Morgunblaðið - 27.05.2020, Síða 14

14 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 27. MAÍ 2020
✝ Ágúst ÁsbjörnJóhannsson
fæddist 17. mars
1926 á Hofsósi í
Skagafirði. Hann
lést á hjúkrunar-
heimilinu Hlévangi
17. maí síðastlið-
inn.
Foreldrar
Ágústs voru Jó-
hann Skúlason, f.
25.12. 1866, d. 6.8.
1954, og Sigurrós Guðrún
Ágústsdóttir, f. 25.3. 1897, d.
16.1. 1971. Hann var þrettándi í
röð 18 systkina. Eftirlifandi eru
Jakobína Lára og Skúli Skag-
fjörð.
Árið 1959 giftist Ágúst Guð-
rúnu K. Jóhannsdóttur, f. 5.3.
og Unnar Snæ. Börn Guðrúnar
frá fyrra hjónabandi eru: a)
Hólmfríður Sigrún Ármanns-
dóttir, f. 11.4. 1941, d. 26.1.
2002. Hún var gift Árna Ólafs-
syni, f. 22.7. 1937, og eignuðust
þau fimm börn. b) Gylfi Örn Ár-
mannsson, f. 24.5. 1948, kvænt-
ur Ólafíu Sigurbergsdóttur, f.
27.11. 1946, eiga þau þrjú börn.
Ágúst fæddist og ólst upp á
Hofsósi, gekk í barnaskólann
þar og fór snemma til sjós. Var
í vegavinnu í Fljótum og á
Höfðaströnd og vann við síld-
arsöltun hjá Mána í Neskaup-
stað. Árið 1964 flutti Ágúst til
Keflavíkur og gerðist fiskmats-
maður og starfaði við fisk-
vinnslu. Lengst af var hann
verkstjóri hjá Brynjólfi hf. í
Njarðvík. Hann var verkstjóri í
Plastgerð Suðurnesja í allmörg
ár en síðustu starfsárin vann
hann ýmis störf.
Útför Ágústs fer fram frá
Ytri-Njarðvíkurkirkju í dag, 27.
maí 2020.
1921, d. 25.1. 1996.
Þau eignuðust einn
son, Elvar, f. 18.2.
1960. Hann er
kvæntur Steinunni
Hákonardóttur, f.
26.6. 1961. Börn
Elvars og Stein-
unnar eru: a) Elva
Björk, f. 13.10.
1983, eiginmaður
hennar er Elvar
Örn Brynjólfsson f.
6.4. 1983. Börn þeirra eru Rún-
ar Óli, f. 9.2. 2008, og Sara
Steinunn, f. 13.9. 2011. b) Ágúst
Rúnar, f. 13.6. 1986, sambýlis-
kona Guðrún Pétursdóttir, f.
5.7. 1981. Sonur þeirra er Arn-
ór Sölvi, f. 13.4. 2019 en fyrir
átti hún tvö börn, Birgittu Sól
Ég kveð þig elsku pabbi
minn
Þegar ég sest niður til að
skrifa um þig sækja að mér
margar minningar.
Sjórinn var þér hugleikinn
og allt tengt honum og ungur
fórst þú til sjós á Hofsósi til að
sjá fyrir þér og þínum.
Ég hugsa til baka til þeirra
tíma þegar ég fór stundum með
þér í vinnuna til að taka á móti
fiski í Brynjólfi hf. þar sem þú
varst að vinna sem verkstjóri,
ég rétt tíu ára gamall.
Þegar við fjölskyldan flutt-
umst til Keflavíkur, komum við
okkur fyrir á Kirkjuveginum og
síðar á Vatnsnesveginum og
áttum við gott og ástríkt heim-
ili. Það varð þitt framtíðarheim-
ili, allt þar til þú fórst snemma
á þessu ári á hjúkrunarheimilið
Hlévang, þá að verða 94 ára
gamall.
Samnefnari allra minna
minninga var að þú varst alltaf
tilbúin til að hjálpa mér. Hvort
sem það var að byggja bílskúr-
inn heima á Vesturgötunni og
þegar við fjölskyldan fluttum í
Innri Njarðvík varstu komin til
að hjálpa okkur að koma okkur
fyrir, vinna í garðinum með
Steinunni, það vantaði ekki
hjálpsemina.
Ég gat alltaf leitað til þín til
að aðstoða mig við allt það sem
ég þurfti. Þú varst ráðagóður,
duglegur og ósérhlífin. Þú varst
iðinn við að heimsækja barna-
börnin og leika við þau og færa
þeim ís. Þú varst traustur vinur
og það var gott að leita til þín.
Ferðalög okkar innanlands
voru mörg og oftar en ekki var
komið við heima á Hofsósi eins
og þú sagðir.
Eftir að þú hættir í Brynjólfi
hf. og fórst að vinna í Plastgerð
Suðurnesja hjá tengdapabba
mínum unnum við fjölskyldan
saman. Þú í plastinu, ég í smiðj-
unni og Steinunn í bókhaldinu.
Þetta voru góðir tímar. Barna-
börnin heimsóttu þig í vinnuna
eftir skóla og þar fengu þau
kex og mjólk og léku sér að
skera út plastið. Þau vissu allt-
af af þér og sóttu í að koma til
þín.
Eftir að þú hættir að vinna
hafðir þú þínar föstu rútínu. Þú
gekkst daglega, fórst á Nesvelli
í mat, spjallaðir við kallana og
tókst í spil.
Þú kíktir niður á höfn og
fylgdist með hverjir voru að
róa, skutlaðist út á Vatnsnes-
vita til að sjá hvaða bátar voru
á leið í land og á trillurnar í
smábátahöfninni. Stundum
þurfti að sækja þig niður á
bryggju því bíllin þinn var orð-
in rafmagnslaus því þar eyddir
þú lögnum stundum með út-
varpið í gangi. Þetta voru
áhugamál þín og þarna leið þér
vel.
Eftir að þú hættir að keyra
fórum við ótal bryggju rúnta
saman í Sandgerði og Grinda-
vík.
Ég er þakklátur fyrir öll mín
ár með pabba og brosi innra
með mér yfir ýmsu sem rifjast
upp fyrir mér.
Þú varst ljúfur og góður
maður og ég naut tíma okkar
saman, ég kveð þig með sökn-
uði elsku pabbi minn.
Elvar Ágústsson.
Elsku afi minn. Það er svo
undarlegt að hugsa til þess að
þú sért ekki lengur fastur
punktur í tilveru minni. Við
vorum afskaplega heppin hvort
með annað. Þú elskaðir mig og
ég elskaði þig. Ég var mikil afa-
stelpa og er enn.
Í sorginni er erfitt að sjá
hvenær lífið verður aftur eðli-
legt án þín en sem betur fer
streyma góðu minningarnar
fram og þær eru síður en svo af
skornum skammti. Því þú áttir
alltaf tíma afi, fyrir okkur
Gústa bróður. Sama hver uppá-
tæki okkar voru varst þú alltaf
til staðar, boðinn og búinn.
Hvort sem það var að elta okk-
ur uppi í vatnagörðunum á
Spáni og fara hverja bununa á
fætur annarri, þú gjörsamlega
ósyndur, til að passa upp á okk-
ur eða að jarðsyngja hamst-
urinn okkar með tilheyrandi
sálmum. Því ef eitthvað skipti
okkur máli, þá skipti það þig
máli.
Þegar við Gústi vorum orðin
of fullorðin til að fá ís-send-
ingar heim nutu Rúnar og Sara
góðs af því og fram að 90 ára
aldri, eða þar til þú hættir að
keyra, komst þú allar helgar
heim að dyrum með ís í hendi
og bros á vör til að gleðja þau.
Daginn sem þú skildir við fór-
um við Gústi og náðum í ís
handa okkur öllum. Síðasta ís-
inn frá afa Gústa.
Þú sýndir okkur alúð, tillits-
semi og virðingu.
Nú horfi ég á mín eigin börn
og sé þau eiga sama fallega
sambandið við afa sinn eins og
ég átti og það gleður mig svo
mikið. Því það eru forréttindi
að fá að elska og vera elskaður
til baka á jafn óeigingjarnan
hátt og þú elskaðir okkur afi.
Takk fyrir allt. Ég sakna þín
svo mikið. Þótt ég gráti núna
brosi ég í hjarta mínu því þú
varst afi minn og ég litla stelp-
an þín.
Þín
Elva.
Elsku afi Gústi, í dag kveð
ég þig með sorg í hjarta og tár
á hvarmi. Þú varst einn af mín-
um betri vinum og varst alltaf
til staðar fyrir mig, svo hlýr og
góður.
Það var alltaf gott að koma
til þín á Vatnsnesveginn, fá
kaffi og gott spjall um daginn
og veginn. Þegar ég var lítill
var fátt betra en að kíkja í
heimsókn til ömmu og afa, því
þar var manni alltaf tekið fagn-
andi og allt gert fyrir mann.
Fyrstu minningar mínar eru
þegar þú varst að fræða mig
um Færeyjar og þegar ég fór
svo að segja mömmu og pabba
frá, þá fórum við afi til Fær-
eyja. Ég hélt mig við þá sögu
lengi vel þó að við hefðum bara
verið saman heima í stofunni
hjá ykkur ömmu. Í hvaða veðri
sem var komstu heim og gafst
okkur Elvu ís, lékst við okkur
og gafst okkur allan þinn tíma.
Það eina sem við systkinin
þurftum að gera var að taka
upp símann, hringja og segja
afi ís og þá varstu þotinn út í
sjoppu að kaupa ís, því börnin
vildu ís. Ísinn hans afa var allt-
af sá besti.
Þegar ég fór svo að stækka
og var kominn í skóla var ég
frekar utan við mig og týndi
öllu, t.d. vettlingum, húfum og
úlpum. Einn daginn var ég hjá
þér eftir skóla og þú vorkennd-
ir mér svo að ég hefði týnt úlp-
unni minni að við fórum saman
í Hagkaup og þú keyptir handa
mér nákvæmlega eins úlpu og
ég hafði týnt, svo ég þyrfti ekki
að hafa lengur áhyggjur, þó svo
að foreldrar mínir væru vanir
því að ég týndi öllu. Svona mað-
ur varst þú, alltaf að passa upp
á að við Elva værum ánægð og
hefðum allt sem við þurftum, þó
að okkur skorti ekki neitt.
Við brölluðum svo margt
saman í gegnum árin, fórum
t.d. á rúntinn niður á bryggju
til að skoða bátana. Þú þekktir
flestalla báta og hvaðan þeir
komu, enda sjómaður í húð og
hár. Ef bátar voru við veiðar
fyrir utan í flóanum tókstu upp
kíkinn sem var í bílnum og
sagðir mér hvaða bátur þetta
væri. Fyrir mér var það stór-
merkilegt að afi minn þekkti
svona marga báta og gæti sagt
mér hvaða bátur var þarna úti
á sjó, þó svo að þú sæir ekki
nafnið á honum.
Við áttum margar góðar
stundir saman og verður skrítið
að geta ekki sest hjá þér og
spjallað um gamla tíma, velt því
fyrir okkur hvort hann fari
nokkuð að rigna í dag eða bara
setið saman hljóðir og notið
samverunnar.
Þú kallaðir mig oftast nafna
og fannst mér alltaf mjög gam-
an að heita Ágúst eins og þú,
því þannig mynduðum við okk-
ur ákveðna sérstöðu og er það
sannur heiður að vera skírður í
höfuðið á ykkur ömmu.
Þú varst svo góður og hlýr
maður, sannur afi. Þú gafst mér
svo margt sem ég tek áfram
með mér út í lífið. Takk fyrir að
vera afi minn, leikfélagi og vin-
ur. Ég geymi alltaf stað í hjarta
mínu fyrir þig, elsku afi Gústi.
Ég elska þig.
Ágúst Rúnar Elvarsson.
Ágúst Ásbjörn
Jóhannsson
 Fleiri minningargreinar
um Ágúst Ásbjörn Jóhanns-
son bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
✝ Guðrún RagnaPálsdóttir
fæddist á Stað-
arhóli í Saurbæ í
Dalasýslu 29. jan-
úar 1937. Hún lést á
líknardeild Land-
spítalans í Kópa-
vogi 11. apríl 2020.
Foreldrar henn-
ar voru Teitrún
Ása Björnsdóttir, f.
29. apríl 1913, d.
17. mars 2000, og Páll Halldór
Rögnvaldsson, f. 2. september
1903, d. 8. ágúst 1976.
Systkini Guðrúnar eru Björn
M., f. 8. apríl 1939, Stella, f. 15.
október 1942, Alda, f. 27. mars
1944, og Hólmar, f. 18. desem-
ber 1947.
Guðrún giftist hinn 31. des-
ember 1955 Guðbirni Níels Jens-
syni, f. 16. júlí 1934, d. 7. nóv-
ember 2009. Foreldrar hans
voru Björg Einarsdóttir, f. 17.
júlí 1900, d. 21. febrúar 1990, og
Jens Runólfsson, f. 27. október
1895, d. 9. maí 1977. Börn Guð-
rúnar og Guðbjörns eru: 1) Ása
Linda, f. 1. janúar 1955, d. 5.
Guðmundsdóttir, b) Birgir Örn,
f. 10. nóvember 1981, maki Anna
Sigrún Ingimarsdóttir, c) Berg-
lind Ósk, f. 19. september 1983,
maki Hlynur Snær Guðjónsson.
4) Rafnar Þór, f. 21. apríl 1959,
maki Guðrún Á. Eðvarðsdóttir,
f. 21. janúar 1961. Börn þeirra
eru: a) Brynjar Eddi, f. 28. júní
1985, maki Steinunn Ylfa
Harðardóttir, b) Róbert Darri, f.
6. mars 1991, c) fyrir átti Rafnar
Þór Ragnar Pál, f. 11. ágúst
1976, með fyrrverandi sambýlis-
konu sinni, Evu H. Kristjáns-
dóttur.
Langömmubörn Guðrúnar
eru níu.
Guðrún ólst upp í foreldra-
húsum ásamt systkinum sínum,
á Þorbergsstöðum í Laxárdal í
Dalasýslu. Guðrún vann við ýmis
störf en síðustu starfsár sín
starfaði hún hjá Hollustuvernd
ríkisins.
Guðrún og Guðbjörn hófu bú-
skap sinn í Hafnarfirði en fluttu
fljótlega til Reykjavíkur og
bjuggu fyrstu árin í Laugar-
dalnum, síðar í Ásgarði en síð-
ustu ár þeirra meðan Guðbjörn
lifði bjuggu þau í Fannafold.
Eftir að Guðbjörn féll frá flutti
Guðrún í Lautasmára í Kópa-
vogi.
Útför Guðrúnar fer fram frá
Bústaðakirkju í dag, 27. maí
2020, klukkan 13.
desember 2009,
maki Ragnar H.
Ragnarsson, f. 18.
nóvember 1955, d.
2. febrúar 2020.
Börn þeirra eru: a)
Guðbjörn Hilmir, f.
24. maí 1985, maki
Ritta Panes, b) Guð-
ný Björg, f. 11. apr-
íl 1990, c) Sveinn, f.
25. desember 1989,
d. 25. desember
1989, d) fyrir átti Ása Linda
Arnar Geir Stefánsson, f. 7.
mars 1975, með fyrrverandi eig-
inmanni sínum, Stefáni Karls-
syni. 2) Gunnar Páll, f. 10. mars
1956, var giftur Auði Péturs-
dóttur, þau slitu samvistir. Börn
þeirra eru: a) Linda Björk, f. 22.
september 1980, maki Árni J.
Hallgrímsson, b) Erna Guðrún,
f. 30. júlí 1988, maki Sigurður
Baldursson, c) Bjarki Páll, f. 14.
júní 1994, maki Hlín Ágústs-
dóttir. 3) Björgvin Jens, f. 16.
júlí 1957, maki Steinunn G. Jóns-
dóttir, f. 23. mars 1959. Börn
þeirra eru: a) Ingvar Þór, f. 15.
ágúst 1977, maki Birna Margrét
Ástkær móðir okkar og tengda-
móðir er látin.
Við systkinin eigum margar
góðar minningar frá uppvaxtarár-
um okkar, fyrst í Bræðraparti við
Engjaveg í Laugardalnum, sem
var eins og sveit í borg, og síðar í
Ásgarðinum. Við vorum svo lán-
söm í lífinu að eignast góða for-
eldra sem voru aldrei langt undan,
hvort sem var í gleði eða sorg.
Mömmu var alla tíð umhugað um
sína fjölskyldu, börnin, barna-
börnin og barnabarnabörnin. Hún
hafði yndi af því þegar fjölskyldan
kom saman og var alla tíð mjög
stolt af öllum afkomendum sínum
og fylgdist alltaf vel með þeim í
leik og starfi.
Við minnumst þess þegar við
vorum litlir, að við fórum oft á
laugardögum í Laugardalslaug-
ina, þegar við bjuggum í Bræðra-
parti, og þegar við komum heim
eftir sundferðina beið okkar alltaf
nýbökuð súkkulaðikaka og heitt
kakó. Alltaf varstu að baka,
prjóna eða sauma eitthvað á okk-
ur, oftast heilu dressin. Við eigum
margar góðar minningar um mat-
arboðin sem mamma og pabbi
voru dugleg að halda fyrir stór-
fjölskylduna við ýmis tækifæri. Þá
var mikið spjallað, hlegið og sung-
ið.
Mamma og pabbi byggðu sér
sumarhús í Grímsnesinu og
skemmtilegast fannst þeim þegar
öll fjölskyldan kom saman í bú-
staðnum. Pabbi greip í gítarinn og
allir sungu með og þá var nú oft
glatt á hjalla.
Mamma hafði alltaf gaman af
að ferðast, hvort sem var innan-
eða utanlands. Sérstaklega fannst
henni gaman að skreppa norður á
Hveravelli til að heimsækja Öldu
systur sína, þegar hún bjó þar.
Mömmu og pabba fannst líka
gaman að ferðast utanlands í
góðra vina hópi. Okkur er minn-
isstæð ferðin sem við bræður og
fjölskyldur fórum með henni til
Tenerife, ásamt Öldu og fjöl-
skyldu hennar, þegar hún var 80
ára. Þar naut hún sín vel með fólk-
inu sínu.
Það var mömmu mikill missir
þegar pabbi dó og mánuði síðar
lést systir okkar hún Linda og var
hún þá sjálf orðin mjög veik af
krabbameini sem á endanum hafði
yfirhöndina.
Elsku mamma og tengda-
mamma, við vitum að vel hefur
verið tekið á móti þér í Sumar-
landinu og mun minningin um ein-
staka móður lifa með okkur, megi
Drottinn Guð blessa þig.
Þótt ég sé látinn, harmið mig
ekki með tárum, hugsið ekki um
dauðann með harmi eða ótta. Ég er
svo nærri, að hvert eitt tár ykkar
snertir mig og kvelur, þótt látinn
mig haldið. En þegar þið hlæið og
syngið með glöðum hug lyftist sál
mín upp í mót til ljóssins. Verið glöð
og þakklát fyrir allt sem lífið gefur
og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði
ykkar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran)
Blessuð sé minning þín.
Gunnar Páll, Björgvin Jens,
Rafnar Þór og fjölskyldur.
Elsku amma Gunna, í dag
kveðjum við þig í hinsta sinn. Við
þetta sorgartilefni koma margar
minningar upp í hugann sem ekki
er úr vegi að rifja upp. Sérstak-
lega eru eftirminnilegar stundirn-
ar í Ásgarðinum og í Fannafold-
inni, þar sem þið afi Bjössi tókuð
vel á móti okkur með hlýjum
faðmi. Þið voruð höfðingjar heim
að sækja enda alltaf nóg til af góð-
gæti, ís í frystinum og nammi í
skálum sem vakti mikla lukku
meðal okkar systkinanna.
Við gleymum heldur ekki þeim
góðu stundum sem við áttum í
Bræðraparti, sumarbústaðnum í
Grímsnesinu. Húsakynnin voru
ekki stór, samt var alltaf nóg pláss
fyrir alla og notalegt. Það var ekki
síst skemmtilegt þegar afi spilaði
á gítarinn, við sungum með og þú
glottir við. Enn í dag búum við að
þessum söngstundum og minn-
umst sem einhverra þeirra bestu
sem við áttum með ykkur afa.
Mikið var alltaf gaman hjá okkur.
Þá er ekki heldur hægt að láta hjá
líða að minnast jólanna. Það var
fastur punktur í tilverunni þegar
stórfjölskyldan hittist yfir hátíð-
arnar og allir borðuðu jólasteik.
Hefðum samkvæmt borðuðum við
á okkur gat, spjölluðum, hlógum
og skemmtum okkur.
Elsku amma, nú vitum við að
þér líður vel í faðmi afa og Lindu
sem þú hefur saknað svo sárt. Við
viljum þakka fyrir allar þær góðu
stundir sem við áttum með þér og
aldrei munu hverfa okkur úr
minni. Minning þín og afa lifir í
frásögnum af ykkur sem við miðl-
um til okkar barna. Við kveðjum
þig nú með söknuði, elsku amma,
þú munt alltaf eiga sérstakan stað
í hjarta okkar.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson)
Hvíl þú í friði.
Þín barnabörn,
Ingvar Þór, Birgir Örn
og Berglind Ósk.
Amma Gunna, blessuð sé minn-
ing þín.
Við munum tímana í sumarhús-
inu Bræðraparti, hláturinn í ykk-
ur afa og grínið. Það var alltaf
mikið fjör þegar fjölskyldan kom
saman, grillveisla, sund og söngur
er fast í minni. Að tína ber og fá
sér pönnukökur og besta heima-
gerða rækjusalat allra tíma var
yndislegt og ekki má gleyma ísn-
um sem þú gerðir sem er sárt
saknað. Tímarnir í Fannafold voru
skemmtilegir, jólaskreytingar,
matarboðin og að hlusta á gamlar
minningar af þér, afa og krökk-
unum í Ásgarði. Það var alltaf svo
gaman að heyra þig segja sögur af
pabba og systkinum þegar þau
voru yngri.
Síðustu árin í Lautasmára voru
mjög eftirminnileg en öðruvísi, afi
farinn og þú að berjast við veik-
indi.
Þín verður sárt saknað elsku
amma.
Brynjar Eddi og Róbert
Darri.
Guðrún Ragna
Pálsdóttir
 Fleiri minningargreinar
um Guðrúnu Ragnu Páls-
dóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
Elskuleg eiginkona mín, móðir, amma
og langamma,
HJÖRDÍS BALDURSDÓTTIR
Norðurtúni 17,
Álftanesi,
lést á Hrafnistu Hraunvangi 19. maí.
Í ljósi aðstæðna mun útförin fara fram með nánustu ættingjum.
Sendum starfsfólki Bylgjuhrauns sérstakar þakkir fyrir góða
umönnun á erfiðum tímum.
Halldór Kristinsson
Guðrún Hanna Ragnarsdóttir Hartley
barnabörn og barnabarnabörn