Feykir


Feykir - 22.05.2019, Síða 7

Feykir - 22.05.2019, Síða 7
Verkefnastjóri vegna móttöku flóttafólks til Blönduóss er Þórunn Ólafs- dóttir sem m.a. hefur sinnt fjölbreyttum verkefnum með flóttafólki í Grikklandi ásamt því að hafa verið verkefnastjóri hjá Hafnar- fjarðarbæ í málefnum umsækjenda um alþjóðlega vernd. Maður hennar, Kinan Kadoni, starfar með henni sem túlkur, stuðningsfulltrúi og menningarmiðlari en hann er Sýrlendingur og hefur unnið að þessum málum, meðal annars sem túlkur og menningarmiðlari bæði á Ísafirði og í Reykjavík. Einnig hefur hann starfað í Belgíu og Grikklandi, meðal annars með Rauða krossinum og Læknum án landamæra. Þórunn segir að hennar helsta verkefni sé að vera tengiliður sveitarfélagsins við hópinn og þær mörgu stofnanir sem koma að móttökunni á einn eða annan hátt. Starfið er mjög fjölbreytt og enginn dagur alveg eins. „Undir- búningurinn hefur gengið mjög vel en hefði aldrei gengið upp ef ekki væri fyrir allt frábæra fólkið sem að honum kom. Þá vil ég sérstaklega nefna sjálfboðaliða Rauða krossins sem lögðu á sig mikla vinnu, sérstaklega á loka- sprettinum. Meðal verkefna þeirra var að afla húsbúnaðar og gera húsnæðið huggulegt og tilbúið áður en fólkið kom. Vil ég nota tækifærið og þakka öllum sem lögðu sitt af mörkum á einn eða annan hátt. Ég finn að fólk er að vanda sig mikið og það er mikill kærleikur í þessu öllu.“ Skynjar jákvæðni og bjartsýni Hópurinn sem kom til Blönduóss samanstendur af sex fullorðnum og níu börnum. Seinna í sumar bætist svo ein fjölskylda í hópinn og þá telur hópurinn alls 21, átta fullorðna og 13 börn á aldrinum 2-15 ára. Þórunn segir að bæjarbúar hafi tekið hópnum mjög vel. „Ég hef fengið fjöl- margar fyrirspurnir frá bæjar- búum sem vilja aðstoða eða bara vita hvernig gengur og óska fólkinu alls hins besta. Ég get auðvitað ekki tjáð mig fyrir hönd allra íbúa á Blönduósi, en mín stutta reynsla af samfélaginu hérna er góð og það er mín upplifun að það skipti fólk máli að hópnum líði vel hérna hjá okkur. Það eru mikil viðbrigði að flytjast í svo gjörólíkt umhverfi, en ég hef ekki heyrt annað en að fólki lítist bara vel á við fyrstu kynni. Þau eru auðvitað bara nýkomin og enn að kynnast bænum og bæjarbúum, en ég skynja jákvæðni og bjartsýni. Sumum þykir ansi kalt, en það var viðbúið og venst vonandi með tíð og tíma.“ Fjölskyldurnar hafa fengið sínar stuðningsfjölskyldur sem eiga að hjálpa fólkinu að fóta sig í samfélaginu. Þórunn segist vita að Rauði krossinn geti enn bætt við fleiri fjölskyldum eða ein- staklingum í þann hóp og vill hún hvetja fólk sem hefur hugleitt að gerast stuðningsaðilar að hafa samband við Rauða krossinn og fá betri upplýsingar. En er Blönduós góður staður til að taka á móti flóttamanna- hópum? „Já, það er ég sannfærð um. Blönduós býr líka að fyrri reynslu af slíkri móttöku, en fyrir 20 árum kom hingað hópur af fólki frá fyrrum Júgóslavíu. Slík reynsla nýtist auðvitað alltaf vel við aðstæður sem þessar. Það þarf vilja, jákvæðni og góðan skammt af kærleika til að svona gangi vel. Ég sé ekki betur en að hér sé nóg af þessu öllu. Ofan á þetta bætist svo allt frábæra fagfólkið sem starfar hér í sveitarfélaginu og mun sinna fólkinu á einn eða annan hátt.“ Þórunn segir að í nógu sé að snúast þessa dagana. „Það þarf bæði að sinna allskonar pappír- svinnu og praktískum málum sem fylgja því að setjast að í nýju landi. En við erum líka að vonast til að finna góðan tíma til að kíkja í sauðburð og annað skemmtilegt. Á morgun ætlum við t.d. að kíkja í heimsókn á Hvammstanga. Ég hef mjög góða tilfinningu fyrir þessu verkefni. Það er auðvitað stórt og viðamikið en ég finn að fólk hefur trú á þessu og vill að þetta gangi vel. Fólkið sjálft býr svo auðvitað yfir fjölbreyttum hæfileikum og reynslu sem mun án vafa nýtast samfélaginu hérna til góðs. Börnin eru strax farin að eignast vini og það er gott að sjá þau leika sér og fá að vera börn í þessu friðsæla og fallega umhverfi. /FE kunnátta ekki almenn hjá fólkinu. „Ég veit bara um eina konu og svo eru einhverjir karlar sem skilja allavega eitthvað. En það er svo gaman að þau eru bara strax komin með stílabækur og farin að skrifa niður orð á íslensku. Þetta er þriðji dagurinn og í morgun heilsuðu þau öll með „góðan daginn“ og kvöddu með „bless“. Þetta er mjög flottur hópur.“ Eins og gefur að skilja eru siðir og venjur Sýrlendinganna í mörgu frábrugnar okkar. Liljana segir að þetta sé þó mjög afslappaður hópur. „Fólkið er mismikið trúað. Það eru bara tvær af fimm fjölskyldum sem eru að fasta þó það sé Ramadan. En þetta fólk borðar Halal kjöt og konurnar eru með slæður. En karlmennirnir heilsa allir með handabandi.“ Og til merkis um hvað fólkið er opið og tilbúið að prufa nýja hluti þarf Liljana nú að kveðja þar sem hún hafði lofað að fara í sund með einni fjölskyldunni. Sýrlensku fjölskyldurnar hafa allar búið í Líbanon við bágbornar aðstæður síðustu þrjú til fimm árin og hafa væntanlega upplifað ýmislegt. Guðrún segir að óneitanlega verði spennufall hjá fólkinu. „Þess vegna er ég svo fegin að við erum svona mörg sem þau geta leitað til, því meira sem við erum til staðar, því meira öryggi. En auðvitað er þetta erfitt, að koma til nýs lands og vita ekki hvort hægt er að treysta því að allt sem sagt var muni standast. Við þurfum að gefa þeim svigrúm og leyfa hlutunum að taka tíma, þau þurfa að læra að treysta okkur og við þurfum smám saman að fara að gera kröfur á þau. Við verðum að sleppa höndunum af þeim smátt og smátt. Verkefni Rauða krossins stendur bara í eitt ár en sveitarfélagsins í tvö. Svo fylgja félagsráðgjafar þeim áfram ef með þarf. Túlkarnir segja mér að fólki sem kemur á minni staði líði betur. Arabarnir eru líka mjög mikið fjölskyldufólk þannig að það að búa í litlu samfélagi þar sem eru mikil fjölskyldutengsl hentar vel fyrir þá. Mín reynsla er sú að fólkið er rosalega ánægt að búa í þessum litlu samfélögum, þetta er kannski eins og að skapa pínu hreiður, svo getur það flogið hvert sem er,“ segir Guðrún að lokum og er bjartsýn á framtíð nýbúanna í Húnaþingi. Hvammstanga næstu vikurnar og annast fræðslu fyrir fólkið ásamt því að vera túlkur. „Hann er svona svolítið talinn vera stórstjarnan okkar í túlka- og menningarmiðlaramálum og hefur líka mjög mikla reynslu og innsæi. Svo höfum við Þórunni og Kinan á Blönduósi og þau hafa mikla reynslu.“ Flóttamennirnir sem komu til Hvammstanga eru frekar ungt fólk. Sá elsti er 39 ára en allir hinir undir 31 árs aldri og börnin mörg. Til að byrja með fer hópurinn í samfélags- fræðslu og íslenskukennslu og börnin hefja svo skólagöngu í haust. Liljana segir skólana vel undirbúna fyrir verkefnið. Leikskólinn hefur reynslu af að taka á móti börnum þar sem báðir foreldrar eru erlendir og tala enga íslensku þannig að þar er ákveðin reynsla og prógramm sem farið er eftir. Grunnskólinn byrjaði undir- búning um leið og ákvörðunin um móttökuna var tekin. Þar er búið að ráða manneskju sem verður með aðlögunarprógram fyrir börnin í sumar og skipuleggur íslenskukennslu fyrir þau. Liljana segir að skólastjórar beggja skólanna séu búnir að heimsækja börnin sem geti varla beðið eftir að komast í skólann. Lítil samfélög henta Aröbunum vel Að sögn Liljönu er ensku- Þórunn Ólafsdóttir, verkefnastjóri á Blönduósi Fólk hefur trú á þessu og vill að þetta gangi vel Kinan og Þórunn. MYND: FE 20/2019 7

x

Feykir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Feykir
https://timarit.is/publication/1151

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.