarmánuði.“
Nú eru blikur á lofti í sam-
félaginu vegna heimsfaraldurs
þegar haustið og vetur nálgast.
Hvernig leggst það í þig?
„Næstu mánuðir verða án efa erfiðir
fyrir fjölmörg fyrirtæki og heimili
á Suðurnesjum. Mér finnst erfitt
að horfa til þess að við hér á þessu
svæði, séum enn og aftur svona háð
einni atvinnugrein eins og raun ber
vitni. Ég veit að bæjaryfirvöld á
svæðinu hafa lengi lagt sig fram við
að bæta úr og beint sjónum sínum
að öflugri atvinnuþróun. Við megum
bara ekki sofna á verðinum þegar vel
gengur í einni grein og halda áfram
að vinna að því að skapa fjölbreytt
atvinnutækifæri. Við verðum nú að
vona að flugið og þar með atvinnu-
lífið á svæðinu taki við sér að nýju
sem allra fyrst og að þessu tímabili
fylgi dýrmætur lærdómur sem byggja
má á til framtíðar. Það mun reyna á
stjórnendur fyrirtækja og stofnana
að lifa með veirunni næstu misseri
og gera áætlanir sem miða að því að
aðlaga starfsemina að því sem upp
kemur. Í raun má segja að við séum
ekki lengur í fordæmalausu ástandi,
það var í vor, og mikilvægt að byggja
á þeim lærdómi sem þá fékkst. Ég
hef einnig ákveðnar áhyggjur af því
hvaða áhrif mikið atvinnuleysi hefur
á líðan barnanna okkar og tel að við
þurfum að vera mjög vakandi fyrir
því og reiðubúin að styðja vel við
barnafjölskyldur. Vonandi náum við
að halda skólunum opnum og starf-
seminni þar í sem eðlilegustu horfi
þannig að börnin fái sem mesta
rútínu. Þrátt fyrir dökkt útlit er ég
að eðlisfari bjartsýn og trúi að með
því að hlúa vel að hvert öðru, náum
við að lágmarka áhrif þessa áskorana
á líðan barna og ungmenna á þessum
erfiðu tímum. Það eru langtímaáhrif
sem ekki má vanmeta,“ segir Helga
Jóhanna að lokum.
„Næstu mánuðir verða
án efa erfiðir fyrir
fjölmörg fyrirtæki og
heimili á Suðurnesjum.
Mér finnst erfitt að
horfa til þess að við hér
á þessu svæði, séum enn
og aftur svona háð einni
atvinnugrein eins og
raun ber vitni.
Páll Ketilsson
pket@vf.is
Helga með Jónínu
móður sinni í sumar.
Helga og
Einar á
hjólunum.
Vatnsnotkun í dag
er töluvert minni per
einingu, en topparnir
verða hærri en áður
t.d. þegar snöggkólnar
í veðri og allir hækka í
ofnunum. Langflestir
viðskiptavinir okkar eru
nú að greiða minna fyrir
heitt vatn en þeir gerðu
áður. Þessi aðferð fer
einnig mun betur með
lagnir og lengir líftíma
þeirra sem skilar sér svo
aftur til viðskiptavina.“
vÍkurFrÉttir á suðurNEsJuM Í 40 ár // 17